گروه گزارش
عریض ترین خیابان بجنورد با درختان کهن سر به فلک کشیده و جوی های سنگی و معروفش گنجینه هایی از خاطرات مردم را در سینه دارد. خیابان خلوتی که تا چند سال قبل با منازل بزرگ ویلایی اش که گاهی هر کدام چند هزار متر مربع بود شهرت زیادی داشت و پاییز و بهار این خیابان دیدنی بود ؛ وقتی شاخه های سبز مثل چتری بزرگ بر سر مردم سایه می انداخت و یا هنگامی که برگ های پاییز این خیابان 16 متری را می پوشاند و جوی های آب عریض هم مملو از برگ هایی می شد که پا به پای آب می دویدند. اما آن چه امروز از آن همه زیبایی باقی مانده است چند درخت است و پیاده رویی نا همگون که با موزاییک های ناهماهنگ و رنگارنگ پوشانده شده است. اگر چه در این 6 سال بولوار خوبی در وسط خیابان ساخته و چراغ هایی نصب شد اما خیابان نادر دیگر نادر نمی شود حتی اگر قیمت زمین تجاری در آن هر متر مربع 10 میلیون تومان شود.
با افزایش جمعیت و تخریب خانه های قدیمی که برخی از آن ها به گفته مالکان قدمت شان به 80 تا 90 سال قبل می رسید، اکنون در حاشیه این خیابان فقط چند منزل قدیمی باقی مانده و بقیه تخریب شده و به جای آن ها مجتمع های مسکونی سر به فلک کشیده است.
یکی از ساکنان این خیابان می گوید: دی ماه سال 91 بود که این خیابان پس از سال ها بازگشایی شد و امتداد آن به خیابان 32 متری رسید.
فیروزه در ادامه با اشاره به انتقال پادگان و بازگشایی خیابان های مجاور آن می گوید: این بازگشایی اگر چه خوب بود اما برای ما که در اطراف پادگان از جمله خیابان نادر شمالی زندگی می کنیم، رها شدن و ساماندهی نشدن اراضی پس از تملک مشکل ساز شده است. وی ادامه می دهد: از سویی این اراضی رها شده به محل ریختن زباله و نخاله هایی تبدیل شده است که از ساخت و سازهای ناتمام باقی می ماند. فیروزه با بیان این که کوچه های فرعی دو سمت خیابان هم پر از چاله و دست انداز است بیان می کند: چاله پشت چاله ایجاد می شود و ساخت و ساز در این خیابان سیر صعودی دارد و همین موضوع و نخاله هایی که در کوچه ها تلنبار می شود، موجب تخریب آسفالت کوچه ها می شود.
«رحیمی» یکی دیگر از ساکنان این خیابان دل پردردی از مشکلات این کوچه ها دارد و می گوید: در حالی که شهرداری برای عملیات عمرانی هر چند کوچک از مردم هزینه مطالبه می کند، چگونه است که برای این همه ساختمان سازی که آسفالت را از بین می برد، به مالکان اخطار داده نمی شود و یا پس از دادن پایان کار آن ها را مکلف نمی کند تا هر قسمت از آسفالت کوچه را که تخریب شده با هزینه خودشان بازسازی کنند؟
وی ادامه می دهد: ورودی تمام کوچه های این محل از هر 2 سمت خیابان بدون استثنا نامناسب و شیب دار است و با هر بارندگی مملو از آب می شود و کوچه هایی مانند انوری و خاقانی و بن بست شریفان دارای وضعیت ورودی بسیار نامناسبی هستند. وی با تاکید بر این که تیرهای چراغ برقی که به خاطر تعریض در وسط کوچه ها باقی مانده هنگام رفت و آمد برای مردم و رانندگان خطرساز است، ادامه می دهد: تا هنگامی که این خیابان خلوت بود و رفت و آمد کم، مشکل خودروها و موتورسوارانی را داشتیم که از عرض خیابان برای حرکات نمایشی استفاده می کردند و اکنون ترافیک از ما سلب آرامش کرده است.
یوسفی یکی دیگر از ساکنان خیابان نادر از نبود فضای سبز مناسب در حاشیه این خیابان گلایه دارد و می گوید: زمانی که درختان این خیابان تنگاتنگ هم قرار داشتند و حاشیه خیابان هم شمشاد و گل و گیاه داشت فضای خوبی در این خیابان بود اما هم اکنون به علل گوناگون از جمله ساخت و سازهایی که در حاشیه خیابان انجام شد تعداد درختان کاهش یافته است و از سویی شمشادهای حاشیه خیابان هم به هم پیوسته نیست و همین موضوع در برخی قسمت های خیابان موجب نازیبایی درختان شده است. وی با این ادعا که عبور کابل های برق از لابه لای درختان موجب خشک شدن چنارهای زیبای این خیابان شده است بیان می کند: متأسفانه به این موضوع هیچ توجهی نمی شود و بارها به اداره برق هم اعتراض کرده ایم اما جوابی نگرفته ایم.
6 سال قبل بود که پیاده روهای یک سمت این خیابان را کندند و روی جوی های آب را هم پوشاندند ولی با وجود این که 90 درصد کار انجام شد، بخش هایی از این پروژه ناتمام باقی ماند و منظره نازیبایی به این خیابان بخشید.
درد دل های خانم سالمندی که خود را «داوری» معرفی می کند به این مورد ختم نمی شود. او در ادامه می گوید: متأسفانه انتهای هر قسمت از پیاده رو که به کوچه می رسید ناتمام ماند و حتی برای عبور سالمندان و معلولان برخی قسمت ها مناسب سازی نشد و آن قسمت هایی که مرمت شد بسیار نازیبا و غیر استاندارد است.
وی ادامه می دهد: به عنوان مثال در کوچه گل رعنا و کوچه های دیگر این موضوع مشهود است. وی در ادامه بیان می کند: درحالی که صحبت از اتمام این پروژه بود اکنون 6 سال می گذرد و پیاده رو ها هم چنان ناتمام باقی مانده است و روی جوی ها پوشانده شده اما در برخی قسمت ها درپوش ها وصل نشده و لابه لای صفحه هایی که روی جوی ها کشیده شده خالی است.
وی تصریح می کند: صحبت از زیبایی این پیاده روها بود اما نه تنها این اتفاق نیفتاد بلکه جوی های زیبایی را که نمادی از قدمت این خیابان بود و با سنگ های مستحکم و زیبایی هم تزئین شده بود تخریب کردند و روی آن ها را به نازیباترین شکل ممکن پوشاندند.
وی خاطرنشان می کند: اکنون هم از پاکسازی و لایروبی این جوی ها خبری نیست و بوی بدی از آن ها استشمام می شود که مردم را ناراحت کرده است. وی خاطرنشان می کند: اکنون با گذشت 6 سال و در حالی که هنوز یک سمت خیابان ناتمام باقی مانده است شهرداری برای پوشاندن جوی های خیابان در سمت دیگر اقدام کرد و متأسفانه در این زمینه هم شهرداری کار را ناتمام رها کرد و از کوچه شهیدان زیبایی به سمت میدان مادر کار رها شد. کریمی از دیگر بانوان ساکن دراین خیابان هم در گفت و گو با گزارشگر ما می گوید: شهرداری با وجود این که یک سمت خیابان هنوز احتیاج به ساخت و ساز دارد با وجود مخالفت برخی ساکنان روی جوی های خیابان را پوشاند و اکنون پیاده روهای دو سمت خیابان هم ناتمام مانده و نازیبا شده است.وی در ادامه عنوان می کند: ساخت بولوار وسط خیابان فقط 10 روز طول کشید اما چند متر جوی و پل نزدیک به 8 ماه است ناتمام مانده و این در حالی است که یکی از اعضای شورای شهر به ما اطمینان داد که تا قبل از عید و در انتهای سال 95 پیاده روهای سمت دیگر خیابان به اندازه ای زیبا می شود که همه تشکر خواهندکرد. وی تصریح می کند: در پیاده رو دو مدل موزاییک استفاده شده که بسیار نامناسب و نا هماهنگ است و از سویی قسمت هایی از روی جوی ها باز مانده است که باید درپوش گذاشته شود اما حتی علامت خطر ندارد و چند بار به ویژه بعد از تاریکی هوا این چاله ها برای مردم خطر ساز شد و خدا رحم کرد که افتادن مردم و به خصوص سالمندان و کودکان منجر به شکستگی پا یا بروز خطرات دیگر نشد.