یکی از شاگردان آیت ا... میرزا جواد تهرانی می گوید:روزی خدمت شان رسیدم، در حالی که ایشان حال خوشی نداشتند، گفتم: آقا شما بی حال هستید و حال مساعدی ندارید.فرمودند: طوری نیست، از بچگی با جان کندن بایستی، دست و پا زد، تا بزرگ شد و در پیری هم بیحالی و ضعف خصلت این سن است پس بایستی این حالات را گذراند.این فرمایشات آقا در صورتی بود که درد داشتند، ولی سخن شان حاکی از این بود که مخلوق نباید از خالق گلایه کند بلکه باید راضی باشد به رضای او .
ماخذ: کتاب خاطراتی از آیینه اخلاق