سیما وحدانی- مربی سابق تیم ملی بوکس نوجوانان ایران وضعیت بوکس استان را رو به رشد ارزیابی می کند و در عین حال از نبود حامی برای ورزشکاران این رشته خبر می دهد. «مجید حصاری» که در سال 96 مربی تیم ملی بوکس نوجوانان ایران بود و مدرک مربیگری درجه 2 بوکس را دارد، از سال 77 رقابت روی رینگ را تجربه کرد و در سال 97 نیز شاگردانش توانستند در مسابقات کشوری جوانان با کسب 2 مدال نقره و یک طلا به عنوان سومی دست یابند.
کوچ خانه بوکس
وی کوچ خانه بوکس از فضای 75 متری مجموعه ورزشی علیدخت بجنورد به سالن شهید «صفا» را اتفاق خوبی برای رونق این رشته می داند.«حصاری» مهم ترین دغدغه بوکسورها را نداشتن حامی بیان می کند؛ این که قهرمانان بعد از سال ها فعالیت و تلاش برای کسب عنوان از موقعیت های مناسب شغلی باز می مانند و این در حالی است که برای قهرمانی در عرصه ملی و حضور موفق در مسابقات برون مرزی باید حامیان ورزشکاران نیز بتوانند گوشه ای از زحمات آن ها را جبران کنند در غیر این صورت نمی توان توقع داشت ورزشکاران انگیزه داشته باشند.به گفته وی، خانواده ها تا حدی می توانند از فرزند ورزشکارشان حمایت کنند. آن ها برای قهرمانی زمان و هزینه های بسیاری صرف می کنند و امیدوار به کسب نتیجه و آینده درخشانی هستند تا بتوان برای پشتوانه سازی سایر ورزش ها اقدام کرد.
امکانات کم خانه بوکس
وی به امکانات کم خانه بوکس استان اشاره و تصریح می کند: به خاطر بودجه کم مسابقات تدارکاتی کمی برگزار می شود و همین امر تا حدی سطح رقابت ها را پایین می آورد و سطح فنی ورزشکاران را نزولی خواهد کرد.
رتبه بوکس در بین ورزش های خطرناک
«حصاری» به دیدگاه مثبت خانواده ها اشاره و اظهار می کند: پیش از این کمتر به این رشته ورزشی می پرداختند و بسیاری از خانواده ها دیدگاه منفی به آن داشتند به خصوص برای سنین پایه اما خوشبختانه تا حدی به این ورزش اعتماد کرده اند و در تمام رده های سنی ورزشکار داریم و در رنکینگ ورزش های خطرناک دنیا این رشته در رده های بین 14 تا 18 قرار می گیرد.
توانمندی بالای بوکسورهای استان
وی از توانمندی بالای بوکسورهای استان خبر می دهد و اضافه می کند: میثم قشلاقی و نورانی از قهرمانان با کارنامه استان هستند که توانستند در سال های اخیر برگ زرین دیگری را در کارنامه این هیئت به ثبت برسانند و بوکسورها از زنگ تفریح بوکسورهای قدر سایر استان ها خارج و به مشت زنان حرفه ای تبدیل شده اند.
وی در خصوص راهکارهای پیشرفت این رشته، به ضرورت حمایت های همه جانبه از ورزشکاران اشاره می کند تا به دنبال کسب موفقیت باشند و ادامه راه نیز برای شان روشن باشد، این در حالی است که گاهی به شکل معکوس این اتفاق می افتد و قهرمانان بعد از سال ها فعالیت حرفه ای بدون شغل و بلاتکلیف خواهند بود.