تردد در جاده ارکان بجنورد به خصوص در شب فوق العاده خطرناک است. ساخت و هموار کردن ابتدای این جاده به سمت نمایشگاه بین المللی و دانشگاه اشراق کار دشواری نیست . تاریکی جاده هم مزید بر افزایش خطر شده است.
نمایشگاه وسایل خانه و مبلمان که در بجنورد در حال برگزاری است، نمایشگاه خوبی است و قیمت های آن هم مناسب است اما برخی بازدیدکنندگان به علت تجربه ای که از خرید مبلمان و کالاهای نمایشگاهی دارند از خرید می ترسند،این در حالی است که باید سازمان صنعت، معدن و تجارت نظارت جدی بر نحوه فروش کالاها داشته باشد تا آن چه که خریداری می شود هم به دست خریدار برسد و هم کیفیت آن مانند آن چه باشد که در نمایشگاه می بینیم.
باغ بزرگ و سرسبزی را خشکاندند و بازار روز ایجاد شد بازاری که این روزها و در بسیاری از ایام سال بی رونق است و کاری برای آن انجام نمی شود.
رفتار برخی از معلمان مدارس دولتی پسرانه در بجنورد نامناسب است.
عاقبت کارخانه کمپوست استان چه شد و به کجا رسید؟
چرا به روستاهایی مانند تکمران توجهی نمی شود؟ ما ساکنان این روستا از حداقل امکانات هم برخوردار نیستیم و از همه بیشتر بی آبی ما را آزار می دهد. بیشتر از یک ماه است که یک لوله آب در روستا ترکیده است و آب هدر می رود و فردی هم نیست تا حداقل آن را جابه جا کند و یا جلوی ترکیدگی را بگیرد.
چرا با وجود این که این همه می گویند ریختن غذا و مواد داغ داخل ظروف پلاستیکی یک بار مصرف ضرر دارد اما باز هم این کار انجام می شود و اداره بهداشت هیچ اقدامی در مورد آن انجام نمی دهد؟
برای عضویت در سازمان نظام مهندسی پس از مراجعه حضوری اعلام کردند که اصل مدرک که رویت شد به دانشگاه مزبور نامه می زنند که استعلام بگیرند و گفتند 20 روز تا یک ماه دیگر خبر بگیرم. مگر یک استعلام آن هم از دانشگاه داخل استان چقدر زمان نیاز دارد؟
چرا در مسیر جاده هایی که به مناطق گردشگری منتهی می شود، تابلوهای مناسبی قرار نمی دهند؟ به ویژه در تقاطع ها این تابلوها بسیار لازم است. در تقاطع چناران و سیساب هیچ تابلویی وجود ندارد و باید توقف کرد و از روستاییان آدرس پرسید. چند کیلومتر اشتباه جاده را طی کردیم تا عاقبت توانستیم راه اصلی را پیدا کنیم.
چه تغییری در ترافیک و ایمنی عابران و رانندگان با احداث تقاطع غیر هم سطح در بجنورد ایجاد شده است؟ هنوز از روی پل عبور نکرده ایم که در انتهای آن به ترافیک چهارراه قیام بر می خوریم.
این همه از کیفیت نان صحبت می شود اما چرا برای افزایش آن اقدامی انجام نمی شود؟ چرا عیب کار آسیب شناسی نمی شود و به طور ریشه ای درمان نمی شود؟
خیابان امام خمینی(ره) شرقی بجنورد با ترافیک سنگینی رو به رو شد آن هم هنگامی که تردد خودروها کم بود و بعد متوجه شدیم یک خودروی سنگین وسط خیابان پارک کرده و در حال تخلیه بار برای یکی از فروشگاه ها بود.
در بجنورد عبور از عرض خیابان با خطر زیاد همراه است، سرعت برخی خودروها حتی در خیابان های اصلی و پر رفت و آمد هم زیاد است.
چرا برای نیازمندانی مانند سالمندان که به اجبار به تکدی گری روی آورده اند، بی خانمان ها و کارتن خواب های بجنورد کاری انجام نمی شود؟
چرا به کشاورزان استان کمک نمی شود؟ وام هایی که بازپرداخت آن ها به علت ورشکستگی و خسارت دیدن کشاورزان ممکن نیست، کمر شکن شده است و کشاورز نمی داند چکار کند؟