عرض کردیم که منشاء بخشی از دین گریزی جوانان، رفتار و گفتار نادرست والدین و اجتماع با کودکان و نوجوانان است.کودکی که در مسجد مورد اعتراض قرار می گیرد، جوانی که از صف اول رانده می شود و به رفتار او اعتراض می شود بدون این که حضور او و کارهای خوب او هم مورد تشویق قرار بگیرد، چطور دین گریز و مسجد گریز نشود؟ در ادامه مطلب گذشته برای جذب کودکان و نوجوانان به روزه داری، دو نکته دیگر یادآوری می شود:
1-در این ماه سعی کنید خوش اخلاق تر باشید
کودکان و نوجوانان باید آثار مثبت روزه گرفتن را در ما ببینند و احساس کنند که بزرگترهایشان خوش اخلاقتر، مهربانتر، صبورتر و فعالتر شدهاند تا این آثار مثبت را نزد خود به روزه داری نسبت دهند؛ متأسفانه در فرهنگ جامعه ما برعکس رفتار میشود؛ مثلاً به کودکان گفته میشود: «بازی و سروصدا نکنید که پدر و مادرتان روزه دارند، گرسنهاند و خوابیدهاند.» نباید روزه داری والدین، منع و محرومیتی برای کودکان ایجاد کند. همچنین ممکن است در این ایام به دلیل ضعف عمومی بدن، والدین توان کمتری داشته باشند و این مسئله روی خلق و خوی آن ها تاثیر بگذارد، اما باید بسیار مراقب بود که این مسئله در ذهن کودک نقش نگیرد که پدر و مادر در این ایام بد اخلاق می شوند و به آن ها کمتر توجه می کنند، چر ا که این مسئله سبب دید منفی و نوعی زدگی نسبت به این ماه بزرگ در ذهن کودک خواهد شد.
2-برای ساعات معنوی کودک برنامه ریزی کنید
در این ایام سعی کنید کودکان را هر چه بیشتر در اجتماعاتی همچون ختم قرآن، نماز جماعت و شب های قدر شرکت دهید و آن ها را از حضور در این اجتماعات که آثار و برکات معنوی بسیاری دارد محروم نکنید. حتی اگر فرزند ۴ یا ۵ ساله شما اصرار به بیدار شدن در سحر دارد، به شخصیت او حتماً احترام بگذارید و بیدارش کنید، اگر چه این کار سخت است، ولی برای تحقق تربیت دینی فرزند، باید این سختیها را به جان بخریم. شما می توانید بچه ها را تشویق کنید تا سحرها یکی از اقوام یا دوستان نزدیک را با تلفن زدن بیدار کند و این شخص می تواند کودک همسن او از اقوام یا دوستان باشد.
استاد دافعی