بازخوانی عواملی که اشتیاق سرمایه گذار را در استان گرفته است
تعداد بازدید : 155
ابر هیچ یک از استانداران برای جذب سرمایه گذار بارور نشد
اسعدی
حمایت از سرمایه گذاران از زمان تأسیس خراسان شمالی، همواره پای ثابت سخنان و وعده های مدیران ارشد این استان 15 ساله از زمان «محسن نریمان» تا حالا که «شجاعی» استاندار است، بوده ولی هیچ یک از استاندارانی که از خراسان شمالی رفتند، نتوانستند کارنامه عملکرد خود در حوزه حمایت از سرمایه گذاران و کشاندن پای بخش خصوصی به سرمایه گذاری های کلان و اثرگذار به استان را در دست راست شان بگیرند و با افتخار بالا ببرند و همچنان موضوع مشکلات سرمایه گذاران، سرمایه گذاری و حمایت از این فعالان اقتصادی، نقل نشست های مختلف اقتصادی است.
استاندار «شجاعی»، در اظهارات خود جدیت بیشتری نسبت به سکانداران این استان در گذشته، برای حمایت از سرمایه گذاران نشان داده و طی ماه اخیر، به طور ثابت هر هفته نشست هایی را برای رفع مشکلات این گروه داشته و کارگروه تسهیل و رفع موانع تولید هم مانند سابق بنا به درخواست سرمایه گذارانی که مشکل دارند، برگزار می شود تا برای رفع مشکلات آن ها، در جلسه ای که مدیران دستگاه ها حضور دارند، تدبیری اندیشیده شود.
اما تعریف سرمایه گذار واقعی برای استانی مانند خراسان شمالی که هنوز حکم نوجوانی را دارد که همه کارهایش در مرحله آزمون و خطاست، چیست که هر کسی به خود اجازه ندهد با عنوان سرمایه گذار وارد استان شود، تسهیلاتی دریافت کند و در نهایت بدون این که کاری انجام دهد، استان را حتی برای وصول اقساط بانکی اش، دچار مشکل و به درد کالیمانی دچار نکند؟ یا بومی این استان باشد، تسهیلات چند میلیاردی به عنوان سرمایه گذاری در خراسان شمالی دریافت کند و سرمایه این استان از کیش و دیگر استان ها سر در نیاورد؟
از طرفی چگونه است که با وجود برگزاری نشست های مختلف در این حوزه و ادعای پهن کردن فرش قرمز زیر پای سرمایه گذاران، این استان در زمینه جذب سرمایه گذار، هنوز اندرخم یک کوچه است و بعد از 15 سال هنوز در نقطه اول قرار دارد؟
سرپرست معاونت هماهنگی امور اقتصادی استاندار با حوصله در این باره به «خراسان شمالی» پاسخ می دهد و با این تعریف که متقاضیان سرمایه گذاری در استان حداقل باید 30 درصد حجم سرمایه گذاری را به عنوان آورده داشته و از توان فنی و دانش لازم برخوردار باشند، اذعان می کند: در برخی موارد قانون موجب بروز مشکلاتی می شود و گاهی هم خود سرمایه گذاران به درستی پای کار نمی آیند.البته «قنبری» به این موضوع هم اشاره می کند: کسانی که سرمایه دار هستند، برای سرمایه گذاری در خراسان شمالی رغبتی نشان نمی دهند و ترجیح می دهند سرمایه خود را وارد فعالیت های زودبازده و پربازده کنند و از این رو دلالی و سوداگری می کنند.
به گفته او، در نتیجه این موضوع، کسانی برای سرمایه گذاری در استان می مانند که یا توان مالی یا توان فنی و مدیریتی لازم را برای سرمایه گذاری ندارند و با اتکا به منابع بانکی و تسهیلات به این موضوع ورود می کنند که نسبت 110 درصدی مصارف بانک های استان به منابع شان، دلیل این ادعاست و در نهایت این افراد برای پرداخت اقساط بانکی شان دچار مشکل می شوند و معوقات هزار و 625 میلیارد ریالی به بانک ها که بخشی از آن به دریافت کنندگان تسهیلات برای سرمایه گذاری مربوط می شود، سندی بر این گفته هاست.
او البته اذعان می کند که طولانی بودن بوروکراسی اداری و فراهم نبودن زیرساخت های مورد نیاز و توجه سرمایه گذاران اصلی در خراسان شمالی موجب شده است این استان اولویت سرمایه گذاران برای سرمایه گذاری و فعالیت های اقتصادی نباشد.حذف بوروکراسی اداری و فراهم کردن حداقل زیرساخت ها از جمله راه آهن، به گفته معاون اقتصادی استاندار، از جمله مهم ترین الزامات برای جذب و نگه داشتن سرمایه گذاران بخش خصوصی در استان است که برگزاری نشست های مختلف با فعالان اقتصادی به منظور رفع مشکلات این گروه و ورود جدی سرمایه گذاران بخش خصوصی به موضوعات اقتصادی استان، بررسی و ارائه راهکارها به منظور رفع مشکلات آنها در کارگروه تسهیل و رفع موانع تولید و صدور مجوزهای بی نام از جمله اقداماتی است که با جدیت در حال انجام است.
او البته به پیگیری خط ریلی نقاب- اسفراین و اتصال آن به بجنورد و راه آهن مشهد- بجنورد- گرگان در سطح ملی هم اشاره و بیان می کند: با توجه به کوتاه بودن عمر مدیریتی در خراسان شمالی، در حوزه فراهم شدن زیرساخت ها نمی شود کار خاصی انجام داد و همه تلاش مان را می کنیم این پروژه ها را به نتیجه برسانیم.او سرمایه گذاران را به سرمایه گذاری گروهی در قالب تشکلی مشخص هدایت می کند و با این توضیح که ممکن است با سرمایه های خرد هر فرد به تنهایی نتوان کاری انجام داد، می گوید: وقتی سرمایه خرد چند نفر با هم ادغام شود هم توان مالی آن ها برای سرمایه گذاری افزایش می یابد و هم قطعا تعدادی از این گروه توان فنی و مدیریتی انجام کار را خواهند داشت و طرح های سرمایه گذاری به نتایج مطلوبی خواهد رسید.