«چهار تخم» یکی از مهم ترین اجزای مشهور گنجینه دارویی است و پیش از پیدایش داروهای شیمیایی این دارو در همه خانه ها موجود بود و به علت آسانی استفاده به عنوان آرام کننده سرفه و بازکننده نفس مورد استفاده قرار می گرفت. دانه های قدومه پس از خیس شدن لعاب فراوان می دهند و برای نرم کردن سینه، رفع گلودرد و صاف کردن صدا مفید هستند. دم کرده این گیاه برای سرماخوردگی و رفع خشونت حلق، حنجره و گرفتگی صدا سودمند است. ضمن آن که صدا را صاف می کند و سرفه های خونی و خشک را تسکین می دهد و از نظر طبیعت گرم و تر است. بارهنگ سرد و خشک و خوردن عصاره آن برای سل، خون ریزی و تنگی نفس مفید است. ریشه، برگ و تخم بارهنگ قابض بوده و اثر نرم کننده دارد. از به دانه نیز در رفع التهاب مخاط داخلی و درمان سرفه استفاده می شود و همچنین اثر نرم کننده دارد.

 

یکی از مهم ترین کارهایی که والدین باید برای تربیت فرزندان شان انجام دهند آموختن احترام گذاشتن است. برای آموزش ادب و احترام به کودکان در وهله نخست والدین باید با احترام با همدیگر و با دیگران صحبت کنند تا کودکان شاهد ادب و احترام آن ها باشند. والدین همچنین باید رفتار خود را ارزیابی و فرزندان را تشویق کنند تا این کار را انجام دهند. بهترین راه برای نشان دادن احترام این است که در شیوه تربیتی‌ هم «مهربان» و هم «محکم» باشید. مهربان بودن احترام را به کودک نشان می‌دهد و محکم بودن احترام را به آن‌چه که باید انجام شود. سعی کنید در اجرا و تحقق حرف‌هایی که می‌زنید، نمونه خوبی برای فرزندان ‌تان باشید. کودکان به ‌طور طبیعی نسبت به تفاوت‌ها، ‌حالت کنجکاوانه و تیزبینی دارند. اما از طرفی از خط‌ مشی والدین هم پیروی می‌کنند. کودکانی که یاد می‌گیرند «لطفاً»، «دست شما درد نکند» یا «اجازه هست» بگویند، فضایی توام با ادب و نزاکت را ایجاد می‌کنند که واکنش‌های مثبتی در افراد پیرامون آن ها به‌همراه خواهد داشت.

 

برای انجماد مواد غذایی پوشش بسته بندی باید ضد رطوبت و تبخیر و  با دوام باشد و چکه نکند. در دمای پایین چروک و شکننده نشود. در برابر روغن، چربی غذا و یا آب مقاومت کند. از جذب طعم و یا بوی سایرغذاها جلوگیری کند و به راحتی بسته و علامت گذاری شود. 

وسایل بسته بندی خوب شامل ظروف محکم از جنس آلومینیوم، شیشه و پلاستیک، مقواهای ضخیم و موم اندود، کیسه های نایلونی و ورق های بسته بندی ضد رطوبت و تبخیر و کاغذهای سلفون مخصوص منجمد کردن هستند.

از فویل های آلومینیوم ضخیم می توان برای بسته بندی استفاده کرد، زیرا به سادگی پاره یا سوراخ می شود. عاقلانه است که از یک لایه اضافی هم استفاده شود. فقط باید هنگام  انجماد آب مواد به خوبی گرفته شده باشد. 

 

علوی- خوانندگان عزیز روزنامه خراسان شمالی می توانند سوالات پزشکی خود را طی تماس با دفتر روزنامه مطرح کنند تا پاسخ آن ها را از کارشناسان جویا شویم. در این شماره «فروزان علوی مقدم» کارشناس مامایی به سوال یکی از خوانندگان پاسخ می دهد.

در دوران بارداری از چه آنتی بیوتیک هایی نباید استفاده کرد؟

مصرف برخی از آنتی بیوتیک ها با خطراتی برای مادر و جنین همراه هستند. آنتی بیوتیک در دوران بارداری برای برخی از خانم های باردار تجویز می شود با این وجود در انتخاب میزان آن باید دقت شود. ایمن بودن یک آنتی بیوتیک به عوامل مختلفی بستگی دارد که شامل نوع، زمان بارداری هنگام مصرف، میزان مصرف و مدت زمان مصرف آنتی بیوتیک است.

قاب عکس های قدیمی رنگ و رو رفته ای که در کنج طاقچه قدیمی خانه مادربزرگ هنوز جا خوش کرده است، حرف های بسیاری از آن دوران دارد. 

هنوز هم می توان با نگاه کردن به آن ها و محو تماشای شان شدن، به آن سال های دور سفر کرد، همان سال هایی که  پدران و مادران و پدربزرگ ها و مادربزرگ هایمان دوران کودکی و جوانی خود را در آن سپری کردند. گرم و سرد روزگار را چشیدند و دم نزدند، آن ها مانند امروزی ها وسیله ای به نام گوشی های تلفن همراه در اختیار نداشتند تا بتوانند همه صحنه های ناب خود را ثبت و ضبط کنند. 

در روزگاران قدیم مردم حتی  برخی امکانات اولیه زندگی را هم در اختیار نداشتند، شاید آن ها در دل آرزو می کردند ای کاش وسیله ای درست شود که بتواند آن ها را به نوعی همیشه یاد روزهای خوش زندگی شان بیندازد، اما آرزوی بسیاری از آن ها محقق نشد. آن سال ها از برق خبری نبود تا بتوانند آتلیه های پر زرق و برق را با نور پروژکتورهای مختلف روشن و تزیین کنند. نور خورشید تنها منبعی بود که نخستین عکاس های بجنوردی از آن برای عکاسی بهره می گرفتند.  

اما امروزه پس از طی مسیر پرفراز و نشیب، هر یک از افراد برای خود عکاس شده اند، دیگر عکس هایی که هر روز به تعداد زیادی گرفته می شود در هیچ آلبومی جا نمی گیرد و خاطرات ما را زنده نمی کند. ما هر روز عکس می گیریم که آن ها را به عنوان یادگاری نگه داریم ولی آن قدر تعداد و حجم عکس های مان زیاد است که حوصله چاپ کردن آن ها را نداریم و فقط از آن ها در دستگاه های دیجیتال و هوشمند نگهداری می کنیم و شاید سالی یک بار هم نگاهی به آن ها نیندازیم.

آن روزها آلبوم های قدیمی جایگاه خاصی در خانه ها داشت و شب های طولانی و سرد  پاییز و زمستان را ورق زدن آلبوم های قدیمی و خاطره انگیز کوتاه می کرد. عکس های سیاه و سفید خانوادگی هنوز هم جذابیت های خاص خود را دارد و هر فردی با نگاه کردن به هریک از عکس های خانوادگی خود هزاران خاطره در دلش زنده می شود. 

از بیشتر آن هایی که روزگاری در عکس بوده اند اکنون فقط یادی باقی مانده است و کودکانی که مادران، پدران و شاید پدربزرگ ها و مادربزرگ های امروزی شده اند. 

هرچند ورق زدن آلبوم های قدیمی لبخندی شیرین را بر گوشه لب مان می نشاند اما گذر زمان را نیز به یاد مان می آورد و گزاف نیست اگر عکس را دنیایی از سخن ها  بدانیم که از رنگ ها حکایت  و گذر زمان را یادآوری می کنند.

شهروندی که موی سپیدش حکایت از گذران سال های زیاد دارد، عنوان می کند: آن زمانی که تازه در بجنورد حرفه عکاسی باب شده بود به خاطر دارم که چگونه با هزار التماس از پدرم خواستم ما را به عکاسخانه شهر ببرد تا در آن جا عکس بیندازیم. وی که خود را «قربانی» معرفی می کند، ادامه می دهد: پدرم  پیر و سالخورده بود و مانند بیشتر مردم اطلاعی از عکس نداشت و در تصورشان هم نمی گنجید که چگونه یک نفر می تواند از داخل جعبه ای کوچک از آدم ها عکس بگیرد و آن ها را با آن هیبت در یک تکه کاغذ جا دهد، بنابراین خیلی طول کشید تا توانستم او را همراه با خانواده راضی کنم که به عکاسی برویم و عکسی بیندازیم.

 وی بیان می کند: روزی که به عکاسی رفتیم همه چیز در آن جا جالب و بدیع به نظر می رسید. عکاس باشی ما را روی نیمکتی نشاند و آینه ای مقابل مان قرار داد که نوری به چشم مان زد و چشم های مان را بستیم اما گفت که باید چشم های مان را باید باز نگه داریم. کمی بعد چشم های مان به آن نور عادت کرد و عکاس باشی سرش را داخل جعبه چوبی برد و گفت با اشاره دستش فقط به لنز دوربینش نگاه کنیم و سپس عکسی خاطره انگیز از ما گرفت.

سابقه عکاسی در بجنورد به سال 1290 بر می گردد چنان که «علی نوروزی» یکی از عکاس های شهر، قدیمی ترین عکاس های بجنورد را «باقر حیاتی» و «رحیم رحیمی»  می داند و می گوید: آن زمان در بجنورد از برق خبری نبود و  این دو نفر که مهاجر روسیه بودند، به کمک نور خورشید عکاسی می کردند. 

او با یادی از یکی از این عکاسان قدیمی بیان می کند: مرحوم «باقر حیاتی» استاد عکاسی ام برایم تعریف کرده بود که در ترکمنستان زندگی می کردند و برادرش در آن جا عکاس بود. روزی که می خواستند مهاجرت کنند، برادرش به او یک دوربین عکاسی داده  و گفته بود که این وسیله نان و روزی است. 

وی ادامه می دهد: پس از مهاجرت به بجنورد و اسکان، محلی را برای عکاسی خود انتخاب و این حرفه را آغاز کرد.  

وی درباره عکاسی در زمان قدیم بیان می کند: آن زمان به دلیل نبودن برق، عکاس ها از نور خورشید برای عکاسی استفاده می کردند به این ترتیب که به وسیله آینه نور را روی صورت مشتری منعکس می کردند تا بتوانند عکس بگیرند با همین نور نیز عکس را داخل جعبه ای که به عنوان دوربین استفاده می کردند چاپ می کردند.

 « نوروزی» ادامه می دهد: داخل جعبه مواد شیمیایی را با هم ترکیب می کردند که شامل ظهور، آب و ثبوت بود. مواد تشکیل دهنده ثبوت سولفات سدیم بود که به کمک آن رنگ عکس را ثابت می کردند. وی توضیح می دهد: کاغذ چاپ وقتی در این ترکیب می ماند سیاه می شد، وقتی عکس به رنگ نرمالی می رسید، ابتدا داخل آب و سپس داخل ثبوت می انداختند تا رنگش ثابت بماند و تغییر نکند. وی با این که امکانات آن زمان را بسیار محدود می داند اما در عین حال می گوید: مدت زمانی که طول می کشید یک عکس چاپ شود بین 10 تا 15 دقیقه بود.

 به گفته وی در زمان قدیم برای آن که برق نبود بیشتر عکاسی ها در هوای آزاد انجام می شد تا بتوانند از نور خورشید برای نور دادن به چهره استفاده کنند. 

رئیس اتحادیه عکاسان بجنورد بیان می کند: اگر قرار بود که عکسی داخل ساختمان گرفته شود از پشت بام وسیله ای می گذاشتند تا نورخورشید به داخل اتاق بتابد سپس آن نور را به کمک آینه هایی به صورت مشتری می تاباندند در صورتی که امروزه با نور پروژکتورها و فلش ها به صورت مشتری نور می اندازند. وی ابتدایی ترین دوربین زمان قدیم را حاوی جعبه چوبی می داند که ابعادش 30 در 50 سانتی متر بود.

مواد لازم:  هویج خرد شده و پخته یک و نیم پیمانه، نخود فرنگی پخته یک پیمانه، ذرت پخته یک دوم پیمانه، نمک و فلفل به میزان لازم، تخم مرغ هم زده 3 تا 4 عدد، روغن سه چهارم پیمانه.

طرز تهیه:  هویج، نخود، ذرت، نمک و فلفل را در ظرف مناسبی می ریزیم و تخم مرغ ها را می افزاییم و به آرامی مخلوط می کنیم. سپس روغن را در تابه می ریزیم و روی اجاق می گذاریم تا داغ شود. مایه کوکو را در تابه می ریزیم، سطح آن را صاف می کنیم، در تابه را می بندیم تا یک طرف کوکو پخته و برشته شود. سپس طرف دیگر کوکو را برشته می کنیم.

 

چای سفید از برگ‌‌های جوان و غنچه‌‌های بازنشده درست می‌‌شود.از فواید این دمنوش می‌‌توان به افزایش انرژی و سوخت و ساز بدن اشاره کرد. این دمنوش خاصیت آنتی اکسیدانی و ضدپیری دارد و با حذف رادیکال‌‌های آزاد، جلوی صدمه زدن به اندام‌‌ها و همچنین پوست بدن را می‌‌گیرد.ویژگی‌‌های ضدباکتریایی بودن این گیاه، آن را به دمنوشی عالی در پیشگیری از انواع بیماری‌‌های ناشی از باکتری تبدیل می‌‌کند.چای سفید با تقویت سیستم ایمنی بدن از سرماخوردگی و عفونت‌‌ها پیشگیری می‌‌کند.

روش تهیه: چای سفید را در لیوان مخصوص دمنوش و یا یک قوری شیشه‌ای و یا چینی در دار با دمای حدود ۸۰ درجه سانتیگراد دم کنید. همچنین می‌‌توان از برگ نعناع، آویشن یا چوب دارچین برای طعم دادن به این چای استفاده کرد. برای افرادی که دوست دارند این چای را به صورت شیرین بنوشند، عسل می‌‌تواند شیرین کننده مناسبی باشد. 

 

در فصل پاییز ویروس های جدید فرصت پیدا می کنند تا مهمان ناخوانده بدن افرادی شوند که سیستم ایمنی شان ضعیف تر است . بروز بیماری هایی مانند سرماخوردگی، آنفلوانزا و سینوزیت در فصل سرما جدید نیست و همیشه در این فصل شایع بوده است. اما برخورد درست و به کار گرفتن شیوه های اصولی، تفکیک بیماری ها از هم و ارائه درمان های مفید حائز اهمیت است که بیشتر باید به آن توجه داشته باشیم.  تغییرات دمای هوا در فصول سرد سال زیاد است. در برخی ساعات روز، هوا به شدت گرم و در برخی ساعت ها هوا به شدت سرد می شود. این سردی و گرمی هوا خیلی سریع اتفاق می افتد، از این رو وقتی یک فرد در معرض هوای سرد قرار می گیرد، درجه حرارت بدنش به طور ناگهانی تغییر می کند و چون این تغییرات درجه هوا طیف وسیعی دارد، باعث می شود بدن واکنش هایی از خود نشان دهد و در مقابل این تغییرات ناگهانی ممکن است مقاومت سیستم ایمنی بدن کاهش پیدا کند. بنابراین در چنین حالتی فرد مستعد بیماری های ویروسی مانند سرماخوردگی و آنفلوانزا می شود.

 

آب ریزش بینی، خارش چشم‌ها و احتقان از جمله علایم غیرقابل تحمل و ناخوشایند در مبتلایان به آلرژی است. افراد مبتلا به آلرژی‌های فصلی برای مقابله با این علایم از داروهای بدون نسخه استفاده می‌کنند اما شاید برخی از مبتلایان روش‌های طبیعی را ترجیح دهند. 

شواهدی وجود دارد مبنی بر این که روش‌های کاملا طبیعی هم می‌توانند علایم آلرژی فصلی را از بین ببرند. داروهای متفاوتی برای برطرف کردن این علایم وجود دارند اما برخی از آن ها دارای عوارض جانبی هستند. آلرژی‌ در واقع واکنش‌ ایمنی به مواد مضر برای بدن است که می‌تواند حتی گرده گیاه و گرد و غبار باشد که در برخورد با سلول‌های غشای مخاط در دهان، بینی، گلو، ریه‌ها، معده و روده باعث تولید هیستامین می‌شود. هیستامین پروتئینی است که موجب بروز همه علایم مرتبط با آلرژی می‌شود و آنتی هیستامین‌ها فعالیت هیستامین را متوقف می‌کنند.

 ویتامین c راه حل ایمنی برای درمان آب ریزش بینی و دیگر علایم آلرژی فصلی و یک آنتی  هیستامین طبیعی در دسترس است که در بسیاری از میوه‌ها و سبزیجات وجود دارد. این ویتامین به دلیل این که عاری از عوارض جانبی است راه حل ایمنی برای درمان علایم آلرژی فصلی است.بیشتر مردم برای گرم کردن هوای خانه در فصل پاییز هم از وسایل گرمایشی استفاده می کنند و خشکی هوا باعث می شود قدرت دفاعی مخاط تنفسی و بینی کاهش پیدا کند و افراد مستعد بیماری های فصلی شوند.به طور معمول طول دوره سرماخوردگی 3 تا 5 روز است، اما اگر بیش از 5 روز این علایم طول کشید و حتی به 10 روز رسید، احتمالا فرد به آنفلوانزا یا آلرژی مبتلا شده است که باز هم تشخیص بیماری و نوع درمان باید توسط متخصص صورت بگیرد. 

مخاط فوقانی تنفسی یک فیزیولوژی نرمال دارد و یک مکانیسم دفاعی برای بدن به شمار می آید، بنابراین زمانی که هوای محیط خشک می شود، این خشکی باعث ایجاد اختلال در بدن می شود و مقاومت فیزیولوژیکی مخاط فوقانی تنفسی را کاهش می دهد و بدن افراد مستعد ابتلا به انواع بیماری های ویروسی در این فصل می شود.  یکی دیگر از شایع ترین مشکلات این فصل، عفونت های ویروسی است. البته در فصل پاییز آلرژی با توجه به تغییرات فصلی عود می کند و افرادی که مستعد آلرژی هستند، زودتر دچار مشکلات عفونت فوقانی تنفسی می شوند. 

در این فصل علاوه بر سرماخوردگی و آنفلوانزا مشکلاتی مانند گلودرد، آنژین چرکی، عفونت های گوش و سینوزیت شیوع زیادی پیدا می کند که به علت تغییرات هوا و خشکی محیط رخ می دهد و آن دسته از افرادی که به عفونت های فوقانی تنفسی مبتلا هستند، در این فصل با تشدید علایم بیماری خیلی سریع به آلرژی و بیماری های ویروسی مبتلا می شوند. البته دلایل عمده دیگری نیز وجود دارد. مهم ترین علت، تشخیص ندادن به موقع بیماری و تفکیک بیماری هاست و علاوه بر این دو بیماری شایع در فصل سرد، عفونت های مربوط به سینوزیت و گوش بروز پیدا می کنند.