یادداشت

ضرورت چاره اندیشی برای افزایش اعضای هیئت علمی

اسدی- کمبود عضو هیئت علمی یکی از مشکلات دانشگاه های استان است و بار آموزش و علم آموزی بر عهده مدرسانی است که جزو نیروهای حق التدریس محسوب می شود. برخی از آن ها فارغ التحصیلان جدید دانشگاه ها هستند و تجربه لازم را برای ارائه متون و مطالب هم سطح با دانشگاهیان ندارند، مشکلاتی که این نیروها با آن ها مواجه هستند مثل پرداخت نشدن حق الزحمه آن ها برخی های شان را بی انگیزه کرده است برای همین هم بسیار شنیده می شود که دانشجویان از نحوه تدریس و آموزش بعضی از این اساتید ناراضی هستند. چاره کار در جذب نیروهای رسمی و هیئت های علمی است که اعضای اصلی آموزش در دانشگاه ها محسوب می شوند و به نوعی پایه علمی هر دانشگاهی هستند با این حال کرسی بسیاری از هیئت های علمی دانشگاه های استان خالی است و همچنان دانشگاهیان با وجود همان مسائل تحصیل می کنند. با این که نوپا بودن بسیاری از دانشگاه های استان دلیل برخی کمبودها اعلام می شود اما به اندازه عمر دانشگاه های استان به  این موضوع  توجه نشده است. این امر چالش هایی را برای آموزش عالی ایجاد کرده است.
خراسان شمالی با 39 واحد دانشگاهی اعم از آزاد، پیام نور، دولتی، فنی و حرفه ای، علمی - کاربردی، غیر انتفاعی و فرهنگیان و با 46 هزار دانشجو نیازمند وجود اساتیدی است که عضو هیئت علمی دانشگاه ها هستند، اگر چه برخی دانشگاه ها این کمبود را با دعوت از اساتید مهمان جبران می کنند اما آن چه مشخص است خراسان شمالی دارای فارغ التحصیلان دانشگاهی زیادی است که بسیاری از آن ها توانایی و شایستگی عضو هیئت علمی شدن را دارند با این حال از بین 3 هزار و 862 استاد دانشگاه های دولتی استان 95 درصد آن ها در قالب مربی و حق التدریس در حال تدریس هستند و تنها 5 درصد آن ها عضو هیئت علمی دانشگاه ها محسوب می شوند و کمبود اعضای هیئت علمی از چالش های اصلی در دانشگاه های استان به ویژه دانشگاه های دولتی است. 
مشکل موجود در حالی است که افزایش آمار اعضای هیئت های علمی دانشگاهی موجب تقویت دانشگاه های تازه تاسیس می شود.