حال تئاتر، ناخوش تر از همیشه
مرتضوی
درست از زمانی که پای ویروس منحوس کرونا به زندگی بشر باز شد و زندگی فردی و اجتماعی انسان ها را درگیر کرد، رفته رفته شاهد حال ناخوش بسیاری از افراد و به تبع آن مشاغل مختلف شدیم و در این میان نمی توان از تاثیر منفی کرونا بر جریان هنر به ویژه تئاتر غافل شد؛ هنری که ارتباط تنگاتنگ افراد لازمه تولید اثر و همین مسئله بیش از گذشته بر روند تولید و جریان تئاتر در کشور تاثیرگذاشته است اما این روند بیش از آن چه به نظر می رسد موجب رکود این هنر در خراسان شمالی شده و حال تئاتر استان را در این روزها ناخوش تر از گذشته کرده است.
اگرچه در این میان هستند هنرمندانی که هنوز هم نیمه پر لیوان را می بینند و به این اتفاق به عنوان یک فرصت برای رشد در این عرصه می نگرند.
«آرش فیروزه» از فعالان عرصه تئاتر که در سال های اخیر تجربه کارگردانی را هم در کارنامه اش دارد، از وضعیت و شرایط بد هنر به ویژه تئاتر در خراسان شمالی می گوید که به واسطه شیوع ویروس کرونا، حال و روز خوبی ندارد.
او البته گریزی هم به شرایط تئاتر استان پیش از شیوع این ویروس می زند که به خاطر مسائل اقتصادی مردم برای تماشای تئاتر نمی آمدند و در سبد فرهنگی خانواده ها جایی نداشت و بسیار ضعیف شده بود.
«فیروزه» از این که هنر نمایش در تهران نفس های آخر خود را می کشد، سخن می گوید و می افزاید: اما در شهرستانها و مراکز استان ها باید گفت دیگر تئاتری وجود ندارد و فقط شاهد برخی سالن های خالی هستیم که با این وضعیت به نظر می رسد با تغییر کاربری آن ها مواجه شویم.
او از این که تئاتر نه اولویت زندگی مردم و نه دغدغه کوچکی در ذهن مسئولان است، به بازگشایی صنوف مختلف اشاره می کند و می گوید: به نظر می رسد فرهنگ و هنر در اولویت آخر مسئولان قرار دارد که نشان می دهد این مسئله از اهمیت چندانی برخوردار نیست.
او با اظهار تاسف از این که بسیاری از هنرها از جمله تئاتر، شغل محسوب نمی شود در حالی که نقش به سزایی در فرهنگ سازی دارد، بر این مسئله که باید این نگاه تغییر کند، تاکید و ابراز می کند: به نظر می رسد باید نگاه حمایتی از سوی دولت و مردم به تئاتر وجود داشته باشد و یک خانواده ایرانی باید بداند حمایت از فرهنگ و هنر وظیفه اوست و در سبد مالی خود این مقوله را بگنجاند.
«زعفرانی» از دیگر فعالان عرصه تئاتر استان با اشاره به تاثیر کرونا بر تمام ابعاد زندگی بشر در جهان و به شکل خاص تر بر اهالی هنر، معتقد است: کرونا در کنار معایب خود، محاسنی هم دارد و می توانیم از این فرصت برای بازنگری در آثار خود بهره ببریم و مطالعه، تماشای آثار ضبط شده، رفتن به سمت نمایشنامه نویسی و تقویت نقد آثار نمایشی و در نهایت شکوفایی استعدادهای نهفته گامی برای بهره مندی از این فرصت پیش آمده است.او با توجه به این که برای تولید اثر اهالی تئاتر به صحنه نیاز دارند و با آن زنده هستند، بر این باور است که تئاتر در خراسان شمالی پویاست و طبق اذعان اهالی تئاتر کشور، خراسان شمالی در زمینه تئاتر حرفی برای گفتن داشته و دارد و هیچ وقت چراغ آن خاموش نخواهد شد.
این هنرمند البته لازمه این مقوله را قرار گرفتن دوبال علم و تجربه درکنار هم می داند و می افزاید: فرصت مناسبی برای قرار گرفتن این 2 در کنار هم خواهد بود تا بتوان در فضای تئاتر کشور به خوبی پرواز کرد و از این فرصت می توان این گونه بهره برد که پیش کسوتان نیم نگاهی به تازه کارها بیندازند.
وی خاطرنشان می کند: اگر این گونه باشد هیچ زمان از قافله تئاتر کشور و دنیا عقب نمی مانیم و باز هم مثل گذشته در این عرصه می توانیم حرفی برای گفتن داشته باشیم.وی البته به این مسئله که در استان در مقوله تولید تئاتر فاخر مشکل داریم و با وجود این که هنرمندان علاقه مند هستند اما متولیان تئاتر حمایت نمی کنند، تصریح می کند: در این میان باید اهالی تئاتر به داد هم برسند.
وی خاطرنشان می کند: غربالگری در مورد تازه واردان به دنیای تئاتر و آشتی بین تازه کاران و پیش کسوتان می تواند در عرصه تئاتر استان راهگشا باشد.
یکی دیگر از فعالان این عرصه به بررسی روند تئاتر استان در شرایط قبل از شیوع کرونا می پردازد و از این که در چند سال اخیر وضعیت تئاتر استان چندان خوشایند و پر طمطراق نبود و هیچ گونه حمایتی از تولیدات هنری نمی شد، خبر می دهد و اظهار می کند: در واقع تئاتر کم رنگ شده بود و با توجه به شرایطی که تئاتر به واسطه شیوع این ویروس پیدا کرده است، نمی توان آینده خوبی برای اهالی آن متصور شد.از نگاه او، با این شرایط و معضل جهانی که همه را درگیر کرده است، به نظر نمی رسد رفتن به سمت تئاتر آنلاین بتواند جای تئاتر را به معنای واقعی این هنر که سال ها با آن زندگی کردیم، بگیرد. هنرمند با تئاتر زنده است و با آن زندگی می کند، در حالی که این شرایط خیلی وقت است از اهالی تئاتر استان گرفته شده است.
وی از این که تئاتر در خراسان شمالی از حال و روز خوبی برخوردار نیست، سخن می گوید و باور دارد: شاکله تئاتر در سال های اخیر به هم ریخته است و اهالی هنر به خاطر بی مهری ها رغبتی برای تولید اثر نداشتند و این شرایط پیش آمده مزید بر علت شده است تا نتوان آینده روشنی را برای این هنر که مخاطبان عنصر اصلی پویایی و سرزندگی او بودند، به تصویر کشید.