گفت و گوی اختصاصی با «زهرا رحیمی»، داور بین المللی فوتسال ایران
تعداد بازدید : 135
تلاش برای قضاوت در بازی بزرگ
شیرازی
هنوز به نوجوانی نرسیده بود که فوتسال را به عنوان بازیکن شروع کرد، به نوجوانی رسید که علاوه بر فوتسال در چند رشته ورزشی دیگر جزو بهترین ها شد، در جوانی به اردوی تیم ملی سپک تاکرا دعوت شد ولی همچنان در فوتسال این بار به عنوان کاپیتان می درخشد.
ورزشکار خوبی بود و خیلی زود با وجود تلاش و مهارتش با دنیای حرفه ای ورزش به عنوان ورزشکار خداحافظی کرد و پا به میدان داوری فوتسال گذاشت.
مسیرش را مشخص کرد؛ قضاوت در فوتسال.
او البته به دلایلی چند سالی از ورزش دور ماند ولی در سال 94 با هدف مشخص تر و انگیزه بیشتر برای گرفتن نتیجه تلاشش به مستطیل فوتسال برگشت؛ مستطیلی که این بار به کام او و زحماتش بود.
«زهرا رحیمی» از آن ورزشکارانی است که بی سر و صدا دوید، وزنه زد، تمرین، مطالعه و خود را تقویت کرد تا امروز به عنوان داور بین المللی استان نامش در لیست اولین های فوتسال خراسان شمالی ثبت شود.
او امروز جزو سه داور بین المللی فوتسال بانوان ایران قرار گرفته است تا حالا برای تست AFC تلاش و قضاوت های خارج از کشور را آغاز کند.او که اولین سرداوری لیگ برترش را همین هفته در شیراز تجربه می کند، مسیر رسیدن به لیست داوران بین المللی را این گونه توصیف می کند: این مسیر سخت گذشت، واقعاً خیلی سخت. او نفس عمیقی می کشد و ادامه می دهد: ولی افرادی که اطرافم بودند کمک ام کردند که دوام بیاورم.زهرای فوتسال ایران می افزاید: البته الان به قدری خوشحالم که آن سختی ها برایم شیرین شده است و دیگر آن مسیر را سخت نمی بینم بلکه برایم جذاب و دوست داشتنی است اما می دانم از این به بعد راه سخت تری در پیش دارم.
وی ادامه می دهد: برای کسب این عنوان تلاش بسیار زیادی کردم، یک وقت هایی هم عذاب وجدان گرفتم که شاید در سختی های این راه خانواده ام، دوستانم و حتی خودم را اذیت می کنم ولی خدا را شکر اگر سخت گذشت تا این جا خوب بود و خانواده و دوستانم این سختی را به جان خریدند و حمایتم کردند و حالا من دوباره اول راهی ایستاده ام که برایش فوتسال را آغاز کردم.
او بیان می کند: قضاوت را کنار فردی شروع کردم که بذر اعتماد به نفس را در من کاشت و در کنارش اولین آموزش دهنده من آقای «جم تاج مهجور» بود که هنوز هم در سطح اول کشور درباره او صحبت می شود، حضور فعالی دارد و ناظر فدراسیون است و من همیشه مطمئن بودم از افرادی که اطلاعات و دانش کسب می کنم افرادی با سواد بالای فوتبال و داوری فوتسال و در کشور مورد اعتماد هستند.
وی اظهار می کند: هر چه این پله ها را بالاتر آمدم مدرس های بزرگ، با دانش و فهیم در مسیرم قرار گرفتند و من سعی کردم هر چه می گویند، بیاموزم.
رحیمی تصریح می کند: با انرژی ها و اطلاعاتی که گرفتم به راهم دلخوش شدم و فکر می کنم الان اگر جایگاهی دارم از این به بعد باید برای آن بیشتر از قبل تلاش کنم و حتماً مقدمه اش همه این ها بوده است.
زهرا تصریح می کند: مطمئن ام از همین الان یک دنیای دیگر از داوری برای من باز شده است و سنگینی زیادی را در این باره روی دوشم حس و فکر می کنم باید از امروز دوباره شروع کنم، قانون بخوانم، تمرین کنم و بارها زبان بخوانم.
او می گوید: می دانم که تلاش و عملکردم باید خیلی بالاتر از آن باشد که الان است تا بتوانم از پس آن بر بیایم چون از این به بعد همه چیز متفاوت است.
وی درباره این که چه زمانی می تواند اولین قضاوتش را داشته باشد، اظهار می کند: باید در کلاس آموزشی AFC شرکت کنم و در تست بدنی و آزمونی که گرفته می شود قبول شوم و یک بازی برای الیت شدن به من داده می شود که اگر بتوانم حدنصاب نمره را از ناظر آن دریافت کنم آن موقع وقتی برای مسابقه ای دعوت شوم می توانم قضاوت کنم و تا آن جایی که به تلاش من مربوط باشد آن را دریغ نخواهم کرد.
وی یادآور می شود: از امروز دوباره در نقطه شروع قرار گرفته ام و تلاشم را چند برابر خواهم کرد، با یک انگیزه و دِین بسیار سنگین تر بیشتر از قبل اسم استان را یدک می کشم و باید خیلی تلاش کنم تا نماینده خوبی برای استانم باشم و برای آن خیلی سعی خواهم کرد.
داور بین المللی ایران ادامه می دهد: از سال 94 برخی تغییر و تحول ها انجام شد و بعد از 4 سال خداحافظی با ورزش به خاطر ناملایمت هایی که دیدم دوباره برگشتم و حمایت انجام شد. از آقای «حسین جعفرزاده» رئیس هیئت فوتبال استان خیلی تشکر کنم، او بالاتر از وظیفه اش لطف و کمک کرد و پیگیر بود. خانم «مریم سهرابی» نایب رئیس هیئت فوتبال همیشه همراهم بود و حمایت های خوب هیئت انگیزه های بسیاری را در من ایجاد کرد.رحیمی می گوید: خیلی ها در این مسیر از من حمایت کردند که نمی توانم بی تفاوت باشم. داور بین المللی فوتسال آقای «عرض پیما» در این دو سال حق معلمی در داوری بر گردن من دارد و از او بی نهایت ممنونم، «سمیه وحدانی» دوست و همراه همیشگی ام به تمام تمرینات من که در ورزشگاه بود آمد تا تنها به ورزشگاهی که دور از شهر است، نروم.
از او می پرسم دوست دارد بازی کدام تیم ها را قضاوت کند که پاسخ جالبی می دهد، او بیان می کند: به این که دوست دارم کدام تیم ها را قضاوت کنم فکر نکرده ام، من یک هدف بزرگ برای قضاوت دارم؛ یک بازی و قضاوت بزرگ که برایش تلاش می کنم، مهم این است که من آن بازی بزرگ را قضاوت کنم، این که کدام تیم ها در آن بازی می کنند برای من تفاوتی ندارد.
او از آمادگی اش برای تست AFC می گوید و یادآور می شود: راستش آن قدر شوق دارم که همین الان می خواهم بروم و تست بدهم و احساس می کنم برایش همین الان آماده ام، ولی می دانم که باید خیلی تلاش کنم، از نظر روانی این تست خیلی اهمیت دارد و قطعاً برای آن باید بیشتر وقت بگذارم. مربی های خوبی دارم و در این مسیر تنها نیستم و همین باعث می شود به تست جدی بعدی هم نگاه مثبت داشته باشم.
او صحبت هایش را با تشکر از خانواده اش به خصوص پدر و مادرش تمام می کند و می گوید: روح و جسم من به این دو نفر تعلق دارد و اگر حمایت های این دو نفر نبود به جایی نمی رسیدم. خانواده ام به من انگیزه و شوق بهتر شدن دادند و همچنان ادامه دارد، از همه دوستانم، داوران، مجموعه فدراسیون و هیئت فوتبال خیلی ممنونم. همه کنار هم باعث این اتفاق شدند و بی نهایت ممنونم. از «فاطمه فرخی» که فوتسال را به عنوان بازیکن با او شناختم ممنونم. از تمام آن هایی که با حمایت ها و انتقاد های شان همراهم بودند و برای رسیدن به این لحظه زیبا در من انگیزه ایجاد کردند ممنونم و قول می دهم تمام تلاشم را برای بهتر شدن انجام دهم.