روزهای خوب و آفتابی تیراندازی با کمان به خاطر بی پولی ابری شده است و ورزشکاران این رشته در استان به سختی سعی می کنند پرچم این رشته را بالا نگه دارند که البته تا الان موفق هم بوده اند. ولی ماجرا از آنجایی سخت می شود که این بلاتکلیفی پایانی ندارد اگر مسئولان حمایت نکنند.
ورزشکاران این رشته البته امیدوارند با حضور مدیر کل جدید ورزش و جوانان توجهی هم به رشته آن ها شود؛ رشته ای که بی پولی سوهان روحش شده است.
ولی ورزشکاران با سوهان روح و حال بد هم تمرین می کنند و به سختی به مسابقه می روند و رکورد های شان را بهبود می بخشند.
«دانیال طالب زاده» از جمله ورزشکاران قدیمی این رشته است که از سال 87 تا الان خوب و بد زیادی را به چشم دیده است. او روزهای زیادی به تنهایی تمرین کرده است و هنوز هم از بی توجهی به این رشته گلایه دارد.
او وضعیت تیراندازی با کمان این روزها را نیمه ساکن می داند و معتقد است که هیچ فعالیت و تحرک خاصی نیست و در مر کز استان ٦ یا ٧ نفر فعالیت می کنند.
او که در رقابت های انتخابی تیم ملی سال گذشته در بجنورد خود را به رتبه چهارم کشور هم رساند، می افزاید: هیچ گونه اعزامی از سال 90 تا الان برای حضور در رقابت ها وجود نداشت و اگر تیراندازان به مسابقات رفتند با هزینه شخصی بود و در اکثر موارد مسئولان حتی اطلاعی از مسابقه هم نداشتند چه برسد به اعزام! آن طور که از ظاهر امر مشخص است اهمیت خاصی برای مسئولان محترم ندارد که ورزشکاران این رشته به مسابقه بروند یا نروند.
وی اظهار می دارد: هیئت مشکلی ندارد، فوم، پایه و فضا هم هست و فردی هم با ما کاری ندارد! ما مشکلی نداریم چون اگر هم باشد فردی نیست که بخواهیم مطرح کنیم!
وی بیان می کند: هدف من ورود به تیم ملی، مسابقات جهانی و المپیک است که تا یک قدمی اش هم رفتم ولی تا الان اتفاقی نیفتاده است.
وی عنوان می کند: کاش مسئولان کمی توجه می کردند که فقط کشتی، بوکس و ورزش رزمی در این شهر نیست و تیراندازی هم وجود دارد. شاید با یک نیم نگاه به این رشته در المپیک بعدی یک نماینده از استان بتواند راه پیدا کند.
«محمد ربانی» که همین یکی، دو هفته گذشته با رکوردی فوق العاده در مصاف با ملی پوشان توانست مقام چهارم کشور را از آن خود کند، می گوید: راستش مسئولان آن قدر که باید پشتیبان نیستند، اما بچه ها خودشان خوب کار می کنند و انگیزه خیلی بالایی دارند و می شود گفت این موضوع حضور کم رنگ مسئولان را پوشش می دهد.
وی که این رشته را از تابستان 94 شروع کرده است، می افزاید: همه ورزشکاران این رشته که من می بینم آمادگی خیلی خوبی دارند و اعزام ها بستگی به خود بچه ها و آمادگی شان برای مسابقات دارد وگرنه برای اعزام ها هیئت کمکی نمی کند و خود بچه ها برای مسابقات اقدام می کنند.وی یادآور می شود: مسئولان هیئت را از مسابقات کشوری سال گذشته تا الان خیلی ندیده ایم و به ما سر نمی زنند که بخواهیم انتظاری از مسئولان استان داشته باشیم و اگر تمرین هم نرویم به نظرم برای هیچ فردی مهم نیست.
وی تصریح می کند: امیدوارم به سطح خیلی بالایی در تیراندازی برسم و بتوانم در رقابت ها حضور پیدا کنم و در نهایت به تیم ملی برسم و افتخاری برای خانواده ام، مربی ام و هم تیمی هایم باشم.
وی خاطرنشان می کند: کاش مسئولان کمی بیشتر به تیراندازی با کمان توجه کنند شاید با کمی پشتیبانی، بچه ها بتوانند افتخارهای بیشتری کسب کنند و این طور نباشد که همه کمک ها و نگاه ها سمت بعضی از رشته های خاص باشد.
مربی تیم تیراندازی با کمان استان که این روزها بیشترین تاثیر را برای حضور ورزشکارانش در تمرین و مسابقات دارد تیراندازی را از سال 86 شروع کرده است و بعد از گذراندن دوره مقدماتی آشنایی با کمان در بجنورد دوره های پیشرفته را زیر نظر آقایان ریحانی و عرفانیان که از مربیان مطرح کشور هستند گذرانده است و وقتی هیئت تیراندازی استان برای چند سالی تعطیل شد در تیم نمایشگاه بین المللی مشهد عضو شد و برای خراسان رضوی به رقابت ها رفت.
«عطا قربانی» از یک سال و نیم پیش که هیئت دوباره فعالیتش را استارت زد به عنوان مربی تیم ریکرو استان و به عنوان ورزشکار کامپوند استان فعالیتش را آغاز کرد اما او این روزها نگران بی انگیزه شدن ورزشکاران این رشته است.
وی می گوید: اعزام به مسابقات از آنجایی که در رشته تیراندازی با کمان هر ماه مسابقات قهرمانی کشور به صورت رنکینگ برگزار می شود بسیار مهم است تا جایگاه مان را در کشور بالاتر ببریم.
وی اظهار می دارد: مسابقات در نقاط مختلف کشور برگزار می شود که از آن جایی که بچه ها خودشان باید هزینه مسابقات را بدهند در عمل رفت و آمد پرهزینه می شود و به همین خاطر نتوانستند در بسیاری از مسابقات شرکت کنند.
وی بیان می کند: حضور نداشتن در رقابت های رنکینگ باعث شد بچه ها در جدول رده بندی ورزشکاران نتوانند جایگاه واقعی شان را داشته باشند.
وی یادآور می شود: تیراندازی با کمان، ورزش جسم و ذهن است، یعنی هم باید بدنی قوی و هم به واسطه تمرین خوب، تکنیکی خوب و هم ذهنی آزاد و رها داشت.
وی اظهار می دارد: خداراشکر زمین تمرین خیلی خوبی داریم و باید تشکر کنیم از مسئولان و رئیس هیئت تیراندازی با کمان استان که مجموعه را در اختیار ورزشکاران این رشته گذاشتند و با توجه به این که ساعت تمرین بچه ها متفاوت است و ساعت هایی که راحت ترند می توانند تمرین کنند، این عالی است ولی بحثی که می ماند داشتن آرامش ذهنی است.
وی تصریح می کند: از یک سال و نیم پیش هیئت درگیر یک سری مشکلات مالی شده و این مشکلات متاسفانه توانسته است کیفیت کار ورزشکاران را هم تحت تاثیر بگذارد و ورزشکاران هم درگیر این مشکلات شدند.قربانی بیان می کند: این رشته با توجه به امکاناتی که وجود دارد و با توجه به انگیزه ای که درون بچه ها دیده می شود و با توجه به استعدادهایی که هست به راحتی می تواند هدف قهرمانی باشد همانطور که ورزشکاران دو هفته گذشته در رقابت های قهرمانی کشور شرکت کردند و نتیجه خیلی خوبی گرفتند که تا حالا در استان این رکوردها سابقه نداشته است.
وی می گوید: ورزشکاران با انگیزه هستند و خیلی خوب زمان می گذارند و هدفمند تمرین می کنند ولی از نظر روحی حمایت خوبی نمی شوند. در بخش خانم ها و آقایان استعدادهای فوق العاده خوبی وجود دارد که به راحتی می توانند به قهرمانی فکر کنند.
وی از مسئولان می خواهد که حواس شان به بچه های تیراندازی با کمان باشد، چون این بچه ها خودشان هزینه را تامین می کنند، تنها چیزی که می ماند فرستادن این بچه ها به مسابقات است که به خاطر هزینه های خیلی زیاد تجهیزات دیگر نمی توانند برای رفتن به مسابقات خیلی هزینه کنند. تجهیزات این رشته گران است و معمولاً نمی توانند همه هزینه ها را تامین کنند و به اعزام ها هم فکر کنند.
وی بیان می کند: چیزی که در ورزشکاران دیده می شود این است که به حضور در تیم ملی می شود فکر کرد ولی احتیاج به حمایت حداقل معنوی دارند.
رئیس هیئت تیراندازی استان با انگیزه آمد و مسابقه های بزرگی برگزار کرد، دوره های آموزشی را مدیریت کرد و اردوهای تیم ملی را به استان آورد و در پایان با انبوهی از مشکلات مالی ماند. تمام آن هایی که مشوق این امر بودند کنار رفتند و شاید بیشتر زخم شدند تا مرحم و در این میان ورزشکاران باز هم بودند. ورزشکارانی که البته نمی توانند مشکلات مالی را حل کنند ولی باری روی دوش نشدند و سعی کردند این رشته را زنده نگه دارند.
«احسان سروری» در حال حاضر نمی تواند به ورزشکاران کمکی جز در اختیار قرار دادن محل تمرین و فوم و پایه بکند و این را اذعان هم می کند.
او ششم تیرماه 94 انتخاب شد تا کشتی به گل نشسته تیراندازی با کمان را نجات دهد ولی حالا...
وی می گوید: تیراندازی با کمان جذابیت های زیادی دارد و به دلیل شرایطی که در استان داشت و این که مسئولان انتظار داشتند با توجه به بستری که فراهم است این رشته فعال شود من از بین آن رشته های پیشنهادی این رشته را انتخاب کردم.
او که در گذشته رئیس هیئت والیبال بجنورد و دبیر این هیئت در استان بود می افزاید: از این که این رشته را انتخاب کردم پشیمان نیستم.
وی این رشته را این گونه توصیف می کند: آن هایی که کمی به این رشته توجه می کنند عاشق این رشته می شوند.
وی دررابطه با استعدادیابی در این رشته عنوان می کند: بارها به معاونت ورزشی آموزش و پرورش مراجعه کردیم چون به خاطر حضور دانش آموزان آنجا بهتر می توانیم استعدادیابی کنیم ولی به خاطر بوروکراسی پیچیده ای که وجود داشت خیلی نتوانستیم به آن ها نزدیک شویم.
وی به دوره های آموزشی که در هیئت برگزار شده است اشاره و عنوان می کند: از پارسال تا الان نزدیک به 20 دوره آموزشی برگزار شده است و این شاید با توجه به امکاناتی که ما داریم بد نباشد. آموزش حداقل بین 200 تا 300 نفر با این رشته ای که نیاز به تجهیزات زیادی دارد، برای استانی که خیلی کار نشده بود شرایط خوبی است و این کار را باز هم انجام می دهیم و منتظریم کمی تجهیزات را بیشتر کنیم و کمی از دغدغه هایی که خودتان بهتر می دانید خلاص شویم. وی تصریح می کند: شروع فوق العاده سال گذشته به خاطر انگیزه بالای بچه ها بود و همه کنار هم بودند البته هنوز هم انگیزه هست و فقط باید به آن پرداخته شود. شروع فوق العاده حاصل یک سری برنامه ریزی ها بود ولی بعد از آن، حمایت ها کمرنگ شد و اشخاص مختلف بنا به مسئولیت خودشان یا پا پس کشیدند و یا همکاری شان را قطع کردند و یک سری هزینه ها به هیئت تحمیل شد و این مسئله فعالیت هیئت را کمتر کرد. ما یک کار بزرگ انجام دادیم و این کار در تاریخ ورزش استان بی نظیر بود هم به لحاظ تعداد حضور ورزشکاران و هم به لحاظ سطح مسابقات؛ اردوی تیم ملی که آن هم به مدت 30 روز در مرکز استان با امکانات کم برگزار شد اما بعد از آن که این مسائل به وجود آمد باعث کاهش انگیزه شد و باعث شد فعالیت های مان کم تر شود.
«سروری» یادآور می شود: کمبودهای این رشته شامل نبود سایت اختصاصی در تمام شهرستان های استان، کمبود تجهیزات آموزشی و کم بودن نیروهای متخصص است که به این رشته احاطه کامل داشته باشند زیرا تجهیزات گران قیمت این رشته می تواند در نتیجه گیری تاثیر گذار باشد.
وی خاطرنشان می کند: پارسال آن کار بزرگ را که انجام دادیم حمایت معنوی شدیم و یک مقدار حمایت مالی مسابقات را انجام دادیم ولی الان هیچ کمکی حتی یک ریال هم پرداخت نشده است و ما الان هیچ اعتباری نداریم که بتوانیم از ورزشکاران حمایت کنیم. یعنی ما هنوز در تامین حقوق کسی که آن جا چمن ها را آب می دهد و یک نفر پرسنل اداری مانده ایم چه برسد به این که از ورزشکاران برای حضور در مسابقات حمایت کنیم. وی بیان می کند: همیشه سعی کردیم از اسپانسرها استفاده کنیم که با توجه به شرایط فعلی پا پس کشیدند و کاری که باید انجام می دادند، ندادند. چون اعتبار ورزش خوب نیست حمایت انجام نمی شود و ما هم به همان نسبت نمی توانیم از ورزشکاران حمایت کنیم.
وی می گوید: از مسئولان انتظار داریم الان که مسابقات مان برگزار شده و تیراندازی با کمان استان از رتبه بیست و هشتم به پنجم کشور رسیده است به همان شکل قبل توجه کنند و حمایت شان را ادامه دهند. نمی گویم حمایت نمی شویم ولی به اندازه ای که باید مشکلات رفع شود و به اندازه کاری که انجام دادیم نیست.
وی اضافه می کند: سطح عملکرد ما با حمایتی که مسئولان داشتند برابر نیست و این نبود توازن که به وجود آمده هم ما را اذیت کرده و هم فعالیت های هیئت را تحت تاثیر قرار داده است و انتظار دارم در مقابل کاری که ما انجام دادیم حمایت باشد.
وی بیان می کند: یک عده می گویند کار بزرگ را همه می توانند انجام بدهند ولی اگر می توانند چرا این کار را انجام ندادند؟ اگر قرار باشد همه بیایند و حساب شان پر شود تا کار بزرگ انجام شود که هیچ حرکتی نباید انجام بدهیم در صورتی که حداقل سهمی که استان ما دارد این است که 4 مسابقه بزرگ انجام شود و مسئولان حمایت کنند و گرنه با نشستن و وعده دادن کاری انجام نمی شود. «سروری» خاطرنشان می کند: به آن اندازه که از ورزشکاران و مربیان و داوران باید حمایت می شد، حمایت نشده است و من هم راضی نیستم. این سه قشر نیاز به حمایت داشتند و به اندازه ای که خودم را قانع کنم نبوده است. ما داور و مربی به اندازه کافی نداشتیم و بعد از این که دو دوره آموزشی برگزار کردیم تعداد داوران و مربیان مان بیشتر شد ولی واقعیتش این است که از حمایتم از ورزشکاران، مربیان و داوران راضی نیستم که دلایل مختلفی دارد اما اگر در سال آتی از این دغدغه های مالی فارغ شویم بیشتر حمایت و دوباره مسابقه برگزار می کنیم. وی اظهار می دارد: البته با توجه به تعداد ورزشکاران و امکاناتی که داریم شاید عملکردها خیلی تفاوت پیدا کرده و رکوردها خیلی بیشتر شده است اما در کسب سکو و مدال موفق نبودیم ولی اگر بخواهیم بگوییم کجا بودیم و الان کجا هستیم باید بگویم وضعیت خیلی هم خوب است و بچه هایی داریم که خیلی پیشرفت کرده اند، اما ضعف ما به لحاظ عملکردی کسب مدال و سکو هم باید جبران شود. وی می گوید: در شهرستان های شیروان، اسفراین، گرمه ، جاجرم و حتی راز و جرگلان این رشته را فعال کردیم که تا پارسال فعالیتی در این شهرستان ها انجام نمی شد. وی خاطرنشان می کند: سال آینده برنامه های بیشتری برای بچه ها خواهیم داشت تا حمایت شوند.