صنایع در انتظار بسته حمایتی
شیری
در سال های گذشته عمده صنایع و واحدهای تولیدی برای بهبود وضعیت، به تصور این که نقدینگی حلال مشکلات است، تقاضای تسهیلات و سرمایه در گردش می کردند و با هر تغییر و تحولی پیگیر دریافت تسهیلات بیشتری بودند اما اکنون با افزایش هزینه های تولید، تورم قیمت ها و نوسان های نرخ ارز، شرایط شان بدتر شده و از سوی دیگر پرداخت نشدن سهم صنایع از محل هدفمندی یارانه ها حکایتی است که صنعتگران با آن دست و پنجه نرم می کنند. به گفته برخی صنعتگران دیگر نقدینگی هم نمی تواند مشکل صنایع را برطرف کند و زمستان سخت تری را در پیش رو دارند.
یکی از تولیدکنندگان می گوید: در حالی که هزینه های تولیدکنندگان افزایش یافته اما برای کمک به آن ها هیچ اقدام اساسی و کارگشایی انجام نشده است.
وی می افزاید: با این که عمده فعالیت ها از سوی تولیدکنندگان انجام می شود اما در جای دیگری تصمیم گیری می شود که متأسفانه گاهی چون تخصص ندارند یا همه تولیدکنندگان را به یک چشم می بینند، مشکلات به طور اساسی برطرف نمی شود.در این میان یکی دیگر از تولیدکنندگان که به گفته خودش به دلیل برخی مشکلات واحد تولیدی اش از سال گذشته راکد شده است، می افزاید: اکنون با برنامه ریزی ها و حمایت های دولت قرار است احیا شود اما هنوز چون مشکلاتی برای احیای آن وجود دارد پرداخت تسهیلات هم نتوانسته است در احیای این واحد مؤثر باشد.
او که کوره آجرپزی دارد و امسال واحد تولیدی اش در دستور کار احیا قرار گرفته است، اظهار می کند: با این که تسهیلاتی برای احیای واحدم در نظر گرفته شده اما مشکلی که از سوی محیط زیست مطرح شده این است که برداشت خاک رس در حریم شهر قرار دارد و باید واحد تولیدیام به خارج از شهر منتقل شود در حالی که برای انتقال آن باید هزینه های بسیار زیادی را پرداخت کنم.
یکی دیگر از تولیدکنندگان که او مشکلات عمده صنایع استان را ناشی از گران شدن حامل های انرژی و پرداخت نشدن سهم 30 درصدی یارانه ها می داند، می گوید: از سال 90 که قانون هدفمندی یارانه ها اجرایی شد تاکنون هیچ مبلغی در این خصوص پرداخت نشده است.او می افزاید: اگر یارانه بخش تولید از همان سال تصویب این قانون در قالب بسته های حمایتی تسهیلات کم بهره پرداخت می شد، بخشی از مشکلات نقدینگی قابل جبران بود.رئیس اتاق صنعت و معدن خراسان شمالی هم می گوید: قرار بود برای حمایت از صنایع بسته هایی پرداخت شود که متأسفانه این حمایت ها انجام نشد.«حیدریان» می افزاید: با پرداخت نشدن بسته های حمایتی، صنعت درگیر تصمیمات برون سازمانی شد به طوری که برخی توانستند دوام بیاورند و برخی هم به سمت ورشکستگی پیش رفتند.
به گفته او، در ابتدا تصور می شد با پرداخت تسهیلات می توانند این مشکلات را برطرف کنند اما چون نرخ تسهیلات بانکی بالا بود نتوانست مشکل را برطرف کند یعنی این طرح به جای این که کمک حال صنایع باشد برعکس عمل کرد و تعداد واحدهای مشکل دار به جای کم شدن بیشتر شد.وی خاطرنشان می کند: اگر بسته حمایتی را اعمال می کردند شاید اتفاق ناگواری برای صنعت نمی افتاد اما به شکل مسکّن منابع مالی را با هزینه های بالا تزریق کردند و اکنون که زمان سررسید تسهیلات رسیده هزینه های مالی دیگری روی دوش آن ها افتاده است.
وی اضافه می کند: صنایع در تهیه مواد اولیه و بازار فروش با مشکل مواجه شدند که لازم است برای احیا و فعال شدن تمام واحدها، عارضه یابی شود.
به گفته «حیدریان»، با تزریق نقدینگی و پرداخت تسهیلات فقط می توانیم صنایع را برای مدتی سرپا نگه داریم اما چون در شرایط فعلی با افزایش هزینه های تولید نمی توانند به سوددهی برسند در زمان بازپرداخت تسهیلات دوباره با مشکلاتی مواجه می شوند.