4 نگاه از 4 خیابان اصلی
تعداد بازدید : 81
اجاره بهای واحدهای تجاری؛ هر کی به هر کی!
در میان همهمه شهر و آماده شدنش برای آغاز تبلیغات انتخابات شورا به خیابان های بجنورد رفتیم تا زوایای دیگری از مشکلات شهروندان را به رشته تحریر درآوریم؛ مشکلاتی از جنس اجاره بهای بالای واحدهای تجاری که داد مستاجران را در آورده است، شمشادهایی که تشنه لب و منتظر جرعه ای آب هستند و کوچه هایی که از دست تردد و پارک خودروها به مرحله خفگی رسیده اند. از سوی دیگر زباله ها هم در برخی مسیرها به دلیل بی توجهی و سهل انگاری بعضی از کاسبان پراکنده شده اند. تمام این ها سرمشق دیروز 4 خبرنگار از 4 خیابان بود که در گزارش پیش رو می خوانید.
سیر صعودی اجاره بهای واحدهای تجاری
حیدرزاده- هر چه بیشتر به سمت مرکز شهر می رویم اجاره بهای واحدهای تجاری، سیر صعودی دارد و راه سربالایی را در پیش گرفته و آن چه مورد گلایه مستاجران است، بازار لجام گسیخته اجاره بهاست یعنی هر یک از مالکان ساز خود را می زنند و در مورد بالا بردن کرایه مغازه ها انگار هر کی به هر کی است!
یکی از کاسبان که مغازه اش قبل از چهارراه امیریه است با بیان این که اجاره بهای واحدهای تجاری بسیار نامناسب است و بر آن نظارت نمی شود، می افزاید: با شیوع کرونا و محدودیت های کرونایی، فشار زیادی به کاسبان وارد شد اما بعضی از مالکان واحدهای تجاری امسال اجاره بها را به شکل غیرمنطقی افزایش داده و شرایط را برای مستاجران دشوارتر کرده اند.
او که سال گذشته ماهانه 4 میلیون تومان اجاره پرداخت می کرد و امسال 6 میلیون تومان پرداخت می کند، می افزاید: برخی کاسبان برای این که بخشی از افزایش اجاره بها را جبران کنند ناچار هستند به گران فروشی روی بیاورند و در این صورت جور این جریان را مشتری بر دوش می کشد.
یک فروشنده پوشاک نیز با اشاره به این که ماه گذشته صاحب ملک اجاره بها را ماهانه 3 میلیون تومان افزایش داد، خاطرنشان می کند: در جست و جوی مغازه در محلی دیگر هستم چون آن قدر درآمد ندارم که بتوانم این مبلغ را پرداخت کنم، از سوی دیگر با نقل مکان، تعداد زیادی از مشتری هایم را از دست می دهم.او با اشاره به این که باید اجاره بهای واحدهای تجاری سامان دهی شود، ادامه می دهد: اجاره یکی از مغازه ها که در سال گذشته 7 میلیون تومان بود امسال 12 میلیون تومان شده است و این امر نشان دهنده بی حساب و کتاب بودن کرایه مغازه هاست.
وارد یک مغازه 12 متری می شوم، فضا آن قدر کوچک است که مشتریان به شکل فشرده کنار هم ایستاده اند، فروشنده که امسال برای این فضای کوچک 70 میلیون تومان پول رهن و 5 میلیون تومان ماهانه پرداخت می کند، می گوید: از روی ناچاری این مبلغ را پذیرفته ام تا سر فرصت بتوانم برای آن چاره ای بیندیشم.
بیشتر کاسبان از افزایش بالای اجاره بهای واحدهای تجاری نالان هستند، چه آن هایی که مشتری های پر و پا قرص دارند و سرشان شلوغ است و چه آن هایی که بیکارند همه در طغیان افزایش اجاره بها در حال دست و پا زدن هستند و از متولیان مربوط می خواهند این آشفته بازار را سر و سامان دهند.
مرگ تدریجی برخی شمشادها
صدیقی- پنجه های طلایی و داغ خورشید از لا به لای درختان بر فرق آسفالت و شمشادها می کوبد و رهگذران را مجبور می کند بدون توقف در پیاده رو و در نقاطی که سایه بر آن ها حکمرانی می کند، قدم بردارند تا گرمای طاقت فرسای نیم روزی بیش از این آزارشان ندهد. حالا شمشادهای حد فاصل چهارراه 17 شهریور تا میدان دفاع مقدس که به حال خود رها شده اند، چه باید بکنند؛ شمشادها همواره باید آرایش و رسیدگی شوند اما بدون هرس به حال خود رها شده و بد قواره قد کشیده اند. به گفته یکی از کسبه شمشادها باید سالی 2 بار در فصل بهار و پاییز هرس شوند اما گویا متولیان این امر آن ها را از قلم انداخته و فراموش کرده اند.
جدا از هرس نشدن به موقع شمشادها گویا آن ها از آبیاری هم محروم و در این روزهای داغ، در حال مرگ تدریجی هستند. برعکس شمشادهای چهارراه 17 شهریور تا چهارراه باسکول، شمشادهای بعد از چهارراه باسکول تا میدان دفاع مقدس هرس و به نوعی آرایش شده اند اما از بی آبی له له کنان در حال خشک و تنک شدن هستند.
خاک خشک و داغ زیر پای شمشادها موید این موضوع است که این گیاهان از آبیاری منظم از سوی متولیان بی نصیب مانده و بی پناه زیر گرمای سوزان تابستان به حال خود رها شده اند. به گفته یکی از کسبه حاشیه خیابان 17 شهریور جنوبی نرسیده به میدان دفاع مقدس، آبیاری درختان به خصوص شمشادها منظم نیست و هر چند وقت یک بار طی روز یا شبانه آبیاری می شوند و حال و روز شمشادها فریاد می زند که چطور رسیدگی می شوند. جدا از هرس و آبیاری نشدن شمشادها که حس بدی را به عموم مخابره می کند زباله های رها شده در کنار آن ها هم منظره نازیبایی ایجاد کرده که مشام هر رهگذری را می آزارد.
کوچه های فرعی یا پارکینگ؟
علی نیا- راننده های سرگردان در کوچه پس کوچه های شهر به خصوص حدفاصل میدان کارگر تا چهارراه شهدا به دنبال فضایی برای پارک خودروی خود هستند، با وجود این که چند پارکینگ در نقاط مختلف این مسیر جانمایی شده است، اما پارک خودروها در کوچه ها و معابر فرعی گویای کمبود فضا برای پارک خودروهای موجود در شهر است. یکی از ساکنان کوچه شهید علوی در این باره می گوید: متاسفانه بیشتر اوقات این کوچه تبدیل به پارکینگ می شود و اهالی مجبورند ساعت ها منتظر بمانند تا راننده ای که ماشین اش را جلوی درشان پارک کرده است، برگردد.
وی می افزاید: با وجود این که محترمانه با نصب علامتی از شهروندان خواسته شده از پارک خودرو خودداری کنند، اما آن ها توجهی به این موضوع ندارند و بارها شاهد عصبانیت همسایه ها بوده ایم.
یکی دیگر از ساکنان کوچه فلاح هم اظهارمی کند: تعداد پارکینگ های شهر کافی نیست و نیاز است متولیان مربوط متناسب با نیاز شهر فضای بیشتری را به پارک خودروها اختصاص دهند.«کمالی» ادامه می دهد: کمبود پارکینگ مشکل تازه ای نیست و سال هاست ساکنان معابر فرعی خیابان های اصلی شهر درگیر این مشکل هستند.یکی از رانندگانی که مجبور شده است خودرویش را در یکی از معابر فرعی پارک کند نیز می گوید: بیشتر اوقات به پارکینگ های داخل شهر مراجعه می کنم اما فضای در نظر گرفته شده کافی نیست و مجبور می شوم در کوچه پس کوچه های شهر خودرویم را پارک کنم.وی ادامه می دهد: چنان چه پارکینگ به اندازه کافی وجود داشته باشد راننده با طیب خاطر خودرویش را در آن محل می گذارد.
پیاده رو در تصاحب کسبه
شیری- کیسه های زباله پاره شده از چهارراه باسکول تا میدان خرمشهر زیر شمشادهای پیاده رو خودنمایی می کند و با این که روز به نیمه رسیده و نور خورشید مستقیم می تابد به نظر می رسد شهرداری جمع آوری زباله های این مسیر را فراموش کرده است یا این که برخی شهروندان به ویژه کسبه در این منطقه به ساعت بیرون گذاشتن زباله بی توجه هستند، نمونه بارز این بی توجهی پرت کردن کاور روکش های صندلی توسط یکی از کسبه در کنار شمشادهاست. این در حالی است که چندین سطل زباله هم در مسیر قرار دارد و شهروندان می توانند به جای رها کردن زباله ها در پیاده رو، آن ها را در سطل های زباله بیندازند.
صحنه قابل توجه دیگر، زباله هایی است که به فاصله 100 تا 200 متر از هم توسط رفتگر شهرداری جارو و به کنار دیوار هدایت شده است و حالا خبری از رفتگر یا نیروهای خدماتی شهرداری نیست. علاوه بر این مسئله، اگرچه عرض پیاده روهای خیابان امام خمینی(ره) شرقی زیاد است و رهگذران به شکل گروهی هم می توانند تردد کنند اما برخی کسبه از جمله تعمیرکاران، رنگرزی ها و تجهیزات خودرویی این حق را از عابران پیاده گرفته اند به طوری که برخی ها خودروی شان را برای تعمیر و رنگرزی در عرض پیاده رو پارک کرده اند و عابران پیاده ناگزیر به عبور از حاشیه خیابان می شوند که برای رفتن به حاشیه خیابان هم باید از روی پل های تعبیه شده در مسیر عبور کنند اما باز هم رانندگان بی اعتنا، خودروی شان را در مقابل این پل ها پارک کرده و راه رفت و آمد رهگذران را بسته اند.
به گفته یکی از شهروندان، کسبه و رانندگان، 90 درصد این خیابان را تصاحب کرده اند و عابران پیاده همواره برای عبور با مشکل مواجه می شوند، خودروها و تجهیزات خودرویی پیاده رو را مسدود کرده اند و کارکنان مجتمع های تعمیراتی به شکل گروهی در پیاده رو در حال بحث در مورد کارشان هستند.