زمستان و تابستان ندارد. سالن و زمین هم نمی خواهد توپ و راکت که باشد می توان در همه جای دنیا بساط بدمینتون را به راه انداخت و مشغول بازی شد. این ورزش یک دنیا هیجان دارد، برای این که در این ورزش حرفی برای گفتن داشته باشیم و بتوانیم به رده های بالاتری برویم باید مهارت های ویژه، استقامت، قدرت و انعطاف پذیری خود را افزایش دهیم و اگر می خواهیم ورزشکار حرفه ای در این رشته داشته باشیم باید به این رشته که پر مخاطب هم هست بیشتر توجه شود.
بدمینتون یک بازی ضربه ای پر تحرک و درعین حال جذاب و شیرین است و ورزشکاری که در این رشته می خواهد موفق شود باید روح خلاق وذهن ابداع گری در کنار احساسات و عواطف قوی داشته باشد و همین هاست که ورزش بدمینتون را به یکی از ورزش های پر هیجان تبدیل می کند.
یکی از بازیکن های این رشته می گوید: بازیکن بدمینتون به تمرکز یک شطرنج باز، واکنش سریع یک بازیکن تنیس روی میز، سرعت یک دونده، قدرت یک پرتاب کننده نیزه و استقامت قدرتی یک پاتیناژیست احتیاج دارد و هم چنین باید دارای سرعت، تحرک، ابتکار وتوانایی تکنیکی باشد.
تابان ادامه می دهد: ورزشکاران در این رشته ها با مشکلات مختلفی مواجهند که ممکن است درنگاه اول به چشم نیاید اما در هنگام اعزام به رنکینگ ها و مسابقات نمود بارزی پیدا می کند که مهم ترین آن حمایت کم رنگ هیئت به لحاظ مالی است.
این ورزشکار جوان ادامه می دهد: رفتن به مسابقات انگیزه می خواهد اما هنگامی که از خود ورزشکار برای اعزام پول گرفته می شود و از سویی حتی باید لباس را هم خودمان تهیه کنیم با وجود شرایط اقتصادی نا مناسب این روزها کمتر خانواده ای حاضر می شود برای اعزام ورزشکار از جیب هزینه کند.
یکی دیگر از حرفه ای های این رشته هم می گوید: استعدادهای خوبی در این رشته در استان وجود دارد که تعدادی از آن ها هم در تیم های استان های دیگر و تیم ملی حضوردارند اما متاسفانه امکانات خوبی نداریم و کمک و حمایت های دولتی و هیئت بدمینتون مناسب نیست و حتی برای حضور بیشتر در سالن بدمینتون باید دوندگی داشته باشیم. وی ادامه می دهد: هیئت می تواند بیشتر کمک کند و یا در توزیع اعتبارات عادلانه رفتار کند اما این کار نمی شود و اعتبار و امکانات بیشتر در اختیار مردان است و به بانوان کم توجهی می شود و همین ها انگیزه را در بانوان کم می کند.
یکی از مربیان این رشته هم می گوید: بیشتر مربیان این رشته مدرک مرتبط با این رشته را ندارند و برای مربیانی که دانش آموخته رشته های مرتبط با ورزش هستند امتیاز خاصی در نظر گرفته نمی شود.
وی ادامه می دهد: همه می توانند با هر مدرکی که دارند در کلاس های مربی گری شرکت کنند و کارت دریافت کنند که به نظر من این موضوع درست نیست. وی با اشاره به استعداد هایی که در بین نونهالان وجود دارد می گوید: در حالی که سالن داریم و پول و اعتبار هم هست باید بیشتر به جذب و نگهداری از استعدادهای این رشته توجه شود و نونهالانی داریم که خیلی خوب ظاهر شده اند و باید به آن ها توجه شود تا ادامه دهند و در نیمه راه نمانند.
وی خاطرنشان می کند: می توان بهتر از این ها در مورد جذب و نگهداری استعداد ها اقدام کرد و بهتر برنامه ریزی کرد و هیئت هم قدرتمند تر ظاهر شود و در توزیع اعتبار اولویت ها را در نظر بگیرد.
وی با بیان این که در هنگام مسابقات شرکت کنندگان از جیب مایه می گذارند، بیان می کند: با وجود این که از بچه ها پول می گیریم تا به رقابت ها اعزام شوند، اما درخشش بدمینتون کاران در مسابقات عالی است و در رنکینگ ها بچه های ما تا یک شانزدهم هم بالا آمده اند و با استان هایی که در این عرصه حرف اول را می زنند شانه به شانه حرکت کرده اند که نشان دهنده ظرفیت خوب استان است و هنوز هم می توان بهتر کار کرد و بالاتر رفت.
رئیس هیئت بدمینتون استان که دومین بار است انتخاب می شود تا این کشتی را به ساحل موفقیت برساند با اذعان به وجود ظرفیت های خوب استانی که حتی برخی در تیم ملی هم فعالیت دارند عنوان می کند:با وجود این که این ورزش فعالیتی مفرح و همگانی است اما برای پرداختن به آن به شکل حرفه ای و سالنی کمتر کار شده است و این موضوع نه تنها در استان بلکه در کل کشور عمومیت دارد و بدمینتون شناخته شده نیست.وی با بیان این که باید در مدارس برای شناسایی استعدادهای بدمینتون بیشتر تلاش شود خاطرنشان می کند: کاری که امسال انجام شد این بود که توانستیم مدرسه بدمینتون را در تابستان راه اندازی کنیم که همین امر موجب شد 80 پسر و 30 دختر در این مدرسه ثبت نام کنند که نتیجه آن استعدادیابی نونهالان بود و در بین آن ها توانستیم20 ورزشکار را در این رشته به طور کامل جذب کنیم.
وی تصریح می کند: یکی از چالش های ما پرشدن فاصله بین بزرگسالان و جوانان است که با تربیت این دانش آموزان می توانیم این فاصله را پر کنیم و در بخش نوجوانان و جوانان بهترین ورزشکاران را در آینده داشته باشیم.
وثوق با بیان این که در توزیع اعتبارات بدمینتون بین مردان و بانوان نگاه مساوات وجود دارد بیان می کند: ما در استان مرحله اول لیگ بانوان را داشتیم و 2 تیم هم از خراسان رضوی شرکت کردند در حالی که خود خراسان رضوی لیگ بانوان ندارد و در رنکینگ ها هم همین طور است اما مشکلی که هست این است که برخی از بانوان ورزشکار در نیمه راه کار را رها می کنند و نمی توانیم برای رنکینگ ها اعزام داشته باشیم اما نگاه ما نگاه مساواتی است و همیشه وجود دارد.
وی البته به این نکته هم اشاره می کند که کلاس های ارتقای مربیگری تاکنون به شکلی که به ارتقای سطح مربیگری بینجامد برگزار نشده است و خاطرنشان می کند: با فدراسیون بدمینتون مکاتبه داشتیم که دوره ارتقای مربیگری در استان برگزار شود و در این مورد پی گیری شده است.
وی با بیان این که برخی از شرکت کنندگان در کلاس های مربیگری دانشجویانی بودند که فقط به ضرورت رشته تحصیلی خود این کلاس ها را گذراندند گفت: برای همین نیاز داریم تا دوره های ارتقای مربی گری برگزار شود و در این مورد با کمبود هم مواجهیم اما واقعیتی که وجود دارد این است که باید 3 سال بگذرد تا یک مربی بتواند در کلاس های ارتقای مربی گری شرکت کند.
وی با گلایه از نبود اسپانسر در این رشته بیان می کند: به عنوان یک هیئت باید 30 میلیون تومان در سال هزینه کنیم تا ورزشکاران ما در مسابقات شرکت کنند که این پول اگر باشد ورزش کل استان را پاسخگواست اما متاسفانه این همه پول نداریم و بازیکنان حرفه ای و دائم و ورزشکاران ما و به ویژه بانوان مقطعی کار می کنند.