ناوگان حمل و نقل عمومی حاشیه شهر در کما
تعداد بازدید : 220
تیغ گرما بر صورت مسافران منتظر اتوبوس
نویسنده : علوی
پیچ جاده را به سختی می پیماید، گاهی می ایستد، کودکی را که در آغوش دارد، از این دست به آن دست جا به جا می کند، نفسی تازه می کند و دوباره به راهش ادامه می دهد. آفتاب پوست صورت کودک 9 ماهه اش را بدجور سوزانده و لب های خودش هم از زور تشنگی زیر آفتاب داغ خشک شده است. جوان است اما دلش به اندازه آدمی سن و سال دار گلایه دارد، گلایه دارد از این همه کم لطفی که در حق افرادی مانند او که در حاشیه شهر سکونت دارند، شده است. سال هاست که در منطقه «صندل آباد» زندگی می کند اما از سرویس دهی اتوبوس های خط واحد و تاکسی های زرد عمومی خبری نیست. او می گوید: برای رفت و آمد به داخل شهر، باید مسیر طولانی این منطقه را تا شرق سپاه بپیماییم و آن جا نیز مدت طولانی منتظر بمانیم تا شاید بتوانیم اتوبوس یا تاکسی پیدا کنیم.این کار همیشگی آن هاست؛ شب و روز، تابستان و زمستان نمی شناسد، کودکان آن ها باید جور هوای داغ و زمهریر زمستان را بکشند، مادران باید کودکان را به آغوش بگیرند و پیرزنان و مردان منطقه هم هر قدر که زانو درد داشته باشند باید این سختی را به جان بخرند تا بتوانند از وسیله نقلیه ای استفاده کنند. آن ها حق ندارند شب ها مریض شوند و شب نباید اتفاقی برای آن ها رخ دهد زیرا در دل سیاهی شب، جاده در سکوت غرق است و بس. حکایت پیاده روی در گرمای خرداد و با دهان روزه هم، حکایت دیگری است.
بازار سیاه مسافربرهای شخصی
البته بازار سیاه تاکسی های شخصی نیز در این نقطه شهر هم فعال شده و برای خودشان مسافر جذب می کنند تا آن ها را به قیمت گزاف جا به جا کنند. در ادامه مسیری که دوردستش خاکی است و یک سمت آن گویی به منطقه ای پر از دار و درخت ختم می شود، بانوی جوانی به حاشیه جاده دسترسی به این منطقه رسیده و دارد در طول جاده می رود تا خود را به منطقه شرق سپاه برساند، بماند که باید زیر آفتاب داغ مسیر طولانی را بپیماید، بماند که معلوم نیست شب هنگام برای رفت و آمد باید چکار کند؟
وعده پشت وعده
«همین چند وقت پیش بود که آمدند تا زمینی را جانمایی و ایستگاه خط واحد را در شهرک امام خمینی(ره) راه اندازی کنند اما هنوز که اتفاقی نیفتاده است».
صاحب یک سوپرمارکت در شهرک از سختی هایی که اهالی محله تحمل می کنند تا بتوانند به سرویس حمل و نقل عمومی دست پیدا کنند، می گوید و می افزاید: اهالی برای آن که بتوانند از سرویس های خط واحد استفاده کنند، باید خود را به خیابان امام خمینی(ره) غربی ( نیروگاه) برسانند.
اهالی این منطقه هم مانند برخی دیگر از مناطق حاشیه شهر از ابتدایی ترین امکانات شهری برخوردار نیستند. پیرمردی که لنگ لنگان در پیاده روی خیابان در حال عبور است، از این وضعیت به تنگ آمده است و بیان می کند: مدتی پیش در حادثهای پایم شکست و به سختی می توانم راه بروم، با این وجود برای انجام کارهای روزانه ناچار هستم مسیر زیادی را با همین حال پیاده طی کنم تا خود را به ابتدای خیابان برسانم و سوار تاکسی یا اتوبوس شوم.
البته شهروند دیگری که در این منطقه ساکن است، از وجود دفتر یک تاکسی تلفنی خبر می دهد که برخی از ساکنان به دلیل بالا بودن هزینه و نداشتن درآمد کافی، فقط در مواقع ضروری از آن استفاده می کنند.
چند خیابان آن طرف تر،در شهرک شاهد یکی، 2 ایستگاه خط واحد دیده می شود و خانمی سالخورده هم روی پله ایستگاه خط واحد در انتظار نشسته است. او از سرویس دهی اتوبوس های خط واحد رضایت ندارد و می گوید: بسیار کم پیش می آید که اتوبوس ها به موقع برسند؛ به طور معمول این روزها هر بار حدود 25 دقیقه در این آفتاب گرم با دهان روزه منتظر اتوبوس می مانیم.
چند دقیقه ای که آن جا منتظر می ایستم، شهروند دیگری هم به جمع ما اضافه می شود، او علاوه بر این که از وضعیت سرویس دهی حمل و نقل عمومی در این منطقه رضایت ندارد، به نبود این خدمات در مسیر دسترسی به بیمارستان جدید التاسیس امام حسن(ع) اشاره می کند و می گوید: هیچ گونه خدمات حمل و نقلی در این مسیر در نظر گرفته نشده و برای بیماران و همراهان شان به ویژه آن هایی که بیمارشان بستری است و باید مدام در رفت و آمد باشند، بسیار دشوار است و اگر فردی بخواهد با سرویس های شخصی یا تاکسی تلفنی رفت و آمد کند ناچار است روزانه مبالغ زیادی را برای این کار هزینه کند.
نبود هیچ گونه خدمات حمل و نقلی فقط مختص به مناطق یاد شده نیست و در برخی دیگر از مناطق حاشیه شهر، این مشکل به وضوح دیده می شود و در برخی از آن ها نیز سرویس دهی با سرعت بسیار کندی انجام می شود. به یکی از شهروندان دلیل این کار را ساعتی کار کردن راننده ها عنوان می کند و می افزاید: از آن جایی که راننده ها موظف هستند ساعتی کار کنند، برخی اهمیت چندانی به توقف ها و زمان آن نمی دهند اما اگر مانند شهرهای دیگر سرویسی کار می کردند که موظف بودند تعداد سرویس های مشخصی را در یک زمان معین ارائه دهند، به طور حتم به کارشان سرعت می بخشیدند.
معاون سازمان اتوبوسرانی بجنورد و حومه درباره نبود خدمات سرویس دهی حمل و نقل عمومی در مناطق حاشیه شهر بیان می کند: مناطق حاشیه شهر از آن جایی که در محدوده شهری نیستند نمی توانند از خدمات ما استفاده کنند زیرا اتوبوس ها مخصوص شهر است و هزینه های آن از طریق عوارض دریافتی شهروندان تامین می شود. «دانیال شهسوار» با تاکید بر این که هیچ گونه خدمات دهی در حاشیه شهرها و روستاها نداریم، ادامه می دهد: فقط در مناطقی که اکنون جزو محدوده شهر هستند خدمات رسانی وجود دارد. وی در پاسخ به این سوال که در همین مناطق هم تعداد اتوبوس ها کم و زمان رسیدن آن ها طولانی است، بیان می کند: با برآوردهای انجام شده به هر منطقه اتوبوس اختصاص یافته و در برخی مسیرها که تعداد اتوبوس کم است، آن قدر مسافر وجود ندارد که به افزایش خط نیاز باشد. وی با اشاره به این که با اجرا شدن طرح جامع ترافیک در چند ماه آینده مشکلات زیادی در این رابطه رفع خواهد شد، عنوان می کند: با اجرای این طرح نواقص مسیرها رفع خواهد شد و مشکلات زیادی نخواهیم داشت اما اکنون در برخی مناطق مانند شهرک امام خمینی(ره) به لحاظ مهندسی ایرادهایی وجود دارد زیرا مسیرهای آن قابلیت تردد اتوبوس را ندارد و تا زمانی که بازگشایی در این مسیر اتفاق نیفتد نمی توان خدمات دهی کرد.
وی زمان بندی خطوط را طبق نظر کارشناسی اعلام می کند و می افزاید: میزان توقف در ابتدا یا انتهای خط کارشناسی و مشخص شده که هر چند دقیقه باید یک اتوبوس حرکت کند.
البته او سرویسی کار کردن اتوبوس ها را حتی در شهرهای دیگر هم نفی می کند و اظهارمی دارد: چنین مسئله ای صحت ندارد. وی در حال حاضر موضوع خرید اتوبوس های جدید را به دلیل نداشتن وضعیت مالی مناسب و افزایش سهم شهرداری ها بابت خرید اتوبوس منتفی می داند و می گوید: در گذشته 17.5 درصد نرخ اتوبوس را شهرداریها میپرداختند و 82.5 درصد آن توسط دولت پرداخت می شد اما اکنون صد در صد هزینه ها باید توسط شهرداری ها پرداخت شود.