گروه اجتماعی- تازهترین پژوهشها حاکی از آن است که در یک تا 2 سالگی، ارتباط کودک با همسنوسالانش مانند آزمایشگاه روابط اجتماعی است.
کودک در سالهای ابتدایی زندگیاش یاد میگیرد مثلاً پرتاب کردن اسباببازیها با یک دوست بسیار لذتبخش است. کودکان هنگام بازی، حرکات و رفتار یکدیگر را تقلید میکنند و تاثیرات رفتارهای دیگری بر محیط را یاد میگیرند.
کودکان در سنین یک تا دو سالگی ممکن است ابتدا اسباببازیشان را به کودک دیگر تعارف کنند و چند دقیقه بعد با همان اسباببازی کودک مقابلشان را کتک بزنند!
در دوستی کودکان آداب معاشرت معنا ندارد. تمرکز اصلی کودکان اشتراک بازیها و اشیای اطراف است. آن ها معذرتخواهی و احترام متقابل را نمیشناسند.
اگر چیزی توجه کودک را جلب کند، میرود و از همبازیاش می گیرد.
سعی کنید زمانی را برای بازی فرزندتان در نظر بگیرید که خسته و گرسنه نباشد تا بهانه نگیرد و با انرژی به تجربههای مشترک با همسن و سالهایش بپردازد.
بچههای کوچک در گروههای دو نفره بهتر بازی میکنند زیرا در بازی دو نفره، دیگر مشکل کمتوجهی و توجه بیشتر به یک نفر مطرح نیست.
در این سن و سال کودکان دوست دارند از یکدیگر تقلید کنند. سعی کنید اسباببازیهای مشابهی را در دسترس آن ها قرار دهید تا هنگام بازی سر یک ماشین یا عروسک داد و بیداد راه نیفتد.
از 2 تا 3 سالگی به تدریج روابط اجتماعی کودک پیشرفت میکند که مهمترین آن احساس وفاداری است. مفهوم «اشتراک» کمکم در ذهن کودک شکل میگیرد. کودکان با اشتیاق اسباببازیهای شان را به همبازیهای شان نشان میدهند و آن ها را تشویق میکنند وسایل را بردارند و بازی کنند.
نباید انتظار دوستیهای صمیمی دوران دبستان را از فرزندتان داشته باشید اما از این سن، کودک، کودک دیگری را که به او علاقه و با او سلیقههای مشترکی دارد، انتخاب میکند و با او صمیمیمیشود. آن دو یک جای کوچک را که فقط خودشان دو تا در آن مکان جا شوند، پیدا میکنند و این مکان، قلمروی آن هاست. آن ها در این قلمرو برای هم آواز میخوانند، قصه میگویند، میخندند، بازی و همدیگر را عصبانی و گاهی با هم قهر میکنند.