گروه سلامت- سال تحصیلی جدید دانش آموزان آغاز شده است و یکی از نکات مهمی که لازم مورد توجه والدین و مدیران مدارس قرار بگیرد ضرورت توجه به تغذیه دانش آموزان و مواد خوراکی عرضه شده در مدارس است. اما بایدهای و نبایدهای تغذیه ای دانش‌آموزان در سال تحصیلی جدید شامل چه مواردی است؟ «فرشته فزونی» رئیس گروه بهبود تغذیه معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با اشاره به اهمیت تغذیه دانش‌آموزان همزمان با آغاز سال تحصیلی اظهار کرد: دانش‌آموزان از نظر وضعیت تغذیه‌ای در یکی از مهم‌ترین دوره‌های زندگی خود هستند. وی افزود: در این دوران، علاوه بر افزایش نیاز به تامین انرژی و پروتئین، رفتارها و باورهای تغذیه‌ای شکل می‌گیرد که نقش مهمی در انتخاب مواد غذایی و سلامت دانش‌آموزان در آینده دارد. وی تاکید کرد: دانش‌آموزان علاوه بر سه وعده غذایی اصلی به میان وعده هم نیاز دارند و برای نگه داشتن قند خون در حد طبیعی و عملکرد مطلوب مغز باید میان وعده مناسب مصرف کنند. «فزونی» استفاده انواع تنقلات و ساندویچ‌های خانگی را که توسط خانواده به صورت روزانه و تازه تهیه می‌شود، به عنوان یک میان وعده مناسب پیشنهاد کرد و گفت: این موادغذایی علاوه بر ارزش غذایی بالا کم هزینه نیز هستند و به راحتی در دسترس بیشتر خانواده‌ها قرار دارد.

 وی ادامه داد: خوراکی‌هایی مانند انواع چیپس، غلات حجیم شده شور، شکلات و شیرینی‌ها میان وعده مناسبی برای تامین نیازهای غذایی نیستند و ارزش غذایی مناسبی ندارند، ضمن این که نمک موجود در این خوراکی‌ها ذائقه دانش آموز را به خوردن غذاهای شور عادت می‌دهد. رئیس گروه بهبود تغذیه معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی خاطرنشان کرد: مواد غذایی که در پایگاه تغذیه سالم مدارس(بوفه) عرضه می‌شود نقش بسیار مهمی در حفظ سلامت دانش آموز دارد و مراقبین سلامت مدارس، مدیر و اولیای دانش آموزان در زمینه عرضه مواد غذایی در پایگاه تغذیه سالم باید فعالانه برخورد کنند و نظارت داشته باشند به شکلی که لیست اقلام مجاز و  غیرمجاز مواد غذایی را در  معرض دید دانش‌آموزان قرار دهند. به گفته وی، فرآورده‌های غلات حجیم شده، یخمک، نوشابه، ساندویچ‌های سوسیس، کالباس، ناگت، فلافل، پیتزا، آب نبات، سمبوسه، پیراشکی و سایر مواد غذایی ناسالم که ارزش غذایی کمی دارند نباید در دسترس کودکان باشد و یا در بوفه مدارس عرضه شود. 

ضمناً ضروری است که از عرضه هر نوع محصول غذایی بدون بسته‌بندی و محصولاتی که فاقد پروانه ساخت و کد بهداشتی و تاریخ مصرف هستند جلوگیری شود. «فزونی» فرآورده‌های لبنی پاستوریزه یا استریلیزه، از نوع کم چرب و کم نمک به‌صورت بسته بندی تک نفره مثل ماست، پنیر، بستنی ساده (به‌جز بستنی یخی)، شیرساده، شیر برنج و فرنی بسته بندی شده و دارای مجوزهای بهداشتی، خشکبار و انواع مغزهای بسته‌بندی دارای مجوز بهداشتی از قبیل توت خشک، انجیرخشک، انواع برگه‌ها، خرما، کشمش، انواع میوه‌های خشک، گردو، بادام، مغز تخمه‌های کم نمک، نخودچی، برنجک، گندم برشته شده، کلاب‌های سالم نان پنیر و گردو، نان، پنیر و خرما و نان و تخم مرغ را به شرط آن که  همه مواد عرضه شده دارای بسته بندی بهداشتی با مجوز وزارت بهداشت باشند، برای عرضه در بوفه‌های مدارس پیشنهاد کرد. وی تاکید کرد: والدین برای دریافت مشاوره تغذیه و تنظیم برنامه غذایی رایگان برای فرزندان‌شان می‌توانند به واحدهای تغذیه نزدیک‌ترین مراکز خدمات جامع سلامت به محل سکونتشان مراجعه کنند. «مجید تاجیک» رئیس گروه سلامت محیط معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی نیز بر ضرورت توجه والدین، مدیران و مربیان به توصیه‌های کارشناسان بهداشت محیط برای سلامت دانش آموزان تاکید کرد. وی با بیان این که مدیران مدارس باید نظارت مستقیم بر عرضه مواد خوراکی بوفه‌ها داشته باشند، گفت: تنها مواد خوراکی مجاز مطابق دستورالعمل‌های بهداشتی باید در بوفه مدارس به دانش‌آموزان عرضه شود. وی افزود: عرضه تنقلاتی مانند آلوچه، لواشک و دیگر تنقلات رایج به‌صورت فله، بدون بسته‌بندی و فاقد مشخصات بهداشتی از جمله پروانه ساخت، تاریخ تولید و انقضا و آدرس کارخانه توسط دستفروشان ممنوع است و مدیران مدارس باید این موارد را به مراکز و شبکه‌های بهداشت یا سامانه شکایات مردمی وزارت بهداشت به شماره تماس 190 گزارش کنند. 

وی طبخ غذا در بوفه‌های مدارس با شرایط غیر بهداشتی یا آماده سازی مواد غذایی در منزل متصدیان را برای توزیع در بوفه مدرسه ممنوع اعلام کرد و گفت: در صورت عرضه مواد غذایی باید شرایط بهداشتی مطابق با دستورالعمل‌های مربوطه رعایت شود. «تاجیک» تصریح کرد: در بوفه‌های مدارس باید دیوار، سقف و کف قابل نظافت و گندزدایی باشند ضمن این که وجود سینک ظرفشویی و کاسه روشویی برای بوفه‌ها ضرورت دارد. وی به مدیران مدارس توصیه کرد: اگر بوفه مدرسه فاقد چنین شرایطی است قبل از بهره‌برداری بهسازی و تجهیز شود. وی از مدیران مدارس خواست برای کارت بهداشت و گواهینامه اصناف پرسنل آبدارخانه و بوفه اقدام کنند. «تاجیک» دسترسی دانش‌آموزان و مربیان به مایع صابون را از دیگر مواد قابل توجه برشمرد و بر ضرورت نظافت سرویس‌های بهداشتی، آبخوری‌ها و دیگر فضاهای مورد استفاده دانش آموزان تاکید کرد. 

یک فوق تخصص قرنیه و پیوند قرنیه با بیان این که هیچ ‌یک از روش‌های جراحی تغییر رنگ چشم بی‌خطر نیستند، اختلال در دید را از مهم‌ترین عوارض این جراحی‌ها دانست. دکتر «نادر نصیری» با بیان این که تغییر رنگ چشم به دو روش خارجی و داخلی امکان‌پذیر است، گفت: استفاده از لنزهای رنگی و تماسی از روش‌های خارجی تغییر رنگ چشم محسوب می‌شود. لنزهای رنگی برای افراد جنبه زیبایی دارد، اما در برخی موارد به دلیل عفونت قرنیه، لکه‌های سفید در قرنیه ایجاد می‌شود که استفاده از لنزهای تماسی یکی از راه‌های پوشاندن این سفیدی است. این لنزها به صورت موقتی روی چشم قرار می‌گیرد و موقع خواب باید از چشم خارج شوند. عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی بر ضرورت رعایت بهداشت به منظور جلوگیری از عفونت در استفاده از هر دو نوع لنز تاکید کرد. وی بیان این که تتوی چشم از دیگر روش‌های تغییر رنگ چشم و بهبود ظاهر چشم برای افرادی است که قرنیه سفید دارند و دید مطلوبی ندارند، افزود: این روش نیز که در گذشته رواج بیشتری داشته است نوعی جراحی محسوب می‌شود، اما در جریان آن چشم باز نمی‌شود، بلکه مرکب یا دوات را با اتوکلاو استریل می کنند، روی قرنیه می‌ریزند و با نوک سوزن قرنیه چند سوراخ روی قرنیه ایجاد می‌کنند. تتوی چشم ممکن است از یک سال تا پنج سال ماندگاری داشته باشد و پس از آن باید تمدید شود.

دکتر «نصیری» اظهار کرد: روش دیگر از بین بردن لایه قهوه‌ای رنگ روی چشم به کمک لیزر است. چشم اغلب ایرانی‌ها قهوه‌ای تیره مایل به مشکی است، جراح به کمک تاباندن ممتد پالس لیزر لایه‌های بالایی رنگ‌دانه یا همان ملانین‌های رنگ چشم را از بین می‌برد، بنابراین قرنیه شفاف‌تر می‌شود و لایه‌های زیرین که روشن‌تر هستند، ظاهر می‌شود. وی ادامه داد: در این روش احتمال ایجاد رسوب روی عدسی یا قرنیه چشم وجود دارد که در نهایت منجر به تاری دید می‌شود. از طرفی این روش ممکن است منجر به انسداد مجاری اشکی، اختلال در خروج مایع اشکی، اختلال در خون‌رسانی، افزایش فشار چشم و گلوکوم نیز شود. این عضو هیئت علمی دانشگاه، کاشت عنبیه مصنوعی را نیز از دیگر روش‌های تغییر رنگ چشم اعلام و عنوان کرد: این روش مضرترین روش تغییر رنگ چشم است و انواع مشکلات را به همراه دارد. البته به طور کلی تمامی این روش‌ها که با دستکاری چشم همراه است، روش‌های بی‌خطری نیستند. چشم و مهم‌تر از آن قرنیه عضو به شدت ظریف و حساس است و هرگونه تغییر بی‌دلیل روی آن منجر به بروز اختلال دید و عوارض جبران ناپذیر خواهد شد. همچنین اگر در آینده به دلیل هرگونه مشکل به مداخله جراح نیاز پیدا کند، میدان دید جراح نیز بسیار محدود می‌شود.

دکتر «سیدمرتضی انتظاری» فلوشیپ جراحی شبکیه و لیزر نیز ضمن ارائه توضیحی در خصوص یکی دیگر از روش‌های پرطرفدار تغییر رنگ چشم، عنوان کرد: در این نوع عمل جراحی، قرنیه از سطح چشم جدا و ضخامت آن رنگ  و در نهایت به حالت اولیه برگردانده می‌شود. این عضو هیئت علمی دانشگاه گفت: قرنیه محیطی شفاف است که از چشم محافظت می‌کند و دیدی واضح در اختیار فرد قرار می‌دهد، چراکه امواج نوری را دقیق به شبکه منتقل می‌کند، اما در جریان جراحی تغییر رنگ چشم این لایه دستکاری و رنگی می‌شود که همین امر موجب کاهش شفافیت دید و دقت انتقال امواج نوری خواهد شد. وی ادامه داد: با برداشتن لایه‌ای از قرنیه و رنگ‌آمیزی آن بیمار به اختلال و تاری دید مبتلا می شود و دید کدری پیدا می‌کند، از همین رو این نوع جراحی از سوی انجمن چشم پزشکی کشور غیرعلمی اعلام شده است و بسیاری از مراکز درمانی انجام آن را ممنوع اعلام کرده‌اند. به گفته وی، تاری دید در روشنایی محسوس‌تر است و ممکن است فرد را دچار ترس از نور کند. دکتر «انتظاری» همچنین گفت: این مدل عمل جراحی میدان دید فرد را مختل می‌کند و بیمار فقط از مرکز مردمک چشم دید خوبی دارد که این اتفاقی آزادهنده است. حتی ممکن است به دلیل این اختلال فرد به جراحی کاتاراکت یا آب مروارید نیاز پیدا کند که در این صورت مسائلی پیش روی بیمار و جراح قرار دارد. وی اظهار کرد: این که فرد به جراحی نیاز پیدا کند یک چالش است و این‌که کدورت ایجاد شده به دنبال جراحی تغییر رنگ چشم، دقت لازم را از جراح می‌گیرد، چالش دیگری است. وی با بیان این که انجام این عمل برای تغییر هر رنگ چشم به هر رنگ دیگری امکان‌پذیر است، ماندگاری این جراحی را بستگی به رنگ انتخابی فرد دانست.

 مواد فعال کلیدی

در سال های اخیر تحقیقات نشان داده است که زردچوبه دارای خواص دارویی است و در حالی که بیشتر مردم آن را چیزی جز یک ادویه نمی دانند، فلفل سیاه نیز می تواند فوایدی برای سلامتی داشته باشد. هم زردچوبه و هم فلفل سیاه دارای مواد فعال کلیدی هستند که به خواص ضد التهابی، آنتی اکسیدانی و مبارزه با بیماری کمک می کند.

 کورکومین موجود در زردچوبه

ترکیبات کلیدی زرچوبه کورکومینوئید نامیده میشود.کورکومین خود فعالترین ماده است و به نظر مهم ترین آن باشد. کورکومین به عنوان یک پلی فنول، فواید سلامتی متعددی دارد، یک آنتی اکسیدان قوی و دارای خواص ضد التهابی، ضد باکتریایی و ضد قارچی است. با این حال یکی از بزرگترین معایب کورکومین این است که به خوبی در بدن جذب نمی شود.

 

 پیپرین در فلفل سیاه

فلفل سیاه حاوی ترکیب زیست فعال پیپرین است که یک الکالوئید مانند کپسایسین است که در پودر چیلی و فلفل قرمز یافت می شود. پیپرین به تسکین حالت تهوع، سردرد و سوءهاضمه کمک می کند و همچنین دارای خواص ضد التهابی است. با این حال مهمترین مزیت آن ممکن است توانایی اش در افزایش جذب کورکومین باشد.

 

 جذب کورکومین را بهبود می بخشد

متاسفانه کورکومین موجود در زردچوبه به خوبی جذب جریان خون نمی شود در نتیجه، ممکن است مزایای سلامتی آن را از دست بدهید. با این حال، افزودن فلفل سیاه می تواند کمک کننده باشد. تحقیقات تائید می کند که ترکیب پیپرین در فلفل سیاه با کورکومین در زردچوبه جذب کورکومین را تا 2 هزار درصد بهبود می بخشد. یک مطالعه نشان داد که افزودن 20 میلی گرم پیپرین به 2 گرم کورکومین به طور قابل توجهی جذب آن را افزایش می دهد. درحال حاضر دو نظریه در مورد نحوه کارکرد این کار وجود دارد: ابتدا، پیپرین عبور کورکومین را از دیواره روده و به جریان خون تسهیل می کند. دوم، می تواند تجزیه کورکومین توسط کبد را کُند کند و سطح خون آن را افزایش دهد در نتیجه ترکیب کورکومین با پیپرین مزایای بالقوه سلامتی آن را افزایش می دهد. در حالی که کورکومین و پیپرین فواید سلامتی خاص خود را دارند اما با هم بهتر هستند.

 خواص ضدالتهاب قوی

کورکومین زردچوبه دارای خواص ضدالتهاب قوی است. در واقع، آنقدر قدرتمند است که برخی از مطالعات نشان می دهد با قدرت برخی از داروهای ضد التهابی مطابقت دارد، بدون این که عوارض جانبی منفی داشته باشد. مطالعات همچنین نشان می دهد که زردچوبه ممکن است در پیشگیری و درمان آرتریت که با التهاب و درد مفاصل مشخص میشود، نقش داشته باشد.خواص ضد التهابی کورکومین اغلب به دلیل کاهش درد و ناراحتی موقت مورد ستایش قرار می گیرد. پیپرین همچنین دارای خواص ضد التهابی و ضد آرتریت است. این به حساسیت زدایی یک گیرنده درد خاص در بدن شما کمک می کند که می تواند بیشتر احساس ناراحتی را کاهش دهد. هنگامی که کورکومین و پیپرین با هم ترکیب شوند یک ضدالتهاب قوی هستند که می توانند به کاهش ناراحتی و درد کمک کنند.

 نویدبخش پیشگیری از سرطان 

کورکومین نه تنها برای درمان، بلکه حتی برای پیشگیری از سرطان نیز نویدبخش است. مطالعات نشان می دهد که می تواند رشد، توسعه و گسترش سرطان را در سطح مولکولی کاهش دهد و همچنین ممکن است به مرگ سلول های سرطانی کمک کند. همچنین به نظر می رسد که پیپرین در مرگ برخی از سلول های سرطانی نقش داشته باشد که ممکن است خطر تشکیل تومور را کاهش دهد، درحالی که تحقیقات دیگر نشان  می دهد که ممکن است از رشد سلول های سرطانی نیز جلوگیری کند.یک مطالعه نشان داد که کورکومین و پیپرین، هم به صورت جداگانه و هم به صورت ترکیبی، روند خودنوسازی سلول های بنیادی پستان را مختل می کنند. این مهم است زیرا این فرایند جایی است که سرطان سینه رخ می دهد. مطالعات بیشتر نشان می دهد که کورکومین و پیپرین اثرات محافظتی در برابر انواع دیگر سرطان از جمله سرطان پروستات، پانکراس، کولورکتال و سایر سرطان ها دارند.

 

 کمک به هضم غذا 

طب هندی هزاران سال است که به زردچوبه برای کمک به هضم غذا متکی بوده است و مطالعات مدرن استفاده از آن را تایید می کنند و نشان می دهد که می تواند به کاهش اسپاسم روده و نفخ کمک کند. نشان داده شده است که پیپرین فعالیت آنزیم های گوارشی را در روده افزایش می دهد که به بدن شما کمک می کند تا غذا را سریعتر و آسانتر پردازش کند. علاوه بر این، خواص ضدالتهابی زردچوبه و پیپرین می تواند به کاهش التهاب در روده کمک کند که می تواند به هضم کمک کند.

 

 خطر و دُز؟

کورکومین و پیپرین به طور کلی بی خطر در نظرگرفته می شوند. هیچ توصیه رسمی برای مصرف هیچ کدام وجود ندارد و حداکثر مصرف قابل قبولی نیز مشخص نشده است. برخی از افراد ممکن است عوارض جانبی مانند حالت تهوع، سردرد و بثورات پوستی را پس از مصرف کورکومین در دزهای زیاد تجربه کنند. در فرهنگ هندی، زردچوبه و فلفل سیاه معمولاً در چای مصرف می شوند که اغلب با روغن زیتون، روغن نارگیل، عسل و زنجبیل ترکیب می شوند. از آن جایی که کورکومین محلول درچربی است، مصرف آن با چربی می تواند جذب آن را افزایش دهد. با این حال، برای بهره مندی کامل از فواید دارویی کورکومین، بهتر است آن را به صورت مکمل همراه با پیپرین مصرف کنید.

نتایج یک مطالعه نشان می دهد روغن های گیاهی اثرات مفیدی بر کاهش غلظت لیپیدها، به ویژه با روغن های غنی از تک غیراشباع و چند غیراشباع زمانی که در مقادیر توصیه شده مصرف شوند، برای فرد دارد. روغن‌های گیاهی که از منابع مختلفی مانند دانه‌ها، مغزها و برخی میوه‌ها به دست می‌آیند، نقش مهمی در سلامت رژیم غذایی دارند با این حال، شواهد فعلی در مورد اثرات سلامتی انواع مختلف مصرف روغن نباتی بحث برانگیز است. هدف این بررسی، ترکیب شواهدی از بررسی‌های سیستماتیک و متاآنالیزها برای ارزیابی پیامدهای سلامتی مرتبط با روغن‌های گیاهی مختلف است. یک جست و جوی جامع تا 31 ژوئیه 2023 در 12 پایگاه داده برای مطالعاتی انجام شد که ارتباط روغن‌های گیاهی مختلف را با پیامدهای سلامتی در بزرگسالان بررسی می‌کرد. در مجموع 48 مطالعه، شامل 206 متاآنالیز وارد شدند. شواهد با قطعیت متوسط ​​تا بسیار پایین نشان داد که اسیدهای چرب تک غیراشباع و چند غیراشباع مانند روغن کانولا، روغن زیتون بکر و روغن سبوس برنج در کاهش کلسترول تام سرم و غلظت لیپوپروتئین با چگالی کم(LDL) مفید هستند. در مقابل، شواهد با قطعیت کم تا بسیار کم نشان می‌دهد که روغن‌های حاوی چربی‌های اشباع شده بالا، مانند روغن نارگیل و روغن نخل، کلسترول تام و غلظت LDL را افزایش می‌دهند، اما غلظت لیپوپروتئین با چگالی بالا را نیز افزایش می‌دهند. شواهد با قطعیت بسیار پایین نشان داد که مصرف روغن زیتون، روغن کنجد و روغن نارگیل می تواند کنترل قند خون را بهبود بخشد. شواهد با قطعیت پایین نشان می دهد که مصرف روغن زیتون خطر ابتلا به سرطان سینه، گوارش و سایر سرطان ها را کاهش می دهد. شواهد با قطعیت متوسط ​​تا بسیار پایین نشان می دهد که مصرف روغن کانولا و روغن کنجد وزن بدن را کاهش می دهد. به نظر می رسد مصرف روغن گیاهی فواید سلامتی متفاوتی را ارائه می دهد، با تخمین های خلاصه، اثرات مفیدی بر کاهش غلظت لیپیدها، به ویژه با روغن های غنی از تک غیراشباع و چند غیراشباع زمانی که در مقادیر توصیه شده مصرف شوند، نشان می دهد. تحقیقات آتی باید بر مطالعات بلندمدت و ارزیابی‌های رژیم غذایی جامع برای درک بهتر اثرات روغن‌های گیاهی بر سلامتی تمرکز کند و مبنایی برای توصیه‌های غذایی آگاهانه فراهم کند.

نوزادان متولد شده از زنانی که رژیم غذایی پرچرب و شیرین مصرف می کنند در معرض خطر بیشتر بیماری های قلبی و عروقی و دیابت در سنین بالاتر قرار دارند. به گزارش دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت، نوزادانی که از زنان باردار مبتلا به چاقی متولد می شوند، به دلیل آسیب های جنینی ناشی از رژیم غذایی پرچرب و پر انرژی مادرشان، در بزرگسالی بیشتر در معرض مشکلات قلبی و دیابت هستند. این یافته یک مطالعه جدید است که در مجله فیزیولوژی منتشر شده است که برای اولین بار نشان می دهد که چاقی مادر یک هورمون تیروئید مهم در قلب جنین را تغییر می دهد و رشد آن را مختل می کند. مصرف یک رژیم غذایی پرچرب و شیرین در دوران بارداری نیز احتمال مقاومت جنین متولد نشده به انسولین را در بزرگسالی افزایش می دهد و به طور بالقوه باعث دیابت و ایجاد بیماری های قلبی و عروقی می شود. این در حالی است که وزن نوزادان در بدو تولد طبیعی است. به گفته نویسنده اصلی این مقاله این یافته‌ها بسیار مهم هستند، زیرا ارتباط واضحی بین رژیم غذایی ناسالم سرشار از چربی‌های اشباع و قند و سلامت ضعیف قلبی و عروقی را نشان می‌دهند. رژیم غذایی پرچرب و پرانرژی مادر، غلظت هورمون تیروئید فعال T3 را کاهش می‌دهد، هورمونی که مانند یک کلید در اواخر بارداری عمل می‌کند و به قلب جنین می‌گوید که پس از تولد برای زندگی آماده شود. بدون این سیگنال، جنین قلب متفاوت رشد می کند. رژیم‌های غذایی سرشار از چربی و قند می‌توانند مسیرهای مولکولی درگیر در سیگنال‌دهی انسولین و پروتئین‌های حیاتی درگیر در جذب گلوکز در قلب جنین را تغییر دهند. این خطر مقاومت قلبی به انسولین را افزایش می دهد که اغلب منجر به دیابت در بزرگسالی می شود. قلب پس از تولد به اندازه کافی سلول های عضلانی را برای ترمیم هر گونه آسیب تولید نمی کند، بنابراین تغییراتی که بر این سلول ها قبل از تولد تاثیر منفی می گذارد، می تواند برای تمام عمر باقی بماند. این تغییرات دائمی می تواند باعث کاهش بیشتر در سلامت قلب شود؛ زمانی که کودکان به سنین نوجوانی و بزرگسالی می رسند و زمانی که قلب شروع به پیر شدن می کند. این مطالعه اهمیت تغذیه خوب مادر را در پیش از بارداری، نه تنها به خاطر مادر، بلکه برای سلامت نوزاد، نشان می دهد. محققان در حال حاضر در حال انجام مطالعات طولانی مدت روی نوزادان متولد شده از زنان با رژیم های غذایی پرانرژی پرچرب هستند تا سلامت آن ها را در طول دهه ها بررسی کنند.