شهرک فرهنگیان در انتظار جاده سازی
نویسنده : اسدی
از بولوار خرمشهر و خیابان فرهنگیان که بگذری، جاده تو را به یکی از شهرک های قدیمی و نام آشنای بجنورد می رساند؛ جاده ای که وضعیت نامناسب آن چند ماهی است صدای گلایه اهالی را درآورده است. هنوز 200 متری از 20 متری فرهنگیان فاصله نگرفته ای که با دست اندازهای خراب و تابلوی جاده یک طرفه است مواجه می شوی. یک سوی جاده ماه هاست که برای احداث جاده جدید حفاری شده و حتی زیرسازی آن هم تخریب شده است، انبوهی از خاک و سنگ از جاده گذشته باقی مانده و آن قدر ساخت جاده به درازا کشیده است که به جای شادی بهبود وضعیت جاده موجب نگرانی و ناخرسندی اهالی شهرک فرهنگیان شده است. یک سوی این جاده ویران تک باندی وجود دارد که عرض آن برای عبور دو خودرو مناسب نیست و این در حالی است که مدت هاست ساکنان شهرک ولیعصر(عج) یا همان شهرک فرهنگیان از همین مسیر رفت و آمد می کنند؛ مسیری باریک که احتمال تصادف و بروز حادثه را دوچندان کرده است، مسیری 4 متری که امروزه از ترافیک رهایی ندارد. در دو سوی جاده زمین های کشاورزی رها شده ای است که سالیان دور منبع درآمد و در فصولی از سال سبز بود ولی اینک زمین های بایر رها شده شاهد آسفالتی بیمار هستند که قرار است در آینده ای نامشخص درمان شود. تنها ماشین جاده سازی در میان راه مانده و بخش عمده ای از جاده هنوز منتظر ساخت است. خودروها به سرعت می گذرند و زباله های میان شمشادها را به هوا بلند می کنند. هیچ جای این مسیر شبیه راه های شهری نیست. زباله های رها شده در کنار جاده و پلی قدیمی بالای رودخانه ای خشکیده که دلش برای صدای آب قنج می رود کاملا خودنمایی می کند . بیش از 5 کیسه زباله سیاه و بزرگ کنار پل رها شده است.
یکی از ساکنان این شهرک با بیان این که ماه هاست این مسیر حفاری شده و روند ساخت آن طول کشیده است، می گوید: هر روز برای رسیدن به مرکز شهر و محل کارمان باید از این جاده عبور کنیم، اما این مسیر در حال حاضر اصلا برای عبور و مرور مناسب نیست.وی با بیان این که دست اندازهای همین مسیر دو طرفه هم بیش از اندازه است، اظهارمی کند: خودروهایمان خراب شده است و این روزها بیش از گذشته باید به مکانیکی ها مراجعه کنیم.
وی به عبور و مرور افراد پیاده و دوچرخه سوار از این مسیر هم اشاره و عنوان می کند: در قسمتی از جاده، باغ های میوه قرار دارد و روستاییان و ساکنان شهرک برای استفاده از این فضای شهری مسیری را پیاده طی می کنند و این ترافیک بالا برای آن ها خطر آفرین شده است.
یکی دیگر از ساکنان این شهرک هم به سرعت گیرهای زیاد این جاده اشاره و عنوان می کند: سرعت گیرهای این مسیر بیش از اندازه است و این موضوع هم به مشکلات این جاده اضافه شده است.
کمی دورتر از جاده پس از گذشتن از خیابان های قدیمی شهرک به ساختمان های برافراشته ای می رسی که بین شهرک قد علم کرده اند و شاید همین ساختمان ها تنها نمای زیبای این قسمت از شهرک هستند. زمین های رها شده پر از زباله و بوته های خار، نخاله های ساختمانی رها شده در کنار مخزن زباله و علف های هرز آتش گرفته، همه و همه در این شهرک بیداد می کند. برخی ساکنان شهرک از حشرات موذی و زمین های رها شده در بطن شهرک که فکری برای آن ها نشده و دلیل هجوم حشرات و جانوران موذی شده است گلایه مندند.
از فضای سبز در شهرک خبری نیست. فضاهای سبز و پارک های جانمایی شده هم خشک و پوشیده از درختچه ها و بوته های وحشی است که بی آبی رنگ آن ها را زرد کرده است.
یکی از ساکنان این شهرک با بیان این که دور تا دور ساختمان ما زمین های بلاتکلیف هستند که سال هاست به حال خود رها شده اند، می گوید: ساختمان ما مشرف به این زمین هاست و از چشم انداز نازیبا که بگذریم این زمین ها پر از حشرات موذی است و ما جرئت عبور از کنار آن ها را نداریم.
وی با بیان این که شهرداری باید این زمین ها را تعیین تکلیف کند، ادامه می دهد: حداقل باید دور این زمین ها دیوار کشی شود تا هم منظره بهتری داشته باشد و هم حشرات موذی کمتر به دیگر خانه ها بروند و محلی برای تخلیه زباله های دیگر ساکنان نشود.
خیابان ها و کوچه های قدیمی شهرک با میدانی سر سبز وسط هر کوچه و خانواده های قدیمی که ساکن خانه های ویلایی هستند، زیباست اما رنگ برخی کوچه ها خاکستری است. آسفالت کوچه ها تا میانه راه رفته و از یک نقطه به بعد گویا ادامه آسفالت فراموش شده است؛ قسمتی آسفالت است و قسمتی خاکی، درخت های کاشته شده از بی آبی نیمه جان شده اند و تابلویی غم انگیز را به تصویر می کشند.
ساختمانی بزرگ و در حال تخریب بخش دیگری از داستان شهرک فرهنگیان است که ورودی شهرک را نازیبا کرده است، روی تابلوی آن مسکن فرهنگیان نصب شده است؛ دیوارهای آجری تیره رنگ گویا در حال فرو ریختن هستند.
رفت و آمد به شهرک یکی دیگر از مشکلات ساکنان آن است یکی از ساکنان در این باره می گوید: اتوبوس شهری که این شهرک را سرویس دهی می کند برای تعداد ساکنان آن کافی نیست و باید تعداد اتوبوس ها بیشتر شود.
وی با بیان این که ساکنان این شهرک باید بیشتر از تاکسی های تلفنی استفاده کنند، ادامه می دهد: هزینه رفت و آمد به این شهرک بالاست و این موضوع برای برخی از ساکنان به یکی از مسائل و مشکلات تبدیل شده است زیرا برای یک رفت و آمد به مرکز شهر باید 10 هزار تومان پرداخت کنیم.
ساکنان شهرک هر کدام مشکلی را مطرح می کنند اما آنچه بیش از گذشته شنیده می شود همان جاده ویرانی است که قرار است احداث شود ولی هنوز خبری از به سازی آن نیست و روند جاده سازی به کندی انجام می شود و این موضوع موجب گلایه ساکنان شهرک شده است. بخش کوچکی از این مسیر زیر سازی شده اما بخش عمده این مسیر تلی از خاک است که هر عابری با دیدن آن مشوش می شود.جاده شهرک فرهنگیان جاده ای دو بانده است با بولواری از شمشادها در میان آن که این روزها شمشادها هم رنگ خاک به خود گرفته اند و انبوهی از زباله ها میان آن ها بیداد می کند.