حال و روز برخی از جایگاه های سوخت در روزهای کرونایی
تعداد بازدید : 15
بازی با قاتل؛ انگار نه انگار
محمد آگاهی- بررسی وضعیت پمپ بنزین های بجنورد حاکی از آن است که برخی مردم و اپراتورهای جایگاه های بنزین کرونا را جدی نگرفته اند. خبرنگار ما ظهر روز گذشته برای بررسی اجرای دستورالعمل پیشگیری از شیوع کرونا از طریق پمپ بنزین ها به سراغ 3 جایگاه سوخت رفت. در این دستورالعمل آمده است: «پیرو اطلاعیه وزارت بهداشت درباره همکاری در جلوگیری از شیوع ویروس کرونا، ضروری است فرایند سوخت گیری و پرداخت هزینه آن در تمام جایگاهها، توسط کارکنان انجام شود و دستکش یک بار مصرف برای استفاده عموم در دسترس قرار گیرد و تاکید میشود فرایند سوخت گیری و پرداخت هزینه بدون دستکش یک بار مصرف انجام نشود.»
اما وقتی به یکی از جایگاه های سوخت بجنورد می روم ایستادن 5 موتورسوار به فاصله نزدیک در کنار یکدیگر را می بینم و در حالی که اپراتور روی سکو ایستاده است هر یک از موتورسواران در حالی که برخی نه دستکش و نه ماسک دارند بدون پیاده شدن از موتور نازل را بر میدارند و به سوخت گیری اقدام می کنند. برخی از آنان که زورشان می آید از موتورسیکلت پیاده شوند از جیب شان پول نقد را بیرون می آورند و به اپراتور می دهند. راننده یک خودروی پراید که انگار عجله دارد، در سمت مقابل و در نزدیکی اپراتور می ایستد و با سرعت پیاده میشود و بدون این که توجه داشته باشد ممکن است روی نازل ویروس کرونا نشسته باشد آن را برمی دارد و شروع به سوخت گیری می کند و برای این که بیش از این زمان را از دست ندهد 2 اسکناس از جیب اش خارج می کند و به اپراتور می دهد تا پول های در دست او پر حجم تر شود؛ اپراتوری که البته لباس فرم هم ندارد. وقتی در گوشه ای می ایستم و دیگر سکوهای پمپ بنزین را نگاه می کنم، همین روند ادامه دارد و تعداد کمی از اپراتور می خواهند برای شان بنزین بزند. روی هر ردیف از سکوها یک بسته پلاستیک فریزر نصب شده است اما افرادی که دستکش ندارند گویا یا برای شان مهم نیست یا اصلا این بسته ها را نمی بینند. نمی بینم هیچ یک از اپراتورها به افرادی که دستکش ندارند بگویند حداقل از پلاستیک فریزر به عنوان دستکش استفاده کنند. در این جایگاه سوخت به وضوح مشخص است که برای سوخت گیری فقط توسط اپراتور نیروی بسیار کمی وجود دارد و اگر مردم روزی کرونا را جدی بگیرند بدون شک تعداد نیروهای این جایگاه قادر به پاسخ گویی حتی به نیمی از افرادی که می خواهند بنزین بزنند نیست. با عبور از این پمپ بنزین به سراغ یکی دیگر از پمپ بنزین ها می روم. تمام اپراتورها بر خلاف پمپ بنزین سابق لباس فرم تمیز پوشیده اند و ضمن آن که ماسک و دستکش مناسب دارند، افرادی که وارد پمپ بنزین می شوند به سراغش می روند و علاوه بر سوخت گیری کارت آنان را می گیرند تا برای پرداخت هزینه مجبور به پیاده شدن نشوند. شرایط این پمپ بنزین باعث خوشحالی ام می شود اما وقتی به سراغ یکی دیگر از پمپ بنزین ها می روم موارد بسیاری از نادیده گرفتن ویروس کرونا توسط مردم یا اپراتورها را دوباره می بینم هر چند این پمپ بنزین شرایط پمپ بنزین نخست را نداشت. در این جایگاه هر چند اپراتورهای ماسک زده همگی لباس فرم داشتند و به افرادی که وارد می شدند، نزدیک می شدند اما از راننده نمی خواستند برای او سوخت گیری کنند مگر این که خودش می خواست.
در این جایگاه هر چند در هر ردیف پلاستیک فریزر نصب شده است اما نه کسی متوجه می شود از آنان به عنوان دستکش استفاده کند و نه اپراتورها به افرادی که دستکش ندارند توصیه می کنند حداقل پلاستیک دست شان کنند. به سراغ یکی از افرادی که بدون دستکش سوخت گیری می کند می روم و می پرسم از کرونا نمی ترسی؟ پاسخ می دهد: کرونا چی هست؟! وقتی به سراغ فرد دیگر می روم و این سوال را مطرح می کنم، با بی تفاوتی پاسخ می دهد: اول و آخر کرونا می گیرم.
فرد سوم در پاسخ فقط سرش را تکان می دهد. وقتی رو به یکی از اپراتورها می گویم انگار مردم کرونا را جدی نگرفته اند می گوید: ما ابتدا به مردم هشدار می دادیم اما انگار تا برخی افراد خدای نکرده یکی از نزدیکان شان مبتلا نشود باور نمی کنند.
وقتی از اپراتوری دیگر که نظاره گر سوخت گیری فردی بدون دستکش است می پرسم چرا به آن جوان هشدار نمی دهد یا او را برای استفاده از پلاستیک فریزر راهنمایی نمی کند؟ فقط سرش را تکان می دهد. هنگام خروج از پمپ بنزین دوباره نگاهی می اندازم به پلاستیک فریزرهایی که فقط نصب شده اند و استفاده نمی شوند و اپراتورهایی که همچنان نظاره گر سوخت گیری مردم با دستان بدون دستکش هستند و به یاد این جمله وزیر بهداشت می افتم که پمپ بنزینها میتوانند 8 هزار نفر را به ویروس کرونا آلوده کنند.