مرتضوی
یک سال بیشتر نیست که پا به عرصه هنر گذاشته و یک اتفاق موجب حضور او در این عرصه و تولید آثاری شده که مورد توجه استادان هنر در پایتخت و هنرمندان در کشورهای مختلف قرار گرفته است، تا جایی که از او برای حضور در نمایشگاه های مختلف و حتی جام جهانی نقاشان ایتالیایی دعوت به عمل آمده است. «ایمان کاظمیان» هنرمند جوانی است که دست به تولید آثار هنری و سبکی تازه در هنر زده است که از نگاه او «خلاقیت نامحدود» نام دارد. اثر نقاشی این هنرمند جوان در بوم 17 متری به تازگی در مجتمع نگارستان بجنورد رونمایی شد؛ اثری که به اعتقاد و باور «کاظمیان» بزرگ ترین نقاشی مدرن ایران محسوب می شود و قرار است در آینده ای نزدیک در ایران و جهان به ثبت برسد. فرصتی فراهم شد تا با این هنرمند جوان از چند و چون چگونگی تولید این اثر و ورودش به دنیای هنر به گفت و گو بنشینیم.
چه شد که به دنیای هنر رو آوردید؟
یک اتفاق سبب شد متوجه توانایی ام شوم و راهم را پیدا کنم زیرا معتقدم استعدادها در وجود افراد نهفته و فقط کافی است آن ها را کشف کنند. یک روز موقع صحبت با یکی از دوستانم و در حین یادداشت برداری ناخودآگاه نقاشی کشیدم که حتی برای خودم عجیب بود، به واسطه این که به هیچ وجه سر رشته ای از نقاشی نداشتم. این اتفاق سبب شد تصمیم بگیرم بار دیگر خودم را محک بزنم و جرقه ای در ذهنم ایجاد شد که می توانم در این زمینه فعالیت کنم و کم کم کارم را با نقاشی روی برگه هایA3 و با «راپید» شروع کردم و همین طور که پیش می رفت پیشنهادهای مختلفی برای استفاده از ابزارهای متعدد داده می شد، حتی فروشندگان لوازم تحریر به من برای استفاده از ابزار مشاوره می دادند. برای نخستین بار برای نقاشی که گُل کارم به حساب می آمد حدود 200 ساعت وقت گذاشتم و بازخوردی که بعد از آن اثر دیدم فوق العاده بود و احساس کردم یک نقاش هستم.
البته باید بگویم نخستین اثرم را برای چند تن از استادان نقاشی ارسال و بازخوردهای بسیار مثبتی دریافت کردم. همین امر سبب شد به سراغ بوم بزرگ تری بروم و از آن جایی که همیشه به دنبال خلق یک شگفتی بودم، تصمیم گرفتم اثرم را روی یک بوم 10 متری بکشم و 11 ماه و نزدیک به 3 هزار ساعت برای کشیدن این تصویر وقت صرف کردم.
مشخصه اصلی کارتان را ضمیر ناخودآگاه بیان کردید، آیا تولید اثر به صورت بداهه در مواجهه با بوم انجام می شود و رنگ ها و فرم ها به شکل لحظه ای روی بوم قرار می گیرد یا ابتدا در مورد فرم ها فکر و بعد آن ها را اجرا می کنید؟
بسیاری از افراد می گویند طرح قبلی داشتم اما باید بگویم اگر بر اساس طرح قبلی، نقاشی با این جزئیات که فقط صد هزار دایره ریز دارد، می کشیدم، به جای 11 ماه، 11 سال تولید آن طول می کشید. اجرا این گونه است که با ماژیک از یک نقطه شروع به کشیدن می کنم و خط های به کار رفته در اثر جدا از هم نیستند و به صورت لحظه ای اتفاق می افتد، روی آن فکر نمی کنم و دستم ناخودآگاه می کشد. در واقع باید حواسم را پرت کنم تا بتوانم کار کنم. اگر می خواستم با روحیاتی که آن روز دارم نقاشی کنم، تمام اثر سیاه می شد، در حالی که آثار پر از رنگ های شاد است. وقتی بدون فکر طرحی می شود، چیز معناداری از کار در نمی آید و تفاوت من با دیگران این است که نقاشی هایم در بخشی معنی و مفهوم می گیرد و شبیه یک جسم می شود و می تواند ذهن مخاطب را درگیر کند که چگونه بدون فکر این نقاشی کشیده شده است.
از سبک کاری تان بگویید. ابداع خودتان است یا از سبک های دیگر الگو
گرفتید؟
نام این سبک را «خلاقیت نامحدود» می گذارم زیرا واقعاً نامحدود است. شخصی در دنیا به نام «دودل» در این زمینه فعالیت می کند که در ابتدا فکر می کردم کارمان شبیه به هم است اما وقتی تحقیق کردم متوجه شدم از الگویی الهام می گیرد و در نهایت به این نتیجه رسیدم که می توانم هر لحظه اثر جدیدی را به تصویر بکشم، ضمن این که از ابزار همه هنرمندان نقاش بهره می گیرم و از قلم نگارگری گرفته تا ماژیک استفاده می کنم اما سبک خودم را پیش می برم.
مشخصه خاص اثر بزرگ شما چیست که آن را از بقیه متمایز می کند؟
فکر می کنم مشخصه اصلی، میزان ساعتی است که روی اثر کار کردم و خودم را آزاد گذاشتم تا هر آن چه می خواهم تولید کنم. احساس می کنم اگر در آینده بتوانم بوم بزرگ تر بگیرم، راحت تر می توانم حس آزادی در هنر، فکر و اندیشه ام را به تصویر بکشم.
برنامه بعدی تان چیست؟
در نظر دارم 10 بوم نقاشی را به طور همزمان انجام دهم و همراه با آن ویدئویی به زبان آلمانی پخش می شود و از من به همین زبان سوال می کند و من باید در حین نقاشی پاسخگو باشم تا خودم را اثبات کنم که چگونه و در چه شرایطی دست به تولید اثر می زنم. ضمن این که می خواهم همزمان روی 10 بوم نقاشی کنم و در دور بعد، بوم ها را برعکس می کنم و در نهایت نشان می دهم هر یک از این بوم ها نقاشی و طرح جداگانه ای دارد. این برای نخستین بار در دنیا خواهد بود زیرا به این توانایی ام ایمان دارم که هر طرحی می کشم برای نخستین بار در دنیاست.
به عنوان هنرمندی جوان و تازه کار انتظاری از متولیان فرهنگ و هنر دارید؟
خوشبختانه شاهد حمایت های آن ها بودم و حضور آن ها در منزل و دیدن آثارم برای من بسیار ارزشمند بود و موجب قوت قلب من شد، ضمن این که ترغیب آن ها زمینه ساز برگزاری نمایشگاه و همه این ها موجب دلگرمی من شد و فرقی نمی کند برای نمایشگاه های بعدی مورد حمایت مادی قرار بگیرم یا نگیرم.