بهشت بجنورد مبتلا به تنگی نفس
نویسنده : بهروز
افشره
خیل عظیم مسافران و مردم در حالی به پارک ها وارد می شوند که تفرجگاه هایی مانند بوستان بش قارداش و باباامان تنها بوستان هایی است که می توان در آن اتراق کرد و چادر زد و از امکانات کافی البته به جز سرویس های بهداشتی مناسب برخوردار شد و طبیعی است که مردم به این سمت حرکت کنند.البته باباامان هم وضعیت بهتری ندارد ده ها خانواده در لا به لای درختان و پارکینگ و هر گوشه این تفرجگاه چادر زده و حجم پارک را پر کرده اند. صف خودروها در این محل هم دست کمی از بوستان بش قارداش ندارد و البته همان آش و همان کاسه هم هست. بسیاری از افرادی که وارد می شوند دور می زنند و از شلوغی می گریزند. اما به کجا باید رفت؟
ماشین پشت ماشین. تا چشم کار می کند صف خودروهای شخصی دیده می شود که ابتدایش در عوارضی و انتهایش به دوربرگردان محوری می رسد که به سمت بوستان بش قارداش باید پیچید. بوق و سروصدا و هیاهو آزار دهنده است و از همه بدتر انتظاری است که باید برای ورود به پارک کشید. بعد از مدتی معطلی بالاخره از عوارضی عبور می کنیم. پارکینگ بالا که جای سوزن انداختن نیست و خیلی ها مثل ما دور می زنند و به سمت پارکینگ پایین می روند اما در آن جا وضع بدتر است و حتی نمی توان دور زد. تعداد زیادی از راننده ها دور می زنند و عطای پارک را به لقایش می بخشند و خیلی ها هم مثل ما در محل نه چندان مناسبی توقف می کنند. گویا ورود به پارک های بجنورد شده است گذشتن از هفت خان رستم و حالا باید از خان سوم گذشت که پیدا کردن محل مناسبی برای اتراق است. اگر بگویم تمام گوشه و کنار پارک که بگذریم حتی در وسط معابر هم فرش پهن شده و جایی برای عبور نیست چه برسد به نشستن اغراق نکرده ام. در حالی که دستمان پر است از وسایل از این سمت به آن سمت می رویم اما جایی نیست که بتوان نشست. نا گهان گوشه ای پیدا می کنم که خالی است و به آن سمت می روم. بوی مشمئز کننده ای همه جا پیچیده است که دلیل خالی بودن محل است و چند قدم آن سوتر صف مردم منتظر برای سرویس بهداشتی را می بینم و علت خالی بودن این گوشه را درمی یابم! وقت به سرعت می گذرد و حالا دیگر فرصتی هم برای نشستن نیست و وسایل را باز نکرده و شام نخورده به خانه بر می گردیم.
این حکایتی واقعی از حال و روز این روزهای پارک هایی مانند بش قارداش و باباامان است.صدها مسافر و چادر در هر دوسمت بوستان ها اتراق کرده اند و قدم به قدم هم فرش روی زمین پهن شده و اگر بگویم چند هزار نفر هر شب به این پارک ها می آیند اغراق نکرده ام.
یک ذره آرامش
خیل عظیم مسافران و مردم در حالی به پارک ها وارد می شوند که تفرجگاه هایی مانند بوستان بش قارداش و باباامان تنها بوستان هایی است که از امکانات کافی البته به جز سرویس های بهداشتی مناسب برخوردار و طبیعی است که مردم به این سمت حرکت کنند.
البته باباامان هم وضعیت بهتری ندارد ده ها خانواده در لابه لای درختان و پارکینگ و هر گوشه این تفرجگاه چادر زده و حجم پارک را پر کرده اند. صف خودروها در این محل هم دست کمی از از بوستان بش قارداش ندارد و البته همان آش و همان کاسه هم هست. بسیاری از افرادی که وارد می شوند دور می زنند و از شلوغی می گریزند. اما به کجا باید رفت؟
بوستان های داخل شهر هم پر از جمعیت است. این جا هم پارکینگ ها پر است و جای نشستن کم اما به زحمت بسیار می توان گوشه ای برای نشستن پیدا کرد و بساطی گسترد.
روزهای بلند تابستان است و مدارس هم که تعطیلند. هوای گرم خانواده ها را از خانه ها بیرون می کشد و عصر که می شود همه به سمت پارک ها سرازیر می شوند و البته نمی توان منکر شد که یکی از مهم ترین دلایل ازدحام و شلوغی در پارک ها که به شب نشینی هم منجر می شود زلزله است و برای همین کمتر خانواده ای است که این روزها به تفرجگاه ها ی اطراف شهر و یا پارک های بجنورد سری نزند.
جای خالی چند بوستان
در گفت و گو با افرادی که در پارک های بجنورد حضور دارند، همه گفته ها بر یک محور می چرخد و آن هم این است که به یک یا چند پارک و یا توسعه همین پارک ها نیاز داریم.
یکی از بانوان بجنوردی که در بوستان بش قارداش حضور دارد با دست به اطرافش اشاره می کند و می گوید: نیمی از این افراد از شهرهای مجاور آمده اند و یا مسافرانی هستند که قصد ماندن در این بوستان را دارند. یزدانی ادامه می دهد: نه محلی برای نشستن وجود دارد و نه آرامشی را که لازم است می توان از طبیعت و زیبایی این بوستان دریافت کرد آن هم در فضایی که کافی نباشد.
وی ادامه می دهد: در طول هفته همه بوستان ها این وضعیت را دارد از بوستان آفرینش گرفته تا شهر بازی و باباامان و مسئولان باید به فکر توسعه فضای تفرج مردم باشند.
کلاهدوز یکی از شهروندان بجنوردی می گوید: قدمت پارک های بجنورد به 20 سال قبل برمی گردد و تنها بوستانی که در این اواخر ساخته شد پارک آفرینش است که آن هم قبل از تأسیس استان ساخته شد و با توجه به رشد جمعیت بجنورد و استان کافی نبودن این فضاها محسوس است. او در ادامه می گوید: از هنگامی که کودک بودم به خاطر دارم که همیشه آخر هفته ها یا به بش قارداش می رفتیم ویا بابا امان و این دو بوستان اگر چه اکنون توسعه یافته اند اما توسعه آن ها به اندازه و هم گام با افزایش جمعیت نبوده و نمی توان هم انتظار داشت با رشد جمعیت بزرگ شوند اما می توان بوستان های دیگری هم به جز پارک های محله ساخت.توسعه فضای سبز و توسعه تفرجگاه های شهری از مباحثی است که در روند رشد کمی و کیفی شهرها تأثیر فراوانی دارد.
یک کارشناس شهرسازی در این مورد می گوید: تعریف شهرها بدون وجود فضای سبز موثر در اشکال گوناگون آن قابل معنی نیست و شهرها به عنوان کانون های تمرکز فعالیت و زندگی انسان ها برای این که بتوانند پایداری خود را تنظیم کنند چاره ای جز پذیرش ساختار و کارکردی متاثر از سیستم های طبیعی ندارند. نقوی ادامه می دهد: در این میان فضاهای سبز شهری به عنوان جزء ضروری و جدانشدنی پیکره یگانه شهرها در متابولیسم آن ها نقش اساسی را داراست که کمبود آن ها می تواند اختلالات جدی در حیات شهرها به وجود آورد.
وی بیان می کند: فضاهای سبز شهری دارای بازدهی اجتماعی و اکولوژیکی هستند که مهم ترین اثر فضای سبز در شهرها ، کارکردهای محیط زیستی یا بازدهی اکولوژیکی آن هاست که شهر ها را برای زیستن مساعد می سازد و با آثار مخرب گسترش صنعت مقابله می کند و موجب ارتقای کیفی در زندگی شهروندان می شود. وی خاطرنشان می کند: اهمیت فضاهای سبز شهری تا بدان حد است که امروزه وجود این کاربری به عنوان یکی از شاخص های توسعه یافتگی جوامع به حساب می آید. وی در ادامه می افزاید: از مناسب ترین منابعی که می توانند کیفیت تفرج را بالا ببرند، می توان پارک ها و منابع طبیعی و کمتر تغییر یافته را نام برد که هنوز جنبه های زیبایی شناسی خود را حفظ کرده اند.وی ادامه می دهد: بجنورد فضای سبز خوبی دارد اما تفرجگاه های این شهر با تعاریفی که از تفرجگاه می شود همخوانی ندارد و بر همین اساس و با توجه به این که دراطراف شهر هم نیاز به کمربندی داریم که بتواند به عنوان ریه های شهر عمل کند جای خالی چند بوستان در قسمت های مختلف بجنورد به شدت دیده می شود. رشد جمعیت در 10 سال اخیر روندی رو به صعود دارد و آمارهای ما هم خبر از این موضوع می دهند اما به همان تناسب در افزایش سرانه فضای سبز موفق نبودیم و تفرجگاه های ما به همان اندازه رشد ندارد.
فاصله با استاندارد ها
این کمبود از مواردی است که شهردار بجنورد هم به آن اشاره می کند و می گوید: سرانه فضای سبز ما با استانداردهای جهانی فاصله زیادی دارد. «کیوان دژهوت» ادامه می دهد:پارک های متعددی در حال اجراست که البته به وسعت شهر بازی نیست اما احداث بوستانی مانند شهربازی هم دردستور کار قرار دارد.وی با بیان این که وسعت این بوستان 40 هکتار است،اضافه می کند: این بوستان در محل تلاقی تقاطع کمربندی جنوبی و شمالی قرار دارد و در حال انعقاد تفاهم نامه ای برای اجرای آن هستیم و تا پایان سال هم درختان آن کاشته خواهند شد. وی در مورد بوستان هایی مانند دوبرار بجنورد می گوید: برای ادامه کار در بوستان دو برار بجنورد برای امسال برنامه ای نداریم اما از هفته آینده در بش قارداش واحدهای پذیرایی خدمات روبنایی با مشارکت بخش خصوصی ایجاد می شود.