«محمد فیلی» بازیگر توانمند و باتجربه سینما و تلویزیون به واسطه بازی در سریال «هاتف» عازم سفر معنوی کربلا شد؛ سریالی که اگر چه این هنرمند نقش کوتاهی داشت اما خودش عاشقانه از این سفر که برای نخستین مرتبه به کربلا مشرف شده بود صحبت می کند و با اشاره به ایفای نقش در سریال «مختارنامه» می گوید که برخی زائران کشورهای مختلف او را می شناختند. گفت و گوی متفاوت ما را با محمد فیلی به واسطه بازی در سریال «هاتف» و رفتن به کربلا بخوانید.
وقتی که پیشنهاد بازی در سریال «هاتف» را دادند و گفتند که نقش کوتاه، کلیدی و فرعی قصه است و در همان قسمت اول در بین الحرمین دار فانی را وداع می گویید، با انگیزه زیارت حرم امام حسین(ع) این نقش کوتاه را پذیرفتید؟
درست است. وقتی پیشنهاد این نقش داده شد به کوتاهی آن توجه نکردم و تنها به عشق کربلا پذیرفتم چون برایم بزرگ ترین سعادت است.
همکاری عراقی ها با تیم فیلم برداری سریال چگونه بود؟
وقتی وارد کربلا می شوید گویی وارد ایران شده اید و هیچ احساس غربتی ندارید. ایرانی های زیادی در دهه اول محرم درکربلا به واسطه زیارت و نذر خود حضور داشتند. فیلم برداری ما در روز تاسوعا بود. روز عاشورا امکانش نبود چون خیلی شلوغ بود و مراسم مختلف زنجیرزنی و سینه زنی داشتند. زمان فیلم برداری سکانس ها شلوغ بود اما همه کمک می کردند تا کار به درستی انجام شود. از کشورهای مختلف برای زیارت حرم امام حسین(ع) آمده بودند و افراد مختلفی من را می شناختند و خیلی برایم عجیب بود. لحظات عجیبی بود. سفر به کربلا علاوه بر جنبه معنوی برایم پر از هیجان و ماجرا بود.
بازتاب سریال چطور بود؟
بازتاب های خوبی از سریال «هاتف» شنیدم و همه گفتند این سریال مورد توجه مردم قرار گرفته است. من سابقه بازی در سریال مناسبتی ماه محرم را داشتم و امسال هم توفیق نصیبم شد تا با این سریال مهمان مردم شوم.
قبل از بازی در سریال «هاتف»، به زیارت حرم امام حسین (ع) رفته بودید؟
خیر . من به مکه مشرف شده بودم اما به واسطه بازی در سریال «هاتف» توفیق زیارت حرم امام حسین (ع) برای نخستین مرتبه نصیبم شد.
هنگامی که به این سفر دعوت شدید چه حس و حالی داشتید؟
چند مرتبه قرار بود عازم کربلا شوم اما بنا به دلایلی این اتفاق نیفتاد اما این بار طلبیده شدم. من هم فرصت را غنیمت شمردم وعزم خود را جزم کردم و راهی شدم که فرصت خوبی برای دعا و حاجت طلبیدن برای دوستان و آشنایان بود.
برای اولین بار که بین الحرمین را دیدید چه چیزی طلبیدید؟
وقتی وارد بین الحرمین شدم شور و شوق خاص و عجیبی داشتم و نمی دانستم چه کنم. مات و مبهوت بودم. آدم قبل از سفر برای خودش در ذهنش لیست می کند که چه چیزهایی بطلبد و چه بگوید ولی وقتی آن جا می رسد همه چیز را فراموش می کند. فضا و معنویت خاصی در آن جا وجود دارد که غیر قابل توصیف است و آدم یادش می رود که چیزی برای خودش بطلبد و تنها این آرزو را می کند که آن هایی که آرزو دارند طلبیده شوند. امیدوارم هر فردی که عاشق این سفر معنوی است برایش این فرصت فراهم شود تا لحظاتی با خود و امامش خلوت کند.