همکلام با دو داور مسابقه خوشمزه «دستپخت»
تعداد بازدید : 11
احیای غذاهای فراموش شده در برنامه «دستپخت»
مریم ضیغمی- غذا برای ما ایرانی ها اهمیت زیادی دارد به همین دلیل می توان سبک زندگی را با تولید برنامه های تخصصی در این زمینه تغییر داد. در سال های اخیر رسانه ملی جسته و گریخته برنامه های آموزشی آشپزی را روانه آنتن کرده اما به این موضوع به شکل اساسی نپرداخته است. البته شبکه اول سیما از سال 1394 برنامه تخصصی «دستپخت» را در کنداکتور عصرگاهی اش قرار داده است. این برنامه با توجه به شرایط اقتصادی علاوه بر آموزش غذاهای ارزان برای سفره ایرانی جنبه رقابت در بین جوانان و حالت سرگرمی دارد و همین ویژگی ها برای داشتن مخاطب وفادار کافی است. برنامه «دستپخت» با این که مجری معروفی مثل برنامه های «دورهمی» و «خندوانه» ندارد اما در نظر سنجی سازمان به عنوان پربیننده ترین برنامه این شبکه در این فصل معرفی شد. در این گزارش با 2 سرآشپز معروف «الهه سلامی» و «کامران سروش» که داور این برنامه هستند درباره اهمیت غذا و نحوه انتخاب شرکت کنندگان و تولید برنامه همکلام شدیم.
کامران سروش: استاندارد غذایی در تدریس های مان پایین است
کامران سروش معروف به «شف کامی» که چند سال است به عنوان داور با برنامه پربیننده «دستپخت» همکاری می کند، گفت: 40 سال در انگلیس زندگی کردم و 7، 8 سال است به ایران برگشته ام. بعد از بازگشت فعالیت ام را در یک دانشگاه آغاز کردم و مدیریت آشپزی آن را برعهده گرفتم. در آن جا با چند نفر آشنا شدم که یکی از دوستان روابطی با دوستان برنامه «دستپخت» داشت و معرفی شدم و همکاری ام را آغاز کردم.این آشپز بین المللی با بیان این که به حضور در برنامه افتخار می کند، یکی از دلایل مهم خود را تاثیرگذاری روی بهداشت و مصرف انرژی در ایران اعلام کرد و توضیح داد: من تنها شف ایرانی در دنیا هستم که در کشور دیگری برنامه تلویزیونی داشتم و بالای 120 برنامه تلویزیونی و رادیویی دارم. جوایز زیادی دریافت کرده و شف های زیادی را تعلیم داده ام.سروش با اشاره به این که یکی از دلایلی که به ایران برگشته انتقال معلوماتش به ایرانی ها بود تا بتواند در تغییر استاندارد غذایی ایران که خوشبختانه کم کم اتفاق می افتد، تاثیرگذار باشد، در پاسخ به این پرسش که چه تنوع غذایی را برای برنامه در نظر گرفته اند، گفت: غذاها را به دو دسته ایرانی و بین المللی تقسیم کرده ایم. در غذاهای بین المللی خیلی ضعیف هستیم و منو در همه رستوران ها مشترک و شبیه به هم است، این مشکل را با غذاهای ایرانی هم داریم و خیلی از اوقات در مسابقه و جلوی دوربین گفته ایم رستوران دارها غذای تکراری ندهند. ما غذاهای فراموش شده ایرانی داریم و سعی کرده ایم غذاهای فراموش شده را در برنامه «دستپخت» احیا کنیم. وی درباره نبود برنامه های تخصصی آشپزی در تلویزیون گفت: پیشنهاد می دهم کانال های تلویزیونی یک، 3 و جام جم بیشتر از آشپزهای با تجربه پشتیبانی کنند. ما به محض این که می گوییم می خواهیم یک برنامه تولید کنیم می پرسند حامی مالی تان کیست؟ برای همین استاندارد غذایی مان در تدریس هایی که انجام می دهیم پایین است. یک نفر می آید از اول تا آخر برنامه قابلمه و آن یکی چاقو تبلیغ می کند. منی که حرفه ای هستم نباید به دنبال حامی مالی بگردم که از من حمایت کند تا برنامه تولید شود و شبکه پول درآورد. یکی از شبکه ها باید حمایت کند. آشپزی هم صنعت و هم هنر بسیار بزرگی است و چند هزار نفر در این رشته سر کار هستند. وقتی کانال های تلویزیونی از ما حمایت نمی کنند میزان تعلیمات پایین می آید و اگر نیاز به حامی مالی نداشته باشیم می توانیم دوره هایی را برگزار و آشپز به دیگر کشورها صادر کنیم.
الهه سلامی: آشپزی، حوزه پرچالشی است
سلامی که در برنامه «دستپخت» این تیم را به عنوان داور همراهی می کند درباره معیارهای انتخاب شرکت کنندگان گفت: اوایل شروع «دستپخت» داشتن دانش و تکنیک برای مان اهمیت داشت. جلوتر که رفتیم با کمبود آدم های حرفه ای برخورد کردیم و اکنون برنامه شرایط اولیه را ندارد و اهدافش تغییر کرده است.وی ضمن گلایه از نظارت های سازمان توضیح داد: یک سال در برنامه حضور نداشتم به این دلیل که با سازمان اختلاف داشتم. نظارت ها بیش از حد بود و اعلام می شدچه غذایی بگذاریم و چه غذایی نگذاریم، غذای ایرانی بگذاریم و لباس سنتی بپوشیم. رسالت و هدف ما تشویق خانواده ها بود ولی نگرش سازمان مسیر ما را عوض کرد.سلامی با بیان این که «دستپخت» جزو طولانی ترین برنامه های تخصصی سازمان است، به سختی کار اشاره کرد و گفت: آشپزی حوزه پرچالشی است چون مواد اولیه ای که استفاده می کنیم یا گران است یا پیدا نمی شود و باید از مواد مقرون به صرفه با توجه به شرایط اقتصادی استفاده کنیم که صدای مردم درنیاید. به گفته وی، متاسفانه مشکل اساسی ما این است که مردم در غذا خوردن ماجراجو نیستند و همان غذاهای تکراری را مدام استفاده می کنند. برخی غذاهای اقوام مختلف خیلی پرهزینه هستند چون اقوام ما گوشت خوارند.سلامی دلیل استقبال بینندگان را جدی بودن «دستپخت» دانست و افزود: معتقدم در گذشته برنامه ما پربیننده تر بود و متاسفانه ناخواسته به دلیل مشکلات مالی دچار تبلیغ زدگی شده ایم و این موضوع مخاطب را خسته می کند.وی اضافه کرد: به نظرم موفقیت «دستپخت» در تنوع آن است؛ هر سال با برنامه ها، آدم ها و چالش های جدید می آید و علاوه بر آن برنامه شادی برای عید است و همه دست به دست هم می دهند که برنامه ای موفق شود.سلامی اظهار کرد: ما در برنامه سعی کردیم از غذاهای قدیمی و سنتی استفاده کنیم که فراموش شده اند و حتی سرآشپزهای ما فراموش کرده اند. ما در دستپخت رسالت خود را انجام می دهیم ولی برخی برنامه های آشپزی تلویزیون غذاهای سرخ کردنی و ناسالم را آموزش می دهند.