از زلزله زدگانی که خانه دار شدند تا آن هایی که همچنان چشم انتظارند
تعداد بازدید : 243
روایتی تازه از مناطق زلزله زده
امروز دقیقاً هفت ماه از زلزله 5.7 ریشتری 23 اردیبهشت در بجنورد می گذرد؛ زلزله ای که بسیاری را بی خانمان کرد و خسارات فراوانی را برجا گذاشت. روز سه شنبه، همراه با مدیر روابط عمومی بنیاد مسکن خراسان شمالی و 2 ناظر فنی این بنیاد به 3 روستای زلزله زده فخرالدین، دوراقانلو و قصر قجر رفتیم و از نزدیک با زلزله زدگان به گفت و گو نشستیم.
وضعیت زلزله زدگان را به 3 دسته می توان تقسیم کرد:
1- زلزله زدگانی که بحمدلله خانه های خود را ساخته اند یا پایان کار دریافت کرده اند.
2- افرادی که سقف واحد خود را ساخته اند و چادرشان را به زیر سقف منتقل کرده اند و قصد دارند چادرشان را جمع کنند.
3- افرادی هستند که شبانه روز در چادر زندگی می کنند و در واقع 24 ساعته چادرنشین اند. افرادی برخی از ساعات شبانه روز را چادرنشین اند و بخشی را هم مهمان برادر، خواهر، پسر و دختر و ... خود هستند. از سویی افرادی هم هستند که شب ها به خانه بستگان شان می روند اما به دلیل این که زمان طولانی شده در چادر زندگی می کنند.
«امیری» در حالی که نمایندگان بنیاد مسکن حضور داشتند دستم را گرفت و گفت: ببینید از 7 ماه قبل همچنان چادرنشین ام و مجبورم این شب های سرد را در این چادر به صبح برسانم.
بگذریم از این که بسیاری از آن هایی که در چادر نیستند هم خود را چادرنشین معرفی می کردند و می گفتند تا کی باید مهمان تحمیلی بستگان مان باشیم؛ این شرایط برای مان از چادرنشینی بدتر است.البته غیر از امیری افراد دیگری هم هستند که هنوز که هنوز است در روستاها در چادر زندگی می کنند افرادی مانند «خداداد حیدری» در «دوراقانلو» و «حسن عنایتی» در «قصر قجر».عموماً زلزله زدگان ادعایی غیر از ادعای دیگران دارند.به ما گفتند که برخی از اهالی فقط هنگامی که خبرنگار می آید چادرنشین می شوند که البته یکی از اهالی محل هم این حرف را تایید کرد ولی وقتی به او گفتیم حاضری جلوی افراد دیگر هم این حرف را بگویی گفت ابداً! بالاخره به ما افرادی را که فقط موقع تهیه گزارش چادرنشین می شوند نشان ندادند تا از آن ها بپرسیم برای چه چنین کاری می کنید.شاید نیاز باشد مفصل تر درخصوص این مناطق تامل شود که ادعای کدام طرف واقعیت دارد. البته برخی از اهالی تشکر کردند از این که 6، 5روز قبل برای آن ها خانه اجاره کرده اند و ما هم متشکریم از این که گزارش ما تا این حد دیده شده است.
روز سه شنبه شال و کلاه کردیم تا سومین گزارش از مناطق زلزله زده را در راستای اسکان زلزله زدگان تهیه کنیم. اولین گزارش اقدامات خوبی را در راستای اسکان زلزله زدگان چادرنشین در پی داشت. این نوبت می روم تا اقدامات گزارش بعدی را قلمی کنم. البته این نوبت بر و بچه های بنیاد مسکن نیز ما را همراهی کردند. آن ها اعتقاد داشتند چادرنشینی وجود ندارد، با خودم می گفتم خدا کند چنین باشد زیرا برای اسکان کامل زلزله زدگان لحظه شماری می کنم و خودم را به آب و آتش می زنم که چنین چیزی را ببینم. در روستای «فخرالدین» چادرها همچنان خودنمایی می کردند اما کارشناسان معتقد بودند این چادرها خالی از سکنه هستند و کسی در آن ها زندگی نمی کند و همه آن ها اسکان داده شده اند.
راست می گفتند بسیاری از آن ها نه همه آن ها خالی از سکنه بودند. البته در اندکی از آن ها هنوز ساکن اند. مثلاً «بهمن امیری» گفت: در این چادر ساکن هستم. ناظر بنیاد پرسید شب و روز به طور دایم در چادر هستی گفت بله، او زمان را از دست نداد و با اداره تماس گرفت و بعد گفت: اسم این آقا را دهیار روستا نداده، پس از آن نام او را یادداشت کرد.
با ورود به روستا به سراغ چادرهایی که در ورودی روستا هنوز برپا بودند، رفتیم. ناظران بنیاد مسکن ابتدا به سراغ چادری رفتند که 4 روز پیش هنگام تهیه گزارش «خراسان شمالی» زمان عبور دانش آموزان از کنار آن مورد توجه عکاس ما قرار گرفت. با باز کردن چادر مشخص شد که ساکن آن همانند اغلب اهالی این روستا به خانه قوم و خویش خود نقل مکان یا برای خود در روستا یا شهر خانه ای اجاره کرده است.
عضو شورای فخرالدین ما را به سراغ یکی دیگر از چادرهایی برد که مالکش مدعی بود هنوز در چادر زندگی می کند. البته منزل پسرش در کنار چادر قرار داشت ولی مرد میانسال گفت چون خانه کوچک است ترجیح می دهد در چادر زندگی کند. همچنین مرد میانسال انباری خودش را تبدیل به یک خانه بسیار کوچک کرده بود تا از این به بعد با سرد شدن بیشتر هوا در آن جا زندگی کند.
انباری که به نظر می رسید با کوچکترین تکانی فرو بریزد. وقتی اهالی روستا متوجه حضور تیم خبری ما و بنیاد مسکن شدند رفته رفته دور مان حلقه زدند و از مشکلات شان در مسیر بازسازی و به سازی خانه های شان گفتند و کارشناسان بنیاد مسکن با ارائه راهکارهایی زلزله زدگان را راهنمایی یا نام شان را یادداشت کردند تا با بررسی بیشتر گره مشکل شان را باز کنند.
پرداخت نشدن کمک های بلاعوض این جا هم درد مشترک اغلب زلزله زدگان بود به ویژه زلزله زدگانی که با دریافت تمام تسهیلات 20 میلیون تومانی حالا برای نازک کاری و تجهیز منزل خود به آن نیاز اساسی دارند تا بتوانند پس از 7 ماه در منزل جدید و البته مقاوم خود ساکن شوند اما به دلیل نداشتن درآمد از محل تاکستان های شان یا باید همچنان در منازل اقوام و اجاره ای ساکن شوند یا این که چادرشان را در زیر سقف خانه نوسازشان برای در امان ماندن بیشتر از سرما بنا کنند. در کوچه های فخرالدین منازل تازه احداث شده یا در حال احداث دیده می شود؛ منازلی که البته اگر تسهیلات مصوب دولت به موقع به دست شان می رسید هم اکنون می توانستند چهره روستا را بیش از این تغییر دهند و دیگر حتی شاهد چادرها برای گذراندن حتی یک ساعت در آن ها نبودیم.«دوراقانلو» مقصد بعدی ماست جایی که در گزارش قبلی ما نشانه هایی از زندگی مداوم در چادر در آن وجود داشت. خوشبختانه پس از گزارش روزنامه «خراسان شمالی» چادر زن میانسالی که در کنار منزل خواهر زاده اش بنا شده بود با همت بنیاد مسکن جمع و زن نیازمند در خانه اجاره ای ساکن شد.
اما چادر «خداداد حیدری» یکی دیگر از اهالی این روستا هنوز برپا بود. در گفت و گوی تیم بنیاد مسکن با سرپرست این خانواده او گفت هر چند ساختمان دهیاری در اختیار مان قرار داده شده اما از خانه مان دور است و نمی توانیم از وسایل مان نگهداری کنیم و پیگیر و ناظر ساخت و ساز منزل جدیدمان باشیم. منزل جدید این شخص در مرحله ستون گذاری بود. به گفته مالک این چادر آن ها به دنبال اجاره کردن مکانی در نزدیکی منزل خود هستند. بعد از دوراقانلو راهی «قصر قجر» شدیم. روستایی که بعد از وقوع زلزله بیش از دیگر روستاها در کانون توجه مسئولان قرار گرفت. برف این روستا را دربرگرفته بود و با وجود سرمای شدید اهالی با دریافت مبالغی از وام های شان مشغول کار بودند هر چند خانه سازی در فصل سرما سخت است و سیمان به خوبی نمی گیرد ولی اینجا هم خانه هایی که سقف آن ها بنا نهاده شده، دیده می شد و مالکان آنان همچنان چشم انتظار کمک های بلاعوض هستند تا بتوانند منازل نوسازشان را تکمیل کنند.
به سراغ خانوارهایی می رویم که در گزارش قبلی در قاب دوربین روزنامه نقش بستند.
همراه با تیم بنیاد مسکن راهی منزل «احیاگل خانی» پیرزنی می شویم که چادر او نیز در گزارش قبلی مورد توجه عکاس قرار گرفت. او هنوز به دلیل شکستگی پا در شهر به سر می برد و پسرش درباره چرایی زندگی مادرشان در چادر گفت با وجود اصرار ما مادرم دوست ندارد در خانه فرزندانش باشد و می خواهد تنها باشد. موضوعی که یکی دیگر از زنان مسن قصر قجری به همین دلیل در چادر، البته زیر سقف خانه در حال ساختش به سر می برد. امیرپور رئیس شورای قصر قجر ما را به سراغ یکی دیگر از اهالی این روستا برد که با برپایی 2 چادر در کنار یکدیگر با خانواده اش در آن ها زندگی می کند. او در پاسخ به سوال ناظران بنیاد مسکن که چرا در چادر زندگی می کنند، گفت: خانه ای که هم اکنون داریم کوچک است و چون خانواده ما و پسرم در آن جا نمی شویم بخشی از ما در چادر زندگی می کنیم.«حسن عنایتی» می گفت: همراه با 4 نفر در چادر زندگی می کند و برای ضمانت بانک به منظور دریافت وام زلزله زدگان بعد از 7 ماه همچنان مشکل دارد.چادر خاندان تمدنی همچنان برپا بود؛ خاندانی با 5 خانواده که هر خانواده کودکان قد و نیم قد دارند و مدعی شدند چون همه آن ها در خانه مقاوم سازی شده پس از زلزله سال 75 جا نمی شوند به ناچار چادرشان پابرجاست تا برخی از آن ها در آن جا بخوابند. البته یک کلبه خشتی و گلی برای مادرشان ساخته اند تا در آن جا بخوابد کلبه ای که به گفته مادرشان هر چند به اندازه چادر سرد نیست اما باز هم سرما او را آزار می دهد.
یکی دیگر از بانوان این خاندان گفت: با داشتن چندین فرزند نمی شود همه در یک خانه زندگی کنیم چون بچه ها مدام با هم دعوا می کنند. هر چند ساخت و ساز منازل این خاندان در حال انجام است اما مشخص است دیر شروع به کار کرده اند، به گفته ناظران بنیاد مسکن علاوه بر تأخیر در پرداخت تسهیلات مصوب هیئت دولت، تغییر کاربری از کشاورزی به مسکونی ملک این خاندان دلیل دیگر این موضوع است.
پایان کار1070 واحد مسکونی روستایی
به گزارش روابط عمومی بنیاد مسکن خراسان شمالی، از 2500 مسکن روستایی آسیب دیده، تخریبی و احداثی تاکنون سقف1070 واحد ساخته شده و پایان کار دریافت کرده اند و مابقی در مراحل فونداسیون، ستون زنی و ... هستند. تاکنون در کل استان 7300پرونده تشکیل و 5071 پرونده به بانک ها معرفی شده که از این تعداد 3237پرونده انعقاد قرارداد داشته است. همچنین 2573 واحد پی کنی شده و 2315 واحد در مرحله فونداسیون است، 1907 واحد به مرحله اسکلت رسیده و سقف 1220 واحد ساخته شده است که از این تعداد 713 واحد احداثی و 883 واحد تعمیری است یعنی مجموعا برای 1596 واحد مسکونی پایان کار گرفته اند.
دهیاران اعلام کردند:
57 چادر نشین در 3 روستا
گزارش خبرنگار ما حاکی است روز سه شنبه همچنین دهیاری روستای «سلولی» با ارسال نامه ای به روزنامه خراسان، مشخصات 27 سرپرست خانوار را ارائه داد که تا این تاریخ در چادر زندگی می کردند و اسامی آن ها برای اجاره منزل به فرمانداری ارسال شده است. همچنین دهیار روستای «اخلی» نیز لیستی 20 نفره را برای دفتر روزنامه فرستاد که در چادر زندگی می کنند و در مرحله اجاره منزل هستند. دهیار روستا دنگل نیز به خبرنگار ما گفت: لیست 10 نفره ای را از خانواده هایی که در چادر زندگی می کنند، دارد و آن را به روزنامه ارائه خواهد داد.