مریم ضیغمی- برنامه تلویزیونی «رادیو هفت» با ساختار متفاوت و لوکیشن های متعددی که اکنون در شرایط کرونایی می بینیم، موسیقی های شاد و نامه های دست نویس مردم و اجرای خوب مجریان در روزهای پایانی پخش خود قرار دارد؛ برنامه ای که بعد از 6 سال دوباره به آنتن برگشته است و مخاطبان حسابی با آن خو گرفته اند. تهیه کنندگان این برنامه پربیننده و موفق، «منصور ضابطیان» و «محمد صوفی» هستند که با آن ها درباره دغدغه های شان همکلام شدیم.
«منصور ضابطیان»، روزنامه نگار، مجری و یکی از برنامه سازان برنامه «رادیو هفت» که این روزها علاوه بر آن با اجرای «محاکات» روی آنتن است، درباره سختی برنامه سازی و اجرای برنامه در شرایط شیوع کرونا می گوید: طبیعتاً خیلی سخت است، هم رعایت پروتکل ها و هم این که در خط مقدم قرار داری، همه عوامل ماسک دارند ولی تو به عنوان مجری باید ماسک خود را برداری و مقابل دوربین بروی.
«ضابطیان» در پاسخ به این پرسش که چقدر در آرامش بخشی «رادیو هفت» سهیم بودید؟ اظهار می کند: خدا را شکر اوضاع از آن چه فکر می کردم، خیلی بهتر بود و این سخن را به شهادت کامنت هایی که پای پست های ما در فضای مجازی گذاشته می شود، می گویم. مردم می گویند که آخر شب ها حال مان خوب است و برنامه را تماشا می کنیم و این خیلی امیدوار کننده است.
این مجری و برنامه ساز با اشاره به تغییرات این فصل از برنامه تصریح می کند: چیزهایی وجود دارد که نمی توان تغییر داد مثل بن مایه برنامه که احترام و آرامش است و ما آن را حفظ کردیم منتها شرایط کار بسیار دشوار شده است و خیلی از آیتم های گذشته را نداریم. در گذشته تمام متن خوانی های ما در یک اتاق سیاه انجام می شد و افراد می آمدند و متن خود را می خواندند، الان دیگر نمی توانیم ریسک و تعداد زیادی از عوامل را در مکانی جمع کنیم چون ممکن است خدای نکرده مشکلی پیش بیاید، برای همین عوامل با رعایت کامل پروتکل ها به منزل هنرمندان می روند و متن خوانی ها را ضبط می کنند، ولی بخش گفت و گوها را مثل سابق نداریم چون در مقابل مهمان برنامه مسئول هستیم. این بخش ها را فعلاً نداریم تا اوضاع بهتر شود. ان شاء ا... سال آینده که اوضاع کرونا بهتر شد، اگر برنامه ادامه داشت به شرایط سابق بر می گردیم. به گفته وی، ضبط متن خوانی در منزل هنرمندان جذاب است چون تنوع بصری وجود دارد ولی تولید را خیلی سخت کرده است. در گذشته در استودیو هنرمندان می آمدند و متن خوانی ها را ضبط می کردیم و اکنون باید در این ترافیک تهران به منزل آن ها برویم. «ضابطیان» انرژی مردم را رمز ماندگاری این برنامه تخصصی در شبکه آموزش می داند و ادامه می دهد: لحظاتی بابت مسائل مختلف به ستوه آمده ایم ولی وقتی یک مخاطب در خیابان می گوید کسی را ندارم و شب ها برنامه تان را تماشا می کنم، یک نفر از آن سوی مرزها می گوید که تنها راه ارتباطی من با فرهنگ ایرانی برنامه شماست یا سربازی از لب مرز می گوید کیلومترها از خانواده ام دورم اما «رادیو هفت» را تماشا می کنم، انرژی شان به ما منتقل می شود.
وی ادامه می دهد: بزرگ ترین مشکل برنامه ما مالی است. درست است سازمان با ما به عنوان تهیه کننده تسویه حساب می کند و ممکن است 3 ماه یا یکسال بعد باشد ولی برای برنامه سازانی مثل ما که به آن به عنوان ممر درآمد نگاه نمی کنیم و به عنوان یک فعالیت فرهنگی می نگریم پول بعد از تمام شدن برنامه به کارمان نمی آید. من برنامه ساز که برنامه کیفی تولید می کنم وقتی پول به دردم می خورد که هنگام تولید به دستم برسد تا بتوانم آن را صرف بالا بردن کیفیت برنامه کنم وگرنه بعد می توانم پول را بگیرم و در جیب ام بگذارم. اگر قرار بود این گونه زندگی کنم کارهای دیگری انجام می دادم و برنامه سازی نمی کردم. برای آرامش مردم که همه ما می دانیم در این شرایط زندگی سخت شده است، می خواهم یک برنامه متفاوت بسازم که این هزینه دارد. اگر این هزینه در زمان تولید تامین نشود متاسفانه پروژه موفقیت صد درصدی نخواهد داشت. وی اضافه می کند: برنامه بعد از 100 قسمت تا شب عید به پایان می رسد. شبکه مایل بود در ایام عید هم ادامه داشته باشد ولی منابع مالی اش تامین نشده است. ما آمادگی این را داریم که برای تعطیلات نوروز هم برنامه زنده داشته باشیم ولی به خاطر مسائل مالی امکان پذیر نیست.این مجری و برنامه ساز ادامه می دهد: اگر جای مسئولان سازمان بودم با احترام به همه برنامه هایی که در قالب سرگرمی، مسابقه و... هستند، به برنامه هایی که نشانه های فرهنگی زبان و ادبیات فارسی را حفظ می کنند، توجه ویژه ای می کردم.
تولید خیلی سخت برنامه
«محمد صوفی» یکی دیگر از تهیه کنندگان برنامه «رادیو هفت» درباره بازگشت این برنامه به آنتن می گوید: در دوران قرنطینه و شرایط کرونا مردم می گفتند جای برنامه تان در تنهایی ما خالی است. وقتی برنامه تلویزیونی می سازیم سعی می کنیم مسئولیت های اجتماعی مان را در ساخت آن در نظر بگیریم و با توجه به واکنش مردم این موضوع در «رادیو هفت» خیلی پررنگ بود. وقتی از سوی شبکه پیشنهاد تولید سری جدید آن مطرح شد هر دو طرف احساس کردیم زمان مناسبی برای بازگشت «رادیو هفت» است، علاوه بر این باورمان این بود که شرایط و نیازهای اجتماعی که سبب شد برنامه را طراحی و شروع کنیم همچنان در جامعه برقرار است و شاید بیشتر. در آن سال ها وقتی برنامه را شروع کردیم فکر می کردیم برنامه باید به دنبال ایجاد آرامش باشد و مخاطب کنونی تلویزیون در هیاهوی برنامه های مختلف احتیاج دارد که یک ساعت قبل از خواب، آرامش را تجربه کند. در شرایط سخت کرونایی خیلی تولید برنامه سخت است و سعی کردیم بسیاری از المان های آن را تغییر دهیم و «رادیو هفت» دوران کرونا را تجربه کنیم. وی ادامه می دهد: استودیوی بلک باکس مان را حذف کردیم و همه عوامل را یک جا جمع نمی کنیم و با رعایت پروتکل ها به خانه هنرمندان مختلف می رویم یا فضای بازی را انتخاب می کنیم تا افراد بیایند، این شرایط را سخت تر می کند ولی مردم باید شرایط کرونایی را در دل برنامه ای که به آن علاقه مند هستند، ببینند.
«صوفی» ادامه می دهد: اکنون شرایط خاصی در جامعه حاکم است و ما درگیر این شرایط خاص و مالی هستیم اما طبیعتاً برای تولید یک برنامه موفق خیلی چیزها باید دست به دست هم دهند. گاهی اوقات فکر می کنیم یک برنامه ساز اگر ایده خوبی داشته و کاربلد و خلاق باشد حتماً برنامه موفقی می سازد، اما موقعیت هایی وجود دارد که حمایت های نرم افزاری و سخت افزاری درون سازمان تیم را کامل می کند. اگر عوامل برنامه ساز در خط حمله ماجرا باشند و قرار باشد گل بزنند شما در سازمان به یک خط میانی و دفاع و دروازه بانی قوی نیاز دارید؛ همراهی مجموعه مدیران چه به لحاظ سخت افزاری و چه به لحاظ نرم افزاری.
وی درباره همکاری با «منصور ضابطیان» دیگر تهیه کننده برنامه می گوید: فکر می کنم اختلاف سلیقه چیز بدی نیست و به رشد برنامه کمک می کند. دوستی و همکاری ما از سال 1373 شروع شد و اکنون بعد از حدود 27 سال به یک سلیقه مشترک رسیده ایم. «صوفی» اضافه می کند: برنامه ای اگر می خواهد موفق باشد باید حرف خوب بزند و موسیقی خوب پخش کند، در عین حال مقوله ادبیات فارسی خیلی مهم است، اکنون ما به آدم های فضای مجازی تبدیل شده ایم، آدم هایی که اطلاعات درست و غلط را با هم مخلوط می کنیم و در فضای مجازی به خورد هم می دهیم. یکی از راه های نجات ما در بحث مسائل فرهنگی چنگ زدن به ادبیات است. در این برنامه برای مان مهم است که مردم با مقوله ادبیات غنی آشنا و دوباره دست به قلم شوند و برای ما نامه بنویسند. در همین مدت کوتاهی که «رادیو هفت» دوباره روی آنتن رفته مردم بسیار استقبال کرده اند. خیلی از اوقات مخاطبان در نامه های خود می نویسند که مدت هاست چیزی ننوشته ایم چون با گوشی های مان تایپ می کنیم.
به گفته وی، یکی دیگر از اهداف «رادیو هفت»، گفت و گو در خانواده است. خانواده های ایرانی به جزیرههای کوچک در درون خانه تبدیل شده اند و کمتر پیش می آید اعضای خانواده دور یک سفره جمع شوند. اگر آن چه که ما پخش می کنیم باعث شود اعضای یک خانواده که جلوی تلویزیون نشسته اند یک لحظه با هم صحبت کنند، موفق بوده ایم.
«صوفی» اضافه می کند: تمام سعی مان را می کنیم که برنامه ما دارای یک مخاطب محدود نباشد و حتی در شب های مختلف لحن های متفاوتی دارد تا مخاطب خود را داشته باشد.وی ابراز امیدواری می کند: تا جایی که در توان مان است و با شرایط موجود برنامه را زنده نگه داریم، البته تا جایی که استانداردها و کیفیت برنامه لطمه نبیند بتوانیم ادامه دهیم و در خدمت مردم باشیم.