رژیم غذایی با چه مکانیسمی بر بیماری آلزایمر اثر دارد؟

استادیار دانشکده علوم تغذیه و صنایع غذایی با بیان این که در مغز افراد مبتلا به بیماری آلزایمر، قطعات پروتئینی ریزی به نام بتا آمیلوئید مشاهده شده است، اضافه کرد: در این پروتئین‌ها، توده‌هایی تشکیل می‌شود که ارتباطات منظم در مغز را دچار اختلال می‌کند. رژیم غذایی ضد التهاب مناسب نیز ممکن است میزان بتا آمیلوئید در مغز را با این مکانیسم‌ها کاهش دهد. دکتر «اسلامیان» گفت: التهاب باعث افزایش سطح بتا آمیلوئید در مغز می‌شود؛ در نتیجه الگوهای غذایی ضد التهاب، ممکن است به کاهش سطح بتا آمیلوئید در مغز کمک کند. وی افزود: رژیم‌های غذایی ضد التهابی ممکن است با کنترل سایر عواملی که با بروز آلزایمر مرتبط هستند مثل دیابت و فشارخون، از بروز این بیماری جلوگیری کنند.

 

 چه نوع الگوهای غذایی مفیدتر است؟

 عضو هیئت علمی دانشکده علوم تغذیه و صنایع غذایی ادامه داد: تحقیقات زیادی برای بررسی این موضوع که کدام غذاها و الگوهای غذایی ممکن است برای افراد مبتلا به آلزایمر مفیدتر باشند انجام شده است. وی با اشاره به این که طبق مطالعات، محققان الگوی غذایی مدیترانه‌ای را با کاهش خطر ابتلا به بسیاری از بیماری‌های مزمن مرتبط می‌دانند، اضافه کرد: چندین مطالعه معتبر ارتباط بین رژیم غذایی مدیترانه‌ای و پیشرفت کندتر بیماری آلزایمر را تایید کرده‌اند، این رژیم‌ها سرشار از چربی‌های سالم و آنتی اکسیدان‌هاست. دکتر «اسلامیان» با بیان این که مصرف غذاهای نشاسته‌دار و انواع نان‌های سبوس‌‌دار، میوه، سبزیجات، حبوبات، مغزها، مصرف کمتر گوشت قرمز و گوشت‌های فرآوری شده مثل سوسیس و کالباس، استفاده منظم از انواع ماهی‌ها، لبنیات کم چرب، روغن‌های مایع برای پخت و پز به عنوان مثال روغن زیتون و کانولا و عدم استفاده از روغن‌های جامد، محدود کردن مصرف نمک در رژیم غذایی و کاهش مصرف غذاهای شیرین مانند شیرینی، بیسکوئیت، کیک و شکلات را از جمله اقدامات موثر در کاهش ابتلا و یا کند شدن روند بیماری آلزایمر عنوان کرد.

 

 رژیم  MIND و ارتباط آن با سلامت مغز

 عضو هیئت علمی دانشکده علوم تغذیه و صنایع غذایی با بیان این که رژیم MIND در واقع ترکیبی از رژیم مدیترانه‌ای و رژیم غذایی برای کنترل فشار خون بالاست، عنوان کرد: مطالعات، پیشنهاد کرده‌اند که این نوع رژیم غذایی می‌تواند برای سلامت مغز مفید باشد، رژیم غذایی MIND  توصیه می‌کند که افراد مواد غذایی همچون انواع توت‌ها مثل زغال لخته، توت فرنگی، شاه توت و تمشک که سرشار از آنتی اکسیدان است، انواع سبزیجات به خصوص سبزیجات برگ سبز، آجیل و دانه‌ها، غلات کامل، روغن زیتون، گوشت سفید مانند ماهی و مرغ و حبوبات را در سبد غذایی خود بگنجانند.

 

 مصرف کدام مواد غذایی باید در مبتلایان به آلزایمر کاهش یابد؟

وی با اشاره به این که منابع غذایی که حاو‌ی چربی‌های اشباع، کلسترول بالا و قندهای ساده هستند ممکن است باعث افزایش التهاب در مغز و بدن مبتلایان به آلزایمر شود توصیه کرد: مصرف انواع شیرینی‌ها، کره، مارگارین، گوشت‌های چرب و غذاهای سرخ شده باید در مبتلایان و یا افراد مستعد این بیماری کاهش یاید. دکتر «اسلامیان» در پاسخ به این سوال که آیا رژیم غذایی می‌تواند در پیشگیری از بروز آلزایمر نقش داشته باشد یا خیر، گفت: بیماری آلزایمر بیماری پیچیده‌ای است که چندین عامل در بروز آن نقش دارند. الگوهای غذایی ممکن است تا حدودی در کاهش خطر ابتلا به آلزایمر اثر داشته باشند ولی شواهد قوی برای حمایت از رژیم غذایی مدیترانه ای و MIND به عنوان بخشی از راهکار‌های پیشگیری از آلزایمر وجود دارد. با وجود این که نتایج مطالعات بسته به جمعیت دقیق مورد مطالعه متفاوت است کماکان مطالعات دقیق کاهش ۴۰ تا ۵۴ درصدی خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را برای افرادی که از رژیم غذایی مدیترانه‌ای پیروی می‌کنند نشان داده است. این عضو هیئت علمی دانشگاه اضافه کرد: همچنین در مطالعه دیگری ثابت شد افرادی که به طور دقیق از الگوی غذایی MIND پیروی می‌کردند، ۵۳ درصد کمتر در معرض ابتلا به آلزایمر بودند، حتی افرادی که به طور متوسط از رژیم غذایی  MIND  پیروی می‌کردند نیز خطر ابتلا در آن ها تا ۳۵ درصد کاهش یافت.

 این متخصص تغذیه با اشاره به این که برخی از داروهای تجویزی برای مبتلایان به آلزایمر می‌تواند باعث یبوست شود، ادامه داد: مصرف میوه، سبزیجات و غلات کامل در رژیم غذایی که منابع خوب فیبر هستند همراه با افزایش دریافت مایعات و فعالیت بدنی، به مهار یبوست کمک خواهد کرد. خشکی دهان  نیز یکی دیگر از مشکلات شایع در مبتلایان به آلزایمر است که دکتر «اسلامیان» به آن اشاره کرد و گفت: ممکن است افرد مبتلا به آلزایمر به اندازه کافی آب ننوشند، زیرا سیگنال تشنگی بدنشان به اندازه گذشته، قوی نیست، تشویق و یادآوری بیماران به مصرف آب کافی از طرف اطرافیان ضروری دارد. وی با تاکید بر این که بیشتر افراد مبتلا به آلزایمر احساس گرسنگی یا تشنگی کمتری دارند، افزود: این بیماران معمولاً در جویدن یا بلعیدن مشکل دارند که این موارد باعث می‌شود که آن ها به اندازه کافی غذا نخورند یا وزن زیادی از دست دهند. سوء تغذیه نیز می‌تواند علامت‌های مبتلایان به آلزایمر را تشدید کند. وی خاطرنشان کرد: وعده‌های غذایی یا میان‌وعده‌های کوچک‌تر، مصرف غذاهای مغذی‌تر با کالری بالا و غذای نرم که خوردن آن ها آسان است، مثل سبزیجات پخته شده، میوه‌های نرم بدون پوست، گوشت‌های کم چرب مثل انواع چرخ کرده‌ها یا انواع سوپ‌ها می‌تواند برای این بیماران مفید باشد. وی گفت: در سال‌های اخیر توجه ویژه‌ای به محور مغز و روده یعنی ارتباط بسیار قوی بین سلامت مغز و آن چه در روده اتفاق می‌افتد شده و نقش تغذیه بر بهبود عملکرد مغز در مطالعات مختلف ثابت شده است، بنابراین رعایت سبک زندگی سالم مثل پیروی از یک رژیم غذایی مناسب و انجام فعالیت بدنی کافی می‌تواند در جلوگیری از پیشرفت علامت‌های بیماری آلزایمر و پیشگیری از بروز این بیماری، نقش مهمی ایفا کند.

استاد گروه انگل‌شناسی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی نسبت به شنا کردن با لنزهای تماسی هشدار داد و گفت: شنا با لنز طبی یا لنز رنگی به هیچ عنوان درست نیست؛ شما با این کار در واقع راه ورود انواع باکتری‌ها را به چشم خود باز می‌کنید. دکتر «مریم نیتی» با اشاره به انگل‌های مرتبط با بیماری‌های چشمی اظهارکرد: در دهه‌ اخیر شاهد افزایش روزافزون موارد ابتلا به این انگل‎‌ها هستیم. وی با بیان این که استفاده از استخرهای عمومی و شنا در آب‌های آلوده، احتمال ابتلا به بیماری‌های چشمی را در افرادی که از لنز استفاده می‌کنند به مراتب بیشتر کرده است، ادامه داد: هرگز زمانی که از لنزهای تماسی استفاده می‌کنید چه برای کاربرد اصلاح عیوب انکساری یا برای زیبایی، شنا نکنید و استخر نروید. وی با بیان این که نتیجه شنا کردن با لنز، عفونت چشم، سوزش چشم و حتی بیماری‌های خطرناکی مثل زخم قرنیه است، ادامه داد: لنزهای تماسی چشم نباید در مجاورت هیچ آبی، از جمله آب استخر، دریا، آب لوله‌کشی و آب حمام قرار داشته باشند، به این خاطر که آب بهترین بستر برای انواع ویروس‌ها و میکروب‌های خطرناک است. وی با اشاره به این که «کراتیت آکانتامبا» یا عفونت قرنیه آکانتامبا (میکروارگانیسم‌های تک سلولی) با پوشیدن لنز هنگام شنا ارتباط مستقیم دارد، تاکید کرد: این زخم عفونی می‌تواند موجب کوری همیشگی فرد یا تخریب بافت قرنیه شود و اگر به‌موقع درمان نشود به نابینایی منجر خواهد شد. این عضو هیئت علمی دانشگاه به نشانه‌های ورود میکروارگانیسم‌های تک سلولی به چشم اشاره کرد و ادامه داد: علامت‌هایی مثل درد شدید چشمی، نورترسی، ریزش اشک، قرمزی و سوزش چشم از جمله این نشانه‌هاست. وی توصیه کرد: اگر هنگام شنا، لنز تماسی در چشم داشتید و آب درون چشم رفت، بلافاصله لنز را از چشم درآورید و آن را با محلول لنز شست‌وشو دهید تا احتمال بروز عفونت یا التهاب را کاهش دهید.

 به گفته وی، محلول شست‌وشوی مناسب و باکیفیت می‌تواند آلودگی را از بین ببرد. همچنین پک لنز خود را باید هر سه ماه یک‌بار عوض کنید و برای این امر از پزشک متخصص خود مشورت بگیرید. دکتر «نیتی» با بیان این که نکته مهم این است که آلودگی چشمی با میکروارگانیسم‌های تک سلولی با باکتری و قارچ‌ها متفاوت است، هشدار داد: در صورت مشاهده نشانه‌ها که بارزترین آن درد شدید چشمی است از هرگونه خوددرمانی پرهیز و به متخصص مراجعه کنید. نورترسی یا فتوفوبیا از دیگر نشانه‌های عفونت آکانتامبا است که این عضو هیئت علمی دانشگاه به آن اشاره کرد و افزود: مبتلایان به این آلودگی، تحمل نور را ندارند و حتی شب‌ها هم از عینک‌های آفتابی استفاده می‌کنند. وی اضافه کرد: عفونت قرنیه آکانتامبا بیشتر در افرادی که از لنزهای تماسی نرم استفاده می‌کنند دیده می‌شود. دکتر «نیتی» با اشاره به این که لنزهای نرم با این که از چشم بیرون نمی‎‌آیند، اما آب و همه باکتری‌های موجود در آن را جذب می‌کنند و احتمال عفونی شدنشان زیاد است، تاکید کرد: لنزهای سخت همچون لنز نفوذپذیر به گاز هرگز نباید در طول شنا کردن استفاده شوند، ضمن این که احتمال خروج این لنزها در آب از چشم بسیار زیاد است. وی توصیه کرد: اگر قصد دارید با لنز شنا کنید، لنزهای تماسی یک‌بار مصرف و روزانه گزینه قابل اعتمادتری است چون پس از شنا می‌توانید آن را از چشم خارج کنید و دور بیندازید. برای اطمینان از سلامت چشم خود پس از شنا، توصیه می‌شود حتماً پس از خارج کردن لنز تماسی، چشم‌های خود را با اشک مصنوعی یا قطره استریل چشمی بشویید، سپس لنز یک‌بار مصرف دیگری در چشم بگذارید. وی تاکید کرد: حتماً قبل از استفاده از لنز، از نحوه استفاده صحیح آن آگاهی کافی کامل داشته باشید؛ هرگز لنزهای چشمی را به طور مشترک استفاده نکنید و پیش از استفاده، اطلاعات کامل را از پزشک بخواهید. وی هشدار داد: عفونت و میکروب آکانتامبا حتی می‌تواند از دست آلوده نیز وارد چشم شود بنابراین رعایت بهداشت دست قبل از استفاده از لنز بسیار اهمیت دارد. این استاد دانشگاه با بیان اینک ه عفونت آکانتامبا باید به سرعت تشخیص و مراحل درمان طی شود، گفت: این بیماری حالت خود محدود شونده ندارد و حتماً باید درمان‌ها توسط متخصص و به صورت ترکیبی انجام شود.

سرطان روده بزرگ دومین عامل مرگ و میر ناشی از سرطان در دنیاست به طوری که سالانه یک میلیون مورد مرگ بر اثر ابتلا به این بیماری در دنیا ثبت می‌شود. به گزارش روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، سرطان کولورکتال (CRC)که به آن سرطان کولون یا روده بزرگ نیز گفته می‌شود، رشد غیرطبیعی بافت(پولیپ) در پوشش داخلی روده بزرگ یا رکتوم است. این بیماری اغلب کشنده است و رتبه دوم شایع‌ترین علت مرگ و میر ناشی از سرطان در سراسر جهان را به خود اختصاص داده و به طور نگران کننده ای، بروز CRC با نرخ‌های بی سابقه‌ای در حال افزایش است. بر اساس گزارش‌ها هر سال حدود دو میلیون مورد جدید و یک میلیون مرگ ثبت می‌شود. تحقیقات گذشته، استعداد ژنتیکی و رژیم غذایی را به عنوان دو عامل اصلی خطر CRC شناسایی کرده است. آژانس بین المللی تحقیقات سرطان، گوشت‌های قرمز و فرآوری شده را به عنوان مواد سرطان زا طبقه‌بندی کرده است. محققان در مطالعه اخیری که منتشر شده است، ارتباط بین مصرف گوشت قرمز و فرآوری شده را با خطر نئوپلاسم(رشد غیرطبیعی و بیش از بافت) روده بزرگ بررسی کردند. این تحقیقات بر اثر مصرف گوشت قرمز همزمان با زمینه ژنتیکی بر خطر بروز بیماری تمرکز دارد. داده‌های غربالگری کولونوسکوپی هفت هزار و 291 شرکت کننده و اطلاعات ژنوتایپ چهار هزار و 774 نفر از این مجموعه مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته‌های این مطالعه نشان داد در حالی که گوشت قرمز با افزایش خطر نئوپلاسم روده بزرگ مرتبط نیست، اما گوشت فرآوری شده به طور قابل توجهی ریسک ابتلا به این بیماری را بالا می‌برد، به طور دقیق‌تر یافته‌ها نشان می‌دهد مصرف گوشت فرآوری شده بیش از یک بار در هفته خطر نئوپلاسم کولورکتال را به همراه دارد که آمار آن 19 درصد بالاتر از خطر پلی ژنیک(PRS)  است. این امر بر اهمیت محدود کردن مصرف گوشت فرآوری شده به عنوان یک رفتار سالم تغذیه‌ای تاکید دارد. به طور دلگرم کننده سرطان کولورکتال معمولاً به صورت پولیپ‌های خوش خیم شروع می‌شود و توسعه آن‌ها به تومورهای بدخیم ممکن است 10 سال یا بیشتر طول بکشد که این موضوع بر اهمیت تشخیص زودهنگام و غربالگری مکرر تأکید دارد.

یک مطالعه جدید استرالیایی مشخص کرده است که چرا یک رژیم غذایی غنی از منیزیم برای سلامت ما بسیار مهم است و خطر آسیب DNA و اختلالات دژنراتیو مزمن را کاهش می دهد. دانشمندان دانشگاه استرالیای جنوبی نمونه های خون 172 فرد میانسال را اندازه گیری کردند و ارتباط قوی بین سطوح پایین منیزیم و مقادیر بالای اسید آمینه ژنوتوکسیک به نام هموسیستئین پیدا کردند. این ترکیب سمی به ژن‌های بدن آسیب می‌زند و افراد را مستعد ابتلا به بیماری‌های آلزایمر و پارکینسون، بیماری‌های گوارشی، طیف وسیعی از سرطان‌ها و دیابت می‌کند. غلات سبوس دار، سبزیجات با برگ سبز تیره، آجیل، لوبیا و شکلات تلخ همه غذاهای غنی از منیزیم هستند که به بدن کمک می کنند انرژی تولید کند، دندان ها و استخوان ها را محکم کنند، قند خون و فشار خون را تنظیم می کند و منجر به عملکرد قلب، ماهیچه ها و کلیه ها می شود. دکتر «پرمال دئو»، زیست‌شناس مولکولی می‌گوید: مصرف کم منیزیم(کمتر از 300 میلی‌گرم در روز) می‌تواند خطر ابتلا به بسیاری از بیماری‌ها را افزایش دهد، اما نقش آن در جلوگیری از آسیبDNA  تاکنون به طور کامل در انسان بررسی نشده است. این مطالعه ارتباط مستقیمی بین سطوح پایین منیزیم در خون(کمتر از 18 میلی گرم در لیتر) و افزایش آسیبDNA، حتی پس از تنظیم جنسیت و سن نشان داد. سطوح خونی منیزیم، هموسیستئین(Hcy)، فولات و ویتامینB12  اندازه گیری شد که نشان دهنده همبستگی معکوس بین منیزیم و Hcy و همبستگی مثبت بین منیزیم، فولات و ویتامین B12 است. این نشان می دهد که سطوح بالای منیزیم در خون. برای محافظت از ژن های ما در برابر سمیت ناشی از هموسیستئین ضروری است. پروفسور «مایکل فنک» می گوید: کمبود مزمن منیزیم احتمالاً توانایی بدن برای تولید انرژی و سلول های نیرو را مختل می کند و باعث تسریع پیری بافت می شود و افراد را مستعد شروع زودرس بسیاری از بیماری ها می کند. منیزیم چهارمین ماده معدنی فراوان موجود در بدن انسان است. بیش از 600 آنزیم به عنوان یک عامل کمکی و تقریباً 200 آنزیم برای فعال کردن فرآیندهای حیاتی در بدن به آن نیاز دارند.

 

یک متخصص ویروس‌شناسی هشدارها و توصیه هایی برای پیشگیری از بیماری‌های گوارشی مطرح کرد. دکتر «رضا محبی» با اشاره به این که با گرم شدن هوا بیماری‌های گوارشی در بین افراد جامعه زیاد می‌شود بیان کرد: عوامل میکروبی در بروز بیماری‌های گوارشی نقش قابل توجهی دارند. وی افزود: عفونت‌های باکتریایی و آلودگی‌های مواد غذایی می‌توانند منجر به مسمومیت شوند. متخصص ویروس‌شناسی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، عوامل ویروسی را عامل دیگر عفونت‌ها و بیماری‌های مربوط به دستگاه گوارش عنوان کرد و گفت: طیف وسیعی از ویروس‌ها می‌توانند فرد را به بیماری‌های گوارشی مبتلا کنند که این ویروس‌ها به عنوان ویروس گوارشی یا روده‌ای تعریف می‌شوند. دکتر «محبی» اضافه کرد: بخشی از آدنو ویروس‌ها می‌توانند منجر به بیماری‌های گوارشی شوند که در بین آن‌ها نقش روتاویروس و آسترا ویروس از همه مهم تر است. وی در پاسخ به این سوال که در چه مناطقی ویروس‌های دستگاه گوارش بیشتر در چرخشند، توضیح داد: عفونت‌های دستگاه گوارش در نقاط مختلف دنیا و در سطح شهر‌ها و روستاها دیده می‌شوند. کشور ما هم از این قاعده مستثنی نیست و احتمال این که در مناطق مختلف آلودگی ویروسی را داشته باشیم وجود دارد اما در مناطقی که تجمع افراد بیشتر و شرایط رعایت بهداشت پایین‌تر باشد یا در نقاطی که دسترسی به آب سالم کمتر یا در مکان‌هایی که مواد غذایی در شرایط ناسالم سرو و تهیه شود، امکان ابتلا به ویروس دستگاه گوارش به مراتب بیشتر است. این متخصص ویروس شناسی به راه‌های پیشگیری از ویروس‌های دستگاه گوارش اشاره کرد و گفت: به طور کلی راه انتقال این ویروس‌ها راه گوارشی است به این معنی که مصرف آب یا غذای آلوده می‌تواند منجر به انتقال ویروس‌ها شود، اما در عین حال، دست آلوده، استفاده از سرویس بهداشتی عمومی(در صورتی که این سرویس‌ها آلوده به ویروس باشد و به‌درستی شست‌و شوی دست‌ انجام نشود)، دستگیره‌های آلوده به ویروس و سایر مکان‌های آلوده، برای خود فرد و افراد دیگری که از این مکان‌ها استفاده می‌کنند احتمال انتقال آلودگی را بالا می برد. دکتر «محبی» با بیان این که در این نوع بیماری‌های گوارشی، انتقال فرد به فرد نیز مطرح است، تاکید کرد: در افرادی که از بیمار مبتلا به ویروس گوارشی مراقبت می‌کنند احتمال انتقال وجود دارد، باید با رعایت کامل بهداشت، شست‌و شوی مداوم دست‌ها با آب و صابون از انتقال پیشگیری کرد. وی با تاکید بر نقش پررنگ آب و غذا در انتقال بیماری‌های ویروسی، رعایت اصول بهداشتی و شست و شوی مکرر دست‌ها، به خصوص در امکان عمومی را مورد توجه قرار داد. این عضو هیئت علمی دانشگاه، اطمینان از سلامت مواد غذایی را راهکار مطمئنی برای عدم ابتلا به بیماری‌های گوارشی عنوان کرد و گفت: در اماکنی که از سلامت آب و غذا اطمینان ندارید، آب و غذا مصرف نکنید؛ این نقاط محل طغیان بیماری‌های گوارشی است به شکلی که در این محل‌ها بیماری گوارشی ده ها یا صدها نفر را تهدید و دچار مشکل می‌کند. وی توصیه کرد: اگر قصد سفر دارید حتماً از منابع آب مطمئن استفاده کنید و در صورت عدم دسترسی از بطری‌های آب معدنی استفاده کنید. هرگز از آب نهر و آب چاهی که از سلامت آن مطمئن نیستید استفاده نکنید. دکتر «محبی» با بیان این که ویروس‌های گوارشی می‌توانند از مواد غذایی که به درستی پخته نشده‌اند یا خام مصرف می‌شوند منتقل شوند، اضافه کرد: یکی از مهم ترین غذاهایی که در نقاط آلوده، بیماری گوارشی ایجاد می‌کند انواع سالادها هستند؛ اگر این گروه از مواد غذایی به درستی شسته نشوند یا در موقع آماده‌سازی آلوده به میکروب شوند، احتمال انتقال عفونت ویروسی و گوارشی را فراهم خواهند کرد. متخصص ویروس‌شناسی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی هشدار داد: اگر قصد مصرف غذا در بیرون از خانه را دارید، حتماً رستوران‌هایی را انتخاب کنید که از رعایت اصول بهداشتی در آن مطمئنید. وی به نشانه‌های ابتلا به بیماری‌های گوارشی اشاره کرد و افزود: این بیماری‌ها به صورت عمده روده، معده و سیستم گوارشی را دچار مشکل می‌کنند، بنابراین علامت‌های ابتلا به این بیماری‌ها اسهال، حالت تهوع، استفراغ، دل درد، دل‌پیچه، تب یا گاهی سردرد و بدن درد است، اما نشانه اصلی اسهال و استفراغ است. دکتر «محبی» ادامه داد: ویروس‌های گوارشی همه افراد در هر سنی را بیمار می‌کنند اما افرادی که از نظر ایمنی ضعیفترند در شمار گروه‌های پرخطر قرار می‌گیرند. نوزادان، کودکان کم‌سن، سالمندان، کسانی که نقص ایمنی دارند، افرادی که پیوند عضو شده‌اند یا داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی مصرف می‌کنند و کسانی که شیمی درمانی می‌شوند، عفونت‌های شدیدتری در مواجهه با این ویروس‌ها را تجربه می‌کنند. این متخصص ویروس‌شناسی خاطرنشان کرد: در صورت مشاهده علامت‌های ابتلا به ویروس‌های گوارشی حتماً به پزشک و مراکز بهداشتی و درمانی مراجعه کنید. وی به راه‌های درمان عفونت‌های گوارشی اشاره کرد و ادامه داد: یکی از مهم ترین روش‌های درمان، جبران آب از دست رفته بدن ضمن مصرف مایعات است، این درمان در کودکان با محلول  او آر اس انجام می‌شود و تزریق سرم هم راه دیگر درمان است. دکتر «محبی» با بیان این که ابتلا به بیماری‌های گوارشی در فصول گرم سال به مراتب بیشتر است، ادامه داد:  افزایش بار مسافرت‌ها در گرما و احتمال بیشتر استفاده از آب وغذای آلوده، به مراتب احتمال آلودگی و ابتلا به بیماری های گوارشی را افزایش می‌دهد. عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی نسبت به مصرف خودسرانه آنتی‌بیوتیک در عفونت‌های ویروسی هشدار داد و گفت: آنتی بیوتیک‌ها در عفونت‌های ویروسی اثر ندارند و اگر فردی دچار عفونت گوارشی ویروسی شود، حتماً باید برای درمان اختصاصی به پزشک مراجعه کند. وی اضافه کرد: تمامی مراکز درمانی کشور می‌توانند درمان‌های اختصاصی و حمایتی برای مبتلایان ویروس‌ها و بیماری‌های گوارشی را انجام دهند. دکتر «محبی» تاکید کرد: با رعایت نکات بهداشتی و توجه به مصرف آب و غدای سالم، می‌توان به میزان قابل توجهی از ابتلا به عفونت‌های ویروسی پیشگیری کرد.