نگرانی از نابودی هنر های دستی اصیل

نجاهی- همه چیز اصالتش را حفظ کرده است؛ از لباس های محلی تا پارچه ها و روسری های ابریشمی. این جاست که می گویند از هر انگشتش یک هنر می بارد. پا در کارگاه اش که بگذاری بی اختیار غرق تماشای آثاری می شوی که حاصل 7 دهه تجربه است و درنقوش و رنگ آن ها از طبیعت الهام گرفته شده است و چشم نوازی می کند.
 منزل استاد که آثار فاخرش هر بیننده ای را به گذشته های دور و اعماق فرهنگ و باورهای غنی و قدیمی این قوم سوق می دهد،کلاس درس بیش از٣٠  دختر مستعد ترکمن است که در کنار ابریشم بافی و صنایع دستی، اصالت و خلاقیت را فرا می گیرند.
با این که ٧٧ بهار از عمر سرشار از تلاش و خلاقیت «آنه کیک کوهی» سپری شده اما هنوز هم شوق و اشتیاق روزگار جوانی را برای ابریشم بافی دارد و می توان در کارگاه سنتی این بانوی پیشکسوت که رشته رشته نخ های ابریشمی با دستان توانمند استاد رنگ گرفته اند پای صحبت های پیشکسوت ابریشم بافی جرگلان نشست که هرگز اجازه نداده است آنچه در روزهای شیرین کودکی در کنار مادر آموخته در این سال ها به باد فراموشی سپرده شود.در کنار تندیس و لوح های تقدیری که نشانم می دهد می شود یک دل سیر پارچه ها و روسری های ابریشمی را به نظاره نشست.
خانم «آنه کیک کوهی» این روزها از سال ها پیش که ابریشم بافی در شرف فراموشی بود برایمان می گوید؛ از دوران کودکی اش که ابریشم بافی را یاد گرفت.
«آنه کیک کوهی»  از بی مهری هایی می گوید که به هنر ابریشم بافی شد و موجب شد تا چند سال پیش ابریشم بافی به کلی فراموش شود و کسی سراغی از این هنر نگیرد، اما او می گوید: نتوانستم یادگار مادرم را کنار بگذارم و بعضی روزها برای دخترها و نوه هایم پارچه های ابریشمی می بافتم تا لباس محلی از من به یادگار داشته باشند. او از جمله بانوانی است که توانسته در سال 89 به عنوان ابریشم باف نمونه کشوری انتخاب شود.
آرام و با وقار و البته با حوصله به سوال هایم پاسخ می دهد از بیمه نبودن شاگردانش که با اشتیاق فراوان تلاش در یادگیری و حفظ این حرفه دارند به عنوان بزرگ ترین دغدغه اش یاد می کند.البته دغدغه وی تنها به بیمه ختم نمی شود و او که از بین رفتن هنرهای دستی هر قوم را به منزله نشستن غبار فراموشی روی اصالت آن جامعه می داند، از دختران ترکمن می خواهد تا  ارزش ها، باورها، اصالت و فرهنگ غنی زنان ترکمن را حفظ کنند.