یک کاغذ خبر به شهردار و شورا
نویسنده : صدیقی
راه ورودی نامناسب، عرض کم کوچه ها و نبود معابر مناسب امکان سرویس دهی را برای اهالی شهرک امام خمینی (ره) در بجنورد غیر ممکن کرده است.
به گفته یکی از مسئولان اتوبوس رانی بجنورد این عملی نمی شود مگر این که همان گونه که در طرح جامع ترافیکی دیده شده با افتتاح خیابان 24 متری ارتباط بین ویلاشهر و شهرک امام خمینی(ره) برقرار شود تا سرویس دهی از این مسیر به ساکنان شهرک انجام شود.
این حال و هوای این روزهای شهرکی با بیش از 20 سال قدمت و 5 هزار نفر جمعیت در غرب بجنورد است که بدون امکانات رها شده است. شهرکی که بارها شاهد وعده ها بوده است؛ وعده هایی همچون فاز 2 بازگشایی خیابان 24 متری، اصلاح ورودی شهرک و معابر برای سرویس دهی و احداث درمانگاه. اما آنچه اتفاق افتاده عملی نشدن وعده هاست.
زن جوانی که کودکش را بغل گرفته و عجله و استرس به واسطه حال ناخوش کودکش در او موج می زند و در خیابان اصلی منتظر تاکسی و خط واحد است می گوید: آخر این چه وضعی است تاکسی، اتوبوس و حتی یک درمانگاه نداریم.
او ادامه می دهد: در روستاها حداقل یک خانه بهداشت وجود دارد اما در این شهرک همان هم نیست و باید برای انجام هر کاری حتی یک کار ساده پیاده این همه راه را تا خیابان و بولوار اصلی برویم. در این شرایط هم معلوم نیست چقدر باید معطل تاکسی و خط واحد شوم تا کودکم را به یک مرکز درمانی برسانم. او ادامه می دهد: اگر شب هنگام و زمانی که همسرم در خانه نیست، احتیاج به پزشک یا تاکسی داشته باشم چه باید بکنم؟
«محمدی» یکی دیگر از ساکنان این شهرک از نبود درمانگاه و ناوگان حمل و نقل عمومی مناسب گلایه دارد و می گوید: به علت بیماری خاص باید تقریبا هر روز برای تزریق به یکی از مراکز درمانی داخل شهر مراجعه کنم که نبود سرویس حمل و نقل مناسب برای من و سایر اهالی دردسرساز شده است.
«رحمانی» یکی دیگر از اهالی به نبود مدارس دوره متوسطه اشاره می کند و می گوید: به دلیل نبود مدارس متوسطه به ناچار باید فرزندان مان را برای ادامه تحصیل به مدارس داخل شهر بفرستیم که این موضوع علاوه بر صرف هزینه سرویس رفت و آمد تبعات و خطرات دیگری را برای فرزندانمان به ویژه دختران دبیرستانی ایجاد کرده است.
اهالی شهرک از کمبود فضای سبز و پارک محله گلایه دارند؛ شهرکی که با چنین وسعت و جمعیتی تنها یک پارک کوچک دارد که آن هم با ازدحام خانواده ها و کمبود امکانات رو به رو است و این موضوع گاهی نشستن در آن را برای بعضی خانواده ها غیر ممکن می کند و گاهی اوقات هم با درگیری گروهی تعدادی از جوانان آرامش و امنیت پارک به هم می خورد و خانواده ها ناگزیر از پارک خارج می شوند؛ پارکی که حتی جوابگوی یک محله کوچک نیست چه برسد به شهرک امام خمینی(ره) که جمعیت و ساکنان زیادی دارد. «شاددل» یکی دیگر از ساکنان این شهرک میگوید: بیش از 10 سال است که در اینجا ساکن هستم و با وجود قول های مکرر مسئولان برای احداث پارک بازی بچه ها هنوز اتفاقی نیفتاده و زمین خاکی و بایری که قرار بود به پارک تبدیل شود به حال خودش رها شده است و بچه ها به جای سرسره و تاب با خاک بازی می کنند.
وی به پارک جنگلی دو برار هم اشاره می کند که در بالا دست این شهرک وجود دارد و تقریبا بدون استفاده باقی مانده است و اظهارمی کند: با وجود چنین فضای سبز و دلنشینی، نبود امکانات رفاهی از قبیل سرویس بهداشتی، آب آشامیدنی و روشنایی باعث شده است اهالی با صرف هزینه و زمان زیادی برای گذراندن چند ساعت از اوقات فراغت خود به پارک های اطراف بجنورد بروند و این همان حکایت «آب در کوزه و ما تشنه لبان می گردیم» است که به تکیه کلام برخی ساکنان تبدیل شده است.
یکی دیگر از مشکلات شهرک، وجود سگ های ولگرد و پرسه زدن آن ها در کوچه و خیابان هاست که باعث ایجاد رعب و وحشت در میان ساکنان به ویژه کودکان و خانم ها شده است. علاوه بر این سگ های ولگرد اقدام به پاره کردن کیسه های زباله می کنند که با وزیدن یک نسیم، زباله ها در اطراف پخش و این موضوع موجب تکثیر بیماری و همچنین ایجاد زحمت برای اهالی و نیروهای خدماتی شهرداری میشود.
یکی از بحث بر انگیز ترین موضوعات این روزهای اهالی شهرک امام خمینی(ره) که به گفته یکی از اهالی به داستانی پر رمز و راز تبدیل شده است وقفه طولانی در خصوص بازگشایی نشدن فاز 2 خیابان 24 متری است که گلایه اهالی به خصوص ساکنان این خیابان را موجب شده است.
«کاظمی» که ساکن ضلع شمالی این خیابان است می گوید: برای بازگشایی خیابان، شهرداری از عدم توافق با مالک آن به علت درخواست مبلغی بیشتر از مبلغ کارشناسی شده خبر می دهد.
کاظمی ادامه می دهد: با اینکه 7سال است بابت دریافت پروانه دو مغازه تجاری حق و حقوق شهرداری را پرداخت کرده ام اما عملا با بن بست خیابان چیزی دست من را در این سال ها نگرفته و مغازه ها به همراه پارکینگ خانه ام بلااستفاده مانده است.
وی اضافه می کند: مجبور شدم به دلیل بن بست بودن ضلع شمالی از ضلع جنوبی یک در ورودی برای رفت وآمد باز کنم که بابت این کار شهرداری علاوه بر اینکه پایان کار به من نداده به خاطر باز کردن غیر قانونی در برای من جریمه هم در نظر گرفته است.