بهروز- مهر ماه است و بازار پوشاک شلوغ. خرید لباس به مناسبت بازگشایی مدارس به بازار پوشاک رونق داده است اما در این میان به فروشگاه هایی هم برمی خوریم که لباس دست دوم می فروشند. فروش لباس های دست دوم این روزها بیشتر از همیشه نمود دارد و اگر با نگاهی دقیق این موضوع را کند و کاو کنیم با سوالاتی مواجه می شویم که برخی بی پاسخ می مانند. به گفته برخی ها این شغل برای تعدادی از فروشندگان و وارد کنندگان نان و آب دار و شغل کاذبی است که رشد قارچ گونه دارد اما چرا؟ این چرا را از چند منظر می توان مورد توجه قرار داد. اول این که علت رو آوردن برخی ها به این شغل کاذب چیست و چرا مردم از آن استقبال می کنند و اگر موضوع فقط استفاده از لباس های مارک دار و خوش پوشی است مگر با لباس های داخلی نمی شود خوش پوش بود؟ از سویی اگر لباس های تاناکورا بهداشتی نیستند چرا از بازار جمع آوری نمی شوند و اصلا چگونه بسته های لباس خارجی دست دوم را وارد بازار می کنند بی آن که آب از آب تکان بخورد؟در جامعه ای که زندگی می کنیم بازار مشاغل کاذب داغ است، مگر دلالی کاذب نیست، دست فروشی و بسیاری از مشاغل کاذب دیگر را هم می توان نام برد که همه این ها به علت نبود رونق در تولید، ریسک بالای سرمایه گذاری و شکاف طبقاتی به وجود آمده است، بنابراین بدیهی است که شاغلان عرصه اجناس تاناکورا هم به سمت کاری رو بیاورند که از قِبل آن بتوانند چرخ زندگی شان را بچرخانند.
اما پاسخ به توسعه و رشد قارچ گونه آن را هم به راحتی می توان دریافت که مهمترین دلیل آن استقبال مردم است. در حالی که قیمت پوشاک داخلی در بازار از فروشگاهی به فروشگاهی متفاوت است و یک فروشنده پوشاک باید بهای گزافی را برای اجاره پرداخت کند و علاوه بر آن در برخی موارد با مالیات های غیر واقعی، پرداخت عوارض، سهم اتحادیه و اتاق اصناف و تعزیرات و اماکن و بهداشت مواجه است و همین ها موجب می شود تا برخی از فروشندگان ناچار شوند قیمت یک لباس زمستانی را تا 3 برابر ارزش واقعی و مصوب آن افزایش دهند و در حالی که نظارت ها کامل نیست، هست اما کافی نیست، چه فردی از خرید با قیمت کم استقبال نمی کند؟
نمی خواهیم نهادهای ناظر را زیر سوال ببریم زیرا آن ها هم با چالش ها و کمبودهایی مواجه اند که چشم بستن بر آن ها بی انصافی است اما نگفتن از آن ها پاک کردن صورت مسئله است. از همه مهمتر کیفیت برخی از لباس های دست دوم وارداتی است که قشر خاصی را به سمت استفاده از لباس های تاناکورا هدایت می کند و البته از همه مهمتر این است که این لباس ها چگونه وارد بازار می شوند؟
آیا نمی توان مبادی ورودی این کالاها را بست؟ پوشاکی که این روزها به رقیبی بزرگ برای بازار پوشاک تبدیل شده است چرا باید راه های قاچاق و ورود غیرمجاز این کالاها به کشور باز باشد و چرا اهرم هایی برای جمع آوری این فروشگاه ها اگر واقعا برای بهداشت و سلامتی مردم ضرر دارند، وجود ندارد؟
در هر حال توجه به این نکته ضروری است که عللی که موجب شده عرضه و تقاضا برای لباس دست دوم وجود داشته باشد ریشه های اقتصادی دارد و تا هنگامی که اقتصاد بیمار باشد قارچ هایی مانند تاناکورا می رویند و خدا نکند که این قارچ ها سمی باشند!