دپوی زباله های شهر مشام مسئولان را نمی گزد
تعداد بازدید : 197
کمپوست همچنان در باتلاق کمبوداعتبار
علوی
شاید روزی که برای نخستین بار کیسه های مخصوص جداسازی و تفکیک زباله بین شهروندان توزیع شد، بارقه های امید در دل شان رخنه کرد که از این پس مانند مردم برخی شهرها می توانند با تفکیک و جداسازی زباله با یک تیر چند نشان بزنند و با جداسازی زباله های خشک و تر و سپردن آن ها به کارخانه کمپوست امید داشته باشند محصولاتی موثر تولید می شود اما این ها فقط در حد همان حرف و آرزو باقی ماند؛ آرزویی که تاکنون هیچ گاه روی برآورده شدن به خود ندید هر چند یک بار تا چند قدمی آن پیش رفت.
سال 87 را شاید بتوان آغاز خاطرات کمپوست نام گذاری کرد که پس از ارائه آموزش های لازم به شهروندان برای تفکیک زباله و طی راه پر پیچ و خم راه اندازی کارخانه کمپوست، اهالی روستایی که در مجاورت این کارخانه بودند، به شیوه سوزاندن زباله ها اعتراض کردند و برای حفظ سلامتی شان خواستار تعطیلی این کارخانه شدند؛ تعطیلی کارخانه ای که چندین میلیارد تومان از جیب و سرمایه مردم در آن هزینه و برای همیشه در آن کارخانه چفت و بست شد.
هر چند تلاش هایی صورت گرفت و دستگاه فیلتراسیون هم به مبلغ یک میلیارد تومان در آن زمان خریداری شد اما این اقدام نتوانست دل اهالی را به دست آورد و سرنوشت کمپوست همچنان در هاله ای از ابهام باقی ماند و سرمایه ای هدر رفت آن هم در حالی که دستگاه ها و قطعات گران قیمتی خریداری شده بود و اکنون به گفته کارشناسان فقط بخشی قابل انتقال به کارخانه جدید و بخش دیگر فرسوده شده است و باید دستگاه های به روز خریداری شود.
از سوی دیگر بارها هشدارهای لازم درباره نفوذ شیرابه زباله هایی که در اطراف کوه باباموسی دفن می شوند، داده شده است و حتی به اذعان یک مقام مسئول، مسئولان اداره کل حفاظت محیط زیست استان راجع به این قضیه هشدار داده اند که ریختن زباله در این مکان باید متوقف شود اما راه اندازی کارخانه پس از چند و چون بسیار بر سر جانمایی، در شیب تند بی پولی افتاده است و با اعتبارات قطره چکانی حالا حالاها نباید امیدی به راه اندازی آن داشت در حالی که تاخیر در راه اندازی آن سلامت مردم را نشانه می گیرد و پیامدهای زیست محیطی بدی را به دنبال خواهد داشت. شهردار بجنورد درباره توقف فعالیت کارخانه کمپوست اخطار می دهد و عقیده دارد که خطرات زیست محیطی این اقدام شهر و شهروندان را تهدید میکند.
رئیس کمیسیون زیست و خدمات شهری شورای اسلامی بجنورد هم این پروژه را مغفول می داند که یک بار جانمایی و احداث و 2 بار برای آن هزینه پرداخت و در دو دولت افتتاح شد و با وجود اعتبارات میلیاردی که به آن کار اختصاص یافت، متاسفانه به علت مخالفت اهالی، کارخانه متوقف شد و هیچ گونه برنامه ریزی نشد تا مدیران بتوانند برای سرمایه مردم، چه از نظر مالی و چه از نظر معنوی که به طور مستقیم با سلامت مردم سر و کار دارد، کاری انجام دهند. به گفته «گریوانی» اکنون قریب به 2 سال است که منطقه ای در «نجف آباد» گیفان برای این منظور جانمایی و همه مباحث کارشناسی روی آن زمین و منطقه با هزینه 3 تا 4 میلیارد تومان انجام شده است تا شرایط آلایندگی و زیست محیطی که در منطقه قبل وجود داشت، در این مکان نباشد البته بماند که ساکنان این منطقه نیز در ابتدا مخالفت می کردند اما پس از مشاهده اقدامات پیشگیرانه و کارشناسانه متقاعد شدند این مکان برای شان آسیبی نخواهد داشت اما اکنون این اعتبارات تزریقی، پاسخگوی جانمایی کارخانه کمپوست نیست و گویا 2 راه بیشتر برای ادامه مسیر وجود ندارد. «گریوانی» عقیده دارد که این پروژه یا باید به صورت امانی اجرا شود که با اعتبارات قطره چکانی کنونی قادر به انجام نیستیم و هر چه بخواهیم به صورت کلیشه ای و دستوری اعتباری را اختصاص بدهیم این امر محقق و عملیاتی نخواهد شد.
راه دیگری که می توان برای برون رفت از معضل کارخانه پسماند استان ارائه کرد این است که استاندار اعتباری را برای این منظور اختصاص دهد و زمانی را برای اتمام آن تعیین کند و برنامه طبق زمان بندی پیش رود.
البته ناگفته نماند در برهه ای از زمان، بحث ورود بخش خصوصی به میان آمد که به گفته این مقام مسئول، تاکنون در دوره هر استانداری شعار ورود بخش خصوصی به این پروژه مطرح شده است و باید گفت اگر بخش خصوصی آمادگی خود را اعلام کرده است الان چه مشکلی وجود دارد؟
اکنون یک بسته آماده و کارشناسی شده وجود دارد و باید تکلیف کارخانه کمپوست به عنوان یکی از ضروریات استان روشن شود، هر چند استاندار از دستگاه های متولی در این زمینه خواسته است جلسه ای برگزار کنند اما این جلسه ها هیچ خروجی نداشته است.
«گریوانی» به این نکته اشاره می کند که کوه باباموسی دیگر جایی برای انباشت زباله ندارد و با وضعیت توپوگرافی بجنورد سلامت مردم تهدید می شود، البته مدیر کل حفاظت محیط زیست استان هم به این مسئله اذعان می کند و عقیده دارد: اگر مشکل اعتباری کارخانه کمپوست رفع شود، کار سرعت بیشتری می گیرد و می تواند به بهره برداری برسد و بار زباله از باباموسی کاهش یابد.
مدیر عامل سازمان پسماند استان هم نبود اعتبار لازم را علت کندی این پروژه می داند و عقیده دارد که اکنون پیمانکار مشغول آسفالت جاده این کارخانه است و به صورت نسیه کار می کند. «عظیمی» که منتظر ابلاغ اعتبارات امسال است، اتمام نیافتن فاز نخست آن را که در شهریور سال گذشته وعده داده بود، منوط به نبودن پول می داند و به گفته وی، اگر آسفالت جاده تمام شود امکان انتقال زباله وجود دارد و برای تکمیل آن می توان کارهای جدیدی انجام داد.
وی فاز نخست را شامل انتقال دفنگاه ذکر می کند که آن هم مستلزم داشتن جاده و سلولی برای دفن زباله است.