بدبخت و خوشبخت در ماه خدا

بدبختی، ترجمه واژه «شقاوت» است که نقطه مقابل آن خوشبختی و «سعادت» است. امیر مومنان علی(ع) در ابتدای نامه مشهور خود به مالک اشتر، راه سعادت و خوشبختی یا شقاوت و بدبختی را گوشزد می فرماید که مایه عبرت همه مسلمانان، به ویژه مسئولان مملکتی خواهد بود. حضرت، نامه را چنین آغاز می فرماید: به نام خداوند بخشنده مهربان. این فرمان از بنده خدا، علی، امیر المومنان، به مالک اشتر پسر حارث است. در عهدی که با او دارد، هنگامی که او را به فرمانداری مصر بر می گزیند تا خراج آن دیار را جمع آورد و با دشمنانش نبرد کند، کار مردم را اصلاح و شهرهای مصر را آباد سازد. او را به پرهیزکاری و پارسایی فرمان می دهد و این که اطاعت خدا را بر دیگر کارها مقدم دارد و آنچه در کتاب خدا آمده، از واجبات و مستحبات، پیروی کند؛ فرمان هایی که جز با پیروی آن، سعادتمند وخوشبخت نخواهد شد و جز با انکار و ضایع کردن آن، شقی و بدبخت نخواهد گردید. امیر مومنان علی (ع) راه سعادت و خوشبختی را تنها در اطاعت خدا و انجام دادن فرمان های او می داند و شقی و بدبخت کسی است که این راه را نپیماید.

نشانه های بدبختی: گرچه نشانه های زیادی برای بدبختی بیان شده است ولی به یک روایت اشاره می کنم. پیامبر اکرم (ص) خطاب به حضرت علی (ع) فرمود: ای علی، چهار چیز نشانه بدبختی است: خشکی چشم ، قساوت قلب، آرزوی دراز وعشق به زنده ماندن.و البته بد بخت ترین مردم هم معرفی شده است.  امیرمومنان علی(ع) در پاسخ به این پرسش که بدبخت ترین مردم کیست، فرمود: من باع دینه بدنیا غیره؛ کسی که دین خود را به دنیای دیگری بفروشد. ولی یک بدبخت فوق العاده هم معرفی شده است وقتی حضرت علی (ع) از پیامبر(ص) پرسیدند: بدبخت در این ماه چه کسی است؛ فرمود: فان الشقی من حرم عن غفران الله؛ و آن بدبختی است که در زمانی که همه می توانند مشمول رحمت و مغفرت الهی قرار بگیرند یعنی در ماه رمضان که اسباب و علل آمرزش فراهم است  و درهای رحمت الهی باز، ولی او از آمرزش و رحمت الهی محروم بماند. خدایا محروممان مکن. آمین.

استاد دافعی