برای پیشرفت در داوری در کنار حمایت فدراسیون فوتبال باید دانش داوری، آمادگی جسمانی و قضاوت همراه با تمرکز را دستور کار خود داشت، کاری که «یوسف مغروری» برای آن تلاش کرده و می کند و حالا می ماند نیم نگاه فدراسیون نشین ها.پای درددل های «یوسف مغروری» که می نشینی دلت از فوتبال می گیرد، فوتبالی که تا یک جایی به سختی پیش می روی اما بعد از آن موانعی را در مستطیل سبز می بینی.
مغروری که متولد سال 1363 و مسیر سخت و طولانی را تا قضاوت در لیگ دسته سوم کشور پیموده است، می گوید: داوری فوتبال را میتوان از مشاغل سخت و پر استرس دانست. افرادی که مسابقات فوتبال را از تلویزیون دنبال میکنند داوری را کنترل یک مسابقه فوتبال بین دو تیم از سوی داور وسط و چند کمکداور میبینند که با لباس های متحدالشکل به قضاوت میپردازند، اما دنیای پر رمز و راز داوری با آنچه که ما در قاب تلویزیون میبینیم تفاوت دارد، داوری فقط سوت زدن و اعلام خطا یا گرفتن پنالتی و آفساید نیست. وی بیان می کند: قضاوت در حضور صدها یا هزاران طرفدار پرشور در ورزشگاهها و میلیون یا میلیاردها بیننده تلویزیونی که همگی خواهان پیروزی تیم شان هستند نهتنها کار سادهای نیست بلکه در زمره پرمخاطرهترین و پراضطرابترین مشاغل دنیا قرار دارد.
وی ادامه می دهد: یک داور که علاوه بر مدیریت و کنترل بازیکنان، جو زمین مسابقه و ورزشگاه، در کسری از ثانیه در مورد حوادث بازی تصمیمگیری میکند و رأی میدهد، قطع بهیقین باید از اعتماد به نفس و شجاعت بالایی برخوردار باشد و در کنار مهارتهای ورزشی و فنون داوری به علوم روانشناسی، مدیریت و رفتارشناسی تسلط داشته باشد. «مغروری» بیان می کند: در حقیقت داوری فوتبال به یک علم تبدیل شده است که تلفیقی از شاخههای مختلف نظیر فنون داوری، روانشناسی، مدیریت، برنامهریزی و رفتارشناسی است که روزبهروز بر گستردگی و وسعت دامنه آن افزوده میشود. قضاوت در فوتبال مدرن و پیشرفته امروز بدون مطالعه و آشنایی با علوم روز دنیا ناممکن خواهد بود و برای داشتن داورانی توانمند و دارای کلاس جهانی باید به توسعه آموزش بپردازیم. او که از سال 1385 داوری را شروع کرده است، بیان می کند: در این مسیر خانواده ام سختی های بسیاری را تحمل می کنند و طی این یازده سال همیشه کنارم بودند و جالب است بدانید از کلاس 25 نفری سال 85 فقط من برای داوری ماندم و بقیه در میان راه انصراف دادند.
وی که از سال 86 در مسابقات رسمی شهرستانی و استانی قضاوت داشته و با حمایت هیئت فوتبال استان در سال 87 به عنوان یکی از نماینده های استان در مسابقات کشوری حضور پیدا کرد، بیان می کند: اولین قضاوت من در مسابقات کشوری در رده سنی نونهالان بود که دیدار تیم های متین بابل و مدرسه عالیه مشهد را قضاوت کردم و سال 92 در همدان توانستم مدرک داوری ملی ام را بگیرم و قضاوت هایی را در تمام رده های سنی داشته باشم. وی اضافه می کند: از نظر دانش و آمادگی جسمانی همیشه سعی کردم در بهترین حالت بمانم تا بتوانم قضاوت های خوبی را داشته باشم.
وی ادامه می دهد: تنها داور استان هستم که در سال 89 به فستیوال فوتبال ایران دعوت شدم و بالاخره قضاوت های خوب در حضور ناظران فدراسیون باعث شد در سال 93 به لیگ دسته یک بروم و قضاوت تیم های سیاه جامگان مشهد و پارسه تهران را برعهده بگیرم. «مغروری» یادآور می شود: در چنین سطحی از قضاوت مشکلات و موانع بسیار زیادی را باید تحمل کرد، علاوه بر به روز بودن دانش داوری و آمادگی جسمانی بالا، نداشتن سابقه قوی در بحث داوری هم اذیت مان می کند. ما استان تقریبا محرومی هستیم و باید رقابت هایی را با داوران سایر استان های انجام می دادیم تا ظرفیتی را که در استان وجود داشت به اثبات برسانیم. وی می گوید: همه این موارد را با حمایت استان و تلاش سپری کردیم ولی باز هم مشکلات یک سر و گردن بالاتر از ما هستند. وی اظهار می کند: داوری در کشور ما حرفه ای نیست و به عنوان یک ورزش به آن نگاه می شود و در کنار کار اصلی مان باید این حرفه را پیش ببریم و برای همین گرفتن مرخصی از اداره خیلی سخت است. این داور هم استانی بیان می کند: بحث کمبود داوران در استان باعث می شد در طول هفته قضاوت های مختلفی را در رده های مختلف هم فوتبال و هم فوتسال داشته باشیم و در کنار آن ابلاغ های کشوری هم می آید. مشکل دیگرمان حضور در کلاس های ارتقا بود که به دلیل تعداد کم ما باید برای ارتقا به دیگر استان ها می رفتیم که گاهی کاری پیش می آمد و باعث می شد ارتقا عقب بیفتد. «مغروری» یادآور می شود: با انجام کارهای آموزشی توانستم خودم را در کشور مطرح کنم. از سال 2015 تاکنون نرم افزار قوانین داوری در کشور را با حمایت استان، فدراسیون، کمیته داوران و دپارتمان داوری فدراسیون طراحی کردم که طی سه سال گذشته اغلب داوران کشور از این نرم افزار استفاده می کنند و برای سال های 2017 و 2018 نیز این نرم افزار را با کمک آقای «فغانی» طراحی کردیم.
وی بیان می کند: در حال حاضر در لیگ دسته یک پرچم می زنم. تقریبا داوران دسته یک و لیگ برتر جزو 200 داور برتر کشور از بین 4 هزار داور فعال هستند و حدود 100 داور در لیگ یک و 100 داور در لیگ برتر هستند. وی می گوید: قضاوت در لیگ دسته یک از این حیث که تیم ها سودای حضور در لیگ برتر را دارند بسیار حساس و این لیگ با حواشی زیادی همراه است که کار داوران را به مراتب سخت تر از لیگ برتر می کند. «مغروری» با اشاره به وضعیت فوتبال استان تصریح می کند: در گذشته تعداد تیم ها زیاد ولی زیرساخت ها و امکانات سخت افزاری کم بود ولی حالا با توجه به تلاشی که اعضای هیئت و سایر مسئولان انجام دادند زیرساخت ها روند رو به رشدی داشته ولی چون منابع پایدار مالی و اسپانسر برای حمایت از تیم ها وجود ندارد متاسفانه تیم ها خیلی رغبت برای حضور در مسابقات ندارند و این امر باعث شده کیفیت و سطح مسابقات روند نزولی داشته باشد.
وی خاطرنشان می کند: در بحث داوری فوتبال هم این قضیه مستثنی چون مسابقات در سطح بالایی و زمینه برای رشد داوران و استعداد های ما فراهم نبود داوران هم خیلی با علاقه به این قضیه نگاه نمی کردند. وی می گوید: چون ما نتوانستیم تیم هایی در رده های بالای کشور داشته باشیم از این جهت داوران هم خیلی امیدوار نیستند بتوانند در سطوح بالا قضاوت کنند. در حال حاضر چون پشتوانه سازی نشده، تعداد کم داوری باعث شده است که رقابت در بین داوران استان ما کم تر و پایین تر باشد و همین باعث شده سطح کیفی قضاوت پایین بیاید. «مغروری» ادامه می دهد: در بحث داوری به نظرم استان ما جزو ده استان آخر است. این که فقط یک داور ملی فعال در رشته فوتبال و یک داور ملی فعال در رشته فوتسال وجود داشته باشد آمار خوبی نیست.
وی می گوید: باید داوران را از رده های سنی جوانان و نوجوانان شناسایی کنیم و روی آن هایی که استعداد و علاقه دارند سرمایه گذاری کنیم. وی توضیح می دهد: حدود 25 قضاوت در لیگ یک داشتم و با وجود تمام مشکلات و ناملایمات و نگاه های تبعیض آمیزی که به داوران استان ها دارند با توجه به حمایت اعضای هیئت فوتبال و با توجه به تلاش هایی که در بحث آموزش داشتم ظرفیت داوری استان به کشور شناسانده و زمینه برای قضاوت در لیگ دسته یک فراهم شد.
وی تصریح می کند: چون ساز و کار درستی برای ارتقای داوری در کشور تعریف نشده با وجود این که تعداد قضاوت و سطح من برای حضور در لیگ برتر فراهم شده اما زمینه حضور در لیگ برتر فراهم نشده است. با این وجود افرادی که سابقه و کیفیت قضاوت بسیار پایین تری داشتند در کلاس لیگ برتر بودند که متاسفانه نحوه دعوت آن ها برای ورود به کلاس لیگ برتر ابهامی بود که هنوز برای آن جوابی نگرفته ام. وی بیان می کند: پیگیری هایی از سوی رئیس هیئت فوتبال و رئیس کمیته داوران استان انجام شد ولی ما پاسخی برای این قضیه دریافت نکردیم که چرا اجازه ندادند ما در کلاس لیگ برتر باشیم.
«مغروری» می گوید: در بین قضاوت هایی که داشتم، دیدار تیم های سپیدرود رشت و گل گهر سیرجان و تیم های ملوان بندر انزلی و نساجی مازندران که به دربی شمال معروف بود از سخت ترین قضاوت ها بود. وی اظهار می کند: به نظر من بهترین الگو برای یک داور رسیدن به استانداردهایی است که فیفا تعیین کرده و من از سبک قضاوت حسن کامرانی فر که در دو جام جهانی حضور داشت بسیار لذت می برم و او را به عنوان یک الگو در کمک داوری در نظر می گیرم. وی می افزاید: از تمام حامیان به خصوص آقایان جعفرزاده، سیامکی، مهجور، برقی و سایر عزیزانی که به من کمک کردند خیلی ممنونم و باید بگویم به حمایت مسئولان استان و هیئت فوتبال نیاز دارم تا بتوانم به حقم در داوری برسم و امیدوارم بتوانم جواب این اعتماد و حمایت را با حضور خودم در لیگ برتر بدهم.