علی نیا- ترس از تاریکی، اسباب بازی های مرتفع در شهربازی، تنهایی، دکتر، آمپول و سگ بزرگ یا هیولا جزو ترس هایی هستند که کودکان با آن ها مواجه اند و باید خانواده ها به فکر درمان آن ها باشند.یک کارشناس مدیریت آموزشی با اشاره به این که نصیحت کردن کودکی که از چیزی می ترسد فایده ای ندارد، گفت: کودکان ممکن است به دلیل تفاوت های شخصیتی و ارثی بعضی بی باک تر و بعضی دیگر محافظه کارتر به دنیا بیایند، اما هیچ کدام ترسو زاییده نمی شوند.«بهار» با توجه به این که ترس ناشی از احساس خطر است و در مواقعی که کودک تان احساس ترس می کند، کاری کنید که او احساس امنیت کند، افزود: همه ترس های کودکان نگران کننده نیستند و اغلب آن ها بعد از مدتی فراموش یا رفع می شوند. بعضی از ترس ها را اکثر بچه ها در سن خاصی تجربه می کنند مثل ترس از تنها خوابیدن در اتاق شان یا ترس از تاریکی اما اگر کودک شما در سن شش سالگی هنوز نمی تواند در فاصله ای که شما به نانوایی می روید و برمی گردید در خانه تنها بماند، باید به فکر راهکاری برای کاهش ترس او باشید.
وی اضافه کرد: بیشتر ترس های کودکان گذرا هستند و خیلی دوام نمی آورند پس اگر فرزند شما برای مدتی طولانی با ترس خاصی دست و پنجه نرم می کند، بهتر است به یک روان شناس مراجعه کنید.
وی اضافه کرد: اگر ترس او طوری است که موجب محروم شدن او از برخی موقعیت های مفید مانند رفتن به مهد، بازی کردن با اسباب بازی های شهربازی یا رفتن شما سر کار می شود جای نگرانی دارد.وی بیان کرد: کودک را نباید مجبور به شجاع بودن کنید. ترس کودک از نگاه والدین افراطی یا غیر منطقی است، اما از دید خود او کاملاً به جا و درست است بنابراین مجبور کردن او به انجام کاری که از آن می ترسد به عنوان نمونه قرار دادن او در یک اتاق تاریک، می تواند موجب وارد شدن صدمات روانی بیشتر به او شود.
وی با اشاره به این که کودکان ترسو را سرزنش نکنید، بیان کرد: فرق ترس های بزرگ ترها با کودکان در اندازه آن هاست وگرنه همه انسان ها چه بزرگ و چه کوچک ترس هایی را تجربه می کنند.وی بیان کرد: به جای سرزنش و تحقیر کردن کودک بهتر است با او همدلی کنید. برای مثال به او بگویید که شما هم در کودکی تان از چیزهایی می ترسیدید، اما کم کم یاد گرفتید چگونه از آن ها نترسید.