سیما وحدانی
رشته «دراگون بوت» در خراسان شمالی از شروع فعالیت هیئت قایقرانی استان توانست روزهای پر مدالی را سپری کند و بعد از 4 ماه تمرین محدود در جهان و آسیا بدرخشد اما حمایتی از این رشته ورزشی نشد تا بتوان روزهای بهتری را برای دراگون بوت کاران انتظار داشت؛ ورزشکاران پراکنده شدند و این روزها با نبود استخر، دور بودن فضای آبی برای تمرین و نبود وسایل رفت و آمد دست و پنجه نرم می کنند.
«شادی منیری» مربی سابق تیم ملی دراگون بوت است که مقام سوم مسابقات آسیایی،6 مدال برنز رقابت های جهانی در مواد 200 ،500 و هزار متر و 2 کیلومتر و حضور در بازی های آسیایی 2010 گوانگژو از مهم ترین ورق های کارنامه پر برگ و بار او محسوب می شود.
وی در گفت و گو با خبرنگار ما اشاره ای می کند به شروع فعالیت هایش در این رشته ورزشی که از سال 1385 آغاز شد و تسلط وی در شنا زمینه را برای ورودش به این رشته ورزشی مهیا کرد.
«منیری» که هم اکنون به عنوان ناجی و مربی شنا فعالیت می کند، سال 1385 مقام نایب قهرمانی کشور را به دست آورد و بعد به مربیگری در رشته دراگون بوت پرداخت و در مسابقات انتخابی تیم ملی در سال 1388 مقام سوم کشور را از آن خود کرد و «میترا عزیزی» و «دیانا امیری» 2 تن از بازیکنانش توانستند در تیم ملی حضور یابند.
او سال های 89 و 90 به عنوان مربی تیم ملی فعالیت کرد و پیش از این مربیگری تیم شنای استان را در کارنامه داشت و در رده سنی زیر 16 سال فعالیت می کرد. وی که هم اکنون مربی تیم نجات غریق استان است، مربیگری تیم دراگون بوت استان را نیز در کارنامه دارد.
استقبال بالا، حمایت کم رنگ
وی با اشاره به استقبال بالا از رشته دراگون بوت، «قایق اژدها» خاطر نشان می کند: استقبال از این ورزش بالاست و خراسان شمالی نسبت به استان های صاحب نام توانست خودی نشان دهد و ورزشکاران استان در این رشته با دعوت به تیم ملی اثبات کردند، می توانند همپای استان های صاحب نام حرفی برای گفتن داشته باشند.
وی نداشتن استخر و امکانات آبی، طولانی بودن مسیر تا سد شیرین دره و کمبود وسایل رفت و آمد را از مهم ترین دغدغه های فعالان این رشته ورزشی می داند.«منیری» اظهارمی کند: خراسان شمالی ورزشکاران مستعدی دارد که با حداقل زمان و امکانات بهترین مقام ها را کسب کردند اما متاسفانه همواره چالش های بسیاری این رشته ورزشی را درگیر کرده است.
به گفته وی، رئیس هیئت قایقرانی استان حمایت های همه جانبه ای از ورزشکاران این رشته دارد.
وی می افزاید: از المپیک 2010 به بعد اردوی تیم ملی دراگون بوت کنسل شد و مدتی این رشته ورزشی زیر نظر فدراسیون انجمن های ورزشی قرار گرفت و در نهایت به طور مجدد زیر نظر فدراسیون قایقرانی رفت.
وی به فعالیت کم رنگ این رشته ورزشی اشاره می کند و می گوید: فعالیت در سد شیرین دره با مشکلات بسیاری همراه و به جز این که وسایل رفت و آمد برای ورزشکاران کم است، تجهیزات خوبی ندارند.«منیری» ابراز امیدواری می کند: بعد از تمرینات شخصی، تمرینات مستمری برای ورزشکاران و علاقه مندان به این رشته ورزشی در نظر گرفته و بیش از پیش به این رشته ورزشی پر مدال بها داده شود.