مریم ضیغمی- «امیر پارسی» به همراه «جواد انصافی» در دورهای برنامه محبوب و به یاد ماندنی «اوستا و عبدلی» را اجرا می کردند که از سوی بینندگان مورد استقبال فراوان قرار گرفت. به خاطر دارید که نقش اوستای بازاری را امیر پارسی بازی میکرد؛ تیپ شناختهشدهای که حالا هم یکی از ارکان تئاترهای آزاد است و هم چنان روی صحنه هنر نمایی می کند. او می گوید که فعالیت خود را از سالن تئاتر لاله زار آغاز کرد. در این شماره به سراغ این هنرمند پیشکسوت رفتیم و وضعیت کاری این روزهای او را جویا شدیم.
این روزها خبری از شما نیست؛ چه کار میکنید؟
برنامه «جمعه ایرانی» تعطیل شد بنابراین من به همراه رفیق قدیمی ام «جواد انصافی» برنامه ای زنده در رادیو سلامت اجرا می کنیم. برنامه تولیدی «کوی نشاط» را هم در رادیو ایران داریم. برنامه «کوی نشاط» همان شخصیت های اوستا و عبدلی هستند که به درخواست رادیو اجرا می کنیم. اکنون در رادیو مشغول به کار هستم. هم چنین تئاتر کمدی بازی می کنم.
شنیده ام که فعالیت خود را با دیدن تئاتر شروع کردید؟
بله، در دوران جوانی همیشه در لالهزار تئاتر میدیدم. پای ثابت نمایشهای سعدی افشار بودم. او کمدین بسیار درخشانی بود. میدانید که لالهزار چهار سالن به نامهای تئاتر دهقان، پارس، نصر و جامعه باربد داشت. هر چهارتا هم سیاهبازی روی صحنه میبردند. هنرمندانی مثل سمسارزاده تئاترهای معمولیشان را بازی میکردند و تئاترهای سیاهبازی را هم کسانی مثل سیدحسین یوسفی، یکتا و سعدی افشار برعهده داشتند. دیدن تئاتر سبب شد تا به تئاتر و بازیگری علاقمند شوم.
هم چنان رفاقت تان با جواد انصافی ادامه دارد؟
بله. ما با یکدیگر خیلی صمیمی هستیم و رفت و آمد خانوادگی داریم.
گویی اولین کار مشترکتان با جواد انصافی بود؟
اولین کار مشترک مان یک نمایش سیاهبازی با نام «دیوار کوتاه» و از نوشتههای جواد بود، در این کار با او همبازی شدم و تاکنون هم این همکاری ادامه دارد. بعد از انقلاب چند تئاتر برای تلویزیون کار کردیم.
پس اوستا و عبدلی این گونه متولد شدند؟
همین طور است. «محمد عیوضی» از نویسندگان قدیمی تلویزیون کار ما را در تئاتر دیده بود و دعوت کرد تا به عنوان زوج بازیگر در تلویزیون کار کنیم. سال های 1362تا1363 بود که تلویزیون بنا به دلایلی هم چون این که ممکن است کشورهای سیاه پوست برای اوستا و عبدلی مشکل ایجاد کنند اجازه کار نداد. سال 1368 آقای عیوضی ترفندی زد تا لحن همان باشد اما صورت سفید باشد و این شد که اوستا و عبدلی شکل گرفت.
اتفاقا این زوج خیلی موفق هم بودند و مردم در آن مقطع پای برنامه تان مینشستند.
بله، کار سنتی بود و مردم دوست داشتند و حس نوستالژی برای شان داشت. تضادی در صحنه بین عبدلی و اوستا رخ میداد که برای مردم جذاب بود.
دلتنگ آن دوران هم می شوید؟
مگر می شود دلتنگ نشد. مسلم است که دلتنگ می شوم. البته اکنون هم تئاتر کار می کنیم. در آن دوران جوان بودیم و خیلی از آثار بدون متن و بداهه ساخته می شد. اما چاره ای نیست و نمی توان منکر گذر زمان شد و باید پیش رفت.
بعد از این که در اوج بودید تلاش نکردید در شبکه ای طرح و ایده ای جدید درباره دو شخصیت اوستا و عبدلی بدهید و برگردید؟
سازمان سخنی برای ادامه دادن همکاری با ما نداشت و ما به آن ها نگفتیم که کنار می رویم. چون همان گونه که اشاره کردم دوره و زمانه تغییر کرده است. ذائقه و سلیقه ها در تلویزیون متفاوت شده و تغییر کرده است. اکنون مردم کمدی های دیگری مانند برنامه «خندوانه» یا استندآپ کمدی ها را بیشتر می پسندند.
نظر شما درباره استندآپ کمدی چیست؟
ما قدیمی هستیم و در دوران گذشته بزرگ شده ایم و کمدی های آن مقطع را دیدیم و بازی کرده ایم بنابراین کمدی های جدید خیلی با مذاق ما سازگار نیست اما چون مردم و جوانان می پسندند به سلیقه و عقیده آن ها احترام می گذارم و منکرش نمی شوم اما من کمدی های دوران گذشته را بیشتر می پسندم.
برای اجرای استندآپ کمدی برنامه «خندوانه» از شما دعوت شده است؟
خیر. البته اگر رامبد جوان دعوتم هم بکند نمی روم چون حرفی برای گفتن ندارم. من در این گونه برنامه ها شرکت نمی کنم. خیلی از برنامه ها از من دعوت کرده اند اما نپذیرفتم. البته به برنامه های خاص که سخنی بگویم و حرفی برای گفتن داشته باشم، می روم. اما به یاد ندارم که مانند کمدین های برنامه «خندوانه» استندآپ کمدی اجرا کنم.
این روزها دغدغه اصلی تان چیست؟
کار تئاتر است.
به لحاظ بیمه و بازنشستگی مشکلی ندارید؟
من فرهنگی و بازنشسته هستم و مشکلی ندارم. در مقطع دبیرستان و پیش دانشگاهی زبان انگلیسی تدریس می کردم.
حرف آخر؟
امیدوارم مردم ایران همیشه لب شان خندان باشد و سال خوبی را آغاز کنند.