محکومیت 520 میلیون تومانی کارفرمای 65 ساله در پی سقوط کارگر
تعداد بازدید : 212
ناآگاهی از قانون
2 خانواده نیازمند چشم انتظار خیران جرایم غیر عمد
نویسنده : آگاهی
65 سال با کشاورزی و باغداری در روستا روزگار سخت اما با آبرویی را گذرانده است و حالا به جای آن که دوران بازنشستگی اش را کنار نوه هایش سپری کند و لذت ببرد، پشت میله های زندان روزگارش را می گذراند. چند ماهی می شود که به جای بیدار شدن در طبیعت زیبای روستایش چشمانش را رو به میله های زندان باز می کند و هنوز مات و مبهوت از اتفاقی است که برایش افتاده است.
به یاد روز حادثه که می افتد اشک از چشمانش جاری می شود. وقتی کمی آرام می شود تعریف می کند: روزهای آخر تابستان سال 91 بود و ما خوشحال بودیم که با جمع کردن گردوهایمان و فروش آن ها پولی به دست می آوریم تا کمی به زندگیمان سر و سامان بدهیم. در روستا همه باغداران گردو خودشان یا با گرفتن کارگر، چوبی به دست می گیرند و بالا رفتن از درخت گردو محصول شان را جمع می کنند.
کسی در روستا نمی داند که زمان بالا رفتن از درخت گردو باید کمربند ایمنی برای خودت یا کارگرت داشته باشی. آن روز هم چون خودم دیگر توان بالا رفتن از درخت را نداشتم کارگری از بین اقوام گرفتم. او مانند همه مردم روستا از درخت بالا رفت و موقع تکان دادن شاخه ها به یکباره شاخه زیر پایش شکست و افتاد. بعد که او را به بیمارستان بردند گفتند قطع نخاع شده است. خدا می داند که آن روز چقدر برای کسی که هم خون من بود ناراحت شدم که چرا چنین بلایی سرش آمده است.
پیرمرد دستش را روی پیشانی اش می گذارد و به فکر فرو می رود و ادامه می دهد: کسی به من نگفته بود که مسئولیت کارگر گردو جمع کن و تهیه امکانات ایمنی اش با من است اما حالا دادگاه من را محکوم به پرداخت 520 میلیون تومان دیه کرده است اما من پیرمرد باید از کجا این پول را بیاورم؟ کل درآمد سالانه من از باغی که دارم یک میلیون تومان هم نمی شود و بقیه زندگی ام را با مستمری کمیته امداد و یارانه می گذرانم و حالا از کجا این پول را بیاورم؟ من تمام عمرم را با پول بخور و نمیر باغداری گذرانده ام و پس اندازی ندارم که بخواهم آن را بدهم. فرزندانم هم پولدار نیستند که جور من را بکشند. پسرم پارسال طلاهای زنش را فروخت و مبلغی به شاکی داد اما آن پول نه دردی را از آن بنده خدا دوا کرد و نه از من.
اما این پیر مرد باغدار نیست که بر اثر این حادثه غیر عمد زندگی عادی اش به هم ریخته است، کارگر گردو جمع کن نیز بیش از 4 سال است که روزهای بسیار سختی را تحمل می کند. او که حدود 30 سال دارد در گفت و گو با خبرنگار ما می گوید: بعد از آن اتفاق نه تنها زندگی من تیره و تار شد بلکه نامزد بیچاره ام پا به پای من هر روز دارد می سوزد. همسر من با هزار امید و آرزو با من ازدواج کرد اما حالا تنها به یک پرستار تمام وقت تبدیل شده و این در حالی است که من نه منبع درآمدی دارم و نه کسی هست که بخواهد از من حمایت کند. برای فیزیوتراپی و کار درمانی و تهیه دیگر مایحتاج ضروری باید ماهی بیش از یک میلیون تومان خرج کنم و هم اکنون زندگی من به سختی می گذرد چه برسد به آن که بخواهم کاردرمانی بروم. زندگی من هم مانند همه مردم عادی خرج دارد حالا خودم هیچ، همسر بیچاره ام چه گناهی دارد که باید با این همه بدبختی بسوزد.
مدیر نمایندگی ستاد دیه خراسان شمالی در این باره می گوید: این پیرمرد مددجو چند سالی است که بعد از، ازکار افتادگی مسئولیت نگهداری از چندین اصله درخت گردو را بر عهده دارد.
استاجی می افزاید: در حین چیدن گردومرد به کار گرفته شده به دلیل سنگینی وزن و عدم تحمل شاخه بعد از شکسته شدن یکی از شاخههای درخت 3 متری روی زمین می افتد و برای همیشه، عارضه قطع نخاع گریبانگیر او و خانواده اش میشود.
وی تصریح می کند: دادگاه رسیدگی کننده به این پرونده طرح شده از سوی شخص مصدوم بعد از بررسی نظرات کارشناسان در نهایت کارفرما را به میزان 60 درصد در بروز حادثه مقصر تشخیص داد و با استناد به ماده 64 آیین نامه حفاظت فنی و بهداشت عمومی و همچنین ماده 91 قانون کار که تصریح دارد «کارفرمایان مکلفند بر اساس شورای عالی حفاظت فنی برای تامین سلامت و بهداشت کارگران در محیط کار وسایل و امکانات لازم را تهیه و در اختیار آنها قرار دهند» با اتکا به این موضوع و عدم تهیه کمربند ایمنی و طناب نجات (حائل بند) به پرداخت دیهای معادل 520 میلیون تومان محکوم میشود. وی خاطرنشان می کند: ستاد دیه هر چند با رعایت حال هر دو طرف دعوی ضمن برگزاری جلسات متعدد به میزان 270 میلیون تومان از این بدهی را در قالب اخذ گذشت از بدهی اصلی کسر کرده است، اما هم اکنون این کارفرمای 65 ساله در اقدامی ناخواسته و تنها بر حسب عدم آگاهی دقیق از وظایف کاری خود در زندان محبوس است.«استاجی» تصریح می کند: خیران جرایم غیر عمد در صورت علاقه مندی به کمک به این 2 خانواده می توانند به ستاد دیه استان مراجعه کنند.