- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
53 درصد مدارس مشمول استاندارد سازی در خراسان شمالی نیازمند سیستم گرمایشی استاندارد هستند.مدیرکل نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس استان با بیان این مطلب افزود: هزار و 897 مدرسه در استان مشمول طرح استانداردسازی سیستم گرمایشی هستند و تاکنون 21 درصد مدارس به سیستم گرمایشی بخاری تابشی تجهیز شده اند و26 درصد مدارس سیستم گرمایشی حرارت مرکزی دارند.«بابایی» گفت: از سال 92 تاکنون عملیات استاندارد سازی سیستم گرمایشی با 18 میلیارد تومان اعتبار انجام شده است.وی افزود: برای ادامه استانداردسازی سیستم گرمایشی مدارس مشمول طرح استانداردسازی به حدود 30 تا 35 میلیارد تومان اعتبار نیاز است.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
افشره
خانه شان خراب شده است و هم اینک سوز پاییز از درز چادر به جان و تنشان نفوذ کرده است. شب و روز به خود می لرزند و هنوز در فکر وعده های مسئولان هستند، شب هایشان سرد است و امیدشان رو به افول، این روزگار این روزهای مالکان 2 هزار و 4۴9 واحد تخریب شده روستایی است که از وعده های مسئولان عمل درستی ندیده اند.
از آن چه می ترسیدند بر سرشان آمد.بیش از 6 ماه از شبی که خانه هایشان ویران شد می گذرد و نگرانی را می شد در چشمان تک تک آن ها دید. مسئولان بعد از زلزله 23 اردیبهشت ماه بجنورد وعده می دادند اما آن ها باز هم نگران فصل سرما بودند، فصل سرمایی که با بارش برف پاییزی بیشتر خودنمایی کرد و ده ها نفر از زلزله زدگان از آن چه که می ترسیدند برسرشان آمد. آنان تابستان سختی را زیر چادر تحمل کردند اما می گفتند گرمای تابستان را می توانیم تحمل کنیم اما سرمای منطقه «کسبایر» غیر قابل تحمل است. حالا که برف منطقه کسبایر را سفید پوش کرده است می فهمم آنان چرا تا این حد نگران بودند.
سوز سرما در این منطقه تا مغز استخوان نفوذ می کند و حالا آن ها به خصوص کودکان و سالمندان روستاهای منطقه کسبایر باید زیر چادر زمستان را هم سر کنند. البته آن هایی که تحمل این شرایط را نداشتند و اندکی توان مالی داشتند به شهر کوچ کرده یا این که در خانه اقوام و خویشانشان در شهر ساکن شده اند. در روستاهای زلزله زده، در خانه هایی که ویران نشده روی ساکنانی که خانه شان تخریب شده، باز است اما به قول برخی از زلزله زدگان مگر صحبت یک روز و دو روز است که ما مهمان خانه های دیگران شویم.
در هر روستا 5 تا 6 مالک موفق به دریافت 180 میلیون ریال وام شده اند اما این وام تنها صرف ساخت بنا شده است و دیگر پولی برای توکاری منزل یا تجهیز آن ندارند، بنابراین چادر خود را در داخل خانه نیمه کاره شان بنا کرده اند تا کمی گرمتر شوند. به روستا های زلزله زده می رویم.
آهنگ تند مهاجرت در فخرالدین
«فخرالدین» نخستین روستایی است که برای تهیه گزارش وارد آن می شویم؛ روستایی که سال هاست مردمش از نبود شبکه آب رسانی گلایه مند هستند و به همین دلیل اغلب اهالی به ویژه جوانان آن سودای مهاجرت به حاشیه شهرها را دارند. حالا نبود آب و ویرانی منازل بر اثر زلزله باعث شده است تا آهنگ مهاجرت در این روستا بیش از گذشته تند شود.
به روستا که از نمای بالا نگاه می کنیم چادرها همچون 6 ماه پیش برپا هستند و منازل ویران شده بیش از منازل در حال ساخت خودنمایی می کنند، موضوعی که اهالی این روستا و دهیار آن برآن صحه می گذارند.
به گفته «عباسی» دهیار این روستا از مالکان 60 منزل تخریب شده این روستا که تشکیل پرونده دادند 5 یا 6 خانواده موفق به پایان کار شده اند و بقیه در مرحله دیوار چینی، اسکلت گذاری یا سقف سازی هستند. با توجه به این موضوع به عبارتی حدود 50 خانواده در این روستا بدون سرپناه هستند و باید در چادر زندگی کنند یا این که به خانه اقوام و آشنایانشان در روستاهای دیگر و شهرها بروند. آن هایی هم که توان مالی داشته اند به شهرها کوچ کرده اند.
وعده های توخالی
برخی مسئولان در بحبوحه انتخابات وعده پرداخت 20 میلیون تومان کمک بلاعوض با توجه به بیمه بودن منازل و 20 میلیون تومان نیز تسهیلات کم بهره و بلند مدت را می دادند اما حالا پس از گذشت بیش از 6 ماه گویا دیگر از تحقق این وعده ها خبری نیست. دهیار فخرالدین در این باره اظهار می کند: تاکنون 110 نفر از اهالی این روستا از بیمه خسارت دریافت کرده اند اما اغلب مبالغ 200 تا 300 هزار تومان بوده است و تعداد انگشت شماری نیز بین 2 تا 4 میلیون تومان خسارت گرفته اند. در مورد کمک بلاعوض نیز نحوه پرداخت ها صدای زلزله زدگان را در آورده است.
مطابق وعده های مسئولان مقرر بود به زلزله زدگان 5 میلیون تومان کمک بلاعوض پرداخت شود اما منازل تخریب شده از زلزله به درجه یک و دو تقسیم بندی شده اند در حالی که اهالی روی این کمک برای تجهیز و توکاری منزلشان حساب کرده بودند اما عده زیادی دریافت نکرده و عده ای نیز 3 میلیون تومان گرفته اند. مشکل دیگری نیز که در این زمینه وجود دارد این است که بابت پرداخت این مبلغ مالک باید فیش آب، برق یا گاز ارائه دهد. یک زن سرپرست خانوار در این باره می گوید: همسرم سال ها پیش فوت کرد و امتیازات برق و گاز به نام او است و حالا به همین دلیل نمی توانم کمک بلاعوض دریافت کنم.
هفت خان دریافت تسهیلات
به هر روستای منطقه کسبایر و دیگر مناطق زلزله زده که می رویم شرایط همین است و مردم علاوه بر روند بوروکراسی پیچیده، هزینه بر و وقت گیر از وعده های عملی نشده مسئولان گلایه مند هستند و با توجه به فشار اقتصادی مضاعفی که بر اهالی هست این مشکلات نیز قوز بالای قوز شده است.
در روستای «بوربور» یکی دیگر از روستاهای در کانون زلزله نیز به جز مالکان تعداد اندکی از واحدها که آن ها هم تا حد سقف سازی و سفت کاری پیش رفته اند تعداد زیادی از اهالی در خانه های تَرَک خورده و آسیب دیده به اجبار شب را روز می کنند.
به گفته «طهماسبی» عضو سابق شورای روستای بوربور، در این روستای 300 خانواری تنها 50 خانه از 100 خانه ای که به صورت صد درصد آسیب دیده و قابل سکونت نیست آواربرداری شده است و از این تعداد 15 خانه تا حد پی ریزی و برپاکردن ستون پیشرفت فیزیکی داشته و 3 خانه از این تعداد تا حد سقف سازی و سفت کاری آماده شده است.
مالکان این منازل هم با توجه به اتمام 20 میلیون تومان وام دیگر امیدی برای نازک کاری و تجهیز منازلشان ندارند. وی ادامه می دهد: بقیه واحدها نیز به دلایل و مشکلات مختلف هنوز از سوی ساکنان آن ها اقدامی برای آوار برداری انجام نشده و به حال خود رها شده است.
از طرفی شرایط نامناسب اقتصادی باعث شده است تا برخی از اهالی این روستا نتوانند بدهی های بانکی خود را پرداخت کنند و به همین دلیل برای گرفتن وام مسکن دچار مشکل شده اند.
ساخت 10 واحد از 87 واحد تخریبی
«قصر قجر»، روستایی که بیش از دیگر روستاها پس از وقوع زلزله در کانون توجه قرار گرفت نیز شرایط بهتری نسبت به دیگر روستاها ندارد. به گفته عضو شورای این روستا حدود 10 منزل مسکونی پس از زلزله در این روستا تکمیل شده است و دیگر منازل در حال ساخت هستند.
به گفته «لطفی» در این روستا 87 منزل مسکونی به طور صد در صد تخریب شدند و هنوز هیچ خبری از پرداخت خسارت بیمه نیست و کمک های بلاعوض نیز به خوبی و طبق برنامه ریزی دست مردم را نگرفته است.
اما معدود افرادی که در این روستا موفق به سقف زنی شده اند دیگر توان مالی برای سفت کاری و نازک کاری داخل منزل و تجهیز آن را ندارند و اگر بخواهند از وام 3 میلیون تومانی معیشتی نیز استفاده کنند باید ضامن کارمند پیدا کنند که توان آن را ندارند به همین دلیل حتی این افراد نیز در منزل ساخته شده چادر برپا کرده اند و البته به نسبت دیگر چادر نشینان سوز سرمای کمتری را احساس می کنند. به گفته این عضو شورا 10 تا 12 خانوار در این روستا به طور کامل در سرما زیر چادر و در شرایط بسیار نامناسبی زندگی می کنند.
عملکرد بیمه ها؛ مردم و مسئولان ناراضی
در همین باره، مدیر کل مدیریت بحران استانداری خراسان شمالی با بیان این که مردم و مسئولان از عملکرد بیمه ها بابت بیمه منازل روستایی ناراضی هستند، اظهار می کند: بیمه طرف قرارداد با دفتر روستایی استانداری خراسان شمالی متعهد به پرداخت 15 میلیون تومان برای هرخانه تخریب شده، است اما هم اکنون این توجیه را دارد که این مبلغ برای خانه های بتنی و دارای اسکلت فلزی بوده است نه برای منازلی که خشتی و گلی بوده اند.
«عظیمی» همچنین در مورد پرداخت کمک های بلاعوض نیز می گوید: با توجه به این که هنوز تمام اعتبار مصوب هیئت دولت به بانک های استان نرسیده است در حال حاضر 3 میلیون تومان از 5 میلیون تومان پرداخت می شود و بقیه در آینده پرداخت می شود.
وی ادامه می دهد: کمک بلاعوض مطابق نظارت های انجام شده باید به مالک اختصاص پیدا کند و به همین دلیل به فرزندی که در منزل پدرش زندگی می کرده است تعلق نمی گیرد. همچنین زن سرپرست خانواری نیز که اموال شوهرش انحصار ورثه نشده است باید مالکیت اموالش مشخص شود تا این کمک ها به درستی تقسیم شود.
براساس گزارش روابط عمومی بنیاد مسکن انقلاب اسلامی تاکنون از مجموع 2 هزار و 449 پرونده تشکیل شده برای منازل تخریب شده یا در معرض تخریب روستایی بجنورد و بخش مانه هزار و 826 مالک به بانک معرفی شده اند و تاکنون هزار و 996 قرارداد منعقد شده است.
از این تعداد 2 هزار و 344 مالک روستایی اقدام به پی کنی کرده اند و هزار و 766 مالک در مرحله اسکلت گذاری هستند.
بر اساس این گزارش تاکنون هزار و 63 واحد در مرحله سقف زنی هستند و 636 واحد نیز پایان کار گرفته و تمام تسهیلات 20 میلیون تومانی خودشان را دریافت کرده اند. بر اساس این گزارش هنوز هیچ واحد شهری از 2 هزار و 500 واحد احداثی موفق به پایان کار نشده و 31 واحد شهری در مرحله سقف زنی است.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
صدیقی-دمای هوا تا اوایل هفته آتی 8درجه کاهش می یابد که با این وضعیت دمای بجنورد در روز یک شنبه به منفی 8 درجه سانتیگراد خواهد رسید. «هاشمی» رئیس پیش بینی اداره کل هواشناسی خراسان شمالی با بیان این خبر افزود: بررسی نقشه های پیش یابی هواشناسی بیانگر جوی ناپایدار برای پایان هفته تا اوایل هفته آتی خواهد بود.وی گفت: بر این اساس برای امروز به تدریج وزش باد، افزایش ابر و با عبور سامانه بارشی از اواخر وقت فردا تا روز یک شنبه آینده بارش پراکنده باران و برف پیش بینی می شود. وی تصریح کرد: طی 24 ساعت منتهی به صبح روز گذشته، بجنورد دارای کمینه دمای منفی 2 و بیشینه دمای 11درجه سانتی گراد بود .
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
شیری- همایش تجلیل از صادرکنندگان برگزیده استان برگزار و طی آن از ۱۱ صادر کننده تجلیل شد. رئیس سازمان صنعت، معدن و تجارت خراسان شمالی در این همایش گفت:در حالی که دام زنده از استان خارج شود ظرفیت هایی که در کشتارگاه صنعتی بجنورد و سردخانه ها و همچنین در زمینه بسته بندی گوشت قرمز ایجاد کردیم خاک می خورد. «نیکدل» افزود: از اعتباراتی که از محل اعتبارات وزارتخانه ها در سفر مقام معظم رهبری مصوب شده و به دلیل محدودیت های مالی دولت احیا نشده بود 4.5 میلیارد تومان برای مطالعات اکتشافی و 15 میلیارد تومان برای زیرساخت های معدنی در نظر گرفته شده بود که بخشی از آن در حال انجام است. وی گفت: خراسان شمالی به عنوان قطب تولید گوشت، شیر و مواد لبنی در شمال شرق کشور مطرح است اما ظرفیت های خالی در استان داریم که مورد استفاده قرار نمی گیرد. وی ادامه داد: خوب نیست که 13 واحد لبنی در استان داشته باشیم اما شیرخام از استان خارج شود و بخش قابل توجهی از ظرفیت واحدهای فراوری مواد لبنی در استان خالی و یا تعطیل باشد. «صمدی» رئیس اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی خراسان شمالی هم گفت: طی 8 ماه امسال 398 هزار تن کالا به ارزش ۸۷ میلیون و ۷۰۰ هزار دلار از استان صادر شد که نسبت به مدت مشابه سال گذشته 104 درصد افزایش یافته است. وی با اشاره به این که اتاق بازرگانی استان، مجوز رسمی استان معین کشور تاجیکستان را کسب کرده است، خاطرنشان کرد: یک هیئت تجاری استانی و کشوری در ماه های آینده به کشور ترکمنستان و تاجیکستان اعزام می شود.«معصومی» مدیرکل دفتر نوسازی سازمان توسعه تجارت ایران نیز در این جلسه با اشاره به تحقق صادرات 25 میلیارد دلاری کالا در 7 ماه امسال گفت: قرار است 46 هزار میلیارد ریال با نرخ بهره 14 درصد در اختیار صادرکنندگان قرار گیرد.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
عوض زاده- مانور عملیاتی زلزله 5.2 ریشتری با حضور دستگاه های امدادی، خدمات رسان و اعضای ستاد بحران در روستای دوین شیروان برگزار شد.«مرآتی» فرماندار شیروان در حاشیه برگزاری این مانور گفت: این مانور با هدف مرور آموزش های قبلی و آمادگی و هماهنگی بین دستگاهی به عنوان مهم ترین رکن در رسیدگی به اتفاقات انجام شد. مدیرکل مدیریت بحران خراسان شمالی نیز اظهارکرد: جغرافیای خراسان شمالی در زمینه زلزله با خطر نسبی بالا همراه و طبقه بندی شده است و زلزله در این استان غیرمترقبه نیست. «عظیمی» افزود: در مرداد ماه امسال کارگاه آموزشی و تمرین ستادی مدیریت بحران برای شورای هماهنگی بحران شهرستان ها برگزار شد که این مانور در راستای تکمیل همان آموزش هاست.وی تصریح کرد: از ابتدای سال جاری تاکنون ۳۴۹ زلزله در استان ثبت شده است که ۳۳ مورد آن بالای ۳ ریشتر بود.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
صنعت آبنبات بجنورد با یک قرن سابقه تولید در حال حاضر روزهای ناخوشی را سپری می کند. با وجود این که از دیرباز تولید آبنبات در بجنورد هیاهویی داشت و فعالیت هایی برای ایجاد خوشه آبنبات انجام شد اما همچنان در سکوت به سر می برد به طوری که از 80 واحد تولید کننده آبنبات در مرکز استان اکنون تنها 24 واحد فعال هستند و این سوغات دیرینه مرکز استان نیاز به توجه دارد.
کوله باری از مشکلات
یکی از تولید کنندگان آبنبات در بجنورد با اشاره به این که با کوله باری از مشکلات مواجه هستیم بی آن که چاره اساسی برای بهبود شرایط اندیشیده شود، می گوید: رقابت منفی در تولید توسط برخی تولیدکنندگان آبنبات در بجنورد و نبود امکان صادرات آبنبات به استان های دیگر از جمله مشکلات تولیدکنندگان در مرکز استان است. «حسن زاده» می افزاید: برخی مسئولان بدون اطلاع کافی از سالم بودن آبنبات با تبلیغات نامناسب از قند به عنوان محصول سالم تری نسبت به آبنبات یاد می کنند که همین مقایسه های نامناسب سبب شده است آبنبات بجنورد به فراموشی سپرده شود. وی اظهارمی کند: تبلیغات نامناسب مسئولان سبب شده است مردم تمایل کمتری به استفاده از آبنبات و رغبت بیشتری به خرید قند داشته باشند.
وی ادامه می دهد: برخی از تولیدکنندگان آبنبات در استان های دیگر به علت همکاری مسئولان مربوطه توانستند با 5 سال فعالیت به رونق اقتصادی دست پیدا کنند، این در حالی است که تولیدکنندگان آبنبات در بجنورد به این رونق اقتصادی دست پیدا نکرده اند. وی می گوید: شبکه های بانکی برای ارائه تسهیلات در استان های دیگر با تولیدکنندگان آبنبات همکاری خوبی دارند اما ما باید برای دریافت تسهیلات هفت خان را طی کنیم. وی از متولیان مربوطه می خواهد کارگروهی با حضور مسئولان و اعضای اتحادیه برگزار شود تا مشکلات موجود در این بخش گفته شود و به دنبال راهکارهایی برای بهبود شرایط باشند. وی با اشاره به سنگ اندازی های برخی ها در تولید این محصول، بیان می کند: آبنبات بجنورد با روش پخت سنتی در ردیف سالم ترین محصولات تولیدی قرار گرفته است اما رقابت های منفی برخی تولیدکنندگان و تولید بی کیفیت و سنگ اندازی بیش از حد بعضی از افراد سبب شده است مردم از آبنبات بجنورد فاصله بگیرند.
آبنبات در انزوا
رئیس اتحادیه آبنبات ریزان بجنورد نیز با اشاره به این که تنها 20 درصد از کارگاه های تولید آبنبات در بجنورد فعال است، می گوید: آبنبات به عنوان سوغات بجنورد با سابقه بیش از یک قرن در تولید در حال حاضر در انزواست و در سکوت به سر می برد.
«فدایی» می افزاید: خوشه آبنبات راه اندازی شد و تأثیرخوبی هم در رونق این محصول تولیدی داشت، اما از چند سال گذشته تاکنون فعالیت این خوشه به اتمام رسیده و شنیده ها حاکی است قرارداد مربوطه با مسئول خوشه آبنبات به پایان رسیده است و دیگر با ما کاری ندارند.
وی با اشاره به این که راه اندازی خوشه آبنبات برای مرکز استان به این صنعت قدیمی تکان کوچکی داد، بیان می کند: با این وجود فعالیت این خوشه ادامه دار نبود و در صورت ادامه فعالیت این خوشه می توانستیم تا حدودی در این صنعت پیشرفت داشته باشیم.
وی با اشاره به این که ارزش غذایی آبنبات را به طور کامل در اختیار نداریم، بیان می کند: با توجه به هزینه بر بودن تأمین ارزش غذایی آبنبات، در حال حاضر تنها تولیدکنندگان محدودی از این ارزش های غذایی استفاده می کنند و در صورت فراهم شدن این ارزش های غذایی برای دیگر تولیدکنندگان آنان هم می توانند برای تأمین ارزش های غذایی آبنبات اقدام کنند.
وی تصریح می کند: ما هنوز صادرات داخلی آبنبات را به درستی انجام نمی دهیم و بسیاری از استان های کشور هنوز آبنبات بجنورد را نمی شناسند.
وی با اشاره به این که باید در مرحله نخست آبنبات را به استان های دیگر معرفی کنیم، می افزاید: برخی همکاران با هزینه های خودشان برای افزایش مواد ارزش دار غذایی آبنبات تلاش می کنند اما به دلیل هزینه بر بودن می توان گفت این اقدام بسیار زمان بر خواهد بود.
وی می گوید: برخی کارگاه های تولید آبنبات برای صادرات به کشورهایی مانند ترکمنستان و عراق اقدام کرده اند که امیدی برای رونق بیشتر این صنعت خواهد بود.
وی اضافه می کند: آبنبات به عنوان سوغات تا حدودی به استان های خراسان رضوی ارسال شده است اما هنوز نتوانسته ایم به استان های دیگر این محصول را بشناسانیم، این درحالی است که با توجه به قدمت آبنبات باید گام های مؤثرتری در این بخش برمی داشتیم.
مدیرعامل شرکت شهرک های صنعتی خراسان شمالی نیز با اشاره به این که خوشه آبنبات از سال 91 شروع و تا سال 94 عامل توسعه در آن انجام شد، می گوید: در حال حاضر کنسرسیوم صادراتی آبنبات در این خوشه فعال است و علت این که تعداد واحدهای فعال از 80 به 24 واحد کاهش یافته این است که بعضی از این کارگاه ها از حالت کارگاهی خارج شده و به حالت صنعتی رسیده اند.
«سیاوش وحدت» می افزاید: بسته بندی یکی از عملکردهای مثبت در این بخش است که در این میان در رابطه با میزان ماندگاری هم کار شده است اما هنوز عده ای همراهی نمی کنند و همان سیستم سنتی را ادامه می دهند.وی اظهارمی کند: ما در مباحث زیادی از جمله بسته بندی صنعتی و ماندگاری آبنبات کار کردیم اما هنوز بحث سنتی که نیاز به کار پژوهشی دارد مانده که قرار است با دانشگاه آزاد برای بحث صنعتی شدن آن، این کار را انجام دهیم.
به گفته وی با این که ورود به چرخه خوشه صنعتی آبنبات علاوه بر اقتصادی شدن، رقابت پذیری در بازارهای جهانی را ایجاد می کند اما بعضی از تولیدکنندگان به دلیل ریسک پذیری پایین قبول نمی کنند تا از این طریق بهره وری شان افزایش یابد.
وی با اشاره به این که با توجه به این که آبنبات یک محصول سنتی در استان است و تا بخواهیم آن را به تمام کشور منتشر کنیم بسیار زمان بر خواهد بود، ادامه می دهد: در مورد کنسرسیومی که در زمینه صادرات آبنبات تشکیل دادیم برای بهبود شرایط باید هنوز هم روی ماندگاری و بسته بندی های بهتر کار کنیم تا قابلیت رقابت پذیری در بازارهای جهانی را هم داشته باشد.وی خاطرنشان می کند: همیشه باید در حال رقابت باشیم تا بتوانیم بازار را به دست گیریم اما هنوز هم یکی از عمده ایرادات ما در زمینه آبنبات، سنتی بودن روش تولید است که در صادرات آبنبات تأثیر منفی می گذارد در حالی که برای رقابت در بازارهای جهانی نیاز است که همواره طبق تکنولوژی های روز دنیا پیش برویم.
وی با اشاره به این که خوشه ها در اقتصاد مقاومتی نیز مطرح هستند، می گوید: علاوه بر تمام موارد یاد شده در خوشه آبنبات روی اشتغال نیز کار می کنیم که البته در هر شرایطی نیاز به ریسک پذیری واحدها داریم.
«وحدت» ادامه می دهد: باید تولیدکنندگان در این بخش قدرت ریسک پذیری را بالا ببرند اما چون توان مالی بالایی ندارند میزان ریسک پذیری شان خیلی پایین است.
وی اظهارمی کند: از زمانی که این خوشه فعالیتش را شروع کرده است توانسته ایم به کشور عراق هم صادرات داشته باشیم اما هنوز در بحث ماندگاری آن مشکل داریم.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
مریم ضیغمی- «السا فیروز آذر» هنگامی که کودکی 5 ساله بود در آغوش خاله اش مقابل دوربین فیلم «افسانه آه» ایفای نقش کرد؛ خانم «تهمینه میلانی» را می گویم؛ میلانی کارگردانی نام آشنا و همسرش «محمد نیک بین» هم از تهیه کنندگان سینماست. «فیروز آذر» پس از دریافت دیپلم در رشته معماری تحصیل کرد و در سال های فعالیتش در سینما در اغلب فیلم های خاله اش هم چون «دیگه چه خبر»، «کاکادو»، «زن زیادی»، « آتشبس»، «تسویه حساب»، « سوپراستار» و «یکی از ما دو نفر» نقش آفرینی کرد و این روزها با فیلم سینمایی«ملی و راه های نرفته اش» مهمان سینماهای کشور است. با ما همراه شوید و در ادامه گفت و گوی ما را با «السا فیروز آذر» بخوانید.
فیلم سینمایی «ملی و راه های نرفته اش» با بازی تان روی پرده سینماهاست و در آن نقش خواهر شوهری را که زندگی پر تنشی دارد بازی میکنید. آیا «تهمینه میلانی» این نقش را برای شما نوشته بود؟
فکر نمی کنم که این نقش را برای من نوشته باشد. یادم می آید زمزمه هایی بود که این نقش را به شخص دیگری بدهند. وقتی خودم متوجه شدم که جزو نامزدهای نقش هستم با ولع تمام نقش را درآوردم. تناقضی که این شخصیت داشت، جالب بود.
با وجود فعالیت در حوزه هایی همچون کارگردانی و دستیاری، تدریس و بازی در تئاتر و سینما در اثری تلویزیونی بازی نکرده اید. پیشنهاد ندارید یا دوست ندارید با رسانه ملی همکاری داشته باشید؟
همیشه سعی می کنم از افراط و زیاده روی پرهیز کنم. در سینما و تئاتر بیشتر چیزها دست خود بازیگر است و بیشتر شبیه زندگی است اما سریال های تلویزیونی واقعا شبیه زندگی نیست. خیلی دوست دارم در سریال های شبکه نمایش خانگی بازی کنم چون می دانم که شهرزاد و عاشقانه موفقیت های خوبی داشتند.
هر کسی که در سینما و تلویزیون فعالیت میکند داستان هایی از ورودش به این عرصه ها دارد؛ داستان شما چیست؟ آیا به واسطه حضور خاله تان، خانم میلانی، به این عرصه وارد شدید؟
برای ورودم خانم میلانی واسطه شد. همیشه ورود نیاز به واسطه دارد و در ادامه خودت باید تلاش کنی. مراحلی را که گذراندم خیلی برایم جذاب بود. می خواهم در کار بازیگری ماهر و حرفه ای بشوم. الان سینما را خیلی بیشتر از قبل دوست دارم.
«افسانه آه» در سال 1369 ساخته شد و در آن مقطع5 ساله بودید. چطور با دوربین و بازیگری آشنا شدید؟
در فیلم «افسانه آه» در 5 سالگی بازی کردم. آن موقع خانم میلانی می گفت که چه کارهایی انجام دهم، مثلاً توصیه می کرد که به دوربین نگاه نکنم. می گفت حتی اگر نقش فرد دیگری را بازی می کنی باز هم خودت باش.
شما از 5 سالگی پا در عرصه بازیگری گذاشتید اما به ما بگویید که چه زمانی و با چه اثری مخاطبان شما را شناختند؟
این طور نبود که با یک کار من را بشناسند. بعضی ها یک شبه به کمال مطلوب می رسند و بعضی ها به تدریج.
اگر قرار باشد خودتان یک نقش را انتخاب کنید که همیشه دوست داشتید بازی در آن به شما پیشنهاد داده شود آن نقش کدام است؟
دوست دارم در نقش یک دختر «نقشه کش» بازی کنم، از این دخترهایی که فکر می کنید زندگی عادی دارند ولی آخرش می فهمید چقدر باهوشند و کلی نقشه کشیده اند. فکر می کنم این نقش خیلی به من می آید.
اگر الان به شما بگویند دوربین، صدا، حرکت، در چه نقشی بازی می کنید؟
در هیچ نقشی بازی نمی کنم. چون مشغول مصاحبه هستم! قبل از آن هم مشغول تمام کردن پایان نامه ام بودم. برای من طول می کشد که از نقشی به نقش دیگر بروم.
اگر بازیگر نمی شدید چه کاره می شدید؟
اگر بازیگر نمی شدم دوست داشتم دانشمند شوم. تحقیق کردن را خیلی دوست دارم. دوست دارم سال های سال جایی بنشینم و چیزی را کشف کنم. فیلسوف شدن را هم دوست دارم. علم را خیلی دوست دارم و خیلی برایم جذاب است.
چه چشم اندازی برای آینده بازیگری خود دارید؟
دوست دارم راهی نباشد که بگویم نرفتم یا بگویم تلاش نکردم یا احساس کنم در زمینه ای تباه شدم.
خاله تان خانم تهمینه میلانی تا چه اندازه در رشد و موفقیت شما در این حرفه سهیم است؟
او به من برای رسیدن به این جایگاه بسیار کمک کرد.
اهل ورزش هستید؟
از کودکی عاشق ورزش بودم. ژیمناستیک و کاراته را دوست داشتم. الان هر روز ورزش می کنم. ورزش آدم را زنده می کند.
از بین بازیگرانی که در مقابل تان بازی کرده اند کدام یک مکمل بهتری بوده اند؟
بیشتر هم بازی های من خوب بودند. فقط دو، سه پارتنر بد داشتم. شانس داشتم که در پروژه های خوبی کار کردم. پارسا پیروزفر خیلی به من در «زن زیادی» کمک کرد؛ نمایشنامه را می آورد و با من تمرین می کرد. بهرام رادان هم پارتنر فوق العاده ای است. در تسویه حساب هر سه پارتنرم خوب بودند.
این روزها مشغول بازی در نمایش «تنهایی پرهیاهو» هستید می خواهم بدانم با توجه به تجربه کار در سینما و تئاتر بیشتردوست دارید در کدام حوزه فعالیت کنید؟
سینما و تئاتر هر کدام جذابیت و ویژگی های خاص خود را دارند. بازی در تئاتر و اجرای زنده، هیجان وصف ناپذیری برایم دارد. واکنش تماشاچی را می توانم در همان لحظه دریافت کنم؛ هم هیجان انگیز است و هم حکم مدرسه را دارد. به عنوان یک بازیگر یاد می گیرم که کدام کنش من به جا و درست و در زمان مناسب بوده و کدام عمل من مورد توجه قرار نگرفته است. سینما هم جذابیت خودش را دارد. وقتی در فیلم سینمایی بازی می کنم، فیلم یک ماه روی پرده می ماند. در این مدت نظر مردم را در فضای مجازی دنبال می کنم و از نقاط ضعف و قوت خودم باخبر می شوم.
نمایش«تنهایی پرهیاهو» چه ویژگی هایی داشت که پذیرفتید بازی روی صحنه را هم تجربه کنید؟
«تنهایی پر هیاهو» رمانی بود که به پیشنهاد خانم میلانی چند سال پیش خوانده بودم و عاشقش شدم. در واقع این یک شانس بزرگ برای من بوده است که همیشه از طریق ایشان با بهترین کتاب های جهان آشنا شده ام و این کتاب هم جزو آن ها بود. احساس کردم تئاتر خیلی مردمی است. خانم میلانی بازیگری سینما را به من یاد داد و آقای آهنین جان بازیگری تئاتر را.
اگر سخنی در پایان این گفت و گو باقی مانده بفرمایید.
فیلم «ملی و راه های نرفته اش» از طرف تلویزیون حمایت نشد. برای تئاتر «تنهایی پرهیاهو» خیلی زحمت کشیدیم. بیش از دو سال برای آن تمرین کردیم. یک سری روزنامه ها چیزهای دل شکننده نوشتند؛ اگر کمک نمی کنند سنگ هم نیندازند. بازیگران وقتی این نقدها را می خوانند ناراحت می شوند.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.