در گفت و گو با کارگردان بجنوردی بخش مهمان جشنواره تئاتر فجر مطرح شد:
تعداد بازدید : 20
بیماری حاشیه پردازی روی سن تئاتر
مرتضوی
«پاشوره» اثر نمایشی به نویسندگی و کارگردانی «حسن عابدی» در زمره نمایش های بخش مهمان سی و نهمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر بود؛ جشنواره ای که با وجود شرایط متفاوت حاکم بر جامعه، توانست سرپا بایستد و بستری را برای حضور اهالی تئاتر بعد از وقفه ای یک ساله فراهم کند. در این گفت و گو در خصوص دلایل تولید این اثر نمایشی با کارگردان بجنوردی که چند سال است پایتخت نشین شده صحبت و شرایط تئاتر را در استان ها از نگاه او بررسی کردیم.
«حسن عابدی» کارگردان این اثر نمایشی می گوید: «پاشوره» نتیجه تحلیل های ذهن یک نویسنده است از بحران ها و مصائبی که انسان به انسان تحمیل میکند؛ فرایند مکث و تعمق در گم گشتگی انسان امروز، پریشان حالی و فراموشی، تنهایی و سرگردانی.
او با بیان این که در مقطعی که در بجنورد بودم به ذهنم رسید این اثر نمایشی را که در نظر داشتم، در تهران به روی صحنه ببرم اما به واسطه کرونا و مشغله کاری فرصت نشد، تولید کنم و می افزاید: در واقع خواستم از فرصت حضور در بجنورد استفاده کنم و خاطره و تجربه ای را با دوستانم در این شهر رقم بزنم.
وی ادامه می دهد: خوشبختانه شرایطی فراهم شد و اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان شمالی و دوستانم در کارگاه «میم» کمک کردند و اثر تولید و به دعوت دبیر جشنواره در بخش مهمان اجرا شد.
او اضافه می کند: در صورتی که شرایط فراهم شود، استقبال می کنیم که این اثر نمایشی را در بجنورد به روی صحنه ببریم، زیرا کار تولید می شود تا دیده شود.
«عابدی» به جشنواره فجر آمدن را مثل رفتن به جشن سالانه صنفی می داند و بیان می کند: این جشنواره برای همه ما محترم و البته دوست داشتنی است، با این که جشنواره تئاتر فجر امسال شرایط ویژه ای داشت، بین بودن یا نبودن اما با زحمت دوستان جشنی در حد بضاعت و شرایط موجود برگزار شد.
وی ادامه می دهد: اساساً در شرایط کرونایی همین که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و اداره کل هنرهای نمایشی توانستند چراغ تماشاخانه های خود را برای مدتی روشن کنند، بسیار ارزشمند است.
وی ضمن تایید رویکرد مجازی برخی جشنواره ها، از این که تئاتر باید ساری و جاری باشد و نمی توان آن را از جامعه حذف کرد، سخن می گوید و اظهارمی کند: تئاتر نفس مخاطب است و اگر امکان اجرای زنده آن وجود نداشت آیا باید تئاتر را تعطیل کنیم؟
وی راه اندازی تلویزیون تئاتر و برنامه ریزی برای پخش مجازی را در این شرایط اتفاق بزرگی می داند و می افزاید: به عنوان یک کارگردان حاضر در این جشنواره، فرصت حضور و پخش مجازی آثار تدبیر دبیرخانه جشنواره فجر بود که باید آن را تحسین کرد.
وی با بیان این که در استان ها یکی از انگیزهها و امیدها حضور در جشنواره فجر است و نباید زنجیره ارتباط بین مخاطب و تئاتر را قطع کرد، اظهارمی کند: اساساً هنرمندان تئاتر به دنبال کسب تجربه هستند و اگر هم تئاتر کار می کنند بیشتر برای حرکت در مسیر زندگی و کسب تجربه است، از این رو این فرصت و شرایط تجربه بود و خوشحالم بعد از 5، 6 سال در استان کاری تولید شد و نام خراسان شمالی در جدول آمد.وی در خصوص وضعیت تئاتر در استان ها می گوید: هر چند معتقدم تئاتر استانها بالغتر شده است و این بلوغ را میتوان در رشد کیفی آثار مشاهده کرد به گونهای که در دورههای پیشین جشنواره تئاتر فجر برخی استانها به لحاظ کمی و کیفی از تئاتر تهران پیشی گرفتند و خود را به تئاتر، به معنای حرفهای نزدیک کردند اما بیماری حاشیه پردازی همچنان در ژرف نگاه به تئاتر استانها وجود دارد و رفع آن زمانبر و نیازمند نسخ دقیق مدیریتی است.
او که با نمایش «اسبها ایستاده میمیرند» در سی و پنجمین جشنواره تئاتر فجر حضور داشت، تصریح می کند: این بیماری تا زمانی که نگاه اهالی تئاتر استانها به ریالهای قطرهچکانی مدیران در تهران باشد، ریشهکن نخواهد شد.
کارگردان اثر نمایشی «تب سرد روی پیشانی داغ» بیتفاوتی به درآمدزایی و اتکا به کمک هزینه موجود در حساب شعب استانی انجمن هنرهای نمایشی را که به عادتی در تئاتر استانها تبدیل شده است، آسیبزا می داند و اضافه می کند: تا زمانی که تئاتر استانها به ضرورت درآمدزایی، خوداتکایی و روی پای خود ایستادن پی نبرند، حاشیهها تمام نمی شود.