روایت ساکنان محله آزادگان از مشکلات
تعداد بازدید : 174
محله «آزادگان»، اسیر کمبودها
نویسنده : بهروز
زشت و زیبا در کنار هم جمع شده اند. زیبا، دیدن کودکانی است که با وجود نیش باد باز هم با اندک اسباب بازی های شان در سینه دیواری که آفتابگیر است بازی می کنند و لپ هایشان گل انداخته است و زشت، انبوهی از زباله های دپو شده در نزدیکی محل بازی این کودکان است؛ زباله هایی که توسط زباله گردها پراکنده شده اند. محله «آزادگان»، محله ای در ضلع شمال شرقی بجنورد با بافتی روستایی است. در کنار دیوار علاوه بر کودکان چند پیرمرد هم نشسته اند و با وجود سرمای هوا از آفتابی که گاه رخ می نماید و گاه پنهان می شود استفاده می کنند.
کوچه های خاکی
در این محله کوچه های خاکی بیشتر به چشم می آید تا کوچه ها و معابر آسفالت ولی آن چه بیشتر به چشم می خورد و در گوشه و کنار محله می بینیم، پلاستیک های زباله جمع آوری نشده و پساب های رها شده است که آسفالت را خراب و چند تکه کرده است.بوی پساب با وجود این که در روزهای اول زمستان قرار داریم شامه آزار است و البته در کنار آن می توان بوی دام و مرغ و خروسی را که در خانه ها نگهداری می شوند هم به شدت احساس کرد.
همبازی مرغ و خروس
چند کودک خردسال در پی مرغ و خروس ها می دوند و منظره شادی را به وجود آورده اند. مرغ و خروس های اهلی هم گویا به این بازی ها عادت دارند. دام و طیور در برخی خانه ها به وفور دیده می شوند.
یکی از رهگذران که خانم مسنی است با نشان دادن مرغ و خروس ها می گوید: از دست این حیوانات و سر و صدایشان آسایش نداریم و تقریبا در بسیاری از منازل این محله مرغ نگهداری می شود.
او می گوید: با وجود این که پرندگان بیماری های زیادی دارند که ممکن است به انسان سرایت کند اما بچه ها با مرغ و خروس ها بازی می کنند که خطرناک است.
رحمانی که ساکن خیابان آزادگان است به آسفالت خراب شده کوچه شان اشاره می کند و می افزاید: بارها برای ترمیم آسفالت با شهرداری نامه نگاری شده است و مردم این موضوع را پیگیری کرده اند اما نصف کوچه آسفالت شده و نصف دیگر آن باقی مانده است.
پارکی که پارک نیست
او در ادامه می گوید: تنها پارک محله فقط نامی از پارک دارد و هیچ وسیله ای برای بازی کودکان ندارد و بچه ها در کوچه های خاکی و آسفالت بازی می کنند و دانش آموزان ما هم به علت نبود مدرسه باید به دبیرستان هایی بروند که در محله های دیگر مانند باقر خان واقع است. او بیان می کند: فاصله این مدارس تا محله ما زیاد است و پیاده روی ممکن نیست برای همین باید هزینه زیادی بپردازیم اما بیشتر ساکنان درآمد کافی ندارند که برای رفت و آمد دانش آموزان هزینه کنند و همین موضوع گاهی باعث می شود آن ها از رفتن به مدرسه منصرف شوند.
آسفالت نداریم
«شهابی» از دیگر ساکنان محله آزادگان هم می گوید: 10 سال است که برای ترمیم روکش آسفالت کوچه های این محله به شهرداری می رویم و می آییم اما از آسفالت درست و حسابی خبری نیست و گاهی می آیند تکه تکه آسفالت می کنند و می روند و ما می مانیم و آسفالت نامناسب کوچه ها و خیابان های این محله.
وی بیان می کند: همان آسفالت تکه تکه هم با رها شدن پساب فاضلاب های خانگی از بین می رود و دوباره کوچه های خاکی به باتلاق تبدیل می شود و رسیدگی نکردن به فاضلاب، موضوعی است که به مشکل جدی تبدیل شده است و اگر طرح فاضلاب در این محله اجرا شود برخی از مشکلات ما حتما حل می شود. وی می افزاید: رها شدن پساب ها در کوچه ها و پوشانده نشدن روی جوی های آب موجب شده همیشه بوی بد فاضلاب در این محله احساس شود و برای این موضوع هم بارها پیگیری کردیم اما متأسفانه نتیجه ای نگرفتیم.
نظافت نامنظم
«محمدی» از رسیدگی نشدن منظم به خیابان ها نیز گلایه می کند و می گوید: خیابان های این محله به طور منظم جارو نمی شود و گاه زباله های ناشی از جاروی خیابان ها در جوی های آب ریخته می شود.
وی در حالی که به زباله های مقابل منازل اشاره می کند، می افزاید: مردم هنگامی زباله ها را بیرون از خانه می گذارند که ماشین جمع آوری زباله رفته است و گاهی تا چند روز منظره نازیبای جمع شدن زباله ها مقابل خانه ها دیده می شود.
وی از عقب نشینی نکردن برخی منازل صحبت می کند که موجب شده است خیابان های این محله جدول کشی نشود و می افزاید: بارها برای برطرف شدن مشکلات این محله پیگیری کردیم اما فقط خدا می داند که کی نوبت ما می رسد و مشکلات ما حل می شود.
زاهدی هم از وضعیت نامناسب آسفالت خیابان های این محله حرف می زند و می گوید: بعد از این که این محله گازکشی و لوله های آب وصل شد، 3 مرتبه مناطقی را که آسفالت آن ها برای این منظور تخریب شده بود، تمیز کردند تا آسفالت کنند اما از آسفالت خبری نشد که نشد.
کمبود ناوگان حمل و نقل عمومی
نبود امکان استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی هم از دیگر مشکلات ساکنان خیابان آزادگان بجنورد است که ساکنان این محله از آن گلایه دارند. یکی از ساکنان آزادگان 11 می گوید: برای استفاده از اتوبوس خط واحد باید راه زیادی را تا میدان شهربازی برویم و تاکسی عمومی هم به این محل نمی آید و مجبور می شویم از تاکسی تلفنی برای رفت و آمد استفاده کنیم که هزینه ها را خیلی افزایش می دهد.وی می افزاید: اگر کسی بیمار باشد و توان پرداخت کرایه تاکسی تلفنی را هم نداشته باشد باید مسیر طولانی را پیاده برود تا به ایستگاه اتوبوس برسد، کاش سازمان اتوبوسرانی برای برطرف شدن این مشکل چاره ای بیندیشد.
کمبودهای این محله مزمن است، دردهایی که روی هم انباشته و اکنون به کوهی از مشکلات تبدیل شده است و اگر به سرعت برای آن ها تدبیری اندیشیده نشود و مدیران شهری چاره ای نیندیشند ممکن است فردا دیر باشد.