نگاهی به لیگ قهرمانان اروپا در فصل 2024-2023
تعداد بازدید : 3
شگفت انگیزها!
گروه ورزش- هفته گذشته، دور رفت مرحله نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا را پشت سر گذاشتیم. در این مرحله، بازی رفت بایرن مونیخ و رئال مادرید 2 بر 2 به پایان رسید و بورسیا دورتمند با یک گل پاری سن ژرمن را با شکست بدرقه کرد. حالا فردا شب، پاریسی ها از دورتمند پذیرایی می کنند و رئال هم در خانه میزبان بایرن خواهد بود تا تکلیف فینالیست های این فصل جذاب ترین لیگ فوتبالی جهان با حضور بازی های زیبای تیم های شگفت انگیز مشخص شود. اگر پیگیر مطالب ورزشی روزنامه «خراسان شمالی» هستید با «کیوان جاریانی» باید تاکنون آشنا شده باشید که تاکنون مطالب مختلف و بسیار زیبایی از او در اختیار این روزنامه قرار داده شده است. «کیوان»، بدون تردید یکی از بادانش ترین و برجسته ترین کارشناسان و تحلیل گران فوتبال، نه تنها در استان خراسان شمالی بلکه در کشور است. «کیوان جاریانی» عزیز برای این شماره هم در مطلب جذابی که در اختیار روزنامه «خراسان شمالی» قرار داده است، نگاهی به لیگ قهرمانان اروپا در فصل 2024-2023 داشته که در ادامه می توانید آن را مرور کنید.
در محدوده زیبای بهار هستیم، یعنی اردیبهشت ماه، ماهی زیبا در فصلی زیبا و این برای عموم بسیار مسرت بخش محسوب می شود. اما اگر شما به سراغ کسی که عاشق فوتبال است بروید و جویای احوال او در این فصل بشوید، با پاسخی خلاف عموم رو به رو خواهید شد. بله! فصل زیبای فوتبالی رو به اتمام است و تیم های باشگاهی کم کم به خواب تابستانی فوتبال فرو خواهند رفت تا فصل جدید فوتبال باشگاهی دوباره از راه سر برسد.
در این شماره قرار است از انتهای بخش های پایانی فوتبال اروپا لذت ببریم و ما خوشمزه ترین قسمت فوتبال اروپا، یعنی لیگ قهرمانان اروپا را برای شما خوانندگان عزیز انتخاب کرده ایم.
لیگ قهرمانان اروپا تا به این جای کار فصلی شگفت آور و هیجان انگیز بوده است؛ چه معادلاتی که به هم ریخت و چه بازی های برده ای که به باخت تبدیل شد و باطبع چه حالات روحی که از سوی تماشاگران تیم ها از غم به خوشحالی و برعکس، تبدیل شد.
در مرحله گروهی امسال به جز ته نشین شدن «من یو» در گروهی که تیم های «بایرن مونیخ»، «گالاتاسرای» و «کپنهاگن» حضور داشتند و کسب مقام سومی «آث میلان» در گروه مرگ که با حضور تیم های «دورتموند»، «پی اس جی» و «نیوکاسل» تشکیل شده بود ، اتفاق بزرگ و شوکه کننده دیگری رخ نداد و تیم های بزرگ و نامدار اکثراً به مرحله یک هشتم نهایی راه پیدا کردند.
در مرحله یک هشتم هم تیم های «رئال مادرید»، «بارسلونا»، «اتلتیکومادرید»، «منچسترسیتی»، «آرسنال»، «بایرن مونیخ»، «دورتموند» و «پاری سن ژرمن» موفق شدند رقبای خود را در راه رسیدن به مرحله یک چهارم از سر راه بردارند.
مرحله یک چهارم نهایی
قرعه کشی در این مرحله انجام شد و از چهار مسابقه، قرار بر دیدار سه تقابل مهم گذاشته شد:
آرسنال – بایرن مونیخ؛
دو رقیب، یکی با خاطراتی خوش و دیگری با خاطراتی زجرآور!
تاریخچه دیدارهای آرسنال و بایرن مونیخ، یادآور شکست هایی با اختلاف زیاد به سود بایرن مونیخ همراه بوده است اما در این تقابل ذهنیت هایی وجود داشت که این دیدار بین تیم لندنی و مونیخی را گرم تر می کرد و آن مسئله این بود: «آرسنالِ میکل آرتتا». سرمربی موفق اسپانیایی این سال ها توانسته بعد از ورودش به آرسنال، فلسفه این باشگاه را تغییر دهد و توسط بازیکنان جوان و آینده دار در این فصل علاوه بر داشتن بهترین خط دفاع انگلیس در کورس قهرمانی در لیگ برتر انگلیس با رقیب متمول خود یعنی منچسترسیتی بماند و از طرفی در لیگ قهرمانان هم پله به پله به مراحل بالاتر صعود کند. آرسنالی ها به لطف درخشش دروازبان اسپانیایی خود یعنی «داوید رایا» در ضربات پنالتی مقابل «پورتو» پرتغال توانست بعد از 14 سال به مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا راه پیدا کند. اما رقیبی که به تور آن ها خورد، دارای مهاجمی است که آن عدد 14 را به طور دیگری برای آرسنالی ها تشریح می کرد. «هری کین» مهاجم سابق دیگر تیم لندنی یعنی «تاتنهام» در 19 دیدار مقابل آرسنال موفق به زدن 14 گل شده بود که این آمار برای هواداران توپچی ها (لقب آرسنال) اصلاً خوشایند نبود. همان طور که اشاره شد به لطف «میکل آرتتا» «آرسنال» آن تیم از پیش بازنده به بایرن مونیخ نبود و تیم مونیخی در دو بازی پرفشار موفق شد در مجموع با نتیجه 3 بر 2 پیروز شود و پای به مرحله نیمه نهایی بگذارد.
پاری سن ژرمن – بارسلونا؛
«ریمونتادا» (Remontada) نسخه جدید «لوییز انریکه» اما علیه بارسلونا
Remontada در زبان اسپانیایی به معنی «بازگشتی دیوانه وار در فوتبال» است. 7 سال از ریمونتادای معروف می گذشت، در جایی که بارسلونا در فرانسه با 4 گل مغلوب حریف خود شده بود و نیاز به یک بازگشت بزرگ داشت که در تاریخ 18 اسفند 1395 موفق شد با نتیجه 6 بر یک در خاک اسپانیا با هدایت سرمربی وقت خود یعنی «لوییز انریکه مارتینز» پیروز شود تا کلمه Remontada به خوبی معنی شود. بعد از 7 سال دو تیم پی اس جی و بارسا دوباره در مقابل یکدیگر قرار گرفتند. یک تغییر در این سال ها بدجور به چشم می آمد؛ هدایت پی اس جی توسط خالق Remontada یعنی «لوییز انریکه»! شرایط دو تیم در بازی رفت مثل همان هفت سال قبل بود؛ تیمی شکست خورده بود و تیمی دیگر نیاز به معجزه برای صعود داشت. این بار جایگاه ها متفاوت بود. بارسا تیم پیروزِ بازی رفت بود و پی اس جی تیم شکست خورده!
در شروع بازی روی حرکت انفجاری «لامین یامال» استعداد ناب اسپانیایی و پاس او به «رافینیای برزیلی»، بارسلونا به گل اول رسید و گویا قرار بود شاهد صعود بارسلونا به مرحله بعدی باشیم که حرکت انفجاری دیگری رخ داد! حرکتی که از سوی
وینگر آینده دار پاری سن ژرمن بود. «بارکولا» با استارتی سریع
و با جا گذاشتن «رونالدو آرائوخو» توانست خود را به محوطه جریمه بارسا برساند و مدافع اروگوئه ای چاره جز خطا و متوقف کردن بازیکن سریع حریف نداشت؛ توقفی که منجر به توقف دائم خودش از ادامه بازی، یعنی اخراج شد. «ژاوی هرناندز» که تیم خود را 10 نفره می دید، چاره ای جز خارج کردن یک مهاجم یعنی «لامین یامال» و وارد کردن یک مدافع را نداشت. 10 نفره شدن بارسلونا باعث شد تیم پاریسی به خود بیاد و با دستور پرس از جلو مدفعان بارسلونا را تحت فشار بگذارد که باطبع مساوی شد با توپ لو دادن های زیاد مدافعان بلوگرانا ها(لقب بارسلونا). «عثمان دمبله» بازیکن سابق بارسلونا، در این دیدار، نمایشی خیره کننده داشت و به شکلِ یک ارتش یک نفره مدافعان بارسا را آزار داد و در نهایت بعد از بازگشت رویایی پی اس جی با برد 4 بر یک به عنوان بهترین بازیکن زمین لقب گرفت تا به همگان ثابت کند تیم پاریسی 50 میلیون یورو را صرف چه بازیکنی کرده است.
اتلتیکو مادرید – دورتموند؛
فوتبال 90 دقیقه نه، 180 دقیقه است!
بعد از پیروزی ارزشمند اتلتیکو مادرید در مرحله یک هشتم نهایی مقابل فینالیست فصل قبل یعنی «اینترمیلان» خیلی ها بر این باور بودند که اتلتی ها با توجه به برد در بازی رفت کاری نه چندان دشوار برای صعود به مرحله نیمه نهایی مقابل دورتمند در بازی برگشت خواهند داشت اما زنبورها(لقب دورتموند) نیش های زهرآگینِ خود را برای بازی برگشت آماده کرده بودند، نیش هایی که 4 بار بر پیکره بازیکنان اتلتیکومادرید فرو رفت تا بعد از این نمایش در مرحله حذفی یک چهارم نهایی بر این باور باشیم که فوتبال در این مرحله 180 دقیقه است نه 90 دقیقه! «وستفالن» که نام جدید آن «سیگنال ایدونا پارک» شده است، جایی شد که سرمربی باتجربه اتلتیکومادرید یعنی «دیگو سیمئونه» هم نتواند جلوی 80 هزار تماشاگر زردپوشان سالم به در ببرد.
رئال مادرید – منچسترسیتی؛
فینالی زودرس
خیلی ها بر این بور بودند که اگر این دو تیم در قرعه کشی مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا به هم نمی خوردند، در فینال یکدیگر را ملاقات می کردند. بازی رفت حاملِ رکوردی مهم بود. رکوردی برای سرمربی موفق. 200 بازی نشستن روی نیمکت تیم های مختلف در لیگ قهرمانان اروپا که حاصل آن 4 قهرمانی در این رقابت هاست. بله صحبت از «کارلتوی کبیر» است، مردی که به قول «آندره آ پیرلو» همیشه برای بازیکنانش وقت می گذارد و از هر فرصتی برای گفت و گو و خندیدن با بازیکنانش استفاده می کند؛ مردی که هم در دوران بازیکنی و هم سرمربی گری موفق شده است لیگ قهرمانان را بالای سر ببرد. اما جایگاه این سرمربی برای هواداران «لوس بلانکوس» (یکی از القاب رئال مادرید) جایگاهی ابدی است چرا که این سرمربی شدیداً محبوب ایتالیایی در بدو ورودش به مادرید موفق به کسب «لا دِ سیما» شد که دهمین قهرمانی رئال مادرید و در بازگشتش به رئال مادرید چهاردهمین قهرمانی رئال مادرید در لیگ قهرمانان اروپا بود که برای هواداران این تیم به ارمغان آورد. حالا او بعد از 199 مسابقه که حاصل 29 سال سرمربی گری در رده باشگاهی است، قرار بود به مصاف مدافع عنوان قهرمانی یعنی منچسترسیتی ای برود که در فصل پیش با پیروزی سنگین بر رئال مادرید (4 بر صفر) به فینال راه پیدا کرده بود. از سویی دیگر سیتیزن ها(لقب منچسترسیتی) بدون هیچ گونه محروم یا مصدومی به سانتیاگوبرنابئو سفر کرده بود. دو تیم در دیدار رفت در خاک اسپانیا با نتیجه 3 بر 3 کار را به اتمام رساندند در دیداری از گل های فراموش نشدنی از سوی دو تیم. اما آخر این داستان هیجان انگیز موکول شد به ورزشگاه اتحاد در شهر منچستر انگلیس یعنی جایی که میزبان در 12 دیدار قبلی اش در لیگ قهرمانان اروپا برنده محض بوده است. آماری دیگر از منچستر سیتی این بود که «رودری» هافبک با ارزش و اسپانیایی این تیم هر گاه در 60 مسابقه قبلی از اول در ترکیب تیمش قرار گرفته بود، آبی های شهر منچستر هرگز بازنده نبوده اند و از رقابتی حذف نشده بودند. در مصاحبه قبل از بازی دو تیم از «کارلو آنجلوتی» پرسیده بودند چه چیزی شما را نگران و خواب شما را امشب(کنفرانس مطبوعاتی تیم ها، یک روز قبل از مسابقه اصلی انجام می شود) به هم می ریزد که سرمربی رئال مادرید در کمال خونسردی جواب داد: شام زیاد! او راست می گفت. تیمش در ورزشگاه اتحاد نبض بازی را در دست داشت. دفاعی منطقی و صبورانه در مقابل آماجی از حملات سیتیزن ها در 120 دقیقه نشان دهنده شناخت کافی رئال مادرید بر برنامه های حریف در حملاتشان بود. بازی به پنالتی کشید. «لونین» که در بازی رفت اشتباهی مهلک روی گل اول سیتیزن ها داشت، با اعتماد به نفسی مثال زدنی روی خط دروازه ایستاد تا جبران آن صحنه عجیب را کند که به خوبی از انجام این ماموریت سخت در خاک دشمن به خوبی برآمد. رئال مادرید بار دیگر به نیمه نهایی صعود کرد. کاری که از 14 فصل اخیرش در لیگ قهرمانان اروپا 12 بار انجام داده شده است. این صعود در حالی انجام شد که «پپ گواردیولا» بعد از بازی رفت در کنفرانس مطبوعاتی خود گفته بود : «در بازی برگشت از هواداران می خواهم ما را به سوی گل اول هدایت کنند و باقی کار را بسپارند به خودمان و صعود را رقم می زنیم.» ولی «پپ» غافل از این بود که در لیگ قهرمانان اروپا همیشه صحبت از رئال مادرید بزرگ است و او شاهد پرواز «قوهای سفید» (یکی دیگر از القاب رئال مادرید) به مرحله نیمه نهایی بود.
مرحله نیمه نهایی
بایرن مونیخ – رئال مادرید؛
پرتکرارترین دیدار تاریخ لیگ قهرمانان اروپا در مرحله نیمه نهایی
تیتر بالا به خودی خود از اهمیت ویژه این دیدار خبر می دهد. دو تیم با اصالت در لیگ قهرمانان اروپا که قرار است در 180 دقیقه هیجان انگیز صعود کننده به فینال را از یک طرف مشخص کنند و منتظر طرف دیگر که پاری سن ژرمن و دورتموند هستند، بنشینند. بازی رفت در ورزشگاه «آلیانز آرنا» ورزشگاه اختصاصی بایرن مونیخ برگزار شد. شاگردان «توماس توخل» که به خوبی می دانستند با چه تیمی رو به رو هستند از ابتدای نیمه اول، بازی را بدون پرس و متکی بر اشتباه حریف در پاس، شروع کردند به طوری که بایرن مونیخ در زمان تصاحب توپ اصلاً بر رقیب خود برای گرفتن توپ فشار نمی آورد و در زمان تصاحب توپ بایرن مونیخ هم رئال مادرید چنین عملکردی داشت. اما این تاکتیک مشابه دو بُعد متفاوت داشت؛ یکی بُعد مثبت برای مادریدی ها که با بازی مالکانه توانستند روی پاس محشر «تونی کروس» توسط «وینیسیوس» به گل برسند و بُعد منفی برای مونیخی ها که نیمه اول را با یک واگذار کردند. داستان در نیمه دوم عوض شد. باواریایی ها(لقب بایرن مونیخ) به بازی سرعت بخشیدند که حاصل آن حرکت انفجاری «لروی سانه» به دل دفاع رئال مادرید و کم کاری «فرلان مندی» مدافع فرانسوی مادریدی ها بود که با شوتی وحشتناک بازی یک بر یک به تساوی کشیده شد. همانند بازی با منچسترسیتی، رئال مادرید بعد از دریافت گل اول خود، گل دوم را هم از حریفش بلافاصله دریافت کرد. این بار اشتباه «لوکاس وازکز» و تقدیم یک ضربه پنالتی به بایرن مونیخ و «هری کین» مهاجم زهردار این تیم، باعث شد که بازی 2 بر یک به سود قرمزپوشان آلمانی شود. توماس توخل می دانست هر لحظه ممکن است تیمش گل بخورد زیرا در مصاحبه قبل از بازی گفته بود: «اگر شما چند ثانیه قبل از گل های رئال مادرید را ببینید اصلاً انتظار به گل رسیدن این تیم را نخواهید داشت.» او راست می گفت چون «تونی کروس» روی گل اول و «رودریگو» مهاجم برزیلی رئال مادرید روی گل دوم این مسئله را به خوبی به اثبات رساندند. مهاجم برزیلی با حرکتی به تو، مدافع کره ای بایرن مونیخ را وادار به انجام خطا و دادن پنالتی کرد که در نهایت «وینیسیوس» در کمال خونسردی دروازبان بزرگ بایرن مونیخ یعنی «مانوئل نویر» را مغلوب کرد تا همه چیز به سانتیاگو برنابئو موکول شود. نکته جالب در بازی رفت نیمه نهایی بین بایرن مونیخ میزبان و رئال مادرید مهمان این بود که سفیدپوشانِ مادریدی در خلق موقعیت گل از میزبان خود سرتر بودند؛ رئال مادرید با 2.08 درصد خلق موقعیت گل و بایرن مونیخ 1.7 درصد! این آمار را شاید اگر از «جمال موسیالا» بپرسید، می گوید درست است چون جمال خودم هرگز به دروازه رئال مادرید روشن نشد و نتوانستم شوت مستقیمی به چهارچوب «آندره آ لونین» بزنم! جا دارد به نکته جالی دیگری اشاره کنیم و آن این مسئله است که «کارلتوی کبیر» در دوران سرمربی گری خودش هرگز به بایرن مونیخ نباخته است و همین مسئله کافی بود در آخر بازی تماشاگران یکدست قرمزپوش با صورت هایِ عصبانی و قرمز که حاصل از ادامه نباختن «کارلتو» به تیم محبوبشان بود، ورزشگاه را ترک کنند.
دورتموند - پاری سن ژرمن؛
یک قهرمانی در برابر صفر قهرمانی
بپردازیم به دیگر دیدار مرحله نیمه نهایی که برعکس دیدار رئال مادرید و بایرن مونیخ، دو تیم کم و بی افتخار در لیگ قهرمانان اروپا به مصاف هم رفتند؛ دورتموند با یک قهرمانی و پاری سن ژرمن با صفر قهرمانی. اما مسئله ای ی که می تواند این دیدار را جذاب کند این است که معنی کلمه «گروه مرگ» در این فصل به خوبی معنا شد. دو تیم در مرحله گروهی، همگروه بودند و قطعاً شناخت کافی از یکدیگر داشتند و با اطلاعات کافی بر نقاط ضعف و قوت یکدیگر پا به مسابقه گذاشته بودند. نکته جالب دو تیم این است که هر دو تیم با کامبک زدن به حریفان خود به این مرحله رسیده اند؛ دورتموند به اتلتیکومادرید و پی اس جی به بارسلونا و این مسئله به ما متذکر می شود که تا آخرین ثانیه های 180 دقیقه این دو مسابقه بنشینید و زود تیم صعود کننده را پیش بینی نکنید. مسئله ای که دو تیم را از هم جداسازی می کند حال و روز این دو تیم است. تیم پاریسی از قهرمانی لیگ یک فرانسه به این مرحله رسیده و دورتموندی که در این فصل در لیگ داخلی به هیچ افتخاری نرسیده و تنها امیدش به تنها جام باقی مانده یعنی لیگ قهرمانان اروپاست. بازی با توجه به میزبانی «زنبورها» با فشار همه جانبه دورتموندی ها آغاز شد و این فشار به نوعی تا آخر 90 دقیقه پابرجا ماند. حاصل حملات زردپوشان آلمانی، برد یک بر صفر مقابل نماینده کشور فرانسه است که نوید دیداری هیجان انگیز به ما در فرانسه را می دهد.