خوابگاه دانشجویی؛ زندگی با کابوس کمبودها
گروه حوزه و دانشگاه
وقتی خبر قبولی ام را در دانشگاه شنیدم آن قدر ذوق زده شدم که دیگر به هیچ چیزی فکر نکردم. نه به فاصله ای که باید طی می کردم، نه به دوری از خانه و خانواده و نه به زندگی مشترک با چند نفر دیگر که ممکن بود هر یک اخلاق و خصوصیات خاص خود را داشته باشند و من نتوانم با آن ها کنار بیایم.«الهه» که دانشجوی سال سوم زبان انگلیسی است با بیان این مطالب می گوید: خوابگاه های بجنورد چنگی به دل نمی زنند. استانداردهای لازم را ندارند و سرانه فضای خوابگاهی خراسان شمالی از کشور پایین تر است.
او با بیان این که هیچ یک از خوابگاه های بجنورد فضای کافی برای دانشجو ندارد، اضافه می کند: 10 دانشجو در یک اتاق 12 متری با کوهی از مشکلات که اعصاب و روان آن ها را از بین می برد زندگی می کنند و هر روز بارها تنش بین برخی هم اتاقی ها به وجود می آید.
تعهد تامین خوابگاه
یکی دیگر از دانشجویان بجنوردی که در دانشگاه کوثر تحصیل می کند هم با بیان این که این دانشگاه در ابتدا تعهد تامین خوابگاه دانشجویان را داده بود، ادامه می دهد: با وجود این که 2 سال است در این دانشگاه تحصیل می کنم اما هنوز دانشگاه نتوانسته است خوابگاه مورد نیاز را تامین کند.او عنوان می کند: بهای هر اتاق در خوابگاه های بجنورد بسته به این که در هر اتاق چند نفر زندگی می کنند متفاوت است اما هر ترم افزایش می یابد بدون این که کیفیت خوابگاه ها تغییری داشته باشد.او می افزاید:از مسئولان در خواست داریم برای نظارت بیشتر بر خوابگاه ها اقدام کنند و یا حداقل شهریه ها را کاهش دهند.
سقف و مودم خراب
یکی از دانشجویان دیگر نیز می گوید: یک روز سقف خوابگاه چکه می کند، روز دیگر گچ سقف می ریزد، یک بار مودم خراب می شود و بار دیگر اینترنت حجم تمام می کند و هر بار یک اتفاق می افتد. از این همه مشکلی که کسی هم جوابگوی آن نیست خسته شده ایم و اصلا چه فردی و یا مسئولی به اعتراض ها گوش می دهد؟
نگرد نیست
یکی از دانشجویان دانشگاه فنی، مهندسی اسفراین هم از نبود خوابگاه های مناسب در این شهر خبر می دهد و بیان می کند: این شهر کوچک است و منازل استیجاری که برای خوابگاه های خودگردان در نظر گرفته شده اند، استاندارد نیستند. او تصریح می کند: از سویی در هر اتاق این خوابگاه ها هم چندین نفر زندگی می کنند و گاهی حتی برای رفتن به سرویس بهداشتی و دوش گرفتن هم مشکل داریم. او می افزاید: یک سرویس بهداشتی برای12 نفر خوب است ولی معمولا برای یک خوابگاه صدنفره 4 سرویس بهداشتی هم پیدا نمی شود.وی می گوید: در این شهر کوچک امکانات دانشجویی خیلی کم و لازم است برای ساخت خوابگاه های استاندارد اقدام شود.او تصریح می کند: دانشجو به جای این که ترمی 600 هزارتومان برای خوابگاه بدهد خانه ای اجاره می کند تا هم اتاقی هایش را خودش انتخاب کند و آسایش داشته باشد.
هزینه های بالا
از یکی دیگر از دانشجویان که از هزینه های خوابگاه ها گلایه دارد در مورد وام شهریه دانشجویی می پرسم که او در این باره می گوید: وام شهریه را هم که بگیریم مقدار آن به اندازه ای نیست که تمام شهریه را پوشش دهد و شرایط دریافت آن هم سخت است و از سویی به همه دانشجویان هم پرداخت نمی شود. او ادامه می دهد: در بجنورد فقط یک خوابگاه درجه یک داریم که آن هم چنگی به دل نمی زند و در بقیه خوابگاه ها دانشجویان از نبود اتاق مطالعه، تلویزیون و اینترنت پرسرعت گلایه مندند و نبود نمازخانه و کمبود امکاناتی مانند ماشین لباسشویی که فقط یکی است برای دانشجویان زندگی در خوابگاه را با اعمال شاقه همراه می سازد.او بیان می کند: برای هزینه خوابگاه باید چکی به مبلغ ۶۰۰ هزار تومان تهیه و آن را تا پایان بهمن ماه پرداخت کنیم در حالی که دانشجویان برای تهیه آن با مشکلات فراوانی مواجه هستند.این دانشجو با اشاره به این که امکانات خوابگاه ها با هزینه دریافتی همخوانی ندارد، ادامه می دهد: اتاق های 6 نفره کوچکند و برای دانشجو فضایی نمی ماند تا درس بخواند و شرایط دریافت کمک هزینه آن هم خیلی سخت است. او تصریح می کند: شهریه خوابگاه در سال جاری برای یک اتاق 6 نفره 600 هزار تومان آن هم در خوابگاه درجه 3 است و برای یک اتاق 4 تا 6 نفره در خوابگاه درجه یک باید یک میلیون و 570 هزار تومان در هر ترم پرداخت کرد.او می افزاید: پذیرش بیش از ظرفیت در یک اتاق، کمبود سرویس بهداشتی، نامناسب بودن آشپزخانه، نبود فضا برای مطالعه و نبود سامانه های استاندارد و مناسب گرمایشی و سرمایشی از جمله مشکلات اساسی خوابگاه های بخش خصوصی است. او ادعا می کند: در یک خانه مسکونی که حداکثر برای 4، 5 نفر ساخته شده است بیش از 30 دانشجو اسکان داده می شوند که در فصل امتحانات مشکل ساز می شود و از همه مهمتر این که خوابگاهی هم برای پسران در بجنورد در نظر گرفته نشده است و این موضوع به ویژه برای دانشجویان پسر مشکل ساز است.
در همین رابطه دکتر « صفری» معاون دانشجویی دانشگاه مجتمع آموزش عالی فنی،مهندسی اسفراین با اشاره به نوپا بودن خوابگاه های استان، می گوید: ساختمان خوابگاه های استان با کاربری خوابگاهی ساخته نشده و بیشتر ساختمان ها استیجاری است. وی ادامه می دهد: در اسفراین مالکان با تغییراتی که در منازل خود داده اند برخی از این واحد ها را به خوابگاه تبدیل کرده اند اما متقاضی ندارند و بیشتر دانشجویان خانه اجاره می کنند. وی ادامه می دهد: 100 نفر از دانشجویان دختر و 200 دانشجوی پسر از 2 هزار دانشجوی دانشگاه فنی، مهندسی در خوابگاه ها به سر می برند و این در حالی است که بیشتر دانشجویان این دانشگاه غیر بومی هستند.
صرفه اقتصادی
مسئول یکی از خوابگاه های استان در این مورد می گوید: سختگیری ها و نبود صرفه اقتصادی موجب شده است تا تعداد خوابگاه های خودگردان در بجنورد روز به روز کمتر شود. وی ادامه می دهد: فقط هزینه های آب و برق از سال قبل تا امسال چند برابر افزایش یافته به طوری که برخی از خوابگاه داران را با مشکل مواجه کرده است. وی بیان می کند: تیم ارزیابی و نظارت بر خوابگاه های استان از خوابگاه ها بازدید می کند و هر سال با بازرسی هایی که انجام می شود و ارزیابی عملکرد اجازه ادامه کار را به ما می دهند. مشکلاتی که مطرح شده است در مورد همه خوابگاه ها عمومیت ندارد اما برخی از خوابگاه ها در مورد سرویس های بهداشتی و حمام و فضای مطالعه مشکل دارند و برای همین هم هزینه کمتری دریافت می کنند.
کمبود خوابگاه
مسئول شورای نظارت و ارزیابی خوابگاه های استان با اذعان به وجود مشکلات زیاد در این بخش از کمبود خوابگاه حتی خوابگاه های خودگردان خبر می دهد و می گوید: دانشجویان هنگام انتخاب رشته به این نکته توجه کنند که محلی را که برای تحصیل انتخاب کرده اند تعهد خوابگاه دارد یا نه. قنبری ادامه می دهد: شهریه خوابگاه ها با نظر شورای نظارت و ارزیابی تعیین می شود که متشکل از معاونت های دانشجویی دانشگاه هاست و از لحاظ فیزیکی و فنی هم باید مورد تأیید باشد. وی تصریح می کند: خوابگاه ها بر اساس امتیازاتی مانند نمازخانه، کتابخانه و اتاق مطالعه درجه بندی می شوند و امسال ساماندهی و نظارت خوبی بر خوابگاه ها وجود داشت به طوری که حتی به پلمب یک خوابگاه هم انجامید. وی از کمبود سرانه فضای خوابگاهی در استان خبر می دهد و می گوید: استاندارد سرانه فضای خوابگاهی 3 مترمربع برای هر نفر است که در استان این رقم 2 مترمربع است و باید برای تهیه و تأمین فضای استاندارد تلاش کنیم. وی خاطرنشان می کند: شهریه خوابگاه های استان کفاف مخارج را نمی دهد و برای همین استقبال بخش خصوصی از خوابگاه سازی کم است. وی می گوید: بارها این مشکلات مطرح شده است و فراخوان برای تامین خوابگاه داده ایم،اما فردی استقبال نمی کند. وی ادامه می دهد: اسکان 8 دانشجو در یک اتاق 12 متری تخلف است و فقط در مواردی این اتفاق افتاده است که با کاهش هزینه ها و رضایت دانشجو باشد. به گفته وی بیشتر خوابگاه های درجه بندی شده از نوع خوب، درجه یک و به پایین است و هیچ خوابگاهی در سال تحصیلی 96-95 موفق به کسب نوع عالی نشد.