روایتی از کاروان عشق و دلدادگی
تعداد بازدید : 232
افقی روشن پیش روی شاعران آیینی
نویسنده : مرتضوی
خوب گوش کن صدای زنگ کاروان عشق به گوش می رسد، کاروانی از جنس نور و دلدادگی. گویی فصلی نو در راه است؛ فصلی که با خود یک تاریخ سخن دارد. فصلی که در آن لحظه ها آبستن رویدادی بس شگرف است.این روزها واژه ها هم بی تاب شده و منتظر تولدی دوباره اند.
منتظرند تا تو را به کاروان محرم پیوند بزنند و بر قامت واژگانت عطر کربلا بپاشند. این جا و در روزهایی که حال و هوایت حسینی شده، تو نیز قافیه شعرت را با محرم یکی کن و بگذار عاشقان گرد و غبار نشسته بر چشم هایشان را با آب دیده بشویند و یک بار دیگر حسینی شوند. درنگ نکن فصل فصل رفتن است، صدای زنگ کاروان به گوش می رسد.
همراه با کاروان شعر محرم، قافله شعر خراسان شمالی در حرکت است و هنوز هستند شاعرانی که مشتاقند تا از قلب تاریخ بنویسند و این گونه جاودانه شوند. لحظاتی با آن ها هم کلام شدیم و از محفلی گفتیم که در این سال ها شکل گرفته تا شعر آیینی بر فراز این قله بایستد.
«داراب بدخشان» از جمله شاعرانی است که قدرت و قوت پیدا کردن شعر شاعران آیینی در سال های اخیر را نشان از پر بار بودن محافل شعر آیینی عنوان و تصریح می کند: حرکت های شکل گرفته در سال های اخیر گامی به سوی رشد و تعالی است.«گریوانی» که 3 سال است در این انجمن فعالیت می کند بر این باور است که از آن جایی که این انجمن به شعر آیینی می پردازد و جوان گرایی در این محفل موج می زند، بسیار ارزشمند است و اظهار می دارد: اگر اعتباری به این محافل داده و زمینه حضور شاعران آیینی در مکان های مذهبی فراهم شود، شاهد رشد و تعالی این گونه شعری خواهیم بود.
تعامل با شهرستان ها
«مرتضی داوری» هم از دیگر علاقه مندان به فعالیت در عرصه شعر آیینی که مدت کوتاهی است در این محفل حضور پیدا کرده است، از این که محافل این چنینی در شهرهای کوچک وجود ندارد تا علاقه مندان بتوانند خود را محک بزنند ناخرسند است و می گوید: با این که مدت کوتاهی است در این جلسات حضور پیدا می کنم اما پیشرفت خوبی را در روند فعالیت شعری خود شاهد هستم.
او بر این باور است که ارتباط با دیگر شهرستان ها در روند شعری بسیار مهم و اثر گذار است به گونه ای که وقتی تعاملی شکل می گیرد شور و شعف بسیاری در فعالان این حوزه ایجاد می شود و این تبادل اطلاعات سبب می شود تا با نوع نگاه های مختلف آشنا شوند و احساس می کنم هر شهرستان سبکی خاص و نگاهی متفاوت به شعر دارد، بنابراین علاقه مند به مراوده های این چنینی هستم.
شور و انگیزه در میان شاعران
«درتومی» از دیگر فعالان و علاقه مندان به شعر آیینی بر این باور است که چکش کاری هایی که در این محفل روی اشعار انجام می گیرد و اتفاق هایی که در خلق شعری می افتد بسیار آموزنده و لذت بخش است.او ادامه می دهد: وقتی اشعار توسط اهالی فن شنیده می شود، سبب می شود تا افراد با انگیزه بیشتری فعالیتشان را ادامه دهند.
انتقال درست مفاهیم
این شاعر جوان با بیان این که محافل شعری متعددی وجود دارد اما این که محفلی شکل بگیرد تا به شکل ویژه به این گونه ادبی بپردازد، کمک شایانی به این جریان شعری خواهد کرد، تصریح می کند: حضور ما در این محفل بدان معنا نیست که هر یک از ما تنها در این حوزه دست به سرودن می زنیم، بلکه این محفل بستری است تا شاعر دانش و آگاهی خود را در زمینه مباحث آیینی و مذهبی بالا ببرد و بتواند به درستی به انتقال مفاهیم بپردازد.وی خاطرنشان می کند: با توجه به اهمیت و حساسیتی که این گونه شعری نسبت به دیگر گونه ها دارد ضرورت وجود چنین محفلی برای تبادل فکر و اندیشه در راستای تولید محتوا احساس می شود.
یکی دیگر از فعالان عرصه ادبیات بر این باور است که حرکت هایی که در سال های اخیر در حوزه شعر آیینی شکل گرفته بسیار خوب بوده است، اما مقطعی بودن آن ها نمی تواند تاثیر گذار باشد، بلکه تداوم بخشیدن به فعالیت های مختلف از فراموش شدن شعر آیینی جلوگیری می کند.
افقی روشن برای شعر آیینی
«اباصلت رضوانی» که چند سال است مسئولیت انجمن شعر آیینی را عهده دار است بر این باور است که در وهله اول علاقه مندی افراد و اراده آن ها برای تداوم فعالیت در این عرصه سهم به سزایی در رونق این گونه شعری دارد و تاثیرگذاری انجمن ها را دوچندان می کند. او از تداوم جلسات شعری این انجمن در این سال ها می گوید و معتقد است که افرادی که حضوری مستمر داشتند به موفقیت هایی در کشور رسیده و امروز به چهره های شاخصی در حوزه شعر آیینی تبدیل شده اند. او امیدوار است فعالان این عرصه در آینده سکان داران شعر آیینی شوند و دلیل آن را علاقه و اراده جدی افراد به حضور مستمر در جلسات در کنار مطالعه می داند که موجب شده است تا امروز به آینده جریان شعر آیینی در استان امیدوار باشیم و افق روشنی را برای این جریان شعری متصور شویم.او البته به آفت های شعر آیینی به لحاظ محتوایی اشاره می کند و اغراق های نا به جا در وصف و ستایش بزرگان دین و تبدیل کردن آن ها به پدیده های غیر زمینی را از آسیب های این حوزه می داند و بیان می کند: آن ها به عنوان انسان های معصوم الگوی ما بوده و هستند و این الگو بودن می طلبدتا از اغراق درباره آنها پرهیز کنیم.
«رضوانی» معتقد است: شاعر آیینی را باید یک شاعر با موضع مشخص بدانیم و باید بتواند مواضع دینی و آیینی خود را در مسائل اجتماعی داشته باشد.
او ادامه می دهد: شاعر آیینی باید بتواند نسبت به مسائل روز واکنش نشان و تفکرات دینی و ارزشی خود را ظهور و بروز دهد.