باباموسی این شب ها عجیب درخشان است. این درخشندگی البته ربطی به نور ندارد، هنوز فکری برای روشنایی کوه باباموسی نشده است و هنوز باید کورمال کورمال به قله رسید! ولی تاریکی هم باعث نمی شود مردم از صعود و اوج گرفتن دست بردارند.در ماه رمضان حال ورزش کردن، بین مردم خوب است. آن قدر خوب که حتی اگر مسئولان هم نخواهند باز مردم خودجوش به کوه می روند و باز هم به پارک ها می روند و ورزش می کنند.
این بار قدم به قدم همراه علاقه مندان به کوهنوردی در شب های ماه رمضان خواهیم بود.این بار کنار هم، قدم به قدم تا باباموسی، تا پناهگاه همراه دوستداران کوهنوردی می رویم تا در دل تاریکی شب، دلخوش به نور فلش گوشی هایی که گاهی هم چشمانمان را نشانه می گیرند همگام با دیگران قدم برداریم.
کوه حواست را از تاریکی پرت می کند، از یک جایی به بعد که چشمانت به تاریکی عادت می کند می توانی سرت را بالا بگیری و ستاره ها را تماشا کنی، می توانی برگردی و نرسیده به قله نیم نگاهی به آن پایین، جایی که شهر نفس می کشد بیندازی و دلت بخواهد باز هم دور شوی. باز هم از شهر و هیاهویش برای ساعتی دور شوی و با همنوردهایت برای صعود قدم برداری. برای صعود نه چندان سخت ولی دلنشین.
آن بالا که می رسی حسابی آدرنالین خونت بالا زده است ولی آرامش شب در کنار عطر چای کاکوتی، آرامت می کند و تو را به استشمام هوای آخر بهار دعوت می کند.
می توانی روی تکه سنگی، یا قسمتی از کوه بنشینی و به چراغ های روشن شهر که از دور صدایت می کند خیره شوی. از آن بالا چقدر همه چیز کوچک دیده می شود.یکی از خانم هایی که همیشه و هر سال پای ثابت صعودهای باباموسی است می گوید: کوه همیشه عالی است.
«زهرا رحیمی» می افزاید: پاکی هوا، آرامش و سکوتش به خصوص در شب حال وهوای فوق العاده ای را منتقل می کند.
وی بیان می کند: من توقع دارم با این استقبال به مسیرها رسیدگی شود و نصب یکسری علایم هشدار دهنده برای راهنمایی تازه کارها واقعا لازم است، ضمن این که خاک فرسایشی است و یک جاهایی که شیبش زیاد است یک دفعه زیر پای آدم خالی می شود که احتمال آسیب دیدن زیاد است، کاش می شد فقط یک راه را ساماندهی و سنگ چینی کنند.
وی اظهار می دارد: مسئله مهم دیگر فرهنگ کوه رفتن است، که تعداد محدودی البته آن را رعایت نمی کنند، مثل انداختن نور با زاویه نامناسب که باعث اذیت دیگران می شود.
وی تصریح می کند: مسئله دیگر گذاشتن آهنگ با صدای بلند است که نمی دانم چرا این کار را می کنند. چون خیلی ها برای آرامش و سکوت به کوه می آیند و فکر می کنم باید به نظر آن ها احترام گذاشته شود.
وی تصریح می کند: من شنیدم ماشین برای رفت و آمد به پای کوه گذاشتند ولی تا امروز ماشینی ندیده ام.
وی عنوان می کند: خدمات بالای کوه البته نسبت به سال های قبل خیلی بهتر شده است ضمن این که حضور آمبولانس و مأموران باعث آرامش خاطر بیشتری شده است.
«سمیه وحدانی» یکی دیگر از حاضران در بابا موسی کوله آبی رنگش را روی دوشش جا به جا می کند و می گوید: هر شب تقریبا به همراه دوستانم راهی باباموسی می شویم و از هوای پاک اواخر خرداد ماه استفاده می کنیم.
وی بیان می کند: دومین سال است که شب های ماه مبارک رمضان به همراه دوستانم راهی باباموسی می شویم و من همیشه از این برنامه استقبال می کنم.
وی عنوان می کند: چای کاکوتی از طرف مسئولان هیئت کوهنوردی برای کوهنوردان مهیا می شود که این خیلی جای قدردانی دارد.
وی تصریح می کند: امیدوارم این شب های کوهنوردی فقط مختص به ماه مبارک رمضان نباشد و تمام تابستان بتوان با گروه های معتبر راهی کوه شد.
یکی دیگر از دوستداران کوهنوردی نیز می گوید: از ابتدای ماه مبارک رمضان سعی کرده ام یک شب در میان در کوهپیمایی بابا موسی شرکت کنم.
«اسماعیل عفتی فرید» می افزاید: این کوهپیمایی حال روحی ام را خوب می کند و سعی می کنم هر شب در این کوهپیمایی حضور داشته باشم.
وی یادآور می شود: شنا در استخر بش قارداش و کوهنوردی شبانه از برنامه های ورزشی هر روز من در ماه رمضان است؛ البته شنا بعد از ماه رمضان هم در برنامه هایم هست و کوهنوردی را جمعه ها سعی می کنم ادامه دهم.وی تصریح می کند: البته با انجام کوهپیمایی شبانه اگر نگاه بهتر مسئولان را به همراه داشته باشد به طور حتم منطقه ای مانند بام تهران ایجاد خواهد شد و حیف که قدر این فضا دانسته نمی شود.