تاول های 3 محله؛ توپ کم کاری در زمین ۳ دستگاه
یوسف صدیقی
افزایش جمعیت طی سال های اخیر و به موازات آن گسترش شهر و ایجاد شهرک های اقماری در اطراف بجنورد باعث شده شهروندان به ارائه خدمات از سوی دستگاه های خدمات رسان بیشتر نیاز داشته باشند. شهرک های امام خمینی(ره) و دبیران یا ویلاشهر و صادقیه از محله های مرکز استان هستند؛ محله هایی که سال هاست ساکنان آنها از نبود زیرساخت های شهری و ارائه نشدن خدمات از سوی دستگاه های متولی در سختی به سر می برند و از مسئولان گلایه دارند.
درخواست مشترک ساکنان این محله ها از دستگاه های متولی حضور میدانی در این مناطق است. آن گونه که مشخص است، توپ کم کاری ۳ دستگاه باعث ایجاد تاول در این ۳ محله شده است. اهالی خواستار توجه شهرداری، آبفا و نیروی انتظامی برای برطرف شدن مشکلات قدیمی محل سکونت خود هستند.
خیابان های کم عرض
در یک روز آفتابی کم رمق با هوای سرد استخوان سوز، تصمیم می گیرم برای جویا شدن از وضعیت این 3 محله از نزدیک آن ها را ببینم. اولین مقصدم شهرک امام خمینی(ره) بجنورد است، بعد از ورود با کوچه و معابر یخ زده مواجه می شوم که ساکنان برای تردد با مشکلات عدیده ای مواجه هستند. اولین مشکل که در شهرک امام خمینی(ره) به چشم می خورد، ورودی آن و معابر و خیابان های کم عرض است که استاندارد لازم را برای ورود و خروج اتوبوس های شهری به منظور ارائه خدمات به ساکنان ندارد. اهالی این محله باید هر بار مسافت نسبتاً طولانی را برای رفتن به داخل شهر تا خیابان اصلی طی کنند. به گفته اهالی، اکثر معابر این محله نیاز به، به سازی دارد و در اکثر مناطق احداث کانال هدایت آب های سطحی ضروری است.
یکی از ساکنان شهرک امام خمینی(ره) می گوید: شهرک به این بزرگی مگر اندازه یک روستا هم نمی شود که درمانگاه داشته باشد تا ساکنان آن که اغلب جانباز و ایثارگر هستند، مجبور نشوند هر بار برای تزریق یک آمپول به داخل شهر بروند. «رحمانی» اضافه می کند: شهرک امام(ره) مشکلات عمده ای از قبیل نظافت دیر به دیر معابر و خیابان ها، زهکشی نامناسب برای عبور رواناب، ارائه نکردن خدمات حمل و نقل عمومی به خاطر کم عرض و نامناسب بودن زیرساخت معابر و اجرا نشدن طرح جمع آوری فاضلاب شهری دارد.
نبود سرعت گیر در برخی خیابان های حادثه ساز از دیگر مواردی است که ساکنان این شهرک از آن گلایه دارند. یکی دیگر از ساکنان می گوید: حضور سگ های ولگرد موقع غروب در خیابان های این شهرک خیلی دلهره آور و هر لحظه ممکن است به عابران حمله ور شوند و آن ها را راهی بیمارستان کنند. «رضایی» ادامه می دهد: از شهرداری و متولیان امر تقاضا داریم هر از گاهی سری به این محله بزنند و از خیابان های آن عبور کنند تا مشکلات را ببینند.
نبود روشنایی کافی
مقصد بعدی ام شهرک «ویلاشهر» یا دبیران است که بعد از میدان تره بار بجنورد قرار دارد. نبود آسفالت مناسب در خیابان ها و کوچه های این منطقه و یخ زدن آن ها نخستین مشکلی است که با ورود به این شهرک به چشم می خورد. از دیگر معضلات آن مانند شهرک امام(ره) می توان به نظافت دیر به دیر، نبود سرعت گیر در خیابان اصلی و تردد کند اتوبوس های خط واحد برای جا به جایی اهالی در این روزهای سرد زمستان اشاره کرد. یکی از ساکنان این منطقه با گلایه از آسفالت کم جان کوچه ها و بخشهایی از خیابان اصلی ویلاشهر می گوید: اکنون که در فصل بارندگی هستیم به دلیل نداشتن آسفالت مناسب کوچه ها پر از گل و لای می شود و رفت و آمد برای ساکنان مشکل است. «طاهری» به نبود روشنایی کافی در کوچه های این شهرک اشاره و اظهار می کند: در برخی کوچه ها حتی یک تیر چراغ برق هم وجود ندارد و هنگام تاریکی هوا رفت و آمد برای مان سخت می شود.
«یزدانی» یکی دیگر از ساکنان ویلاشهر به تعداد کم سرویس های خط واحد در این منطقه اشاره می کند و می افزاید: حداقل باید نیم ساعت در سرما معطل اتوبوس خط واحد باشیم، آن ها دیر حرکت می کنند ضمن این که در این مسیر تا مرکز شهر تاکسی زرد وجود ندارد و هر کدام از تاکسی های تلفنی کرایه های متفاوتی از مسافران دریافت می کنند.
یکی از بانوان که تمایلی به ذکر نامش ندارد، بیان می کند: تعداد سگ های ولگرد در این منطقه زیاد است و از سوی دیگر به دلیل نبود روشنایی در کوچه ها از ترس سگ های ولگرد نمی توانیم عصرها از خانه خارج شویم. یکی دیگر از ساکنان می گوید: هر سال با فرارسیدن فصل سرما، سگ های ولگرد روستاهای حاشیه شهر به اطراف شهرک ها از جمله شهرک امام(ره) و ویلاشهر می آیند که برای جمع آوری آن ها باید متولیان کاری انجام دهند تا اتفاق دردناکی برای خانواده ها رخ ندهد. یکی دیگر از ساکنان می گوید: خیابان اصلی این شهرک سرعت گیر ندارد و خودروهای عبوری با سرعت زیاد در این محله تردد می کنند.
«سبحانی» اضافه می کند: تا به حال چندین بار بچه هایی که در خیابان بازی می کردند، می خواستند با خودروها تصادف کنند.
بوی فقر و مهاجرت
بعد از کمی جست و جو در شهرک دبیران راهی محله «صادقیه» یا به گفته اهالی «بربرقلعه» می شوم. پس از ورود به محله «صادقیه» باید از ده ها کوچه پس کوچه تنگ و باریک عبور کنیم تا به معضلات ساکنان پی ببریم؛ کوچه هایی که برخی از آن ها بوی مهاجرت، فقر و بیکاری می دهند. محله «صادقیه» هم مانند سایر سکونتگاه های حاشیه بجنورد است که از نبود زیرساخت ها رنج می کشد. جوی کم عمقی که وسط خیابان اصلی قرار دارد، کفاف حجم قابل توجهی از پساب هایی را که در کوچه جاری است، نمی دهد؛ پساب هایی که آسفالت را از بین برده است. اگرچه آسفالت نامناسب و خراب به نظر می رسد اما انگار موضوع چیز دیگری است.
یکی از ساکنان محله «صادقیه» می گوید: پسابی که آسفالت را از بین می برد حاصل نبود شبکه فاضلاب و حفر نشدن چاه های جذبی داخل خانه ها و جاری شدن آن در کوچه پس کوچه هاست.
«ایمانی» می گوید: کوچه های این محله، کم عرض و تو در تو هستند و تردد خودروهای بزرگ در این محل امکان پذیر نیست. وی به اراضی رها شده و خانه های مخروبه و غیر مسکونی در این محله که به محل ریختن زباله تبدیل شده است، اشاره و اضافه می کند: هجوم سوسک ها به خانه های ما یکی از مشکلات جدی و ناشی از ورود پساب به کوچه پس کوچه هاست.
یکی از بانوان می گوید: انگار این جا از چشم مسئولان پنهان مانده است که برخی در روز روشن و در مقابل چشم همه مواد مخدر می فروشند. وی ادامه می دهد: مصرف مواد از یک طرف و رها کردن وسایل استعمال مواد آن هم در جایی که از کمترین امکانات بهداشتی برخوردار است، دردناک است. با گذر از کوچه پس کوچههای تنگ و تاریک و یخ زده می توان زباله ها، آسفالت کنده شده و تیرهای چراغ برق بدون لامپ را دید. از این محله به سوی روزنامه برمی گردم، در حالی که کمبود امکانات در این ۳ محله بدجور توی ذوق می زند.