سفید، سیاه و خاکستری زندگی در خوابگاه
نویسنده : بهروز
«خوابگاه دولتی نداریم. باید از خوابگاه های بخش خصوصی استفاده کنید.»این جمله مثل آب سردی بود که روی آتش شور و شوقم در بدو ورود به دانشگاه ریخته شد. فکر می کردم تحصیل در دانشگاه دولتی رایگان است و خوابگاه هم دارد اما گویا این طور نیست و در جواب اعتراض من هم گفتند اگر دفترچه را می خواندی می دیدی که تعهدی برای خوابگاه نداده ایم.
تعهد تامین خوابگاه
سلیمی دانشجویی است که برای تأمین خوابگاه خود دغدغه دارد. او با بیان این مطلب می گوید: دوسال است که در بجنورد تحصیل می کنم و با خود می گویم ای کاش در شهر خودم می ماندم و به دانشگاه آزاد می رفتم چون پرداخت هزینه های خوابگاه برابر با شهریه ای است که در دانشگاه آزاد شهر خودم باید می پرداختم با این تفاوت که در آن جا در کنار خانواده ام بودم. او ادامه می دهد: اکنون دو سال است که در خوابگاه خودگردان زندگی می کنم اما روند گران شدن شهریه خوابگاههای خودگردان که این روزها سر و صدای خیلی از دانشجویان را در آورده است اگر ادامه پیدا کند مجبور به ترک تحصیل می شوم زیرا خانواده ام نمی توانند این همه پول برای تحصیل من هزینه کنند.
دانشجوی ترم اول است و همراه با مادر خود برای تکمیل مدارک و پرداخت شهریه خوابگاه آمده است. مومنی اظهارمی دارد: گمان نمی کردم شهریه را یکباره بخواهند دریافت کنند و نمی دانم چرا در این جا برخلاف دیگر شهرها است. وی می افزاید: اگر ماهیانه مبلغی بابت شهریه پرداخت کنیم بهتر است تا این که بخواهیم حدود 700 هزار تومان شهریه را یک باره بپردازیم.
او می گوید: دانشجو باید ترمی ۶۷۵ هزار تومان برای اتاق چهار نفره و ۶۲۵ هزار تومان، برای یک اتاق شش نفره بپردازد و به من گفته شده است می توانی از اتاق 8 نفره استفاده کنی و هزینه کمتری بدهی اما آیا در اتاق 8 نفره می شود درس خواند و یا خوابید و استراحت کرد؟یکی از دانشجویان دانشگاه اشراق هم می گوید: محله ای که خوابگاه ما در آن قرار دارد، محله خوبی نیست و به دلیل این که داخل کوچه قرار دارد باید مسیر طولانی را از ایستگاه اتوبوس تا خوابگاه آن هم در یک کوچه تاریک طی کنیم. او ادامه می دهد: از این ها گذشته از نظر نظافت خوابگاه ها و محیط داخل محوطه و سرویس های بهداشتی هم با مشکل مواجه ایم.وی از کم بودن سرویس های بهداشتی و حمام هم گلایه دارد و می گوید: وقتی که خوابگاه خالی است مشکلی نیست اما با ورود دانشجویان و پیک حضور آن ها باید در صف انتظار دستشویی و حمام بایستیم.
هزینه های بالا
از یکی دیگر از دانشجویان که از هزینه ها گلایه دارد در مورد وام شهریه دانشجویی می پرسم و او می گوید: وام شهریه را هم که بگیریم مقدار آن به اندازه ای نیست که تمام شهریه را پوشش دهد و شرایط دریافت آن هم سخت است و از سویی به همه دانشجویان هم پرداخت نمی شود.وی ادامه می دهد: در بجنورد فقط یک خوابگاه درجه یک داریم که آن هم چنگی به دل نمی زند و در بقیه خوابگاه ها دانشجویان از نبود اتاق مطالعه و تلویزیون و اینترنت پرسرعت رضایت ندارند و نبود نمازخانه و امکاناتی مانند ماشین لباسشویی که فقط یکی است برای دانشجویان زندگی در خوابگاه را با اعمال شاقه همراه می سازد.وی بیان می کند: برای هزینه نیمسال دوم خوابگاه باید چکی به مبلغ ۶۰۰ هزار تومان تهیه و آن را تا پایان بهمن ماه پرداخت کنیم در حالی که دانشجویان برای تهیه آن با مشکلات فراوانی مواجه هستند.این دانشجو با اشاره به این که امکانات خوابگاه ها با هزینه دریافتی همخوانی ندارد، ادامه می دهد: اتاق های 6 نفره کوچکند و برای دانشجو فضایی نمی ماند تا درس بخواند و شرایط دریافت کمک هزینه آن هم خیلی سخت است. وی تصریح می کند: شهریه خوابگاه در سال جاری برای یک اتاق 6 نفره 600 هزار تومان آن هم در خوابگاه درجه 3 است و برای یک اتاق 4 تا 6 نفره در خوابگاه درجه یک باید یک میلیون و 570 هزار تومان در هر ترم پرداخت کرد.وی می افزاید: پذیرش بیش از ظرفیت در یک اتاق، کمبود سرویس بهداشتی، نامناسب بودن آشپزخانه، نبود فضا برای مطالعه و نبود سامانه های استاندارد و مناسب گرمایشی و سرمایشی از جمله مشکلات اساسی خوابگاه های بخش خصوصی است و به ادعای یکی از آن ها در یک خانه مسکونی که حداکثر برای چهار، پنج نفر ساخته شده است بیش از 30 دانشجو اسکان داده می شوند که در فصل امتحانات مشکل ساز می شود و از همه مهمتر این که خوابگاهی هم برای پسران در بجنورد در نظر گرفته نشده است و این موضوع به ویژه برای دانشجویان پسر مشکل ساز است.
نبود صرفه اقتصادی
در مورد هزینه های خوابگاه های خودگردان و کمبود امکانات با مسئولان چند خوابگاه صحبت می کنم.
ربانی که چهار خوابگاه در بجنورد را با ظرفیت 380 دانشجو اداره می کند، در این مورد می گوید: سختگیری ها و نبود صرفه اقتصادی موجب شده است تا تعداد خوابگاه های خودگردان در بجنورد روز به روز کمتر شود. وی ادامه می دهد: فقط هزینه های آب و برق از سال قبل تا امسال چند برابر افزایش یافته به طوری که برخی از خوابگاه داران را با مشکل مواجه کرده است. وی بیان می کند: تیم ارزیابی و نظارت بر خوابگاه های استان از خوابگاه ها بازدید دارند و هر سال با بازرسی هایی که انجام می شود و ارزیابی عملکرد اجازه ادامه کار را به ما می دهند و مشکلاتی که مطرح شده است در مورد همه خوابگاه ها عمومیت ندارد اما برخی از خوابگاه ها در مورد سرویس های بهداشتی و استحمام و فضای مطالعه مشکل دارند و برای همین هم کرایه کمتری دریافت می کنند.وی ادامه می دهد:6 سال است که به این کار اشتغال دارم و امسال هزینه های خوابگاهی بسیار زیاد شده است که یکی از آن ها بهای آب است. برای همین با شورای نظارت و بازرسی خوابگاه های استان مکاتبه شده است تا بتوانیم این رقم را با آب بهای آموزشی محاسبه و کمتر کنیم که در این صورت شهریه هم کاهش پیدا می کند.
کمبود خوابگاه های غیر دولتی
مسئول شورای نظارت و ارزیابی خوابگاه های استان با اذعان به وجود مشکلات زیاد در این بخش از کمبود خوابگاه حتی خوابگاه های خودگردان خبر می دهد و می گوید: دانشجویان هنگام انتخاب رشته به این نکته توجه کنند که محلی که برای تحصیل انتخاب کرده اند تعهد خوابگاه دارد یا نه؟قنبری ادامه می دهد : شهریه خوابگاه ها با نظر شورای نظارت و ارزیابی تعیین می شود که متشکل از معاونت های دانشجویی دانشگاه ها است و از لحاظ فیزیکی و فنی هم باید مورد تأیید باشد.
وی تصریح می کند: خوابگاه ها بر اساس امتیازاتی مانند نمازخانه، کتابخانه، اتاق مطالعه و مانند آن درجه بندی می شوند و امسال ساماندهی و نظارت خوبی بر خوابگاه ها وجود داشت به طوری که حتی به پلمب یک خوابگاه هم انجامید. وی از کمبود سرانه خوابگاهی در استان خبر می دهد و می گوید: استاندارد سرانه فضای خوابگاهی 3 متر برای هر نفر است که در استان این رقم دو متر است و باید برای تهیه و تأمین فضای استاندارد تلاش کنیم.وی خاطرنشان می کند: شهریه خوابگاه های استان کفاف مخارج را نمی دهد و برای همین استقبال بخش خصوصی از خوابگاه سازی کم است. وی می افزاید: مشکلاتی را که در رابطه با خوابگاه ها وجود دارد همه قبول داریم و می دانیم که برخی از فضاهای استیجاری مناسب نیست و در 2 واحد منزل مسکونی 40 نفر زندگی می کنند، امکانات هم جوابگو نیست اما خوابگاه نداریم.
وی می گوید: بارها این مشکلات مطرح شده است و فراخوان برای تامین خوابگاه داده ایم،اما فردی استقبال نمی کند. وی ادامه می دهد: اسکان 8 دانشجو در یک اتاق 12 متری تخلف است و فقط در مواردی این اتفاق افتاده است که با کاهش هزینه ها و رضایت دانشجو باشد.به گفته وی بیشتر خوابگاه های درجه بندی شده از نوع خوب، درجه یک و به پایین بوده و هیچ خوابگاهی در سال تحصیلی 96-95 موفق به کسب نوع عالی نشد.