پیشنهاد سردبیر
تعداد بازدید : 392
مادری در آرزوی یک دیدار
نویسنده : ولی زاده
ولی زاده- پیرزن انگار نه انگار که پشت به دیوار خیابان زده؛ چنان مبهوت پرچم یاحسین(ع) شده بود که هر بیننده ای را ناخودآگاه مهمان وضعیت روحی خود می نمود.چشمانش گره بسته بود به پرچم یاحسین(ع) و غرق در نوحه ای بود که در مقابل پرچم زمزمه می کرد، اشک مجالش را گرفته بود و خیلی بی ریا مشغول نوحه خوانی برای خودش بود!این ماجرا را همکارم که سال هاست با هم در تحریریه مرکزی خراسان قلم می زنیم برایم نقل کرد. او که به شیروان رفته بود تا با بوسه بر دستان پدر و مادرش و بهره مند شدن از زیارت والدین از استرس فشرده کاری قدری بکاهد و به برکت این زیارت هفته جدید کاری اش را مزین کند، از آن جا که روان نویس و دوربین خبرنگاری همراه دایمی خبرنگاران است، به ناگاه شرایط روحی، روانی پیرزن شیروانی سوژه نگاه او می شود و انگار نه انگار که سفر غیرکاری است.
او می گفت شرایط پیرزن مرا میخکوب کرد و محو تماشای او شدم. وقتی به اطرافم نگاه کردم تنها نبودم بلکه رهگذران دیگر هم تحت تاثیر او واقع شده بودند. از جانبی، این حالت دنیایی معنا داشت و دریایی از عشق به اهل بیت(ع) را فریاد می زد و حکایت «لبیک یاحسین(ع)» را به خوبی تداعی می نمود اما از سوی دیگر دنیایی افسوس را نشان می داد.
همکارم گفت حال و احوالش را پرسیدم و گفتم چه نوحه خوبی؛ پیرزن در حالی که دانه های اشک صورتش را خیس کرده بود گفت که سال هاست در آرزوی زیارت بارگاه امام حسین(ع) هستم ولی دستم خالی است. زندگی را با صدقه پشت سر می گذارم و ناتوانم از پرداخت هزینه سفر ولی می میرم برای زیارتش لذا با دیدن این پرچم آرزوهایم یک مرتبه جان گرفت. خوشا به حال آن هایی که راهی کربلایند. ای کاش من هم غباری بر کفش آن ها بودم و...
همکارم این ماجرا را به دلیل این که تحت تاثیر حالت آن پیرزن واقع شده بود برایم نقل کرد. با اجازه او ماجرا را به قلم سپردم تا مهمان یکی از ستون های روزنامه شود و مخاطبان روزنامه نیز خواننده روایت او شوند.
جان سخن این که، پیرزن شیروانی در آرزوی کربلاست و هرکس می تواند به قدر وسعش در زیارت او شریک شود تا در بین الحرمین و سلام بر امام حسین(ع) و حضرت ابوالفضل(ع)، او نایب الزیاره و با لسان مادری دعاگو باشد. باشد که با همت شما دعای سفر را زمزمه کند.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
قرص هایی که دختر دانشجو را بیچاره کرد
تعداد بازدید : 699
کمپ به جای دانشگاه
صدیقی
کنجکاوی و مزه مزه کردن، کار دستش داد و در تله همدانشگاهی اش افتاد. می خواست با مصرف قرص از ناملایمات زندگی دور شود اما برعکس در دل مشکلات افتاد. هنوز چند صباحی بیش نیست که پا در دانشگاه گذاشته اما با ندانم کاری و اعتیاد خودش را در معرض اخراج قرار داده است. 17 سال دارد و در کمپ به امید روزهای پاک، ریه هایش را شست و شو می دهد تا هر چه زودتر از شر سیاهی خلاص شود.
دلش می خواست از هر چیزی سر در بیاورد و حتی آن را تجربه کند. در دوران دبیرستان در مسیر مدرسه با یک پسر آشنا و مدتی با او ارتباط برقرار می کند که از او هم رودست می خورد و مرد رویاهایش بعد از خالی کردن جیب اش او را رها می کند. به گفته دخترک، خانواده اش اصلاً اهل دود و نوشیدنی های غیرمجاز نبودند اما او هر چیز منع شده ای را امتحان و آن را مصرف می کرد.
دختر در تله افتاده می گوید: خانواده پدرم خیلی در قید و بند اصول اخلاقی نبودند اما برعکس خانواده مادرم خیلی مذهبی بودند و روی اصول پافشاری می کردند. پدر و مادرم با وجود این که از یکدیگر طلاق نگرفته بودند اما جدا زندگی می کردند.
در واقع پدرم با زن دومش زندگی می کرد و کاری به کار ما نداشت. در دوران دبیرستان روزی سر بیرون رفتن های وقت و بی وقتم بین من و مادرم شکراب شد و وقتی اعصابم به هم ریخت سراغ سیگار رفتم چون از دوستانم شنیده بودم که سیگار اعصاب را آرام می کند اما هیچ وقت اعصابم آرام نشد.
دختر کنجکاو برای دور زدن خانواده اش مدام از ادکلن و خوشبو کننده دهان استفاده می کند تا کسی به این موضوع پی نبرد. مدتی این کار را دنبال می کند تا این که به گفته خودش از بوی سیگار نفرت پیدا می کند و آن را کنار میگذارد و سراغ نوشیدنی های غیرمجاز می رود. او می گوید: در نزد خانواده پدرم مصرف مواد و نوشیدنی های غیرمجاز عادی بود و کسی خرده نمی گرفت.
زمانی که به خانه عمویم می رفتم چون می خواستم سیگار را راحت تر ترک کنم نوشیدنی غیرمجاز مصرف می کردم. عمویم به جای مانع شدن مرا تشویق می کرد تا او را در این مسیر همراهی کنم و به خاطر کم سن و سال بودنم اصلاً متوجه مضرات و خطرات آن نبودم. داستان تجربه کردن های دختر 15 ساله همچنان ادامه پیدا می کند تا این که بعد از 2 سال وارد دانشگاه می شود. بعد از آغاز کلاس ها با چند نفر از هم دانشگاهی هایش دوست می شود. آن ها در خانه مجردی زندگی می کردند و همین موضوع پای این دختر را به دورهمی های ناسالم باز می کند. هم دانشگاهی دودی دختر کنجکاو به دور از چشم بقیه مواد صنعتی مصرف می کند اما پیش همه می گوید که فقط قرص متادون مصرف می کند. دختر فریب خورده درباره هم دانشگاهی اش می گوید: بعد از این که کلاس های دانشگاه تمام می شد با چند دوست دیگرم با دعوت دوست معتادمان بعضی از شب ها به خانه مجردی او می رفتیم و تا پاسی از شب دور هم خوش بودیم. این ماجرا ادامه داشت تا این که شبی دوستم وقتی دید کمی حالم ناخوش است از من خواست قرص متادون مصرف کنم. چون از کودکی دختر کنجکاوی بودم و به هر چیزی که می دیدم ناخنک می زدم بدون فکر، پیشنهادش را قبول کردم.
بعد از مصرف متادون حال عجیبی پیدا کردم، خیلی سرخوش بودم، به نوعی روی ابرها راه می رفتم و تمام غم هایم را برای مدتی فراموش کردم، شب هم در خواب عمیقی فرو رفتم.
سرخوشی کاذب دخترک ناشی از مصرف متادون او را مجاب می کند که همین روند را ادامه دهد تا به خیال خودش ناملایمات زندگی بر او تاثیری نگذارد. دختر از همه جا بی خبر که نمی داند مصرف قرص های مخدر اعتیاد آور و مضر است چند بار مهمان دوست حیله گرش می شود تا این که بعد از مدتی در تله می افتد.
او تعریف می کند: مدتی دوستم مقداری قرص مخدر در اختیارم می گذاشت تا با مصرف آن ها مدتی سرخوش شوم. با این دست فرمان جلو رفتم تا این که وقتی یک شب قرص ها را مصرف نکردم بدجور اعصابم به هم ریخت و حالم بد شد و تازه آن موقع بود که متوجه شدم در تله اعتیاد گرفتار شده ام.
روز بعد وقتی به هم دانشگاهی ام گلایه کردم که چرا من را در جریان عواقب مصرف قرص ها قرار نداده است؟ او با تندی مرا از خانه اش بیرون کرد. دختر فریب خورده می فهمد که دوستش با نقشه قبلی او را وارد این بازی خطرناک کرده است و حتی دیگر حاضر نیست قرص در اختیارش قرار دهد و از وی می خواهد که دیگر در خانه او پا نگذارد. دختر که نه راه پس دارد و نه راه پیش مجبور می شود با صرف هزینه زیاد قرص های روان گردان را از طریق ساقی دیگری جور کند تا اعصابش بیش از آن خراب نشود و با رفتارها و حرکت های نابجا در داخل دانشگاه سوتی دست کسی ندهد.
دختر 17 ساله با چشمانی بارانی می گوید: دوست حیلهگرم زمانی که مطمئن شد بدنم به این قرص ها عادت کرده است کلاً اخلاقش عوض شد و حاضر نبود مرا ببیند. حتی بعدها از طریق یکی از دوستانم باخبر شدم که او با قصد قبلی و به خاطر حسادت برای نابود کردن و اخراجم از دانشگاه نقشه کشیده بود که من هم با ندانم کاری و البته کنجکاوی بی حد و مرزم او را به خواسته اش رساندم.
در خانواده ام کسی از اعتیادم خبر نداشت تا این که روزی مادرم داخل کیف ام را مرتب می کرد که ناگهان با قرص های متادون مواجه و از شدت تعجب فقط مدتی به من خیره شد. دیگر نتوانستم پنهان کاری کنم و مجبور شدم به همه چیز اعتراف کنم.
از مادرم خواستم در خانه و در حضور او اعتیادم را ترک کنم اما دیگر به من اعتماد نکرد و مرا به کمپ آورد تا هر چه زودتر از شر مواد افیونی خلاص شوم. الان هم به جز مادرم کسی از حضورم در کمپ خبر ندارد و مدام بیم آن را دارم که با متوجه شدن دیگران به خصوص پدرم علاوه بر اخراج از دانشگاه حیثیت و آبرویم در بین فامیل بر باد برود.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
تعداد بازدید : 525
پیچ و خم های تکمیل محور اسفراین- شیروان
سید مصطفی نجفیان
اتصال اسفراین به شیروان از مسیر دهستان میلانلو می تواند فاصله و به تبع آن زمان سفر تا مشهد را برای اسفراینی ها و تا تهران را برای شیروانی ها کوتاه تر کند؛ پروژه ای که می توان به واسطه ظرفیت های منطقه به آن به عنوان یک محور گردشگری نگریست.
این پروژه شهریور امسال شاهد حضور و بازدید معاون هماهنگی امور عمرانی استاندار خراسان شمالی و فرمانداران شیروان و اسفراین بود تا روند تملک اراضی و باغ ها رصد شود.
پیشتر فرماندار اسفراین در خبری به «شروط تکمیل محور اسفراین – شیروان» اشاره کرد؛ خبری که در آن آمده بود: اگر پل روستای اسطرخی احداث شود، مشکل خاص دیگری برای تکمیل و بهره برداری از پروژه محور اسفراین به شیروان از مسیر دهستان میلانلوی این شهرستان در قالب پروژه حسن آباد - سرچشمه- اسطرخی وجود ندارد.
این پروژه هم دغدغه مسئولان و متولیان امر و هم مطالبه اهالی منطقه است که باید تسریع در تکمیل و بهره برداری از آن مورد توجه قرار گیرد.
کاهش هزینه و زمان سفر
«سبحانی» یکی از اهالی و ساکنان دهستان میلانلو با اشاره به این که تکمیل پروژه اتصال اسفراین – شیروان می تواند زمان و هزینه سفر را برای روستاییان کاهش دهد، می گوید: باید موانع سر راه تکمیل این پروژه شناسایی و حل و فصل شود.
توسعه اقتصادی
دهیار یکی از روستاهای دهستان میلانلو هم که تمایلی به ذکر نام خود در این گزارش ندارد، می گوید: تکمیل این پروژه و اتصال اسفراین به شیروان می تواند نقش به سزایی در خروج این شهرستان از بن بست ایفا کند البته تاکنون کارهای بسیاری برای تحقق این پروژه صورت گرفته است. به گفته وی، رفع موانع تکمیل این پروژه باید در دستور کار مسئولان از جمله متولیان راه و شهرسازی استان باشد.وی نقدی بر سرعت کند عملیاتی شدن این پروژه دارد و می افزاید: این پروژه می تواند ظرفیت گردشگری منطقه را تقویت کند و به توسعه اقتصادی منجر شود.
آخرین وضعیت پروژه
در این خصوص، فرماندار اسفراین با اشاره به آخرین وضعیت پروژه اتصال اسفراین – شیروان می گوید: تملک اراضی و باغ ها برای احداث پل در روستای اسطرخی در دستور کار است.
«طاهر رستمی» می افزاید: اداره کل راه و شهرسازی استان قول داده و متعهد شده است به محض ابلاغ اعتبار ظرف یکی، دو ماه آینده عملیات اجرایی احداث پل را در روستای اسطرخی آغاز کند.
به گفته وی، معاون هماهنگی امور عمرانی استاندار خراسان شمالی با توجه به این که عضو کمیته تخصیص اعتبارات است، قول تامین و تخصیص اعتبار این پروژه را از سر جمع اعتبارات استانی داد.
وی به اختصاص اعتبار از منابع عمرانی این شهرستان برای تکمیل بخش باقی مانده مسیر در حوزه اسفراین هم اشاره کرد.
ضرورت توافق اهالی
پیشتر در این خصوص «مجید علی اکبریان» رئیس اداره راه و شهرسازی اسفراین از آسفالت بخشی از پروژه حسن آباد- سرچشمه- اسطرخی در حوزه روستای حسن آباد با هدف پیشبرد تکمیل این مسیر و اتصال اسفراین به شیروان از مسیر دهستان میلانلو خبر داده و گفته بود: اگر توافق با مالکان باغ های روستای حسن آباد با هماهنگی دهیاری و شورای روستا انجام شود و تملک صورت گیرد، ۳ کیلومتر باقی مانده این مسیر هم آسفالت خواهد شد و در حوزه اسفراین برای اتصال به شیروان مشکلی نخواهیم داشت.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
بررسی طرح آمارگیری نیروی کار در تابستان و بهار نشان داد:
تعداد بازدید : 1138
افزایش نرخ بیکاری و کاهش مشارکت اقتصادی در استان
نرخ بیکاری در خراسان شمالی 8.8 درصد شد
خسروی- نتایج طرح آمارگیری نیروی کار در تابستان 1398 روز گذشته از سوی مرکز آمار ایران منتشر شد که بررسی ها نشان می دهد نرخ بیکاری در خراسان شمالی در تابستان نسبت به بهار امسال افزایش و نرخ مشارکت اقتصادی در همین مدت کاهش یافته است.بررسی نرخ بیکاری افراد ۱۵ ساله و بیشتر نشان میدهد که 8.8 درصد از جمعیت فعال خراسان شمالی در تابستان امسال بیکار بودهاند. بررسی جداول منتشر شده از سوی درگاه ملی آمار از یک سو کاهش 1.1 درصدی نرخ بیکاری در استان نسبت به تابستان سال گذشته و از دیگر سو افزایش 0.8 درصدی نرخ بیکاری در استان نسبت به بهار امسال را نشان می دهد. این در حالی است که در تابستان امسال ١٠٫۵ درصد از جمعیت فعال در کشور بیکار بودهاند؛ یعنی نرخ بیکاری در استان، در تابستان 98 از میانگین کشوری کمتر بوده است.جدول شاخص های عمده بازار کار جمعیت 15 ساله و بیشتر بیانگر آن است که نرخ مشارکت اقتصادی در استان در تابستان امسال 48.8 درصد بوده که نسبت به همین فصل در سال قبل، 2.6 درصد کاهش یافته است. نرخ مشارکت اقتصادی در خراسان شمالی در تابستان امسال نسبت به بهار 98 نیز یک درصد کاهش را نشان می دهد.میانگین نرخ مشارکت اقتصادی در کشور در تابستان امسال 44.9 درصد بوده است که بر این اساس، استان در این شاخص وضعیت مناسب تری دارد.بر اساس شاخص های عمده بازار کار جمعیت 10 ساله و بیشتر مربوط به تابستان 98، نرخ بیکاری و مشارکت اقتصادی در استان به ترتیب 8.7 و 43.7 درصد اعلام شده است که البته طبق اعلام مرکز آمار ایران، از این پس شاخصهای عمده بازار کار کشور براساس جمعیت ١٥ ساله و بیشتر محاسبه و ارائه میشود.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
از خطر سیل تا لذت هوای پاک
تعداد بازدید : 3
کوهنوردی در پاییز
شیرازی
به آخر هفته که نزدیک می شویم، حال و هوای کوهنوردی بیشتر خود را نمایان می کند. پاییز فصل قشنگی است برای تماشای تغییر طبیعت بر فراز قله ها.
کوهنوردی برای مردم خراسان شمالی فصل نمی شناسد و پاییز هم از فصل هایی است که علاقه مندان به کوه شال و کلاه می کنند و بند پوتین های شان را محکم می بندند تا به دل کوه بزنند و از کوهنوردی پاییز 98 استفاده کنند.
البته نوشتن از کوهنوردی در پاییز برای کوهنوردانی که با طبیعت در فصل های مختلف آمیخته شده اند سخت است ولی از آن جایی که جامعه علاقه مند به طبیعت گردی و کوهنوردی سال به سال جدیدتر و بیشتر می شود نباید از هشدارهای کوهنوردی در فصل پاییز غافل شد.
مگر نه این است که همین چند وقت پیش فردی در کوه جان سپرد و شاید اگر به هشدارها توجه شود میزان اتفاق های اندک ناگوار به صفر برسد.
واقعیت این است که هر فصل در کوهنوردی شرایط خاص خود را دارد، در تابستان آب، در پاییز و زمستان پوشاک، در غارها نور و در کویر امکانات خاص مسیریابی از نکات مهم است.
هیمالیانورد استان مان که این روزها با برنامه های گزارش خوانی صعود به کی 2 سرش حسابی مشغول است، برای صعود امن کوهنوردان به قله ها پای صحبت با روزنامه «خراسان شمالی» نشست و از اهمیت رعایت نکات مهم در این فصل گفت تا صعودی دلپذیر داشته باشند.
«حسین بهمنیار» می گوید: آن چه قبل از صعود می پوشید نیاز شما را به طور کامل برطرف نمی کند پس داشتن لباس اضافی، بار سنگین محسوب نمی شود. بادگیر و حداقل یک دست لباس مناسب و گرم با خود ببرید.
وی ادامه می دهد: شرایط جوی، موقعیت و وضعیت آب و هوایی منطقه مورد نظر را بدانید و حتماً قبل از اجرای برنامه حواس تان به پیش بینی آب و هوا باشد.
وی یادآور می شود: یادتان نرود بدون نقشه، راهنما و آشنایی کامل وارد مناطق کوهستانی نا آشنا و در هنگام وزش باد یا بارش باران با صخره ها درگیر نشوید.
بهمنیار اضافه می کند: در هنگام بارندگی مراقب باشید خطر سقوط از ارتفاع قوت می گیرد و به دلیل لغزنده بودن سطوح خیس، احتمال لیز خوردن بیشتر می شود به خصوص وقتی کفش شما چندان مخصوص حرکت در جاهای خیس نباشد.
وی می گوید: رعد و برق و خطرات آن را دست کم نگیرید، در صورت بروز رعد و برق خود را به مکانی امن برسانید، در کم ترین ارتفاع قرار بگیرید، طناب ها و لباس های خیس را از خود دور کنید، از رودخانه ها فاصله بگیرید و خطر سیل را فراموش نکنید.
فاتح کی 2 تصریح می کند: مراقب وضع جسمی خود باشید. هیچ فردی بهتر از خودتان نمی تواند وضع بدن تان را تشخیص دهد. قبل از رفتن به کوه علایم و بیماری های کوهستان را بشناسید. در کوه پزشک خود باشید و از صعود انتحاری بپرهیزید. در صورتی که بدن تان مشکل پیدا کرد به فکر برگشت هم باشید. یک صعود از شروع تا پایان است، صعود به یک قله هنر نیست به برگشت هم فکر کنید، برای آن وقت و انرژی کافی بگذارید و فراموش نکنید تجهیزات و کمک های اولیه را همیشه به همراه داشته باشید.
بهمنیار می گوید: مواظب سنگ های زیر پای تان باشید چون ریزش آن ها می تواند جان خودتان و کسانی را که پایین تر از شما قرار گرفته اند، تهدید کند.
او اضافه می کند: اگر مجبور شدید بدون برنامه ریزی قبلی در کوه بمانید تا حد امکان در روشنی روز ارتفاع کم کنید.
وی خاطرنشان می کند: کلاه، دستکش و جوراب گرم از مهم ترین پوشاک فصل سرد است.
از کلاه های مناسب استفاده کنید، جوراب مناسب بپوشید، دستکش گرم با خود داشته باشید، یکی، دو جفت جوراب اضافی و یک جفت دستکش چندان کوله شما را سنگین نمی کند و در هنگام سرما اولین نقاطی که حرارت شان را فدای اندام های حیاتی می کنند، دست ها و پاها هستند پس قبل از سرد شدن، آن ها را با پوشاک مناسب بپوشانید تا گرما و انرژی کمتری از دست بدهید.
وی اظهار می کند: قبل از قرار دادن کیسه خواب و لباس های اضافی در کوله آن ها را آب بندی کنید زیرا هوای پاییز به یک باره تغییر می کند و در صورت بارش باران فرصت نخواهید داشت آن ها را از گزند باران دور نگه دارید.
بهمنیار ادامه می دهد: صاعقه یکی از خطرناک ترین حوادث کوهنوردی و در بعضی از مواقع غیرقابل پیشبینی است، با شروع آن به سرعت به مکان سرپوشیدهای بروید.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
فرماندار:
تعداد بازدید : 17
محیط بانی راز و جرگلان تعطیل شد
نجاهی- فرماندار راز و جرگلان از تعطیلی محیط بانی این شهرستان که زیستگاه حیات وحش شاخصی مانند پلنگ، کبک، کفتار، قوچ ، میش و خرس قهوه ای است خبر داد و گفت: تاکنون اداره حفاظت محیط زیست در راز و جرگلان وجود نداشت و محیط بانی مستقر بود.به گفته «محمد زارعی»، با افزایش کرایه ساختمان محیط بانی، مسئولان محیط زیست بنا به این که اعتبار پرداخت اجاره بهای ساختمان را ندارند آن را تعطیل کرده اند.آن طور که او می گوید: فرمانداری راز و جرگلان با تعطیلی این اداره مخالفت کرده است اما احتمال دارد در نبود نیروهای حفاظت محیط زیست و آمار بالای دستگیری شکارچیان متخلف، این منطقه به جولانگاه آن ها تبدیل شود.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
تعداد بازدید : 238
سامانه بارشی جدید در راه استان
دمای هوا پنج شنبه 10 درجه کاهش می یابد
صدیقی- اداره کل هواشناسی خراسان شمالی از ورود سامانه بارشی جدید و کاهش 10 درجه ای دمای هوای استان در روز پنج شنبه خبر داد. به گفته کارشناس پیش بینی اداره کل هواشناسی استان با ورود سامانه بارشی از اواخر چهارشنبه (فردا) تا صبح جمعه به تدریج افزایش ابر، در پاره ای از نقاط بارش پراکنده باران و وزش باد نسبتاً شدید پیش بینی می شود. «هادی زاده» با بیان این که برای سه شنبه (امروز) تا بعدازظهر چهارشنبه (فردا) جوی پایدار پیش بینی می شود، افزود: با نفوذ جریان های ناپایدار دما در پنج شنبه 10 درجه سانتی گراد کاهش می یابد. بر اساس اعلام اداره کل هواشناسی استان طی 24 ساعت منتهی به صبح دوشنبه، کوسه با کمینه دمای 3 درجه سانتی گراد بالای صفر، سردترین و آشخانه با بیشینه دمای 29 درجه سانتی گراد بالای صفر، گرم ترین نقطه استان بود. همچنین در این مدت بجنورد به ترتیب دارای کمینه و بیشینه دمای 7 و 27 درجه سانتی گراد بالای صفر بود.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
والدینی که فرزندان شان را از بازی های سالم محروم می کنند
تعداد بازدید : 30
دردسرهای تبلتی
علوی
تازه وارد کلاس اول شده است، والدینش به او قول داده بودند اگر به مدرسه برود، آن جا بماند و بهانه گیری نکند، جایزه خوبی برایش بخرند. با این که 2 هفته از آغاز سال تحصیلی گذشته اما هنوز به مدرسه عادت نکرده است و هر روز صبح با گریه راهی مدرسه می شود و پدر و مادر در گوشش زمزمه می کنند « اگر امروز هم به مدرسه بروی می رویم و جایزه ای که قول داده بودیم، برایت می خریم». چشمان کودک برق می زند و لا به لای اشک هایی که می ریزد، لبخند رضایت بر لبانش نقش می بندد و با کلماتی که بوی تهدید و شرط و شروط دارد، تاکید می کند اگر امروز «تبلت» نخرند دیگر به مدرسه نمی رود. ظهر که کودک به خانه بر می گردد در اتاقش جعبه ای را که کادو شده است، می بیند و با خوشحالی به سمت آن می دود تا باز کند و با تبلتی که به او وعده داده شده بود، بازی کند.
صدای هیاهو
همین چند روز پیش بود که مادری با 2 کودک خود به پارک آمده و پسربچه اش که بزرگ تر بود با بچه های هم سن و سال خود مشغول بازی شد. صدای هیاهو و فریادهای شادی آن ها مادر را به ذوق می آورد، هر چند هر از گاهی دعوا و کشمکش بین آن ها رخ می دهد، اما مادر دخالت نمی کند و اجازه می دهد فرزندانش به تنهایی مسائل شان را مدیریت کنند. بچه ها از میان مردمی که در پارک نشسته بودند، می دویدند، گاهی از نظر پنهان می شدند و سر به سر یکدیگر می گذاشتند، حسابی بازی می کردند و در دنیای کودکی خود غرق شده بودند.
بازی و سکوت در خانه
اما این سوی ماجرا در خانه های آپارتمانی که گویا افکار آدم ها در چهاردیواری ها محصور شده و وسایل و دکوری های خانه بیش از شادی و احساس خوشایند کودکان ارزشمند است، چند کودک مشغول توپ بازی در اتاقی هستند که هیچ وسیله ای داخل آن نیست و مادران دور هم جمع شده اند و می توانند با خیال راحت به صحبت های شان ادامه دهند و از بی خطر بودن بازی کودکان شان اطمینان دارند. بچه ها سرگرم بازی می شوند و تازه بازی شان گرم شده است که یکی از مادران به بهانه ای توپ را از آن ها می گیرد و می گوید زیاد سر و صدا می کنند و بهتر است بازی دیگری انجام دهند. کودکان بی دفاع به همدیگر نگاه می کنند و ساکت می شوند، دقایقی همان جا می ایستند و نمی دانند چه کاری انجام دهند. یکی غر می زند و می گوید حوصله اش سر رفته است، آخر حق دارند، کودک هستند و بازی های بی صدا و نشستنی را بلد نیستند، نمی دانند خود را چگونه سرگرم کنند، فقط آن ها را داخل یک اتاق گذاشته اند و بدون هیچ وسیله بازی می گویند: «همین جا بازی کنید و با هم خوش بگذرانید».
یکی از کودکان که مدام غر می زند، باعث عصبانیت مادرش می شود و مادر با دادن تبلت به کودکش او را راضی و خرسند می کند و به دنبال او کودک کوچک تر نیز گوشی مادرش را می خواهد که بدون هیچ گونه مقاومتی به او داده می شود و کودک دیگر با التماس از مادر می خواهد گوشی همراهش را به او بدهد یا برایش تبلت بخرد.این برنامه همیشگی شان است، هر وقت در مهمانی احساس می کنند کودکان شان ناراحت هستند و حوصله شان سر رفته است، بی توجه به نیازهای آن ها، تبلت هایی را که خریداری کرده اند، در اختیارشان می گذارند تا آرام شوند، در واقع خودشان را با این کار خلاص می کنند.
انگار دنیای مجازی برای کودکان خردسال شان بهتر از دنیای واقعی و بازی های فیزیکی است، اجازه بازی نمی دهند چون نمی خواهند سر و صدای بچه ها آن ها را اذیت کند یا شیطنت های شان آسیبی به وسایل خانه بزند.
گردش علمی
چند روز پیش با یک گردش علمی که یک معلم خوش ذوق برای دانش آموزان کلاس اولی اش ترتیب داده بود، همراه شدم. مسیر راه تا رسیدن به پارک برای کودکان درس خودشناسی بود و در راه معلم می ایستاد و به آن ها گوشزد می کرد که همه چیز را خوب ببینند و بشنوند. تا رسیدن به پارک، هر یک از کودکان هر آن چه می دید با صدای بلند بیان می کرد. در گردش علمی، بچه ها آن چه را که شاید تا امروز به آن توجه چندانی نمی کردند، خوب می دیدند و از برگ های سوزنی شکل برخی درختان گرفته تا برگ های پهن را با دقت به هم نشان می دادند و برای شان پر از شگفتی بود. یکی حشره ای را نشان می داد و دیگری به ردی که روی سنگ فرش مانده و به تعبیر او شب گذشته خرسی از آن جا عبور کرده بود، اشاره می کرد. همه و همه برای شان جالب بود اما حیف که جای این گونه گردش های علمی دسته جمعی یا حتی خانوادگی بسیار خالی است و حتی برخی کودکان در پارک ها ترجیح می دهند در جای خود بنشینند و به دنیای بازی های هوشمند وارد شوند.
غافل از آن که طبق گفته یک کارشناس ارشد روان شناسی استفاده بیش از اندازه از فناوری، کمبود توجه، کاهش تمرکز، رفتارهای پرخاشگرانه، اضطراب، افسردگی، اختلال دو قطبی، اوتیسم، اختلال دلبستگی و رفتار مشکل ساز کودک را به دنبال دارد.
به گفته «عابدیان»، کودکانی که بیش از حد از گوشی های هوشمند استفاده می کنند، یادگیری کمتری نسبت به بقیه هم سن و سالان خود دارند.
وی بر محدودسازی استفاده کودک از تبلت اشاره و بیان می کند: در هیچ شرایطی نباید در مقابل اصرار یا گریه کودک کوتاه آمد و اجازه داد بیشتر از زمانی که برایش تعریف شده است، با تبلت و گوشی های هوشمند بازی کند. وی عقیده دارد: متاسفانه برخی والدین تصور می کنند کار کردن کودک خردسال شان با تبلت و گوشی های هوشمند نشان دهنده هوش بالای اوست اما نمی دانند که هوش و سلامت جسمی او را فدای راحتی خود می کنند.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
دیکته شهروندان در خصوص ۴ چهارراه پرحادثه در بجنورد
تعداد بازدید : 231
گلایه های مردم از مهندسی جدید شهری
اسدی
پیاده و سواره هر دو گلایه دارند، گلایه هایی که گویا مدت هاست در دل آن ها مانده، در حدود یک و نیم کیلومتر از خیابان سید جمال الدین اسدآبادی در نقاطی که این خیابان به بولوار شهید صیادشیرازی و میرزا رضا کرمانی متصل می شود و در امتداد خیابان شهید صفا به سمت فرهنگ سرای «شهروند» مشکلاتی بزرگ وجود دارد که موجب بروز حوادث رانندگی متعددی شده است.
در همین مسیر پیاده روها نیز به مشکلی برای عابران تبدیل شده است، بخشی از این خیابان در موازات اراضی محل سابق استقرار ارتش قرار دارد، مکانی که در برخی نقاط آن علف های هرز خودنمایی می کنند و بخش عمده ای از فضای پیاده رو را پوشانده اند، به نحوی که عابران توان عبور از پیاده رو را ندارند و از چهارراه صمدیه لباف تا چهارراه همت عابران باید از حاشیه خیابان برای تردد استفاده کنند.
حادثه در کمین
ساکنان این خیابان و دیگر عابران موارد زیادی را در این باره مطرح می کنند؛ راننده ها هم گلایه هایی دارند. «مرادی» یکی از رانندگان تاکسی تلفنی است. او می گوید: چهارراهی که خیابان میرزا رضا کرمانی را به خیابان سیدجمال الدین اسدآبادی متصل می کند، کانون حادثه است زیرا این چهارراه چراغ راهنمایی ندارد و سرعتکاه نیز در آن نصب نشده است.
او ادامه می دهد: چهارراه حاشیه پارک مادر و کودک هم آبستن حادثه و هر لحظه ممکن است کودکی که برای بازی به پارک آمده هنگام عبور از عرض خیابان دچار حادثه شود.
او که به گفته خود سابقه تصادف در این چهارراه را دارد ابراز می کند: خودروهایی که به چهارراه نزدیک می شوند از سرعت خود نمی کاهند و توجهی نیز به اطراف ندارند، برای همین امکان بروز تصادف در این نقطه زیاد و ضروری است برای نصب چراغ راهنمایی و احداث پل هوایی در این نقطه اقدام شود.
گزارشگر ما نیز در این مسیر و در چهارراه حضور پیدا کرده و وضعیت را از نزدیک دیده است. خیابان های جدید در این محدوده به سرعت زیر بار ترافیک رفته اند اما تمهیدات لازم برای رانندگی ایمن و حفظ جان عابران و رانندگان در نظر گرفته نشده است.
خوب به یاد دارم روزی را که در این محدوده دو خودروی سواری با صدای مهیبی با یکدیگر برخورد کردند و شیشه جلوی یکی از خودروها ده ها تکه شد و روی آسفالت خیابان ریخت.
پیرمردی که راننده یکی از ماشین ها بود، آسیب دیده بود و نمی توانست از خودرویش بیرون بیاید.
البته بخشی از این موضوع بر عهده رانندگانی است که قوانین را رعایت نمی کنند اما بخش دیگر این اتفاق به نصب نشدن چراغ راهنمایی یا سرعت گیر در برخی تقاطع ها باز می گردد. خیابان ها بازگشایی شده اما برای بالا رفتن ایمنی تقاطع های این خیابان ها اقدام نشده است.
فرهنگ سرای شهروند و پارک مادر و کودک برای ارائه خدمات به شهروندان احداث شده اند. بعدازظهر که می شود خانواده های زیادی برای گذراندن وقت و تفریح کودکان شان به این پارک می آیند به نحوی که برخی اوقات به اصطلاح جایی برای سوزن انداختن نیست. دو ردیف خیابان پر می شود از خودروهای پارک شده و گاهی کودکان در بین خودروها می دوند و بازی می کنند. کمی بی احتیاطی ممکن است حادثه ای تلخ ایجاد کند. «وفاداری» از آن دسته شهروندان و یکی از ساکنان این محله است که به گفته خود بیشتر اوقات فرزندش را برای بازی به پارک می آورد.
او که کنار تاب ایستاده است تا کودک خردسالش بازی کند، نگرانی هایی دارد و از وضعیت ترافیکی این چهارراه و حوادثی که احتمال دارد به وقوع بپیوندد، گلایه می کند. او می افزاید: ساکن همین خیابان هستیم، در آن سوی کتابخانه مرکزی بجنورد ساکن و تقریباً هر هفته شاهد تصادف های مختلفی در این خیابان و چهارراه هستیم اما توجهی به این موضوع نشده است و چراغ راهنمایی وجود ندارد.
عابران پیاده در پیچ و خم مشکلات
از چهارراه صمدیه لباف به سمت چهارراه همت که می روی در سمت راست این خیابان، عابران پیاده مشکلاتی دارند و عملاً پیاده رویی برای آن ها تعریف نشده است.
تا چند وقت قبل حتی علف های هرزی که به سوی پیاده رو هجوم آورده بودند کوتاه نشده بودند و اکنون نیز با وجود این که علف ها کوتاه شده اند اما مسیر برای عبور مناسب نیست. تردد در حاشیه این خیابان که پر از حادثه است مشکلاتی را برای عابران ایجاد کرده است.
از چهارراه مورد نظر تا چهارراه همت و از چهارراه شهید صفا تا فرهنگ سرای شهروند را پیاده طی می کنم. واقعیت همان است که شهروندان می گویند و عملاً توجهی به عابران پیاده نشده و آن هایی که قصد پیاده روی در این مسیرها را دارند باید نگران سلامت خود باشند.
در بخشی از این مسیرها نیز که پیاده رویی تعریف شده یا ساخت و سازها مسیر را بسته یا انتهای معابر ساخته نشده رها شده است و پلی نیز برای عبور از این نقاط وجود ندارد. اصلاح و ساخت این معابر سال هاست که با وقفه مواجه شده است و گویا تصمیمی نیز برای ساخت و به سازی آن ها وجود ندارد.
این نقطه از شهر دارای خیابان های 16 متری است اما مسیری برای عابران پیاده ندارد و آن چه احداث شده نیز یا ناتمام رها شده یا فضا برای عبور کافی نیست.
عابران پیاده این مسیرها سوالی دارند؛ سوالی که در گلایه های آن ها پنهان شده است، آن جا که می گویند چرا توجهی به عابران پیاده نمی شود؟ به راستی سهم عابران پیاده از خیابان های نام برده چقدر است و چرا به آن ها توجهی نشده است؟
البته سخنان برخی مسئولان بر گلایه های مطرح شده صحه می گذارد، خرداد امسال رئیس گروه ترافیک استانداری خراسانشمالی اعلام کرده بود که شهر بجنورد برای عابران امن نیست و اقدامات شهرداری بجنورد در حوزه مدیریت ترافیک و عابران پیاده مأیوس کننده است.
«احسان رستمی کمند» اظهار کرده بود که در ۱۱ سال گذشته ۱۱۱ عابر پیاده در بجنورد فوت شدند و این آمار در کل استان ۲۱۲ نفر بوده است.گزارشگر ما با معاون امور عمرانی و زیربنایی شهرداری بجنورد تماس گرفت اما «پارساپور» با ارسال پیامکی اعلام کرد که در جلسه است و امکان صحبت وجود ندارد.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.