گفتیم که علت دین گریزی بعضی از افراد در نسل جدید، والدین و اجتماع هستند که با کودکان و نوجوانان در خانه و اجتماع نمی دانند چطور برخورد کنند تا جذب احکام و مقدسات دینی شوند. چند نکته را بیان کردیم و ادامه مطلب:
درشتی و نرمی، سختی و آسانی کنار یکدیگر است
والدین باید بپذیرند که روزه گرفتن با دشواری همراه است و سعی نکنند این دشواری را حذف کنند. آثار مثبت و سازنده روزه به خاطر این دشواریهاست، بنابراین به خاطر دوست داشتن فرزندان، سعی نکنند مانع آنها از روزهداری شوند تا مبادا به سختی بیفتند. متأسفانه برخی از بزرگترها برای جبران حذف وعده غذایی ناهار، در افطار یا سحر چند نوع غذا در سفره میگذارند تا از این سختی کم کنند، در حالی که روزه میگیریم تا این دشواریها را تجربه کنیم. قرآن کریم می فرماید: «ان مع العسر یسرا».
دوگانگی را دور بینداز
با بچهها نباید برخورد دوگانه داشت. آنها را به خاطر روزهداری تحت فشار قرار ندهیم و چون فرزندمان روزه گرفته است کارهای منفی او را به رخش نکشیم، مثل این که: «تو که تنبلی یا نماز نمیخوانی، حجابت را رعایت نمیکنی، دیگر چرا روزه میگیری؟» باید گفت: «چه خوب است که روزه گرفتی، بعد از آن که نمازت را خواندی برای من هم دعا کن.» همچنین نباید به خاطر روزه گرفتن، مسئولیت بچه ها را سنگین کنیم؛ مثلاً نگوییم: «شما که روزه ای درست نیست با برادرت این طوری صحبت کنی!»
روزه داری را نفی نکنیم، بلکه بهتر است به شیوهای که گفته شد، قدر روزه داریاش را بدانیم. در غیر این صورت، نه تنها کار اشتباهش را اصلاح نکرده ایم، بلکه مانع روزه داریاش هم شدهایم.
تولد معنوی کودک را جشن بگیرید
اولین روزه داری، تجربه بسیار باشکوه و متفاوتی است و بزرگترها باید برای این تجربه، جشن بگیرند، هدیه بدهند و از فرزندشان تشکر کنند. پژوهشها نشان میدهد کسانی که هویت دینی موفقی پیدا میکنند، کسانی هستند که تجربههای دینی موفقی داشتهاند، البته باید دانست که دانش و اطلاعات دینی با تجربه بسیار متفاوت است.
ممکن است کسی اطلاعات زیادی درباره اهمیت نماز و روزه داشته باشد ولی کسی که شیرینی این کارها را تجربه کرده است، نسبت به انجام آن پایبندتر است، پس باید زمینه چنین تجربههایی را برای فرزندان مان فراهم کنیم. ان شاءا... .
استاد دافعی